Bokt.nl

setteke schreef:

Als dressuurfan en ruiter houd ik ervan om het paard nageeflijk en rond te zien tussen de sprongen en voor de sprong het neusje eruit . Daarom houd ik ook van de rijstijl van Marcus Ehning (en Beat Mändli oa), de paarden zien er dressuurmatig geschoold uit en zetten prima resultaten neer. Maar er zijn uitzonderingen, Joël met Gert Jan bruggink bijvoorbeeld. Maar dan zit je meer op je stoel voor de TV met kromme tenen . Sommige paarden laten zich niet dwingen in de springsport en moet je in hun waarde laten, maar kijk liever naar een paard wat wel goed geschoold is en het lijkt me voor de ruiter ook vele malen fijner rijden.
Nu we het over de WEG hebben, was zeer verrast door de rijstijl van sommige ruiters uit de Arabische contreien, zag er erg netjes uit (wat ik gezien heb dan).

schoentje schreef:

ik als vrouw zijnde, rij liever een checkmate dan een kouder duits paard. De paarden die op die manier gereden worden zijn wat flegmatieker en daar moet je gruwelijk aan rijden om ze zo'n parcours door te krijgen. Er komt gewoon wat meer kracht bij kijken. Op deze paarden die op die manier gereden worden, zitten bijna altijd mannen. Een paard dat heet word in de ring, kan thuis en op het voorterrein wel heel fijn te rijden zijn. In de ring gaat zo'n paard dan vechten. Als ruiter is het dan de kunst om het paard niet nog heter te maken, door zelf heel stil te zitten en niet te veel aan het paard te willen veranderen. Ik vind dat prettiger dan zo'n koude waar je constant bij moet drukken en werken.

schoentje schreef:

het oog wil idd oog wat. Het ziet er natuurlijk fantastisch uit als iemand mooi stil zit.
Persoonlijk vind ik effectiviteit belangrijker.
Genoeg voorbeelden van ruiters met een lelijke stijl die met veel verschillende paarden fantastisch gepresteerd hebben, die hun paarden ook goed kunnen verkopen, omdat ze toch simpel na te rijden zijn.

schoentje schreef:

ik als vrouw zijnde, rij liever een checkmate dan een kouder duits paard. De paarden die op die manier gereden worden zijn wat flegmatieker en daar moet je gruwelijk aan rijden om ze zo'n parcours door te krijgen. Er komt gewoon wat meer kracht bij kijken. Op deze paarden die op die manier gereden worden, zitten bijna altijd mannen. Een paard dat heet word in de ring, kan thuis en op het voorterrein wel heel fijn te rijden zijn. In de ring gaat zo'n paard dan vechten. Als ruiter is het dan de kunst om het paard niet nog heter te maken, door zelf heel stil te zitten en niet te veel aan het paard te willen veranderen. Ik vind dat prettiger dan zo'n koude waar je constant bij moet drukken en werken.

schoentje schreef:

om het paard te leren wachten komen te tempowisselingen weer terug. In het dressuurwerk moet het paard makkelijk kunnen veruimen en verkorten in alle gangen. Gaat dat beter dan begin je met balkjes of cavaletties in een lijn en ga je wisselen met de galopsprongen.

Citaat:

Zodra je merkt dat je paard sterk word na de hindernis, ga je halthouden. Op die manier gaat het paard leren dat er iets gaat komen na de hindernis en zal hij attenter worden op de ruiter. Zoiezo altijd consequent zijn in het opvangen na een sprong. Een paard went zich heel snel aan dat zich lang mag maken en harder mag lopen na een sprong, omdat dat gewoon makkelijker is.

yvetjes schreef:

Dit vind ik zelf supermoeilijk. Ik doe juist mijn best het simpel te houden na de sprong (hoe vaker en simpeler het werk hoe braver het wordt). Wanneer ik halt zou willen houden heb ik wel een erg "belgische" ophouding nodig. Hoe oefenen we dit zonder teveel kracht/trekwerk of in het hek parkeren?

(Tis overigens ook zo'n lekkere werkwillige maar hete Julio Mariner x Concorde merrie)

sporter schreef:

setteke schreef:

Als dressuurfan en ruiter houd ik ervan om het paard nageeflijk en rond te zien tussen de sprongen en voor de sprong het neusje eruit . Daarom houd ik ook van de rijstijl van Marcus Ehning (en Beat Mändli oa), de paarden zien er dressuurmatig geschoold uit en zetten prima resultaten neer. Maar er zijn uitzonderingen, Joël met Gert Jan bruggink bijvoorbeeld. Maar dan zit je meer op je stoel voor de TV met kromme tenen . Sommige paarden laten zich niet dwingen in de springsport en moet je in hun waarde laten, maar kijk liever naar een paard wat wel goed geschoold is en het lijkt me voor de ruiter ook vele malen fijner rijden.
Nu we het over de WEG hebben, was zeer verrast door de rijstijl van sommige ruiters uit de Arabische contreien, zag er erg netjes uit (wat ik gezien heb dan).

Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het geld natuurlijk niet voor alle arabische ruiters, maar meestal is dat ook het ''enige'' wat die ruiters kunnen. Heel stil zitten. Ik heb dan meer respect voor de paarden die dus danig zijn af gericht dat ze zo'n parcour doorlopen.

setteke schreef:

Mee eens, maar ze hebben wel mooi zilver . Het enige wat zo'n ruiter kan, behalve geld hebben, is toch een stukje stuurmanskunst. En je kan mij wel op een GP springpaard zetten, maar ik kom het parcours echt niet rond .

muc schreef:

Ik vond het heel knap en gaaf voor Abdullah Al Sharbatly maar eerlijk is eerlijk, hij had ook heel veel geluk. Qua rijerij zijn nr. 3 en 4 in mijn ogen veel beter. Maar idd, hij heeft zilver en daar gaat het uiteindelijk om.

Ook vond ik dat zijn paard dressuurmatig het minst goed voor elkaar was, de merrie sprong fantastisch en is volgens mij makkelijk te rijden maar was niet 100% nageeflijk, wat de andere paarden wel waren.