996981 schreef:Letterlijke vertaling van Google translate:
“Omdat de stap geen zwevende fase heeft, kan hier geen momentum ontstaan. "
Ja en dat is dus zelfs in het Nederlands Kwatsch
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Citaat:Prima als jij dat vindtdat je schwung in stap kan hebben. Volgens mij en de FN (Duitse sportbond, die best veel verstand heeft van het Skala en dressuur) kan dit niet.
Citaat:Het resultaat van schwung is een meer opwaartse beweging. Ik heb nog nooit een paard opwaarts zien bewegen in stap. Maar misschien zie ik alleen slecht gereden paarden. Wie zal het zeggen.
irmaz schreef:996981 schreef:Letterlijke vertaling van Google translate:
“Omdat de stap geen zwevende fase heeft, kan hier geen momentum ontstaan. "
Ja en dat is dus zelfs in het Nederlands Kwatsch
irmaz schreef:996981 schreef:
Dat was dan ook niet de bron. Dat is deze pagina: https://www.tipps-zum-pferd.de/dressur- ... pp_71.html
In de tweede alinea van mijn post:
“ Schwung kann nur in den schwunghaften Gangarten Trab und Galopp entstehen, da der Schwung eng mit der Schwebephase zusammenhängt. Da der Schritt keine Schwebephase hat, kann hier kein Schwung entstehen.”
Euh, wie had het een tijdje terug over bronnen en gevaarlijke berichten?![]()
Wie is Franziska Goldmann? Gaat haar interpretatie boven die van het oorspronkelijke richtlijn waaruit het Skala is ontwikkeld?
Janneke2 schreef:(Ik heb het herhaaldelijk over de rug gehad, vragen gesteld wat jij vond, bijvoorbeeld, van wat de rug in stap hoort te doen.)
996981 schreef:Los, en toch aangespannen zijn, de energie/impuls vanuit het achterbeen doorvoeren naar de hand van de ruiter. Alleen als die losgelatenheid er is, kan het paard in oefeningen en verzameling in takt en regelmatig blijven stappen. Een strakke rug blokkeert de naar voren gaande beweging van het achterbeen, waardoor het achterbeen onvoldoende in staat is het voorbeen te verdrijven. Dat laatste is een van de kenmerken van een goede stap. Wanneer het achterbeen het voorbeen niet meer verdrijft (het voorbeen blijft staan, tot het achterbeen bijna voorbeen bijna raakt) maar voor- en achterbenen bijna gelijktijdig optilt, is de stap lateraal. Dat is eigenlijk altijd een teken van te weinig losgelatenheid in de rug
Janneke2 schreef:Citaat:Prima als jij dat vindtdat je schwung in stap kan hebben. Volgens mij en de FN (Duitse sportbond, die best veel verstand heeft van het Skala en dressuur) kan dit niet.
Ik geloof grif dat hullie verstand van das Skala hebben, hoor.
Aangezien ik 'niet duits rijd' maakt het mij verder niet zo veel uit.Citaat:Het resultaat van schwung is een meer opwaartse beweging. Ik heb nog nooit een paard opwaarts zien bewegen in stap. Maar misschien zie ik alleen slecht gereden paarden. Wie zal het zeggen.
""Tuuuurlijk, want jij komt uit Deurne en rijdt wel duits - is het nou goed?""
(Ik heb het herhaaldelijk over de rug gehad, vragen gesteld wat jij vond, bijvoorbeeld, van wat de rug in stap hoort te doen.)
irmaz schreef:Maar ik lees eigenlijk tussen de regels door dat in Deurne de stap nogal een ondergeschoven kindje is geweest, zeker omdat er zo'n grote angst is dat deze verknoeit wordt. Mijn mening is: wie de stap goed beheerst kan zijn paard voelen.
Clasical schreef:Het resultaat van schwung is een meer opwaartse beweging. Ik heb nog nooit een paard opwaarts zien bewegen in stap. Maar misschien zie ik alleen slecht gereden paarden. Wie zal het zeggen. ( quote 996981)
Wel degelijk, de “Spaanse stap”en de “schoolstap” zijn beide vormen van verzamelde stap die een opwaartse beweging hebben
996981 schreef:Gelukkig heb ik altijd goede cijfers voor de stap, omdat mijn paarden overal het algemeen ook goed stappen onder de man. Maar dat zal wel weer zijn omdat ik goede paarden heb/had. Dat is natuurlijk geen verdienste van de opleiding die ze krijgen
996981 schreef:Het is niet dat ik iemand verbied zijgangen te stappen in stap, voor je een volte kan rijden. Ik verbied je ook niet te werken aan stap, met als doel schwung.
Citaat:Die „Richtlinien für Reiten und Fahren“ der Deutschen Reiterlichen Vereinigung e.V. (FN) erklären den Schwung mit folgenden Worten: „Der Schwung wird definiert als die Übertragung des energischen Impulses aus der Hinterhand über den schwingenden Rücken auf die Gesamt-Vorwärtsbewegung des Pferdes.“
Schwung entwickeln
Der Schwung spielt vor allem in den Grundgangarten mit einer Schwebephase – sprich Trab und Galopp – eine zentrale Rolle. Da der Schritt keine freie Schwebephase besitzt, wird er auch nicht als „schwunghaft“ bezeichnet und fällt nicht unter die „Gangarten mit Schwung“. Allerdings kann auch der Schritt durchaus schwungvoll sein. Das ist immer dann der Fall, wenn er geschmeidig in allen Gliedmaßen fleißig und raumgreifend dem jeweiligen Tempo angemessen gezeigt wird
irmaz schreef:Ik ben trouwens toch maar gaan lezen in Steinbrecht maar wordt daar niet heel blij van![]()
Waar ik bij de oudere schrijvers het grote respect en de liefde voor een paard op bijna iedere pagina tegenkwam mis ik dat punt bij Steinbrecht toch wel een beetje
996981 schreef:irmaz schreef:Ik ben trouwens toch maar gaan lezen in Steinbrecht maar wordt daar niet heel blij van![]()
Waar ik bij de oudere schrijvers het grote respect en de liefde voor een paard op bijna iedere pagina tegenkwam mis ik dat punt bij Steinbrecht toch wel een beetje
Je moet het lezen met de tijd waarin hij het schreef en het doel dat de paarden toen hadden in je achterhoofd.
Paarden waren toen geen hobby of liefhebberij
p84 gymnasium des pferdes schreef:Paarden, waarbij de angst voor de sporen niet voldoende is om de natuurlijke slapheid en traagheid te overwinnen, zijn geen rijpaarden maar horen voor de kar waar de koetsier altijd de zweep bij de hand heeft. De spoor is dus het juiste middel om de dode, gevoelloze mond te prikkelen tot levendigheid en deze dusdanig gevoelig maken dat de lichtste inwerking van het bit voldoende is om het paard onder controle te houden...
Janneke2 schreef:.... ik ben geneigd om 'campagne paarden' te lezen als: de cavalerie wil de dieren zo fit hebben dat ze op veldtocht kunnen.
irmaz schreef:996981 schreef:
Je moet het lezen met de tijd waarin hij het schreef en het doel dat de paarden toen hadden in je achterhoofd.
Paarden waren toen geen hobby of liefhebberij
Daar vergis je je toch in, hij heeft het expliciet over paarden voor de hobby (campagne-paarden). Tussen zijn boek en het boek van Louis Seeger zit ook maar zo'n 30 jaar tijd. Steinbrecht was maar iets van 10 jaar jonger dan Seeger. En het boek van Seeger is juist verrassend vriendelijk voor het paard.
Voorbeeldje :p84 gymnasium des pferdes schreef:Paarden, waarbij de angst voor de sporen niet voldoende is om de natuurlijke slapheid en traagheid te overwinnen, zijn geen rijpaarden maar horen voor de kar waar de koetsier altijd de zweep bij de hand heeft. De spoor is dus het juiste middel om de dode, gevoelloze mond te prikkelen tot levendigheid en deze dusdanig gevoelig maken dat de lichtste inwerking van het bit voldoende is om het paard onder controle te houden...
Misschien lees ik het verkeerd hoor of zit het in de vertaling, maar ik krijg hier toch niet echt een fijn gevoel bij dat hier het paard wordt gerespecteerd of gelieft.
Citaat:De spoor kan door de ruiter op zeer uiteenlopende manieren worden ingezet en we willen de verschillende nuances hieronder doornemen. De spoorstoot is de sterkste en nadrukkelijkste werking met de spoor. Deze roept acuut veel pijn op en veroorzaakt bovendien door beschadiging van de huid zwelling en ontsteking van het getroffen gebied, waardoor de gevoeligheid daarvan een tijd verhoogd is, ik spreek hier uiteraard van sporen die deze naam echt verdienen, en voorzien zijn van een vijf- of zestandig wiel. Wieltjes met te fijne of scherpe tandjes zijn niet geschikt, want die veroorzaken alleen licht oedeemachtige knobbeltjes, geen open wonden, - flegmatieke paarden en paarden die zich niet willen inspannen worden met de spoorstoot aangedreven, bovendien wordt ieder eigen initiatief, elk verzet en iedere kwaadaardigheid ermee bestraft.
irmaz schreef:Dat voorwoord had ik nog niet gelezen, ik lees eigenlijk nooit van voor naar achteren![]()
Maar een verschil van terminologie is nogal onzin, von Krane en Seeger zijn beide Duitsers die slechts 30 jaar eerder een boek schrijven over rijkunst en deze schrijven vol respect en liefde over ieder! paard.
Maar dit is niet het enige dat mij stoort, hij heeft ook ergens een stukje waar hij de teugels zo kort en strak mogelijk houdt totdat het paard toegeeft en wat mij eigenlijk nog het meeste stoort is dat hij veel paarden af-serveert op hun bouw en karakter (zoals dat paard hierboven dat koetspaard moet worden). Zijn voorgangers hebben het ook over de minder gunstig gebouwde paarden maar geven dan meteen handvaten hoe je ook deze paarden zo optimaal mogelijk kunt scholen. Voor Steinbrecht is het spoor onmisbaar voor het scholen van een paard, hij erkent dat er paarden zijn die te kietelig zijn om met sporen te rijden en daar moet een zweep toegedient worden en hij denkt niet dat deze paarden ooit hogere school sprongen zullen doen wanneer er geen zweep als dreigend monster in de buurt is.
En dan nog even deze gezellige citaat van pagina 25:Citaat:De spoor kan door de ruiter op zeer uiteenlopende manieren worden ingezet en we willen de verschillende nuances hieronder doornemen. De spoorstoot is de sterkste en nadrukkelijkste werking met de spoor. Deze roept acuut veel pijn op en veroorzaakt bovendien door beschadiging van de huid zwelling en ontsteking van het getroffen gebied, waardoor de gevoeligheid daarvan een tijd verhoogd is, ik spreek hier uiteraard van sporen die deze naam echt verdienen, en voorzien zijn van een vijf- of zestandig wiel. Wieltjes met te fijne of scherpe tandjes zijn niet geschikt, want die veroorzaken alleen licht oedeemachtige knobbeltjes, geen open wonden, - flegmatieke paarden en paarden die zich niet willen inspannen worden met de spoorstoot aangedreven, bovendien wordt ieder eigen initiatief, elk verzet en iedere kwaadaardigheid ermee bestraft.
Daarna verteld hij nog exact hoe je die spoorstoot moet toebrengen.
Niks terminologie, gewoon beeldend duidelijk beschreven.
Het spijt mij maar bij deze praktijken draait mijn maag om.
Ook de la Guérinière vertelt dat het paard reageert op de hulpen door angst voor het spoor maar maant vele malen! op het zeer voorzichtig en nauwkeurig gebruik van deze spoor, hij heeft precies beschreven hoe een spoor slechts heel licht en zacht tegen de flank mag worden gedrukt zodat een paard niet schrikt.
996981 schreef:Als je het vooral leest om Steinbrecht en het skala onderuit wil halen kun je het best pagina 25 t/m 29 lezen.