Ik kan me namelijk herinneren dat je knappe paard er nog wel een handje van had om onder je vandaan te lopen en het tempo over te nemen wat bij jou als reactie op riep om juist tegen te gaan houden van voor. Gevolg was een paard die zich vast bleef houden en van de achterband af liep. Je filmpjes gaven ook een gespannen beeld en vind de foto die loveuggs laat zien ook niet lekker ontspannen ogen.... Al LIJKT het plaatje daar misschien wel mooier het is het niet...
hebt een jong dier die nog echt sterker moet worden etc. dat zorgt er ook voor dat je nooit nu al dat perfecte beeld kunt tonen van het aan de teugel lopen vanuit een actieve achterhand WEL kun je de goede weg ernaar toe laten zien en dat is precies wat ik hier zie!! En wat mij dus BLIJ maakt!

Ik zie namelijk een paard die de ruimte krijgt om de hand op te zoeken, een ruiter die haar paard ook het vertrouwen geeft en zich geen zorgen meer maakt om dat onder haar vandaan lopen! Toppie! Ik vind dat je echt goed bezig bent en als je dit vol blijft houden, je paard los blijft werken, ruimte geeft om te ontspannen en zoeken en aan de achterhand blijft werken, sterker maakt en activiteit vraagt zul je merken dat hij vanzelf meer de achterhand er onder gaat zetten, gaat zakken daar en tot dragen komt en vanzelf gaat dat neusje er meer uit komen en zul je ook merken dat hij steeds opgerichter gaat lopen MAAR dat kost tijd, veel tij en hwel veel trainingen en vooral geduld!
Floor toppie bezig zo!
)
En zelfs met zijn artrose, kan hij lopen als een trein :p
Haha. Maar ik weet niet of je mijn laatste post ook al gelezen had, maar dat beeld is natuurlijk nog niet af. Zodra Floor er meer aan heeft kunnen werken (kost nou eenmaal een hoop tijd) en haar paard ook weer wat meer kan, en sterker in de benen is, en Floor de achterhand eronder kan rijden... Dan krijg je een nog fijner beeld. Of het op die foto (zoals ik een beetje begrijp uit de andere posts) wat meer gebasseerd is op spanning weet ik niet, maar wat ik vooral probeerde aan te geven is dat je uit eindelijk een beeld wilt zien dat die kant op gaat. En niet met het hoofd in de lucht of tussen de benen, maar een fijn ontspannen paard, dat netjes uit de schoft zakt en niet achter de loodlijn loopt. Dat is ook waarom ik die foto eruit pikte. Ik zie een paard dat WEL vanuit de schoft buigt, en NIET achter de loodlijn loopt. De hals spier is mooi aangespannen dat dus weer een bolle rug betekent. En DAT is wat ik met een fijn beeld bedoelde



en ik snap nu ook waarom ik soms denk wat een speknek heeft mijn paard en ander moment denk he de speknek is weg
) hij ging niet hard meer, en voelde hem echt berg opwaarts springen, dit is goed toch? Het voelde in ieder geval ook heerlijk! Af en toe wil hij nog wel wat versnellen maar vandaag ging het echt heel fijn! Ook ging de draf fijn en ik kan hem nu meer ruimte geven zonder dat hij het tempo van mij overneemt. Wij gaan lekker verder met oefenen!

Draf is een gang voor hem waarin ik hem makkelijker ontspannen krijg dan stap, maar gister bleef die maar gespannen. Onderhals erop en wat ik ook deed, juist aan het werk zetten (voltes, kleine, grote, dan weer zo om draaien en dan weer zo om om hem aan mijn binnen been te krijgen wat in stap wel werkte), juist handen naar voren en eigenlijk gewoon ruimte geven en rustig terug blijven vragen in mijn eigen houding (rustiger gaan lichtrijden), of juist even voorwaarts rijden, heb zelfs nog een galopje geprobeerd (wie weet gewoon even energie teveel ? ), maar helemaal niks nopes nana..