Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-06-11 09:54

Geplaatst: 08-06-11 09:54

Zooist schreef:
Ul, als je zo door blijft gaan als nu kan het niet anders dan dat het ooit goed gaat komen!
Maar moeilijk is het zeker en ik benijd je hierin zeker niet
Je hebt echt een prachtig paard en je bent kundig zat om dat stukje in jezelf te ontwikkelen wat je nu nog mist om tot de juiste oplossing te komen. En je hebt hele goede begeleiding! En wellicht heeft de professor nog tips?

Ik kan me vinden in het verhaal van Murphy (zowaar ) maaarrrrrr Ul blijft er aan rijden, ul wordt niet apatisch, ul rijdt zoals ze thuis rijdt, ul is er thuis klaar voor en ul traint way hoger thuis dan op wedstrijd. Owja, en ul maakt er niks groots van

Of praat ik nu voor mijn beurt?

Nee ik ben zoals ik ben ook wedstrijd,
daar heb je altijd el wat zenuwen maar dat is volgens mij ook heel normaal.

En idd je kent mij, mijn paard en mijn manier van trainen

,
Ik hoopte alleen om wat tips qua rijden niet dat ik alleen op wedstrijd moet gaan als ik er klaar voor ben, zoveel kennis over mezelf heb ik nu ook wel weer

,

**Geplaatst**: 08-06-11 10:48

Geplaatst: 08-06-11 10:48

Ullaatje, het is heel herkenbaar, deze sensibele paarden. Géén dag is hetzelfde met deze paarden.
Toch merk ik dat door de "regelmaat van thuis", het steeds weer opzoeken van "enge" lokaties, dat door de herhaling er wel degelijk een soort van rust, ontspanning ontstaat "in het HOOFD" van het paard, mentale ontspanning!
Dat zal een klus voor het leven blijven. Aan alles merk ik dat jij klassiek bezig bent, dus je zit op de goede weg.
Dit type paarden is er o.a. de reden van dat men LDR/Hyperflexie nodig denkt te hebben, om zo de "totale, absolute controle" te krijgen over die sensibelheid. Die paarden gaan op de "knieën".
In jouw geval zou ik zeggen: blijf aan de Durchlässigkeit werken, waardoor je uiteindelijk óók die mentale ontspanning krijgt. Helemaal eruit krijgen zal je waarschijnlijk niet lukken, het paard is zoals het is, als jij er maar mee om kan leren gaan.

**Geplaatst**: 08-06-11 13:03

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 13:03

Ik zet hier een stipje omdat ik het leuk vind om te volgen. Hang een beetje op twee benen. Ben duits skala gewend en nu klassiek aan het verkennen om mezelf verder te ontplooien.

Omdat dit een klassiek versus wedstrijdsport topic is moest ik meteen aan deze vergelijking denken die op de site van Marijke de Jong staat: http://www.paardenbegrijpen.nl/kennisba ... -of-turnen

Vooral het filmpje zegt meer dan 1000 woorden

(wellicht hebben jullie het allang een keer gepost, zo niet, hier dan ter aanvulling

)

**Geplaatst**: 08-06-11 13:50

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 13:50

Whinny, welk klassiek bedoel je dan? Van Marijke de Jong? Dat is namelijk geen klassiek maar academisch?

**Geplaatst**: 08-06-11 14:34

Geplaatst: 08-06-11 14:34

Zooist schreef:
Ik denk dat ik je wel begrijp. Ik heb daar hetzelfde idee over.

(maar of dat is omdat dit ergens ver verstopt zit in mijn hoofd van mijn schooltijd of dat het is door eigen ervaring weet ik niet)

Even over die adrenaline. Op een wedstrijd kan de ruiter wat gespannen reageren en het paard kan op de veranderde omgeving reageren. 1+1 = 2 dus stress alom.

Wat zijn de beste oefeningen voor ruiter en paard die ongewenste stress vertonen?
Met als doel weer tot een samenspel te komen?

Oefeningen zou ik zo niet weten.
Voedsel met veel koolhydraten en vetten eten zodat de vetreserves zo min mogelijk hoeven worden aangesproken. Zo komt er minder adrenaline vrij. Goed slapen en gewoon chillen op het paard en kijken naar wat er goed ging, zodat u u zelf 'niet gek maakt'. Ik ga altijd met iemand praten vlak voordat ik moet rijden.

Wat ik mij alleen afvraag is hoe de klassieke dressuur ongewenste stress of angst voor iets oplost. Ik beloon mijn paard pas als zij gekalmeerd is en niet tijdens de stress. Dit probeer ik op te lossen door haar concentratie te vragen. Maar als mijn paard iets echt eng vindt dan mag ik van mijn instructrice niet er langs rijden maar die plek vermijden omdat zij anders haar rug vast zet. Pas als zij weer ontspannen is mag ik de grens weer opzoeken, qua langs het enge rijden. Maar wat doet de klassieke dressuur hier nou aan?

**Geplaatst**: 08-06-11 14:41

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 14:41

Dank je wel Danique voor je tips

Jij hebt ook een interessante vraag. Ik ben benieuwd naar het antwoord.

**Geplaatst**: 08-06-11 14:46

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 14:46

Ik probeer haar wel gerust te stellen tijdens de stress, en dat doe ik ook door haar een aai te geven of een vriendelijk woord.
Niets doen verergerd de situatie in mijn ogen.

**Geplaatst**: 08-06-11 14:57

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 14:57

Maar bij een aai geven. Aan de ene kant vind ik dat een goede manier omdat je de gebeurtenis een positieve benaming probeert te geven, maar aan de andere kant vind ik dit helemaal geen goede manier: spanning-->aai. Wat zou die spanning voor het paard dan nog uitmaken? Geef je dan niet extra aandacht aan iets wat spannend is waardoor het alleen maar zou kunnen verergeren? Om het maar even kort door de bocht te zeggen. Als ik ongelijk heb.. Overtuig me.

Ik moet altijd wegkijken. Dat kan ik me goed voorstellen. Paard mag van mij best iets spannend vinden maar moet altijd op mij wachten want ik ben ten slotte de leider. Ik bepaal of iets spannend is of niet door het of aandacht te geven of door het te negeren.

**Geplaatst**: 08-06-11 15:06

Geplaatst: 08-06-11 15:06

Danique_G, het beste is dit gedrag te negeren door het paard af te leiden. Dit doe je weer door het aan het werk te zetten.
Geef veel variatie, ga wijken in allerlei verschillende variaties, rijdt figuren, gebruik steeds schoudervoor. Op die manier je paard bij het werk zien te krijgen.
Het is wel begrijpelijk dat je je paard beloond als het braaf is, maar het gevaar schuilt erin dat je het paard daarmee een signaal geeft dat er inderdáád iets is om bang van te zijn. Dus aan het werk zetten. Het paard moet bij jou zijn met zijn gedachten.
Het is een ander verhaal als duidelijk is dat het paard schrikt van iets nieuws!
Dan kan het soms helpen om er naar toe te rijden, even laten kijken en ruiken, bemoedigend klopje kan dan helpen en wacht tot het paard ontspannen stil staat en dan zal dat in de meeste gevallen over zijn.

**Geplaatst**: 08-06-11 15:33

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 15:33

Ik zie dat Murphy het ook al noemt...
Een aai op een moment van spanning is beloning voor die spanning/bevestiging reden spanning.
Ik weet dat het bij honden averechts werkt, omdat je dan dus als leider de angst bevestigd/beloont.
Negeren en afleiden is dan de beste optie.
Lijkt me mij paarden dan idd ook?

Heb nog een aanvullende vraag.
Hoe lossen jullie het op als een paard slecht aan het been is in de bak (door gebrek aan interesse in werk in de bak, bv)

**Geplaatst**: 08-06-11 15:40

Geplaatst: 08-06-11 15:40

Hoe het paard presteert in de wedstrijd ring ligt ook aan het paard. Mijn oudste deed alleen zijn best als hij er zin in had. Hij heeft mijn dochter nogal eens laten zitten en tevens heeft hij zich zelf wel eens zwaar overtroffen. Dit naargelang hoe zijn pet stond.
Mijn jongste paard zal er altijd voor gaan. Vaak in de ring is ze beter als tijdens het losrijden. Ze weet gewoon dat het erop aan komt. Mijn man maakt altijd een grapje voor ik de wedstrijd ring in ga en we kletsen altijd even als ik moet wachten. Dat ontspant mij en met name het lachen.
Altijd kom ik ruimschoots op tijd aan, want mijn paardje is te rekenen onder de sensibele paarden. We lopen op ons gemak over het terrein, ze mag wat grazen en rond kijken en we rijden ruimschoots los. Ik doe alleen de oefeningen die ze goed beheerst tijdens het losrijden. Ze ondervindt genoeg stress van alles om haar heen. Ik rijd haar wel heel geconcentreerd. Ieder paard is verschillend en met name binnen is paardje erg schichtig. Even een hand op haar hals en er stoer langs rijden voldoet meestal. Als ze wegschiet dan is een streng uhuh zeggen tot nu toe voldoende, ik heb daar nog nooit een strafpunt voor gehad. Wel heeft de jury een paar maal na afloop aangegeven dat ze vinden dat ik het schichtige prettig weet op te lossen. Gewoon veel doen helpt haar goed. Ik rijd op het los rijd terrein het zelfde als thuis alleen pak ik niet de oefeningen die ze niet beheerst (en thuis doe je dat natuurlijk wel omdat je verder wilt komen). Mijn paardje zit in de lagere regionen dus dan mag er ook nog meer. Wedstrijd rijden is een onderdeel van haar training opdat ze prettiger wordt in de omgang (ze ziet dan wat meer) en geen doel om hoog te presteren. Als de omscholing naar het klassiek rijden gelukt is dan breng ik haar pas weer uit en zie wel hoe het dan zal gaan.

**Geplaatst**: 08-06-11 16:39

Geplaatst: 08-06-11 16:39

ik moet hier toch even iets recht zetten:

dit is helemaal geen klassiek vs wedstrijdsport topic! in tegendeel de meesten hier rijden wedstrijd, hebben wedstrijden gereden of trainen wedstrijdruiters.

de wedstrijdsport hangt nauw samen met de klassieke dressuur. vroeger was er alleen maar klassieke dressuur in de wedstrijdsport en had je goede en minder goede ruiters en trainers. nu is er de laatste jaren de discussie over de Baucher trainingsmethoden (ook wel bekend als LDR) ontstaan.

de academische hoek maakt er een klassiek vs wedstrijdsport gebeuren van en helaas voor de AR mensen: jullie zijn niet klassiek bezig en passen even goed Baucher toe op jullie paarden. Maar goed, daar hebben we al een topic aan besteed.

**Geplaatst**: 08-06-11 17:04

Geplaatst: 08-06-11 17:04

murphy102 schreef:
Danique_G, het beste is dit gedrag te negeren door het paard af te leiden. Dit doe je weer door het aan het werk te zetten.
Geef veel variatie, ga wijken in allerlei verschillende variaties, rijdt figuren, gebruik steeds schoudervoor. Op die manier je paard bij het werk zien te krijgen.
Het is wel begrijpelijk dat je je paard beloond als het braaf is, maar het gevaar schuilt erin dat je het paard daarmee een signaal geeft dat er inderdáád iets is om bang van te zijn. Dus aan het werk zetten. Het paard moet bij jou zijn met zijn gedachten.
Het is een ander verhaal als duidelijk is dat het paard schrikt van iets nieuws!
Dan kan het soms helpen om er naar toe te rijden, even laten kijken en ruiken, bemoedigend klopje kan dan helpen en wacht tot het paard ontspannen stil staat en dan zal dat in de meeste gevallen over zijn.

Kan het me er wel in vinden. Het kwartje valt alleen nog niet wat betreft het paard belonen wanneer het de concentratie heeft hervonden en niet meer gespannen is. Je beloont het paard toch op het moment dat het zich niet meer richt op bijvoorbeeld het 'enge voorwerp' maar op jou? Je beloont toch niet tijdens het gespannen zijn..?

**Geplaatst**: 08-06-11 17:09

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 17:09

mmmm ik heb wat aangesneden geloof ik,
maar het allemaal off topic van het klassieke verhaal.

ik weet wel dat dat negatief gedrag belonen niet werkt, maar een paard dat zich volledig afsluit, 180 gr omdraait en in het wilde begint te springen, zul je toch gerust moeten stellen, en achteraf gaan losrijden van het "enge" gedeelte heeft voor mij weinig zin, gezien het tijdens het losrijden niet gebeurt maar juist in en op weg naar de ring.

Ik hoopte wat tips te krijgen betreft het klassieke verhaal dat ik wellicht nog niet ken.

**Geplaatst**: 08-06-11 18:14

Geplaatst: 08-06-11 18:14

spokie79 schreef:
Whinny, welk klassiek bedoel je dan? Van Marijke de Jong? Dat is namelijk geen klassiek maar academisch?

En dat academische gedoe onder leiding van een zelfbenoemde ''grootmeester'', met zijn ridders etc etc. lijkt me vooral een erg vernuftig, goed uitgewerkt commercieel concept, dat inhaakt op de behoefte van een zekere groep amazones. Het komt allemaal erg gekunsteld over, en dan bedoel ik de hele opzet en dat riddergedoe is helemaal niveau kleuterschool. Maar het Verkoopt uitstekend blijkbaar.
Zo is er voor elk wat wils in ons paardenwereldje. De klassieke school komt dan toch vele malen serieuzer en grondig uitgewerkt over.

**Geplaatst**: 08-06-11 18:19

Geplaatst: 08-06-11 18:19

van die zelfbenoemde meesters zijn er plenty!!!

( ik had vorig jaar een zeer getalenteerd jong paard te koop, daar kwam iemand op kijken, ik had haar gegoogled en ze een website waar ik stil van werd zo mooi en goed gedaan, ik verwachte er heel wat van eigenlijk, na twee rondjes heb ik haar vriendelijk verzocht mijn kostbare dier weer over te geven aan mij en heb ik mijn Denise er weer opgezet, voor het broodnodige vertrouwen, ppppffff.
het betreft hier ook om een zelf benoemde groot meesteres

)

**Geplaatst**: 08-06-11 18:22

Geplaatst: 08-06-11 18:22

ullaatje schreef:
van die zelfbenoemde meesters zijn er plenty!!!

( ik had vorig jaar een zeer getalenteerd jong paard te koop, daar kwam iemand op kijken, ik had haar gegoogled en ze een website waar ik stil van werd zo mooi en goed gedaan, ik verwachte er heel wat van eigenlijk, na twee rondjes heb ik haar vriendelijk verzocht mijn kostbare dier weer over te geven aan mij en heb ik mijn Denise er weer opgezet, voor het broodnodige vertrouwen, ppppffff.
het betreft hier ook om een zelf benoemde groot meesteres )

:):):)
Hoe mooier de website hoe slechter de rijkunst zou je kunnen denken.

**Geplaatst**: 08-06-11 19:06

Geplaatst: 08-06-11 19:06

Ullaatje: doet jouw merrie dat ook als er iemand mee gaat om haar vanaf de grond gerust te stellen?

edit: in de klassieke dressuur werkt men vaak met iemand op de grond die de ruiter ondersteunt, hulpen verduidelijkt aan het paard en zo ook steun aan het paard kan geven. Kijk maar eens naar Arthur Kottas, bijvoorbeeld, of hoe de mensen in de Spaanse Rijschool hun remontes trainen: altijd met zn twee. Eentje erop, de ander op de grond. Totdat het paard de hulpen compleet begrijpt en dan is het tijd om ruiter en paard wat meer 'aan zichzelf' over te laten. Degene op de grond heeft dan een lange zweep bij zich om de ruiter op de juiste momenten te kunnen ondersteunen.

Het is dus geen gek idee, misschien, om eens te kijken of dat een oplossing kan zijn? (niet dat je met een zweep je paard de ring in moet gaan meppen, he dat bedoel ik niet)

**Geplaatst**: 08-06-11 19:22

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 19:22

Vanaf de grond begeleiden, pikt ze helemaal niet, het boefje.
De zweep er drijvend achter heeft meer effect, maar dat ziet er vaak weer zo l*llig uit, en als mijn Hubbie bij de ingang van de ring achterblijft is gelijk weer omgedraaid.

**Geplaatst**: 08-06-11 19:28

Geplaatst: 08-06-11 19:28

Danique_G schreef:
murphy102 schreef:
Danique_G, het beste is dit gedrag te negeren door het paard af te leiden. Dit doe je weer door het aan het werk te zetten.
Geef veel variatie, ga wijken in allerlei verschillende variaties, rijdt figuren, gebruik steeds schoudervoor. Op die manier je paard bij het werk zien te krijgen.
Het is wel begrijpelijk dat je je paard beloond als het braaf is, maar het gevaar schuilt erin dat je het paard daarmee een signaal geeft dat er inderdáád iets is om bang van te zijn. Dus aan het werk zetten. Het paard moet bij jou zijn met zijn gedachten.
Het is een ander verhaal als duidelijk is dat het paard schrikt van iets nieuws!
Dan kan het soms helpen om er naar toe te rijden, even laten kijken en ruiken, bemoedigend klopje kan dan helpen en wacht tot het paard ontspannen stil staat en dan zal dat in de meeste gevallen over zijn.

Kan het me er wel in vinden. Het kwartje valt alleen nog niet wat betreft het paard belonen wanneer het de concentratie heeft hervonden en niet meer gespannen is. Je beloont het paard toch op het moment dat het zich niet meer richt op bijvoorbeeld het 'enge voorwerp' maar op jou? Je beloont toch niet tijdens het gespannen zijn..?

Belonen hoor je mij ook niet zeggen, wel: ...een bemoedigend klopje op de hals als het paard bang is voor iets nieuws, dus voor het onbekende. Dat kan en dat mág. Moedig je paard dan aan dat het "OKÉ" is en dan weer doorgaan waar je gebleven was.

**Geplaatst**: 08-06-11 19:30

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 19:30

Ja precies zo is het ook bedoeld.

**Geplaatst**: 08-06-11 19:37

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 19:37

Xenophon schrijft al: is het paard ergens bang voor, begeleid het dan zelf er naar toe, raak het voorwerp aan en beloon je paard. Nu lijkt me dat ook weer lastig op een wedstrijdterrein, maar met buitenrijden werkt het soms echt wel heel goed. Toen ik met Raby eens bijna in een vijver belandde omdat hij meende dat het bruggetje over het water echt niet te belopen was, ben ik afgestapt en heb hem erover geleid. Bij de volgende brug (20 m verderop) was het totaal geen probleem meer. Hij snapte toen dat het niet zou inzakken.

Maar goed, wedstrijdterreinen zijn en blijven lastige dingen.

**Geplaatst**: 08-06-11 19:41

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 19:41

Ik ben jaloers op jullie boeken!
Die heb ik allemaal niet.

Een goede instructeur,
het boek van Steinbrecht
en een DVD collectie van Zeilinger zijn er in mijn bezit.

**Geplaatst**: 08-06-11 19:52

Geplaatst: 08-06-11 19:52

murphy102 schreef:
Danique_G schreef:
Kan het me er wel in vinden. Het kwartje valt alleen nog niet wat betreft het paard belonen wanneer het de concentratie heeft hervonden en niet meer gespannen is. Je beloont het paard toch op het moment dat het zich niet meer richt op bijvoorbeeld het 'enge voorwerp' maar op jou? Je beloont toch niet tijdens het gespannen zijn..?

Belonen hoor je mij ook niet zeggen, wel: ...een bemoedigend klopje op de hals als het paard bang is voor iets nieuws, dus voor het onbekende. Dat kan en dat mág. Moedig je paard dan aan dat het "OKÉ" is en dan weer doorgaan waar je gebleven was.

Nee ik bedoelde eigenlijk niet 'de nieuwe situatie'. Ik bedoelde als een paard iets 'spannends' ziet dat niet nieuw is. Of wanneer het paard uberhaupt gespannen is, kan ook.

**Geplaatst**: 08-06-11 20:05

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 20:05

ja maar ik ben dan ook een doorgestudeerde vakidioot die over een jaar hoopt te promoveren op cavalerietraining in de oudheid

dus ik heb gewoon heel erg veel boeken en ik was als kind al een boekenwurm. Toen kreeg ik of kocht ik al boeken over klassieke dressuur (Abel, Mueseler). Ik heb altijd alles wat los en vast zat mbt paardentraining gelezen.

Alleen, met lezen ben je er niet, je hebt echt een goede leermeester nodig die je verder kan helpen vanaf de grond. En met een leermeester bedoel ik dan niet iemand die je een keer in de week een uurtje rondjes door de bak laat stappen, draven en galopperen.