Geplaatst: 01-01-09 13:07 
- Ben je eerlijk naar je paard?
- Ben je door je onzekerheid afwachtend in je handelen?
- Zoek je excuses voor je eigen fouten?
Aan dat laatste heb ik een broertje dood want daar is het paard niet mee geholpen!
Als je niet eerlijk naar jezelf bent (bewijsdrang bijvoorbeeld, zo zinloos en sneu) dan is je paard al de dupe. Dat begrijpt geen bál van dergelijke complexe menselijke "denkafwijkingen".
Als je onzeker bent, ga je vaak passiever rijden, want het dier kan daar dit of dat al gaan doen.
Een dier heeft leiderschap nodig. een paard kan compleet kriegel, prikkelbaar, nerveus etc worden van dergelijke ruiterij.
Wat dóe je dan op een paard?!? het is geen ding maar een dier!
Moet het dan ingezet worden omdat wij onzelf willen bewijzen dat we het wel kunnen?
Ga dan naar de manege voor je aan een eigen paard begint!
Gunst, ik raak al weer geirriteerd
*steigert straks de kamer rond , nog in haar pyama*..
Schiet mij maar lek!
Een paard heeft een eerlijke directe aanpak nodig!
En dat kun je idd aan mensen leren, maar dan moeten ze wel heel hard aan zichzelf werken, hoor!
En dat mijn manier van spreken hen beledigd vind ik dan erg jammer, maar ik zie neit in waarom ik mensen niet direct en oprecht mag benaderen. Dat zal wel aan mij liggen, hoor.
Ook ik ben door schade en schande wijs geworden; wat me mee zit is niet een mega aanleg om te rijden, maar mijn directheid en geloof dat het dier mee wil werken, bereid is iets voor je te willen doen, tenzij het tegendeel wordt bewezen.
Zo simpel is het imo. 
Soms ben ik dan te ongeduldig en ben blij als een paard me dat heel duidelijk laat merken, vandaar dat ik gek ben op bloedpaarden.
Maar nee- als ik me rot voel, geef mij maar paarden, honden, etc. NIks complex, gewoon zo lekker duidelijk.
En dat maakt me als instructrice voor de oudere, soms wat intellectuele ruiters gewoon niet geschikt.
mbt Steigeren- Eerst de oorzaak zoeken, is het een hierarchisch probleem, dan zou ik een onverscrokken ruiter zoeken die eerlijk en duidelijk de grenzen aangeeft, en die de ruiter idd wil begeleiden naar het overwinnen van dit conflict. Maar dan mag het dier eerst wel zijn gecheckt op lichamelijke problematiek, eerlijk gezegd.
. De jury zei dat hij me moest uitsluiten omdat het te lang duurde en dat hij niet wilde dat ik daar mijn laatste proef zou rijden. Maar ik mocht wel zonder druk haar er even doorheen rijden van hem. En er volgde met een serieus gezicht: "en als je die dame nu even 1 keer laat zien dat dit niet hoort, dan haalt ze dit soort geintjes nooit meer uit, voor mij hoef je je iig niet te schamen en de mensen uit de kantine moet je maar naar mij doorsturen als ze zeuren."
. 
