Paardentango schreef:Janine1990 ik denk dat het niet echt persoonlijk naar jou toe is bedoeld. Je kent het oude spreekwoord 'wat je zegt ben je zelf' vast wel.
Het is meer denk ik dat een aantal mensen al enige tijd kritisch een bepaalde trainingswijze waar inmiddels zelfs een label 'school' aan hangt bekritiseert. Daar is niets mis mee, kritisch kijken is iets wat iedereen (zou moeten) doet.
Het op de man/vrouw spelen is iets wat in discussies snel gebeurt, maar ga er niet in mee. Jij leert nu participeren, ik leerde twee management stijlen, de eerste, toen ik net in dienst kwam was autoritair leiderschap en de tweede, ruim 15 jaar later, was laissez-fairez (dat was in Amsterdam). Twee uitersten!
Wat ik hiermee bedoel is dat alles mode-gevoelig is en verandert, dat is mensen eigen. Het enige wat ongewijzigd is gebleven zijn de basale emoties en gevoelens van mensen en dieren.
Wees trots op wie je bent, en op de hond, zo te lezen is dat een kanjer.
Maar ook daar geldt, ieder individu is is wezen gelijk aan de ander.
Een goede discussie moet mogelijk zijn, zo lang niemand zichzelf verheft boven een ander. HC heeft in wezen ook geen ongelijk, zonder kennis van het paard zouden mensen zich niet bezig moeten houden met deze dieren.
Alleen dat is iets onmogelijks momenteel want paarden zijn nu toegankelijk voor iedereen.
En dat is wat ik bedoel ook in de paardensport. Ook dat is modegevoelig, kijk maar naar de invoering van de kür, jaren geleden!
Op het vlak van sport veranderen ALLE trainingsmethoden, kijk maar naar die ene schaatser (weet zo even de naam niet meer), hij schaatst op een andere manier tegenwoordig. Een nieuw ontwikkelde trainingsmethode.
Dat deze methoden te bekritiseren zijn, is onbetwistbaar. Iedereen heeft zijn eigen mening hierover, en daar moet je over discussieren, niet over oordelen.
Overigens zijn er tegenwoordig in theorie vier leidinggevende stijlen, en deze zijn afhankelijk van de instelling van de medewerker. Zo zou je het ook kunnen zien bij paarden, om door te werken naar een participerende stijl, in mijn ogen de optimale werking tussen werkgever/werknemer, ruiter en paard.