Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Veulen84 schreef:Probleem met elastiek is dat paarden bij verkeerde afstelling er graag tegen in gaan leunen. Elastiek is bedoeld om druk te geven wanneer het paard z'n hoofd te hoog brengt. Het elastiek vraagt hem op een (meer dan bv slof) vriendelijk manier nar beneden. Meer vanuit de nek ook dan bv een slof die op het bit inwerkt. Elastiek werkt in op de nek en dan op het bit. Voordeel is dat de druk er af valt op het moment dat het paard op de juiste hoogte loopt. Probleem is dat veel mensen de eind hoogte waar ze op willen zitten als de juiste hoogte zien. Terwijl veel paarden gewoon net iets hoger lopen. Ze zijn trainingstechnisch nog niet klaar voor meer zakken vanuit het lichaam en nek buiging. Daardoor ontstaat er constante druk, paarden wennen er aan en dan krijg je tegen hangers.
miek2012 schreef:Ik heb een vraagje (geen foto helaas). Het manege paard dat ik vaak rijd heeft behoorlijk last van teugelkreupelheid, rennerig en valse knik. De teugelkreupelheid is wel typisch want ze heeft daar veel meer last van als ik de teugels lang laat en geen contact zoek. Ik dacht dat het kwam door een te harde hand. Ik moet dus vanwege de teugelkreupelheid toch contact houden, maar voorkomen dat ze in de knik stort. Ik rijd veel overgangen, vooral ook naar halt, omdat ze graag vooruit wil , maar terugkomen is erg moeilijk. Ze komt pas los als we een stukje hebben kunnen galoperen, en dan wordt ze vaak tijdens het galoperen nageeflijk en dan zijn al die "fouten" ook afgelopen. Mijn vraag is het nu beter om het lang/laag te rijden in combinatie met "teugelkreupelheid/rennen" en op die manier weer aan het been te krijgen of toch contact houden om te zorgen dat de tact goed blijft en met ophoudingen zorgen dat ze haar hoofd hoger houdt (juist geen krul, maar meer recht vooruit)?
Het is overigens ooit een goed beleerd paard geweest, alle zijwaartse gangen doet ze zoals zij ze kan, appuyeren voelt als ze los is echt geweldig. Het is dus absoluut geen gehoorzaamheidskwestie, maar er is gewoon te hard aan haar getrokken.
LoveUggs schreef:Ik kom net terug van de manegeles. Zat op de lange merrie waar ik vorige week over postte. Ben bezig geweest met kleine schakelingetjes om de achterhand er beter onder te krijgen. Ging erg goed! Ook teugels korter zoals jullie zeiden, en ook dat hielp. Erg fijn gereden en ook in galop een ontspannen paard! De linker galop dan, want op rechts werd ze zo heet dat ze echt ging racen. Ik achterover zitten, en tot mijn grote verbazing: LOSSE onderbenen. Wel er aan, maar bedoel ontspannen! Dat is weer wat nieuws voor mij, alleen spande ik heel erg mijn handen aan waardoor ze dus nog harder gingGroot paard, schuin door de bocht, en rennen... Moest mijn binnenteugel "loslaten" en haar dus echt op buiten terug rijden, en vervolgens nog even een rondje rustig gegalopeerd, en toen maar gestopt. Eventjes gedraafd, en toen uitgestapt. Ze word dus best heet van die overgangetjes..! Wss omdat ze het moeilijk vind.. Maar ben wel BLIJ, want verder heerlijk gereden!
LoveUggs schreef:Het is idd fijn om te voelen! Haha vroeger (lees 2 jaar geleden) was ik totaal in paniek geraakt met een paard dat er zo hard vandoor ging. Onwijs klemmen en trekken. Daarna kwam een stukje, ontspannen handen, maar klemmende benen om te blijven zitten, en nu trekkende handen, en ontspannen benen. Zou niet weten hoe ik haar achterhand anders mee kan krijgen, dan op deze manier.. Door te schakelen, word ze actief en heet, maar ondanks dat word ze heel zwaar in mijn hand. Dus toen weer wat teruggenomen, en meteen weer weg. Dan ging t ff goed en daar ging ze weer.. Het is wel echt een paard dat je uittest, en "gebruik" maakt van elke fout die je maakt. Maar ondanks haar steeken ben ik gek op haar!Ze kan heel fijn lopen, maar ze vind het heeeeeeel moeilijk..
miek2012 schreef:Ik heb een vraagje (geen foto helaas). Het manege paard dat ik vaak rijd heeft behoorlijk last van teugelkreupelheid, rennerig en valse knik. De teugelkreupelheid is wel typisch want ze heeft daar veel meer last van als ik de teugels lang laat en geen contact zoek. Ik dacht dat het kwam door een te harde hand. Ik moet dus vanwege de teugelkreupelheid toch contact houden, maar voorkomen dat ze in de knik stort. Ik rijd veel overgangen, vooral ook naar halt, omdat ze graag vooruit wil , maar terugkomen is erg moeilijk. Ze komt pas los als we een stukje hebben kunnen galoperen, en dan wordt ze vaak tijdens het galoperen nageeflijk en dan zijn al die "fouten" ook afgelopen. Mijn vraag is het nu beter om het lang/laag te rijden in combinatie met "teugelkreupelheid/rennen" en op die manier weer aan het been te krijgen of toch contact houden om te zorgen dat de tact goed blijft en met ophoudingen zorgen dat ze haar hoofd hoger houdt (juist geen krul, maar meer recht vooruit)?
Het is overigens ooit een goed beleerd paard geweest, alle zijwaartse gangen doet ze zoals zij ze kan, appuyeren voelt als ze los is echt geweldig. Het is dus absoluut geen gehoorzaamheidskwestie, maar er is gewoon te hard aan haar getrokken.
Sjolvir schreef:In mijn ogen heeft teugelkreupelheid ook altijd een oorzaak in het paard, waarbij het paard ongemak ondervind aan zijn lijf/door zijn lijf.
Soms komt dat door het verkeerd gereden zijn/worden en heet het teugelkreupel, maar paard heeft wel degelijk ergens last van.
Jouw verhaal over contact houden zou betekenen dat ze al dusdanig verknald is dat ze aan losse teugel niet eens meer in staat is correct te gaan.
Raar verhaal erachter, ken wel paarden met dusdanig hoefkatrol aandoeningen dat die alleen zuiver liepen als ze goed gereden werden
(dus meer op de achterhand gezet werken, maar dat zal hier niet het geval zijn denk ik) en als ze van voren te los werden gelaten en achter niet zakten dan dus door de baan strompelden.
miek2012 schreef:LoveUggs en Babootje bedankt voor de reacties. Ach arm paard toch, ik vond het al verwonderlijk hoe een goed opgeleid en braaf maar pittig paard zo op de manege beland. Het is wel zo dat het paard niet vaak hoeft te lopen, dus dat zal dan zijn vanwege de fysieke gesteldheid en niet omdat ze te goed is voor de minder ervaren ruiter. Het streelde wel hoor als ze zeggen alleen de betere ruiter mag erop, al wist ik niet dat het was om het paard te sparen.![]()
In het vervolg ga ik haar nog voorzichtiger rijden, met artrose volledig stilstaan is tenslotte ook niet goed.
LoveUggs, in plaats van slangenvoltes kan je op de tweede of derde hoefslag ook slalommen om denkbeeldige pilonnen,dan vraag je wel steeds wisselend stelling/buiging maar neem je niet zo veel ruimte in beslag.