Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-12-12 08:47

Geplaatst: 29-12-12 08:47

murphy102 schreef:
Ik weet niet wat u bedoeld met "Haarfeeling", maar wat ik bedoel is dat het been nooit "ver weg" is, maar altijd passief "in de buurt", indien er geen hulp wordt gegeven.
Dus been niet afsteken.

Dat de kuit dus het onderbeen zo dicht bij het paard blijft dat het quasi de haren van het paard voelt.

**Geplaatst**: 29-12-12 09:58

Geplaatst: 29-12-12 09:58

terpentijn schreef:
@ pien dumaitre: " jij bent nog jong" dat is wel enizins grappig:ik ben uit 1959 dus nu 53 jaar, niet echt wat men heden ten dage als "jong" zou willen benoemen, hahaha. Jaren dressuur achter me inmiddels. Heden ten dage werk ik dagelijks nog met jonge Arabo Friezen. Longeer ik dagelijks, jonge meiden rijden ze verder in. Ik heb zelf mijn eigen paard Bonte Jaopie (avatar foto) en voor volgend jaar en hopelijk de daaropvolgende jaren nog een leuke nog niet beleerde merrie er bij.
Ja een jonge geest, blijkbaar. Twee Shetlanders en al meer dan 20 jaar Dobermanns,op dit moment slechts 2 stuks.
Ik ben desondanks nog bepaald niet bejaard. Mijn paarden ook niet.

Beste Terpentijn, je schermt hier met je leeftijd :))

. Ik vind persoonlijk dat een instructeur veel ervaring moet hebben, goede en minder goede ervaringen maken een instructeur tot wat hij is. Ik zou dus zelf nooit bij een instructeur gaan lessen die de 30 jaar nog niet is gepasseerd ook al heeft deze instructeur op hoog niveau gereden.
Toch les jij zelf bij een jonge ruiter die op zijn 18-de jaar nog niet hoger had gereden dan het L1. Mag ik vragen waarom jij denkt juist van hem wat te kunnen leren? Ik stel je deze vraag omdat hij nog erg jong en onervaren is. Hij komt in de paardensport eigenlijk nog maar net kijken en heeft nog met weinig instructeurs of rij stijlen te maken gehad.

**Geplaatst**: 29-12-12 10:46

Geplaatst: 29-12-12 10:46

terpentijn schreef:
@ pien_2010: " jij bent nog jong" dat is wel enizins grappig:ik ben uit 1959 dus nu 53 jaar, niet echt wat men heden ten dage als "jong" zou willen benoemen, hahaha. Jaren dressuur achter me inmiddels. Heden ten dage werk ik dagelijks nog met jonge Arabo Friezen. Longeer ik dagelijks, jonge meiden rijden ze verder in. Ik heb zelf mijn eigen paard Bonte Jaopie (avatar foto) en voor volgend jaar en hopelijk de daaropvolgende jaren nog een leuke nog niet beleerde merrie er bij.
Ja een jonge geest, blijkbaar. Twee Shetlanders en al meer dan 20 jaar Dobermanns,op dit moment slechts 2 stuks.
Ik ben desondanks nog bepaald niet bejaard. Mijn paarden ook niet.

.

OK dat had ik dus niet door want uw posten doen mij denken aan die van mijn kinderen (twintigers) zowel qua inhoud als qua bejegening. Dus fijn nog zo'n krasse knar binnen dit topic. Ik ben het met burl eens dat uw instructeur wel een hele jonge instructeur is die nog niet die ervaring en methodiek kan hebben als een oudere.

Laatst bijgewerkt door pien_2010 op 29-12-12 11:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-12-12 10:59

Geplaatst: 29-12-12 10:59

Hermelientje schreef:
.

@pien_2010
Fijn dat je een goede instrukteur hebt gevonden en dat alles nu beter gaat. Maar ik denk toch echt dat je ook te ver door kunt slaan met zendelingenwerk. Ik heb ook les gehad van wat jij een "moderne" instrukteur noemt en daar heb ik helaas heel weinig geleerd. Maar daarom ga ik toch niet iedereen die zichzelf geen "klassiek instrukteur" noemt op een grote hoop vegen. Jij schakelt nu gewoon "slecht" gelijk met "modern" en trekt dan ook nog eens de conclusie dat "klassiek" altijd "goed" is. Er zijn helaas veel meer slechte instrukteurs dan goede. Maar wat die goede instrukteurs vertellen dat ontloopt elkaar uiteindelijk niet zoveel.

Je verhaal dat je halve ophoudingen gebruikte om je paard dat schrok terug te nemen kon ik persoonlijk niet echt volgen. Klassiek is toch juist dat je een halve ophouding pas kunt gebruiken als een paard in de hand gesteld is, tenminste dat zegt Murphy en die legde het goed uit zei je zelf. Een paard kan toch niet tegelijkertijd wegspringen en in de hand zijn gesteld lijkt mij. Ik denk dat je bedoelt dat je paard nu veel beter aan de hulpen staat dan vroeger en dat je alles veel sneller opgelost krijgt. Natuurlijk ben je dan blij met je instrukteur en voel je je veel zekerder. Maar mijn paard gaat (goede woord hè ) gelukkig ook zo veel beter dan vroeger en ik heb gewoon "merkloze" instruktie.
.

Wouw wat een mooie uitgebreide post Hermelientje. Ik quote even de tekst waar je mij citeert of antwoord geeft. Je hebt gelijk dat je goede en slechte instructeurs hebt in alle geledingen. Tot op heden is het echter zo dat ik veel slechte instructeurs heb ontmoet die modern les geven en de vier klassieke instructeurs die ik ken, weten heel goed waar ze het over hebben en geven duidelijke heldere methodiek. Je ziet hun leerlingen ook fijn rijden, vind ik echt anders.
Wat me wel opvalt tegenwoordig is dat klassieke instructeurs binnen topics en zo regelmatig als "not done" worden weggezet maar dat zowel op websites als in het gewone leven veel instructeurs zich bedienen van het woordje "klassiek" terwijl ze dat niet zijn (kom je al snel achter als je filmpjes kijkt of aan de rand van de bak gaat kijken naar instructie). Dus blijkbaar levert het woordje "klassiek" wel klanten op en doet het goed. Klassiek lijkt "in" te komen.

Mijn verhaal over de halve ophouding bedoelde ik als volgt. Mijn eigen paard zoekt als ze buiten bang is duidelijk wat overdreven mijn hand op door stevig te kauwen op het bit. Als ik dan twee of drie kleine halve ophoudinkjes geef dan voel je pfffffffffffff bij het paard en is het OK en gaan we naar de volgende enge tuinkabouter. Met andere woorden dat paardje is zo fijn geworden ook buiten om te rijden. Vroeger had ze de neiging om vluchtgedrag te vertonen maar dat is verleden tijd. Ik kan nu spanning dressuur matig af laten vloeien.
Mijn voorbeeld ging over het paard dat niet van mij is dat even schrok van de poort die open werd gerukt net toen we er langs kwamen en waar een grote vrachtwagen stond te ronken. Die galoppeerde even weg en ook daar was niets aan de hand want ik kon hem gelijk weer in het "systeem" rijden en daar werkte zo schreef ik, de halve ophouding als een kapstokje voor ons. Zo van: "hé ventje, even weer hier bij mij komen en rustig weer overgang maken naar de draf want er is niets aan de hand". En gelijk weer door gaan waar we mee bezig waren.

Fijn dat jouw paard ook beter gaat dan vroeger met merkloze instructie. Ik gun iedereen fijn paardrijden en voor uit gang.

**Geplaatst**: 29-12-12 11:02

Geplaatst: 29-12-12 11:02

Professor schreef:
murphy102 schreef:
Ik weet niet wat u bedoeld met "Haarfeeling", maar wat ik bedoel is dat het been nooit "ver weg" is, maar altijd passief "in de buurt", indien er geen hulp wordt gegeven.
Dus been niet afsteken.

Dat de kuit dus het onderbeen zo dicht bij het paard blijft dat het quasi de haren van het paard voelt.

Ja Professor, ik had inmiddels begrepen wat u daarmee bedoelt.
Het is nog subtieler dan de feeling met het lichaam v.h. paard.
En dat is inderdaad wat ik bedoel.
Ik vond het in eerste instantie een beetje een raar woord, maar -daar heb je het weer- als je er dan over nadenkt, kom je erachter dat het heel letterlijk bedoeld is.

**Geplaatst**: 29-12-12 11:05

Geplaatst: 29-12-12 11:05

Hermelientje schreef:
En nu nog even een verrassend nieuwtje. Adelinde reed vanmiddag met de grootste harmonie haar kür. Ik heb haar nog nooit zo prettig zien rijden.

Met Tiara heeft ze af moeten groeten ...

**Geplaatst**: 29-12-12 11:32

Geplaatst: 29-12-12 11:32

murphy102 schreef:
Hermelientje schreef:
En nu nog even een verrassend nieuwtje. Adelinde reed vanmiddag met de grootste harmonie haar kür. Ik heb haar nog nooit zo prettig zien rijden.

Met Tiara heeft ze af moeten groeten ...

Misschien een voorbeeld van zo'n paard dat zelf het opleidingstempo bepaalt, aangezien ze al twaalf is wil ze kennelijk niet zo snel.

Ik heb alleen de laatste twee ruiters van de grand prix gezien. Dat waren Adelinde en Nadine Capelmann. De laatste heeft vijf geweldige klassieke instructeurs gehad maar de harmonie en de aanleuning waren gisteren ver te zoeken. Aangezien ik niet zo denk als jij Murphy geef ik daar dus niet het systeem van trainen of de trainers de schuld van. Ik vond alleen dat het rijden van haar gisteren nogal wat te wensen overliet. Toevallig vond ik dat deze keer bij Adelinde niet. Ze zegt zelf erg gewerkt te hebben aan de harmonie en dat was te zien moet ik zeggen. Ik weet niet of er al ergens beeldmateriaal is. Ben wel benieuwd wat andere mensen van beide ritten vinden.

**Geplaatst**: 29-12-12 12:42

Geplaatst: 29-12-12 12:42

Ik heb het filmpje van Adelinde gezien. Het staat in een nieuwstopic op het voorblad. Ik vond het leuk om te zien. Ik kijk liever naar een proef zoals ze in de kur in Mechelen reed dan bijvoorbeeld op de OS. Ik ben blij dat ze iets gedaan heeft met het commentaar van toen en dat ze het kan omzetten naar een positieve uitkomst.
Hermelientje, ik vond je post over takt en ritme weer mooi om te lezen. Jij kunt goed onder woorden brengen hoe ik het bedoel.

Het zet me ook weer op scherp om in mijn lessen de zaken nog beter uit te kunnen leggen. Want ik begrijp wel Professor dat het zinnig is om dezelfde woorden te gebruiken als hetzelfde wordt bedoeld, zodat daar zo min mogelijk verwarring over kan bestaan.
Visitor: bedankt voor je linkjes.
Cherie: kun jij ook niks met de term wijken voor druk in het africhten van je paard? Onder een bepaalde mate van druk kun je toch niet uit in je africhting en training? Ik zou tenminste niet weten hoe.
Ik zag trouwens Adelinde in het begin van haar proef wel iets doen dat leek op een ophouding. Wel misschien niet volgens het boekje met zit en been en zo, maar toch zag ik een aannemende en kort erna een nagevende hand.

Terpentijn: ik weet niet zo goed wat ik met je posts moet. Ik word er een beetje kriegel van. Ik moet dan denken aan wat Horseyfries zei over positiviteit. Misschien kun je wat meer opbouwende kritiek geven en zo het topic interessant te houden. Wellicht heb je ook een goede bijdrage over inzichten over goed paardrijden die je met ons wil delen?

**Geplaatst**: 29-12-12 14:09

Geplaatst: 29-12-12 14:09

[pien_2010] schreef:
terpentijn schreef:
@ [pien_2010]: " jij bent nog jong" dat is wel enizins grappig:ik ben uit 1959 dus nu 53 jaar, niet echt wat men heden ten dage als "jong" zou willen benoemen, hahaha. Jaren dressuur achter me inmiddels. Heden ten dage werk ik dagelijks nog met jonge Arabo Friezen. Longeer ik dagelijks, jonge meiden rijden ze verder in. Ik heb zelf mijn eigen paard Bonte Jaopie (avatar foto) en voor volgend jaar en hopelijk de daaropvolgende jaren nog een leuke nog niet beleerde merrie er bij.
Ja een jonge geest, blijkbaar. Twee Shetlanders en al meer dan 20 jaar Dobermanns,op dit moment slechts 2 stuks.
Ik ben desondanks nog bepaald niet bejaard. Mijn paarden ook niet.

.

OK dat had ik dus niet door want uw posten doen mij denken aan die van mijn kinderen (twintigers) zowel qua inhoud als qua bejegening. Dus fijn nog zo'n krasse knar binnen dit topic. Ik ben het met burl eens dat uw instructeur wel een hele jonge instructeur is die nog niet die ervaring en methodiek kan hebben als een oudere.

Wat heeft leeftijd met lesgeven te maken

**Geplaatst**: 29-12-12 14:26

Geplaatst: 29-12-12 14:26

Hai Ailill. Een jong iemand kan zeker goed les geven. Geen twijfel over mogelijk. Neemt niet weg dat het voordeel van de ouderdom is dat je meer ervaring hebt en die ook kunt inzetten. Ik merk dat ook in mijn vak.
Voordeel van de jeugd is dat ik toen meer vanuit intuïtie werkte, en dat is dus wel eens heel erg mis gegaan, maar heb daarmee ook goede zaken bewerkstelligd. Nu werk ik naast intuïtie toch meer vanuit de ervaring en kennis en dat vind ik erg prettig zowel voor mijzelf als voor mijn cliënten. Soms is ouder zijn ook een voordeel zeker met een vak als instructeur zijn.

**Geplaatst**: 29-12-12 14:28

Geplaatst: 29-12-12 14:28

Citaat:
Wat heeft leeftijd met lesgeven te maken

Denk heel veel, toen ik 16 jaar was gaf ik les, maar het is geen vergelijk met wat ik nu mee kan geven aan mijn leerlingen, dat komt omdat men vele dingen uitgeprobeerd heeft en van vele fouten geleerd heeft.
Een groot ruiter hoeft nog niet een groot lesgever te zijn, en een natuur talent heeft het vaker moeilijker om les te geven als iemand die zelf de problemen meegemaakt heeft.
Natuurlijk is het geweldig wanneer een groot ruiter ook goed les kan geven, maar dat is in de rijderij een zeldenheid.
Men moet trouwens als instructeur net zo goed aan zichzelf blijven werken als dat een ruiter moet, het voordeel is wanneer men rijper word dat het areaal van oplossingen groter is omdat je al vele dingen doorgemaakt hebt, en vele typen van paarden en mensen hebt leren kennen.
Maar nog zo is dat bij mij ben je steeds daarmee bezig om het nog duidelijker nog preciezer te doen, de ruiters nog zelfstandiger te leren rijden en denken, en hun respect te leren voor hun paard en er steeds erop te wijzen dat de ruiter het verkeerd doet niet het paard. Een ruiter dient zich aan te passen aan het paard, niet omgekeerd wat ik dus veel te veel terug zie op de afrijterreinen en vooral bij enkele "toppers", het machinaal rijden waar ik werkelijk zeer treurig van word.

Laatst bijgewerkt door Professor op 29-12-12 14:31, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-12-12 14:30

Geplaatst: 29-12-12 14:30

Ik vind het een beetje vervelend dat het zo persoonlijk wordt Burl. Zoiets kun je toch ook algemener stellen of per pb afhandelen.

In zijn algemeenheid vind ik ook niet dat leeftijd er veel mee te maken heeft, vooral omdat zoveel mensen wel ouder maar niet wijzer worden.

Ik denk alleen dat iemand met veel talent die al heel jong het gevoel ontwikkeld heeft onder goede begeleiding niet altijd de beste instrukteur is voor beginnende ruiters. Juist omdat je dan veel dingen al vanzelfsprekend vindt kan het wel eens lastig zijn om onder woorden te brengen wat je precies moet doen als je bijvoorbeeld aan minder begaafde stumpers zoals ik lesgeeft. Dan krijg je van die aanwijzingen zoals "houdt hem recht", "houdt hem voorwaarts" of "zet hem ronder". Allemaal op zich prima maar als de ruiter niet weet hoe dat moet leidt het tot helemaal niets. Bij zulke instrukteurs lukt het lesgeven vaak ook alleen maar als ze lesklanten krijgen met veel natuurlijk gevoel en aanleg.

Lesgeven is ook iets dat je moet willen en waarover je moet blijven nadenken denk ik, ongeacht wel "vak" je doceert. Tegen iemand die zijn hele leven al in de paarden zit en zich steeds doorontwikkeld heeft als lesgever kan een jong persoon natuurlijk moeilijk op, omdat je simpelweg niet zoveel ervaring kunt hebben als je jong bent. Maar behalve de duur van de ervaring gaat het er vooral om wat je met die ervaring doet.

**Geplaatst**: 29-12-12 14:38

Geplaatst: 29-12-12 14:38

De "klassieke" kür van Nadine:
http://www.youtube.com/watch?v=N2bJjFra ... aQ&index=6

de "moderne" kür van Adelinde:
http://www.youtube.com/watch?v=23Gl8cla ... aQ&index=8

Wat mij betreft hoeven die etiketten dus helemaal niet, maar aangezien ze hier steeds ter sprake komen toch maar de indeling gemaakt naar "stroming". Ben benieuwd aan welke kür jullie de voorkeur geven als je echt moet kiezen (doe net of je jurylid bent). Dan ga ik toch in dit geval voor de laatste, dat beeld vind ik fijner.

**Geplaatst**: 29-12-12 15:02

Geplaatst: 29-12-12 15:02

Alleen al het halthouden de hele ophouding en dat uit een zgn verzamelde stap is het bewijs dat ze nog steeds zo rijdt als ze reed.

**Geplaatst**: 29-12-12 15:11

Geplaatst: 29-12-12 15:11

vur schreef:
Cherie: kun jij ook niks met de term wijken voor druk in het africhten van je paard? Onder een bepaalde mate van druk kun je toch niet uit in je africhting en training? Ik zou tenminste niet weten hoe.

Ik kan natuurlijk wel iets met de term "wijken voor druk".
Dan hoef ik alleen maar te denken aan wijken voor druk van het been.

Maar dat druk op de kaak een oplossing zou zijn om een ontspannen kaak te krijgen, geloof ik dus niet meer in.

Waar ik wel in geloof is in "aanleuning van het paard" in zijn breedste betekenis.

Aanleuning die is afgedwongen door druk op de kaak is geen aanleuning in de zin van een "evenwichtige, gemoedstoestand van het paard die vertrouwen in de ruiter stelt en eraan ten grondslag ligt"

Dan kan daarna de vraag gesteld worden; "hoe bereik ik (lees; men) dat het paard zich niet gaat vastzetten in nek- en kaakspieren, zich niet spant en vastzet"

**Geplaatst**: 29-12-12 15:23

Geplaatst: 29-12-12 15:23

Naast te weten hoe het "technisch" allemaal werkt, is een goed oog voor de combinatie (voordelen en tekortkomingen) uitermate belangrijk. Daarbij komt ervaring natuurlijk om de hoek kijken. Maar het allerbelangrijkste vind ik toch het talent om iets over te kunnen brengen en dat is niet velen gegeven en zeker niet aan leeftijd gebonden. Verder vind ik het als een instructeur ook openstaat voor jouw eigen inbreng en gevoel.

**Geplaatst**: 29-12-12 15:29

Geplaatst: 29-12-12 15:29

Ailill schreef:
pien_2010 schreef:
Ik ben het met burl eens dat uw instructeur wel een hele jonge instructeur is die nog niet die ervaring en methodiek kan hebben als een oudere.

Wat heeft leeftijd met lesgeven te maken

De leeftijd van een instructeur heeft er inderdaad weinig mee te maken.

Ook jonge instructeurs kunnen de ervaring en methodiek hebben.
Soms zelfs nog beter dan een oudere.

Sommige ouderen denken nl de "wijsheid in pacht" te hebben, maar vergeten dat er ook jongeren zijn die soms al meer bereikt hebben dan die "ervaren" oudere.

Kijk bv naar de zusjes Nijpjes, Thamar Zweistra, Laurens van Lieren.
Ook een Jeanine Nieuwenhuis (als jongste GP-amazone ooit) zal op een bepaalde manier meer ervaring hebben dan een oudere instructeur die nooit met zijn tijd is meegegroeid.
Of men het nu eens is met de rij-methode an sich of niet.
De ervaring is er.

**Geplaatst**: 29-12-12 15:34

Re: Waar is het gebleven?

Geplaatst: 29-12-12 15:34

Ja cherie78, maar dat heeft allemaal niets met goed rijden en lesgeven te maken. Je moet minstens 70 jaar oud zijn, de vaktaal beheersen en vooral alle boeken uit je hoofd kennen voordat je een goed instructeur bent, of enigzins kan rijden.

**Geplaatst**: 29-12-12 15:38

Geplaatst: 29-12-12 15:38

The_Stig schreef:
Ja cherie78, maar dat heeft allemaal niets met goed rijden en lesgeven te maken. Je moet minstens 70 jaar oud zijn, de vaktaal beheersen en vooral alle boeken uit je hoofd kennen voordat je een goed instructeur bent, of enigzins kan rijden.

Oei, wat ben ik toch dom

dan moet ik mijn vorige post eigenlijk maar wegpoetsen

**Geplaatst**: 29-12-12 15:41

Re: Waar is het gebleven?

Geplaatst: 29-12-12 15:41

Oh ja, en als je aan al die eisen voldoet, dan ben je zo'n goed instructeur met zoveel les klanten dat je de hele dag de tijd hebt om op het internet je kennis en mening te ventileren (lees opdringen).

**Geplaatst**: 29-12-12 16:15

Geplaatst: 29-12-12 16:15

Babootje schreef:
Naast te weten hoe het "technisch" allemaal werkt, is een goed oog voor de combinatie (voordelen en tekortkomingen) uitermate belangrijk. Daarbij komt ervaring natuurlijk om de hoek kijken. Maar het allerbelangrijkste vind ik toch het talent om iets over te kunnen brengen en dat is niet velen gegeven en zeker niet aan leeftijd gebonden. Verder vind ik het als een instructeur ook openstaat voor jouw eigen inbreng en gevoel.

Hier mee ben ik het volledig eens.

**Geplaatst**: 29-12-12 18:10

Geplaatst: 29-12-12 18:10

Hermelientje schreef:
murphy102 schreef:

Met Tiara heeft ze af moeten groeten ...

Misschien een voorbeeld van zo'n paard dat zelf het opleidingstempo bepaalt, aangezien ze al twaalf is wil ze kennelijk niet zo snel.

Nou, dat denk ik dus niet, Hermelientje.
Adelinde is Tiara pas later gaan rijden.
Adelinde rijdt haar zoals ze alle paarden rijdt, nl. onder hoge druk. Ze heeft haar flink in de houtgreep.
De reden van afgroeten was het feit dat Tiara "te heet" zou zijn.
Ontspanning laat zich niet afdwingen ..., zo blijkt maar weer.

**Geplaatst**: 29-12-12 18:23

Geplaatst: 29-12-12 18:23

pien_2010 schreef:
Hai Ailill. Een jong iemand kan zeker goed les geven. Geen twijfel over mogelijk. Neemt niet weg dat het voordeel van de ouderdom is dat je meer ervaring hebt en die ook kunt inzetten. Ik merk dat ook in mijn vak.
Voordeel van de jeugd is dat ik toen meer vanuit intuïtie werkte, en dat is dus wel eens heel erg mis gegaan, maar heb daarmee ook goede zaken bewerkstelligd. Nu werk ik naast intuïtie toch meer vanuit de ervaring en kennis en dat vind ik erg prettig zowel voor mijzelf als voor mijn cliënten. Soms is ouder zijn ook een voordeel zeker met een vak als instructeur zijn.

Ik denk dat ouderdom zeker een voordeel kan zijn, maar zoals met ieder voordeel; d'r is ook een nadeel. Ik merk in mijn eigen omgeving dat vooral de jongere mensen (mijn generatie) open staat voor input van buitenaf, veel cursussen en trainingen volgen en dat er heel veel wil is naar meer kennis en kunde. Daarnaast heeft het ook risico's, ik merk dat ik t.o.v. oudere mensen anders omga met mijn pupillen, openen/losser.

Het klopt inderdaad ook dat ik heel erg vanuit mijn gevoel werk, natuurlijk peil/check ik wel alles van te voren, maar ik vertrouw op mijn gevoel. Loop daar ook wel tegen aan met lesgeven, dat ik soms moeilijk kan verwoorden wat ik bedoel. Ik roep soms te snel "da's een gevoel", daar begin ik nu van terug te komen. Het is mijn doel om dat gevoel duidelijk te maken.

Daarnaast probeer ik zo objectief mogelijk te kijken naar de combinatie en laat ik het paard vertellen wat de ruiter verkeerd doet.

**Geplaatst**: 29-12-12 18:25

Geplaatst: 29-12-12 18:25

Hermelientje schreef:
De "klassieke" kür van Nadine:
http://www.youtube.com/watch?v=N2bJjFra ... aQ&index=6

de "moderne" kür van Adelinde:
http://www.youtube.com/watch?v=23Gl8cla ... aQ&index=8

Wat mij betreft hoeven die etiketten dus helemaal niet, maar aangezien ze hier steeds ter sprake komen toch maar de indeling gemaakt naar "stroming". Ben benieuwd aan welke kür jullie de voorkeur geven als je echt moet kiezen (doe net of je jurylid bent). Dan ga ik toch in dit geval voor de laatste, dat beeld vind ik fijner.

Ik zie hier 2 modern gereden proeven.
Het feit dat Nadine Capellmann ooit klassiek heeft gereden, zegt helemaal niets.
Kijk maar naar Isabel Werth, Anky, Tineke en ook Adelinde (reed ze nog maar bij Johan Hamminga. Ik zie hem ook liever als coach dan die Wim Ernes).
Ooit reden deze dames allemaal klassiek, maar dat is verleden tijd. Ze rijden nu allemaal modern, hetgeen heel goed te zien is.
Vwb hun rijden en het oplossen van zaken zijn zij nog in het voordeel in vergelijking met de nieuwe generatie hier in Ned. die níet meer klassiek wordt opgeleid en helemaal geen basis meer mee krijgen.

In beide proeven zie je paarden hobbelen in Piaffe/Passage: ze trekken de achterbenen omhoog naar de croupe, als beren op een hete plaat.
Er is geen daling van de achterhand, er is geen gedragenheid dus. Er is alleen maar stuwkracht.
De gehele proef van beide dames oogt niet prettig, of het nu gaat om de takt, de losgelatenheid, de verzameling, Schwung enz.

**Geplaatst**: 29-12-12 18:33

Geplaatst: 29-12-12 18:33

Hermelientje schreef:
Ik vind het een beetje vervelend dat het zo persoonlijk wordt Burl. Zoiets kun je toch ook algemener stellen of per pb afhandelen.

In zijn algemeenheid vind ik ook niet dat leeftijd er veel mee te maken heeft, vooral omdat zoveel mensen wel ouder maar niet wijzer worden.

Ik denk alleen dat iemand met veel talent die al heel jong het gevoel ontwikkeld heeft onder goede begeleiding niet altijd de beste instrukteur is voor beginnende ruiters. Juist omdat je dan veel dingen al vanzelfsprekend vindt kan het wel eens lastig zijn om onder woorden te brengen wat je precies moet doen als je bijvoorbeeld aan minder begaafde stumpers zoals ik lesgeeft. Dan krijg je van die aanwijzingen zoals "houdt hem recht", "houdt hem voorwaarts" of "zet hem ronder". Allemaal op zich prima maar als de ruiter niet weet hoe dat moet leidt het tot helemaal niets. Bij zulke instrukteurs lukt het lesgeven vaak ook alleen maar als ze lesklanten krijgen met veel natuurlijk gevoel en aanleg.

Lesgeven is ook iets dat je moet willen en waarover je moet blijven nadenken denk ik, ongeacht wel "vak" je doceert. Tegen iemand die zijn hele leven al in de paarden zit en zich steeds doorontwikkeld heeft als lesgever kan een jong persoon natuurlijk moeilijk op, omdat je simpelweg niet zoveel ervaring kunt hebben als je jong bent. Maar behalve de duur van de ervaring gaat het er vooral om wat je met die ervaring doet.

D'r is natuurlijk een verschil tussen iemand van 16 en iemand van 26/36 enzovoorts, maar inderdaad leeftij zegt niets.

Ik zal niet zeggen dat ik veel talent heb, maar ik was er wel vroeg bij. Ik merk inderdaad tijdens mijn lessen dat ik soms moeilijk dingen kan verwoorden, ik merk af en toe dat mensen/paarden soms iets niet kunnen, of niet op de manier zoals ik het doe. Nou geef ik voornamelijk les aan mensen met eigen paarden, en ze zitten vrijwel allemaal min. op L2/M1 niveau, dus de echte beginners heb ik niet. Ik ben van mening dat die groep echt en vak apart is, dat moet je echt kunnen.

Nou ben ik (nog) jong, zie in alles een uitdaging en opgeven is geen optie, dus dat uit zich ook in mijn lessen. Juist omdat ik leer van de 'fouten' van anderen, en omdat ik open blijf staan voor nieuwe zaken, blijft mijn les ook uitdagend en leerzaam. Enige wat ik niet te vaak moet doen is er zelf opstappen, om het paard te voelen/de ruiter te helpen of natuurlijk het paard zelf. Dat gaat vaak goed, maar ik loop tegen 2 dingen aan. Vaak roept de eigenaar als ik er net op zit: "Wat ben je nu aan het doen?" of "Waarom doe je dat nu?" terwijl ik het vaak niet eens doorheb, ben op dat moment met het paard bezig. Ik kan daarna vaak wel gelijk progressie boeken bij de combinatie, dus daar gaat het om. Maar dat uitleggen blijft moeilijk.

Ook merk ik als de eigenaar d'r weer op zit, dat het vaak even goed gaat. Maar dat de eigenaar dan een beetje stil begint te worden, paard doet het opeens niet meer. Lijkt wel alsof de combinatie ineens vertrouwen mist, omdat ze zien/voelen dat het 'beter' kan. Ik weet dan niet zo goed wat ik moet doen, ga dan meestal iets doen wat wel goed gaat en daar een uitdaging in zoeken. Wat zeggen jullie? Minder vaak opstappen (en dus minder progressie) of zo door gaan? Even ter info: Ik stap er niet wekelijks op, maar ik denk per combinatie eens in de 5/6 weken voor een paar minuten, vooral om te voelen/checken.