Bokt.nl

Hermelientje schreef:

TaeBo schreef:

Ik vind dit een SUPER topic. (Al gaat het wel een paar dagen duren eer ik alles gelezen heb hoor.. haha )

Duurt wel even maar na een minuut of 10/15 is ie dan lekker ontspannen, heerlijk licht in mijn handen. Maar zo gauw als ik hem in draf zet, is alles gelijk weg...neus omhoog en dan vooral sneller en sneller willen gaan. Ik ben hem dan echt helemaal kwijt. Nu heb ik op de eerste paar pagina's van dit topic gelezen over van achter naar voren rijden. DAt probeer ik ook, maar als ik in draf meer ben geef, om die achterhand te stimuleren, dan vliegt ie gelijk weg. Ik kan hem dan ook niet in het zelfde tempo houden. Wat ik achter activeer, kan ik voor niet tegenhouden omdat hij dan gewoon gaat rennen en drukt dan nog meer zijn rug eruit.

Nu is hij ook behoorlijk scheef (linksgebogen) dus ik doe heel veel rechtrichtende oefeningen. Maar helaas helpt dit in draf totaal niet. Met de slof erom gaat het een heel stuk beter. Die hangt dan na een poosje gewoon los en het tempo is dan ook goed controleerbaar. Maar zo gauw als de slof eraf gaat, gaat die neus direct omhoog, net als het tempo...

Heeft er iemand een tip??

Volgens mij hebben we het hier nog niet over gehad.
Altijd moeilijk om advies te geven op afstand maar ik denk dat hoe fijn en goed jijzelf ook alles wilt doen het toch moet beginnen met dat je paard gehoorzaam moet zijn. Als je paard voor het been is of je hebt hem voor het been gemaakt dan kan het zomaar gebeuren dat hij besluit lekker hard te gaan in plaats van actiever. (Ik ga er nu wel van uit dat je alles vraagt met een lichte beenhulp). Net zo goed als dat hij niet zachter mag gaan uit zichzelf mag hij ook niet harder dan jij wilt. Dus korte ophouding maken zou ik zeggen en gaat hij dan toch door je hand heen lopen zet hem echt stop en begin opnieuw. Nooit constant druk op het bit houden want daar gaan ze van wegvluchten of op hangen en beide wil je juist niet. Verder geen rechte lijnen rijden en vooral niet de hele tijd de hoefslag volgen, dus veel wenden en voltes. Probeer dan 1 tempo te handhaven of je nu rechtuit gaat of door een wending. Niet te lang hetzelfde doen, dus probeer je paard ervan te overtuigen dat jij het tempo bepaalt. Voorwaarts op zachte beenhulp, terug zoveel mogelijk door met je zit kleinere bewegingen te maken (niet meer meezitten).

Als het met slof wel werkt en zonder niet dan denk ik dat hij toch steun zoekt op de teugel, terwijl hij juist zelf zijn hoofd moet dragen. Zonder slof en getrek "dwing" je hem zijn eigen hoofd te dragen, dat is moeilijker dus daar rent hij voor weg.
Al die hulpteugels werken volgens mij niet of maar heel even of je vervangt meestal het ene probleem door het andere, zoals een nog schever paard.

Ik ben geen expert dit zijn gewoon dingetjes die mij geholpen hebben maar misschien is jouw probleem wel heel anders.

WinBinChes schreef:

Een paard is niet op eigen benen als je er voor het eerst erop zit. En wat ik al eerder zei, wat je erin stopt hoef je niet in de mond op te vangen. Ik probeer jullie aan het denken te zetten. Waarom vang je op in de mond. Een zeer gevoelig deel van het paard. Waarbij je met een beetje pech ook nog eens lamme armen krijgt van het gewicht. Wat is er mis met het opvangen in de zit? In mijn ogen zijn je handen niks meer dan een verbinding naar het welzijn van het paard. Bij goed contact voel je daar wanneer er spanning op treedt. De rest doe je met zit en been. Waar komt het op je zit en been rijden vandaan denken jullie? Dat slaat niet alleen op het terug in tempo rijden. Ook opvangen kan op je zit. Dat is in mijn ogen ook wenselijker dan het opvangen in je hand.

Er zijn meer wegen die naar rome leiden. En geen zijn verkeerde routes, ik zeg dus niet dat wat er hier gezegd wordt fout is, maar ik probeer jullie om buiten je veilige en vertrouwde gedachtegang te laten denken. Dat het ook anders kan.

Urielle schreef:

Ik wou ook nooit druk in de hand maar ben er wel van terug gekomen met Wrangler. Zie mijn profiel hoe het in het begin ging, ik kreeg geen enkele verbinding van achteren naar voren Toen moest ik van Jo mijn paard 'als een opgespannen veer in een doosje' proberen te rijden door tegen een stille hand aan te rijden maar dus zonder wat ik er van achteren instopte van voren gewoon weer te laten lopen. En nu zijn we zo ver dat ik hem inmiddels aan de voorkant vaak 'los kan laten' (wel op contact maar zonder druk) omdat Wrangler nu zelf 'de veer' opgespannen laat.

TaeBo schreef:

Ik geen hem idd maar lichte beenhulpen. Dat kan bij hem ook niet anders, hij is altijd al vlug geweest.

Ik hoor alleen iedereen erover dat je voor niks in je handen mag hebben, dat je feitelijk alleen het gewicht van de teugels moet voelen maar dat is bij mijn paard helemaal niet mogelijk. Hij hangt als een gek in mijn handen, haal ik de druk eraf door de teugel te laten vieren (laat m natuurlijk niet gelijk helemaal los hangen, maar blijf wel contact houden), dan vliegt het tempo direct omhoog. Binnen no time vliegen we weer door de bak, waardoor ik m weer moet inhouden van voren want op je zit krijg je hem niet terug. En dan hangt ie weer aan je armen, visueuze cirkel dus...

Aimee schreef:

Het behoud van aanleuning met je hand zal echter een groot deel van de verschillende trainingsfasen meer gewicht inhouden dan enkel het gewicht van de teugel

Er wordt zeker erg veel terug gewerkt met de hand... die mensen hebben er echter niets aan om te horen dat ze alles maar los moeten gooien aan de voorkant

Kijk nog eens naar de foto's die ik plaatste van het bruine paard. Die gaf gruwelijk veel druk aan de voorkant, maar als ik het contact had verbroken, was ik hem helemáál kwijt geraakt.

magic_lover schreef:

ik denk dat de meesten hier wel hetzelfde bedoelen en hetzelfde idee hebben, maar het gewoon op een andere manier formuleren

WinBinChes schreef:

Ik denk dat die juist moeten losgooien en van daaruit weer oppakken. Je zal zeker wel meer druk hebben als je wat hoger rijdt. Maar dat heb ik zelf niet ervaren en neem dat gerust van je aan. Hopelijk kom ik met dit paard verder en kan ik het zelf ervaren. Deze gaat namelijk niet meer weg

Citaat:

Vlug en loperig is iets heel anders dan voor het been. Ik ken eigenlijk geen 1 paard die nog zo hard wil op het moment dat het je lukt om hem aan het werk te zetten. Dit is allemaal best wel lastig zonder goede instructie en het is een lange weg volgens mij om goed te leren paardrijden.
Ik weet niet of je ook boeken hebt maar Paardrijden met gevoel deel I en vooral deel II vond ik zelf best handig voor tips over specifieke situaties. Misschien dat de meer ervaren mensen hier je nog meer adviezen kunnen geven. Leuk paard heb je trouwens!

Aanvulling: eigenlijk zou de druk van je teugel moeten afkomen niet omdat jij loslaat maar omdat je hem van achteren actiever maakt. Het paard moet nageven niet de ruiter.

WinBinChes schreef:

Dat idee heb ik ook. In mijn ogen is druk en contact 2 verschillende dingen. Het eerst wil je niet en het tweede juist wel.
Maar het zal ook per paard verschillen. De mijne mag graag hangen. Dus ik heb veel minder contact. Zodat hij niet kan hangen en zodat hij leert om zichzelf te dragen. Voorheenn liet ik maar hangen en dat is Zwaar

WinBinChes schreef:

Ik ga weer even flauw doen, maar vertel eens waarom is dat dan niet goed. Met alleen zeggen dat het niet goed is betekent nogniet dat het daadwerkelijk niet goed is.

vroeger deed ik wat mij verteld werdt. Als het anders was dan dat ik had geleerd was dat in mijn ogen fout. Maar dan ga je er zelf bijnadenken en volgt niet klakkeloos het woord van een ander op. Dan kom je achter dat wat je eerder als fout zag, misschien helemaal niet fout is. Andersom net zo goed.