Huertecilla schreef:Wat is voor de veiligheid in de openbare ruimte gewenst?
Mag een paard bij de gevallen ruiter vandaan naar huis bolderen of moet het bij die ruiter blijven?
Moet een paard zó opgevoed zijn dat vreemden het kunnen pakken en meenemen in een dergelijke situatie?
Míjn mening is:
- dat een paard betrouwbaar veilig bij de ruiter moet blijven en niet als een ongeleid projectiel naar huis mag bolderen
- dat een paard NIET door elke vreemde gepakt en weggeleidt moet kunnen worden ivm onkundige tot gevaarlijke situatie aanleiding gevende goedbedoelende ´helpers´ en diefstal
- dat de ruiter contactgegevens bij zich dient te dragen (kan in de mobiel) opdat het paard opgehaald wordt
Je wéét niet wat je paarden doen totdat het een keer gebeurt. Ik weet, thank god, tot op de dag van vandaag niet wat er zou gebeuren als IK van mijn paard(en) af zou vallen. Je kunt zoiets nu eenmaal niet oefenen of nabootsen, je kunt onmogelijk alle mogelijke scanario's voor ogen hebben en alle randvoorwaarden uitsluiten.
Twee jaar terug is een vriendin van mij tijdens een buitenrit van een van mijn paarden afgevallen. Ze reed een meter of 20 voor mij, verloor vóór de bocht haar evenwicht en viel precies op een ruiterpadpaaltje
. Botte pech dus. Mijn paard gallopeerde weg
. Who knows waarom Schrik? Yes freedom-gevoel? Langere remweg? Anyway, mijn 1e reactie was ook: achter mijn paard aan want áls hij naar huis rent, moet hij een drukke 80-weg over en wie weet wat er dan gebeurt. Maar toen ik bij mijn vriendin kwam, zag ik meteen dat het mis was, goed mis
. Je kúnt dus niet altijd achter het paard aan ook al zou je dat willen. Mijn paard kwam na enkele seconden teruggalloperen
(ik dankte god op mijn blote knietjes). Waarschijnlijk omdat ik mijn andere paard in bedwang had en die niet achter hem aan was gekomen maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet.'Ik weet tot op de dag van vandaag niet wat er zou gebeuren als IK van een van mijn jongens af zou vallen buiten. In de bak ben ik alleen van mijn ene paard afgevallen, dan staat die meteen stil en heb ik tot nu toe, in een reflex, nog altijd de teugels vastgehad. Van de ander ben ik nog niet eerder afgevallen.
Ik heb zelf altijd een mobiel bij me maar dat is uiteraard niet zaligmakend. Ik heb bij mijn paarden een contactlabel aan het zadel hangen, ik vind eigenlijk (kleine moeite) dat ieder paard dat zou moeten hebben
. Mijn paard mag best door vreemden gevangen worden, zéker als het dier anders een gevaar vomt voor anderen
ik ga vooralsnog nog altijd van het goede van de mens uit dus maak me niet zo'n zorgen om diefstal
.
), maar die zou zich mss wel laten vangen door andere mensen zonder meer te panieken. (nu is de mijne ook een die me er nooit express zal afgooien, de keer dat ik gevallen ben lagen we samen op de grond omdat mevrouw struikelde, helaas struikeld ze nogal explosief waardoor ik een paar m verder eindig, tegen dat ik besef wat er nou gebeurd is, is ze natuurlijk al lang met andere dingen bezig (gelukkig is dit nog nooit buiten gebeurd!), panieken doet ze maar heel zelden.
.