Net als deze:

Maar dat stond niet op je protocol?
pien_2010: dat zou fijn zijn! Ik ben blij hier ook van je te lezen, je hebt ook waardevolle bijdragen geleverd aan het '"Waar is het gebleven' topic!
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
pien_2010 schreef:...De basis van waaruit je werkt, dus je uitgangspositie, is altijd een paard dat in de houding staat, of te wel dat in de hand gesteld is. Dat wil zeggen dat je paard of pony nageeft in nek- en kaakgewricht: zich ontspant in nek en kaak.
Als gevolg van de drijvende werking van achteren uit wordt de energie vóór opgevangen door de zachte weerstand biedende hand. Deze hand “staat”, sluit zich én ontspan dan de hand! (je verliest dus niet het contact met de paarden mond want dan laat je je paard in de steek!). Het gevolg is dat het paard de onderkaak zal openen en zal afkauwen. Dat hoor je. Het paard wil je hand meenemen.
Het gevolg hiervan is dat het paard de halswervels en de schoft zal openen en als gevolg daarvan zal de rug zich loslaten, ontspannen: totale nageeflijkeid! Dit is het moment dat het paard in de hand gesteld is en dus DURCHLÄSSIG is: het paard laat de (alle) hulpen door. Het is nu nageeflijk in het gehele lichaam (totale nageeflijkheid). Nu kunnen we beginnen met het paard los te maken aan de hand van de losmakende oefeningen. Deze losmakende oefeningen helpen tévens het paard ook bij het na laten geven, indien dat een probleem is. Het paard wordt dus door die oefeningen lekker los in nek- en kaakgewricht.
michelle___ schreef:xDaantjxx schreef:Maar waarom wordt hij dan wel zo ingereden voor een proef aan?
Losgereden worden veeeel Z paarden op deze manier.![]()
Pas in de laatste 5 minuten worden ze opgericht..
Maar waarom? Dat weet ik helaas niet..
Maar als een paard de mond opend, tong eruit hangt oid.. Verwacht maar een dikke -5 (of soms wel -10!) op je protocol.
Sjolvir schreef:Heb nog wel een probleem.
Aangalopperen, als ik aan wil galopperen komt hij als het ware te veel terug, springt dan teveel omhoog ipv naar voren.
Iemand daar nog tip voor?
pien_2010 schreef:Het gevolg hiervan is dat het paard de halswervels en de schoft zal openen en als gevolg daarvan zal de rug zich loslaten, ontspannen: totale nageeflijkeid! Dit is het moment dat het paard in de hand gesteld is en dus DURCHLÄSSIG is: het paard laat de (alle) hulpen door. Het is nu nageeflijk in het gehele lichaam (totale nageeflijkheid). Nu kunnen we beginnen met het paard los te maken aan de hand van de losmakende oefeningen. Deze losmakende oefeningen helpen het paard ook bij het na laten geven, indien dat een probleem is. Het paard wordt dus door die oefeningen lekker los in nek- en kaakgewricht.
michelle___ schreef:Maar waar zou het paard heenkijken als hij zijn ogen zou 'ontspannen'? Ik denk dat het paard moeite doet om vooruit te kijken...
kristie14 schreef:Eventjes alles teruggelezen! Bedankt nog voor alle tips en goed onderbouwde commentaren.
@Bertie, je hebt hartstikke gelijk hoor, mijn paard reageert natuurlijk op mij. Op wat ik doe. Nu alleen nog even voelen wat ik dan wel niet precies doe!![]()
Ik heb hier foto's waar ik mijn paard lang en laag rijd, lang niet perfect en van een tijdje terug. Augustus 2012 om precies te zijn.
[ Afbeelding ]
[ Afbeelding ]
Hier vind ik zelf wel dat hij minder van het achterbeen afloopt, dit doe hij voor mijn gevoel (en volgens mijn instructrice) pas sinds kort veel erger. Ik heb hem dan ook laten nakijken (gebit en rug) maar dat was allemaal heel goed. Ze zij dat ik hem gewoon strenger moest aanpakken
KarinvdM schreef:pien_2010 schreef:Het gevolg hiervan is dat het paard de halswervels en de schoft zal openen en als gevolg daarvan zal de rug zich loslaten, ontspannen: totale nageeflijkeid! Dit is het moment dat het paard in de hand gesteld is en dus DURCHLÄSSIG is: het paard laat de (alle) hulpen door. Het is nu nageeflijk in het gehele lichaam (totale nageeflijkheid). Nu kunnen we beginnen met het paard los te maken aan de hand van de losmakende oefeningen. Deze losmakende oefeningen helpen het paard ook bij het na laten geven, indien dat een probleem is. Het paard wordt dus door die oefeningen lekker los in nek- en kaakgewricht.
Ik vind dit toch echt te simpel gesteld. Ik denk dat een paard pas durchlässig is als je het hele skala hebt doorlopen. En dan nog... In de GP zijn niet alle paarden durchlässig. Je moet eerst je paard losmaken en ook echt los hebben voordat er echte durchlässigkeit is. Het is de kers op de taart en dat is niet voor iedereen haalbaar/weggelegd.
KarinvdM schreef:pien_2010 schreef:Het gevolg hiervan is dat het paard de halswervels en de schoft zal openen en als gevolg daarvan zal de rug zich loslaten, ontspannen: totale nageeflijkeid! Dit is het moment dat het paard in de hand gesteld is en dus DURCHLÄSSIG is: het paard laat de (alle) hulpen door. Het is nu nageeflijk in het gehele lichaam (totale nageeflijkheid). Nu kunnen we beginnen met het paard los te maken aan de hand van de losmakende oefeningen. Deze losmakende oefeningen helpen het paard ook bij het na laten geven, indien dat een probleem is. Het paard wordt dus door die oefeningen lekker los in nek- en kaakgewricht.
Ik vind dit toch echt te simpel gesteld. Ik denk dat een paard pas durchlässig is als je het hele skala hebt doorlopen. En dan nog... In de GP zijn niet alle paarden durchlässig. Je moet eerst je paard losmaken en ook echt los hebben voordat er echte durchlässigkeit is. Het is de kers op de taart en dat is niet voor iedereen haalbaar/weggelegd.
Citaat:Ein Pferd ist also durchlässig, wenn es die Hilfen des Reiters zwanglos und gehorsam annimmt.
Sjolvir schreef:.
Even genoten vandaag....
He never ceases to amaze me.
Wegens vorst en vooral sneeuw, dus weg als ijsbaan, staat zwartje beetje te niksen.
Want bambi op het ijs laten lopen is niet verstandig. (Voor de jongere generaties, Bambi was een moederloos hertje
dat in spagaat op het ijs op zijn snuit ging, dat wil je niet met je paard)
Dan heb je ontdekt dat het vandaag vrij baan is vandaag en ga je te voet naar de vereniging.
Lichtelijk snorkend paard naast je en tikje asociaal midden op de weg, om te voorkomen dat hij wel eventueel in glad stuk belandt.
Dus je klautert, op de vereniging, op een paard dat zijn paddock tijd deze week heeft gebruikt om sneeuw te likken.
(wel fijn, raakt hij ook niet geblesseerd, maar energie kwijt raken doet hij dan niet echt,
terwijl je zelf staat te blauwbekkenkan je prachtig 2 stilstaande likkende paarden aanschouwen)
Dan ga je rijden en weet je weer waarom je die rare zwarte framboezel ook al weer had gekocht en tot op heden niet weg hebt gedaan.
Smileys hebben geen oren, maar denk even dat er nu een smiley staat met een grijns van oor tot oor.
Na wat traagjes opstarten (heb het instappen maar vervangen door indraven, want anders werden we nooit warm), ging hij eigenlijk steeds lekkerder lopen, werd zelfs op zijn manier ijverig.
Betrapte hem erop dat hij zijn voorbeentje schattig gaat strekken, geen totilas tafrelen, maar blijkbaar krijgt hij meer ruimte voor gekregen,
omdat hij achter wat sterker wordt en wat meer op het achterbeen gaat lopen.
Wel moeilijk vind ik het om hem in die beweging ook terug te rijden, dus ijverig houden en toch terug in tempo en kleiner laten denken.
En dan niet weer af te laten slaan en bij tempo wisselingen dezelfde aanleuing te behouden met zelfde hoofd hals houding.
Per ongeluk hebben we ergens het galop aanspringen bevestigd, zodat hij nu ook op het rechte stuk netjes aanspringt.
Oke, hij zet bij halthouden nog steeds zijn witte voetje niet onder de massa, die staat altijd stukje naar achteren.
En ja, hier ook schuldig aan spontaan langer wordende teugels, lang leve de blokjes, terug naar blokje 2 = oke, blokje 3, dan klopt het nie!
Opgelet fractie meer op rechts te blijven zitten, spookvoet, spookt gewoon verder, maar hij loopt dan wel lekkerder,
het is dan veel eenvoudiger om hem recht te krijgen (heb het niet over onze bananen galop vandaag) in de zin van gelijk op 2 teugels.
Zat vandaag alleen met naar mijn zin iets te veel druk te rijden in mijn handen, niet dramatisch, maar ik wil minder, hij kan veel fijner!
(hier werd je niet moe van hoor, maar als je weet dat het fijner kan, wil je dat ook).
Moet opletten dat hij bij het de hoeken inrijden wel met zijn schouder voor blijft, dan kun je heerlijk zijn achterste een zetje geven.
Morgen (als ik kan rijden ivm het weer) zal het wel weer bagger zijn, maar deze dag, die, die is van ons! Pakken ze niet meer af.
Jup, deze angsthaas, kruipt dan wel weer gewoon bij -5 op een paard dat geen snars gedaan heeft de afgelopen week.
Wie is er dan gekker, de ruiter of het paard?
Kortom passend bij het motto, blij rijden me vandaag uitstekend vermaakt.
(ben wel bevroren, met name met mijn slee actie met Sjol in het kale polderland met lekker straf oostenwindje)
Heb nog wel een probleem.
Aangaloperen, als ik aan wil galoperen komt hij als het ware te veel terug, springt dan teveel omhoog ipv naar voren.
Iemand daar nog tip voor?