Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
MarcR schreef:Heb je al eens een ruiter bezig gezien met een goed opgevoed western paard ?
MarcR schreef:tot ze met open mond stonden te kijken naar mijn dochter en haar trainster met hun paarden
Al is het natuurlijk voor jouw heel fijn dat je zo bewonderd wordt (of dat zo voelt)MarcR schreef:Wat betreft dat jaar wou ik niet zeggen dat je een jaar moet wachten maar wel dat door de training gedurende dat jaar op te bouwen op het ritme van het paard je een paard krijgt dat nooit door het lint gaat.
randalinpony schreef:@Sanne 83: ik die links eens bekeken die je opgaf. Op zich weinig info, maar wel duidelijk genoeg dat het hier om twee paardenmensen met een excellente staat van dienst gaat, die kennelijk zich in het Parelli verdiept hebben en er wat uit konden halen.
Mij is overigens niet duidelijk of deze mensen nu door Parelli zijn ingehuurd voor instructie, of dat ze zelf zijn gaan rondkijken.
Ik hoop maar dat de Parellis dit soort mensen in de arm nemen om het bereden deel van hun programma te herzien, dan komt het wel goed.
Het maakt bijvoorbeeld voor sommige paarden een heel groot verschil tussen de trailer ingeleid of ingestuurd worden, heeft te maken met zelfvertrouwen. Dat leidt weer tot ontspanning op de trailer en dat leidt weer tot een betere proef op een ontspannen paard, om maar even aan te geven dat alles met elkaar in verbinding staat. Ik zeg niet dat er iets mis is met jouw paard verder, er zijn inderdaad genoeg paarden die van zichzelf heel stoer zijn
sanne83 schreef:ik zie er persoonlijk het nut niet van in om zo snel mogelijk op je paard te willen gaan zitten.
sanne83 schreef:Een goede foundation is alles en dan gaat het rijden vanzelf, alles heeft met elkaar te maken (grondwerk kan het rijden gigantisch verbeteren) en als jij niet inziet dat een goede opleiding op de grond het een stuk makkelijker maakt voor je paard, is dat your loss
sanne83 schreef:Het maakt bijvoorbeeld voor sommige paarden een heel groot verschil tussen de trailer ingeleid of ingestuurd worden, heeft te maken met zelfvertrouwen. Dat leidt weer tot ontspanning op de trailer en dat leidt weer tot een betere proef op een ontspannen paard, om maar even aan te geven dat alles met elkaar in verbinding staat.
. Ik merk nou verder geen verschil in 'ontspanning' op de wedstrijd of ze nu uit zichzelf de trailer in zijn gelopen of wanneer ik ze even ben voorgegaan...) Dus wat mijn betreft gewoon een b*ll oliebol verhaal dat paarden ontspannender zouden zijn op wedstrijd puur en alleen wanneer zij uit zichzelf de trailer ingelopen zijn..... Als ontspanning alleen maar daarvan afhankelijk is, dan is er echt iets niet in orde in het totaalplaatje.
(aanpak kan verschillen per paard) Gewoon vriendelijk doch dwingend, en altijd zonder er een gevecht van te maken. Na enkele keren weten ze dat (en dat er altijd wat lekkers in de trailer ligt
), en meestal is het daarna nooit meer nodig en lopen ze de rest van hun leven heel ontspannen de trailer in. Waarschijnlijk zullen alle NH liefhebbers dit wel vreselijk vinden. Maar volgens mij is dit een vrij 'traditionele' (en praktische en effectieve) wijze van trailerladen. Voor mij werkt het zo iig prima.sanne83 schreef:Ik zeg niet dat er iets mis is met jouw paard verder, er zijn inderdaad genoeg paarden die van zichzelf heel stoer zijn
Citaat:sanne83 schreef:ik zie er persoonlijk het nut niet van in om zo snel mogelijk op je paard te willen gaan zitten.
Hier trek je ook weer een hele kortzichtige conclusie die je stelt zonder verdere achtergronden te kennen. Waarop baseer jij 'zo snel mogelijk'? Om dat ik in jou ogen er in een vrij kort tijdsbestek op ben gaan zitten?

)Citaat:Ook weer zo iets; dus als je paard wel iets probleemloos doet, zonder dat je er een ingewikkelde parelli-tour van hebt gemaakt, dan komt dat per definitie omdat ze zo 'stoer' zijn en niet gewoon omdat ze het baasje vertrouwen of een goede verstandhouding met dat baasje hebben gekregen? Jij kan zeggen dat het 'mijn verlies' is dat ik het 'nut' van parelli niet inzie. Maar ik vind het kortzichtig van jou dat jij kennelijk denkt dat het zonder de tig games van parelli onmogelijk in staat is een goede verstandhouding met een paard op te bouwen...
), dat scheelt stress en dus verbeterd het de ontspanning, vrij logisch toch?Citaat:Overigens stond deze week in de Paard en Sport een heel leuk artikel van Johan Hinneman. Hij stelde: Goed paardrijden en met paarden omgaan is gewoon een zaak van het systeem (het skala) en van het hoofd (dus gewoon nuchter verstand). Geen zaak van het gevoel, wat veel mensen er graag van willen maken. Niets nieuws, wel consequent. Hoogwetenschappelijk hoef je helemaal niet na te denken. Consequent en geduldig verder denken over de eenvoudige basis van het systeem. Thats all.
Ik ben het met hem eens. Ik hou van eenvoudig, simpel en praktisch. Dan is het allemaal al moeilijk genoeg
ik geloof ook niet in dat zogenaamde "gevoel", alles is te leren, systematiek vind ik ook erg belangrijk, scala voor het fysieke, andere systematiek voor het mentaal/emotioneel beinvloeden.
geen ervaring? geen kennis van paarden? sanne83 schreef:je schrijft zelf dat je je paard een dag in huis had en er toen op bent gaan zitten, daar concludeer ik alleen uit dat je dus geen enkele tijd hebt gespendeerd aan een foundatie op de grond
sanne83 schreef:Ik zeg alleen dat ik absoluut geen haast heb om er op te gaan zitten, er is genoeg te leren vanaf de grond (is trouwens ook erg klassiek om je paard eerst op te leiden vanaf de grond
Lovely schreef:Vooral daar waar paarden (voor de paardenmensen voorspelbaar) gaan afwijken van het boekje, zie je toch dat de cursus heel vaak geen leidraad biedt.
sanne83 schreef:ben ook erg benieuwd wat jullie vinden van die top-klassiekers (waarvan ik de sites heb aangegeven) die toch met een carrotstick staan te zwaaien geen ervaring? geen kennis van paarden?
Lovely schreef:Lailapri, maar als je al tientallen paarden succesvol opgevoed en opgeleid hebt zonder leadrope en carrotstick (=slipketting en stok), dan zou je toch kunnen zeggen dat je die poespas niet nodig hebt. Zie het stukje waar Hinneman aangehaald wordt. Dat is toch wel iemand die echt verstand van en voor paarden heeft.
Dat parelli e.d. geschikt zijn om de minder ervarenen gevoel bij te brengen voor omgaan met paarden, ben ik niet met je eens. Vooral daar waar paarden (voor de paardenmensen voorspelbaar) gaan afwijken van het boekje, zie je toch dat de cursus heel vaak geen leidraad biedt. Een week bij Jasmijn78 op stal bij die paardenman en je weet en voelt meer.
lailapri schreef:Maar heel veel mensen hebben die mogelijkheid niet en ik vind parelli wel beter als hoe ik soms mensen met maar liefs jaren (manege) ervaring met een paard zien omgaan. Het moet omdat het moet. Dan denken ze bij parelli toch even verder.
lailapri schreef:Net dat ik het respecteer dat sommige het niet nodig hebben, maar ik vind het een beetje vreemd om dan te zeggen dat het slecht is. Iets wat slecht is krijgt snel een slechte naam, dat vind ik met nh wel meevallen.
jasmijn78 schreef:Verder ga ik niet uren staan emmeren op de klep. Als bij ons een paard er niet meteen inwil, dan helpen we hem een handje. Door een touwtje er achterlangs, of soms even de bezem erbij(aanpak kan verschillen per paard) Gewoon vriendelijk doch dwingend, en altijd zonder er een gevecht van te maken. Na enkele keren weten ze dat (en dat er altijd wat lekkers in de trailer ligt
), en meestal is het daarna nooit meer nodig en lopen ze de rest van hun leven heel ontspannen de trailer in. Waarschijnlijk zullen alle NH liefhebbers dit wel vreselijk vinden. Maar volgens mij is dit een vrij 'traditionele' (en praktische en effectieve) wijze van trailerladen. Voor mij werkt het zo iig prima.
)lailapri schreef:Alleen het nadeel van westernpaarden dat het van zichzelf harde werkers zijn en soms erg in zichzelf worden en slaafs doen wat ze gevraagt wordt.
Hermelientje schreef:Op beide stallen werd heel af en toe de hulp ingeschakeld van dezelfde "horse whisperer" als er een laadprobleem was in de trailer of het starthek, daar gingen ze zelf niet te lang mee doormodderen als hun normale manier niet werkte. Zoals Randalinpony al opmerkte hebben zulke mensen er misschien niet zo'n moeite mee om hun blik te verruimen.
Hermelientje schreef:Ik dacht dat Monty Roberts ook mede bekend was omdat hij was ingeschakeld voor een van de renpaarden van Koningin Elizabeth. (Jammer dat jij niet ter plekke was dan was het hele Monty Roberts circus je misschien bespaard gebleven )
Verder denk ik dat MR zelf een hele kundige man is, met veel inzicht in paarden. Hij heeft op bepaalde punten een eigen interpretatie over hoe er mee om te gaan. Maar in veel dingen die in zijn boek stonden kon ik mij er wel in vinden en wat mij betreft niets nieuws onder de zon was. Behalve dus op de punten waar hij zo bekend mee is geworden (de join-up, en de 'bokstopper' kon ik mij ook niet zo in vinden. Alhoewel dat laatste misschien wel weer eens een laadste redmiddel zou kunnen zijn voor een 'uitzondering'
)Hermelientje schreef:Goofy maakte een goede opmerking als het resultaat goed is wil dat niet altijd zeggen dat je aanpak goed is (of niet beter zou kunnen).
Hermelientje schreef:Ik heb wat dat betreft mijn lesje wel geleerd. Was ooit aan het boodschappen doen met man en oudste kind van een jaar of 3, die zoals altijd heel lief aan het lachen en zingen was. Keken wij elkaar een beetje verwaand aan want er werd wat afgegild en gestampvoet om ons heen, konden die mensen niet gewoon hun kind opvoeden dachten wij. Nou een aantal jaren later met ander exemplaar een mega scene van 10 minuten omdat we de verkeerde vorm koekjes in het wagentje hadden gedaan. We proberen sindsdien iets nederiger te zijn en ik ben er achter gekomen dat ik eigenlijk maar een hele middelmatige opvoeder ben.
jasmijn78 schreef:En wat doen die handige commerciele goeroes: die schrijven die ervaringen met die uitzonderingen prachtig verwoord in een boek, plakken er nog wat oude wijsheden en gebruikelijke tradities in andere woorden omheen. Maken er een feel-good verhaal van en presenteren dat als 'DE nieuwe en paardvriendelijke manier van met paarden omgaan'
En al die sufferds die dat kopen en met het boek onder de arm aan de slag gaan geloven dat zij ook zo goed zijn/kunnen worden. Dat zij ook die 'uitzondering' op stal hebben. En dat hun band met het paard, net als in het boek' ook wel heeeeel speciaal moet zijn. Wat ze niet doorhebben is dat zij met een 'gewone' of traditionele aanpak waarschijnlijk gewoon hetzelfde voor elkaar krijgen. Welke methode je ook gebruikt, uiteindelijk is concequent zijn en timing essentieel. En dat leer je niet uit een boek. Dus iemand die 'traditioneel' erg goed is zal de NH trucs binnen no-time doorzien en onder de knie hebben, en andersom. Mensen die er 'traditioneel' niets van bakken zullen dat met NH ook niet doen, en andersom.
. LDRD schreef:Daarbij vraag ik me af hoeveel paarden eens ieders handen succesvol zijn gepasseerd hier?
jasmijn78 schreef:Welke methode je ook gebruikt, uiteindelijk is concequent zijn en timing essentieel.
jasmijn78 schreef:Hermelientje schreef:Goofy maakte een goede opmerking als het resultaat goed is wil dat niet altijd zeggen dat je aanpak goed is (of niet beter zou kunnen).
Ik vind die opmerking van Goofy eerder een doodoener. Hoe kun je een aanpak nou goed vinden als het nergens toe leidt? Of het eindresultaat niet te definieren is?

randalinpony schreef:Het valt me de laatste tijd op dat zoveel goeroes, Natural of anderszins, zich bij hun manier van africhten erop beroepen dat het allemaal zoveel fijner is voor het paard.
Fijner dan De Traditionele Manier.
Ook in reacties op topics hier op bokt kom je dat tegen. 'Ja, vroeger deed ik het op de normale manier, maar toen wist ik nog niet beter'.
Maar, zo vraag ik me af, wat is nou die vermaledijde Traditionele Manier?
Begrijp me goed, ik sta open voor iedere methode, ze hebben allen hun sterke en zwakke punten.
Maar die Traditionele Manier, die zit me dwars. Ik heb namelijk in mijn leven heel veel paarden ingereden zien worden, volgens ongeveer net zoveel methoden als er mensen waren - iedereen heeft zijn eigen aanpak. Op enkele droeve uitzonderingen na (domme of onwetende trainers), zijn al die paarden fijne, vriendelijke gebruiksdieren geworden die net zo respectvol zijn geworden als ze zelf behandeld werden.
Toch gebeurde dat meestal niet op allerlei Naturalistsche of andere grondslagen, maar werd het wel 'gewoon' gedaan.
Ieder zijn eigen ding maar voor wie is wat gewoon?
Wat wordt er dan met Traditioneel bedoeld?
Dom?
Onkundig?
Gemeen?
Wie weet wat er precies mee bedoeld wordt?