Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-12-16 13:15

Geplaatst: 24-12-16 13:15

Ayasha schreef:
Ik kan de bugeltritt alleen maar aanraden voor zo'n paard pol1.
Sam hier was een erg rennerig paard en van nature snel over zijn toeren. Die kon niet eens stappen of stilstaan onder het zadel. Alleen trippelen. En oh wee als je je been er tegen legde...
Inmiddels dient hij regelmatig als "zetel". Ik ben een ietwat makkelijke ruiter. Door de omstandigheden heb ik meestal tijd genoeg en als er dan iemand mee is om te helpen dan stap ik vaak al op (want lang staan kan ik niet.) en dan is Sam mijn stoel. En Sam weet meestal al snel hoe laat het is dus die zet zich dan op zijn gemak op rust en wacht tot ik zeg van "Zullen we er aan beginnen Sam?"
Dat was dus een paard dat letterlijk ging "piafferen" (vrijetijdspiaffe wel te verstaan.) zodra je hem vroeg van stil te gaan staan... Die rust heeft hij gevonden dankzij KDV en daar is echt niet lang overheen gegaan. Inmiddels zijn we wat jaren verder maar al na een paar keer kon Sam prima geduldig wachten terwijl er iets uit gelegd werd. Bugeltritt was één van de grote spelers in die "kering" van zijn gedrag in mijn mening.

Klinkt zeer herkenbaar!.. Ik zou hier best mee willen oefenen/ beginnen.. Wat zou stap 1 zijn?
Het is zo vervelend maar ook zeker wel es frustrerend om elke x weer tegen dat loperige aan te lopen..Als ze ontspant heb ik een compleet ander paard! Mijn merrie ( ook nog eens de alpha ) geeft nooit op! Haar snel opgebouwde spanning zit haar zelf ook in de weg. Ik heb al vele wegen met haar bewandelt maar dit blijft een struikelblok! Het is overigens ook de liefste merrie die ik ken!

**Geplaatst**: 24-12-16 13:50

Geplaatst: 24-12-16 13:50

Ayasha schreef:
Dat was dus een paard dat letterlijk ging "piafferen" (vrijetijdspiaffe wel te verstaan.) zodra je hem vroeg van stil te gaan staan... Die rust heeft hij gevonden dankzij KDV en daar is echt niet lang overheen gegaan. Inmiddels zijn we wat jaren verder maar al na een paar keer kon Sam prima geduldig wachten terwijl er iets uit gelegd werd. Bugeltritt was één van de grote spelers in die "kering" van zijn gedrag in mijn mening.

Ben weer een en al oor mbt dit onderwerp, mede dankzij de praktijk inbreng alhier van Kd.
Heb destijds jou Sam topic gevolgd op pp, en zou het bijzonder fijn vinden als jullie hier wat meer kunnen vertellen over de aanpak met Sam.
Heb alle begrip voor dat er hier een groot deel gevoel bij komt kijken wat wellicht niet in tekst is te vatten, maar zouden jullie een poging willen doen

?

Wij tobben ook met een paardje wat energiek is, mentaal gevoelig en niet graag in mond wordt gezeten.
Hem "tegenhouden" levert alleen maar meer spanning op.
We hanteren momenteel wel wat trucjes om hem bij de les te houden, waarvan het durven loslaten er een van is.
Maar sta open voor de meer subtielere suggesties

**Geplaatst**: 24-12-16 13:58

Geplaatst: 24-12-16 13:58

Ik begrijp ook na de uitleg nog niet wat Bugeltritt nou eigenlijk is, of liever gezegd: hoe en wanneer het toegepast/uitgevoerd moet worden. Daaromtrent lees ik ook weer tegenstrijdige dingen: KDV zegt dat het met de voorvoet (bal van de voet) wordt uitgevoerd (althans hij past het zo toe) door om- en-om even gewichtsdruk te geven. Maar Simpelman zegt dan weer dat je je onderbenen een stukje vooruit moet doen om met beide onderbenen/voeten TEGELIJK druk in de beugel te geven.
Hier raak ik het spoor door bijster... is er een standaardmanier om BT uit te voeren, of is het dat KDV en Simpelman gewoon elk hun eigen persoonlijke manier hebben om dit toe te passen?
Ook is mij niet duidelijk in wélk (paardenbenen)ritme je het zou dienen toe te passen.

Ik vrees dat ik er alleen wijs uit word door een stap-voor-stap práktische toepassingsuitleg, maar die schijnt niet gegeven te kunnen worden? "Het is een gevoel", daar word ik natuurlijk weinig wijzer van, want wát voor gevoel?
En gebruik je bij het meerdere gewicht in de beugels zetten je voet, onderbeen, of vanuit de heupkop?
Kortom: mij is het nog vrijwel even raadselachtig als voorheen.

Laatst bijgewerkt door terpentijn op 24-12-16 14:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-12-16 14:18

Geplaatst: 24-12-16 14:18

Pol1: shake hands, hier hetzelfde beeld en het zelfde gevoel:
Is paardje met je in connectie doet hij alles voor je, vol overgave , aandacht , luchtig en met plezier in oogjes.
Koppelt hij zich los, komt hij in zijn eigen bubble en gaat naar modes vluchtgedrag, aanspannen, kijkerig en in zichzelf gekeerd.
Is overigens geen alpha maar introvert paardje.
Ik vindt ze super om mee om te gaan als ze hun koppie maar bij je hebben.
Het is niet de eerste keer dat ik me fijn voel bij dit soort paarden, ze komen als vanzelf op mijn pad

Heb niks met afstandelijke of in zichzelf gekeerde paarden, geef mij maar expressie.

Wij bereiken veel met secure schriktrainingen, stabiliteit en duidelijkheid aanbieden en vaste patronen.
"Er altijd zijn" en respect tonen voor zijn subtiele uitingen is daarbij sleutel geworden.
Communicatie speelt zich soms af op gevoelsnivo , daarna toont hij pas de uiterlijke reactie.
Op Alle vormen van massage reargeren dit soort paarden heel fijn.
In deze snap ik ook volkomen wat simpelman hier probeert duidelijk te maken met zijn "toveren"
alleen ik vindt het totaal geen toveren of P.fluisteren (onzin woord..) maar simpel natura basic op paard nivo communiceren met elkaar.
Lig altijd in een deuk als ik op paardenevents een demonstratie zie van zo iemand , en daar ook nog geld voor durft te vragen.
Paarden doen niks anders onderling, zijn beelddenkers en is voor hun gewoonste ding, voor ons mens niet zomaar.
Hoe minder ballast je zelf mentaal meeneemt hoe beter je met paarden om kunt gaan.
Ik blijf het vaak moeilijk vinden maar wel een uitdaging elk contact.

Ons paard fysiek aanpakken (rij hem er maar effe doorheen) werkt dus totaal averechts.

**Geplaatst**: 24-12-16 14:38

Geplaatst: 24-12-16 14:38

pol1 schreef:
[
Klinkt zeer herkenbaar!.. Ik zou hier best mee willen oefenen/ beginnen.. Wat zou stap 1 zijn?
Het is zo vervelend maar ook zeker wel es frustrerend om elke x weer tegen dat loperige aan te lopen..Als ze ontspant heb ik een compleet ander paard! Mijn merrie ( ook nog eens de alpha ) geeft nooit op! Haar snel opgebouwde spanning zit haar zelf ook in de weg. Ik heb al vele wegen met haar bewandelt maar dit blijft een struikelblok! Het is overigens ook de liefste merrie die ik ken!

Als u mij de tijd geeft dan probeer in dat op cyber-papier te stellen.

**Geplaatst**: 24-12-16 15:15

Geplaatst: 24-12-16 15:15

terpentijn schreef:
Ik vrees dat ik er alleen wijs uit word door een stap-voor-stap práktische toepassingsuitleg, maar die schijnt niet gegeven te kunnen worden? "
Het is een gevoel", daar word ik natuurlijk weinig wijzer van, want wát voor gevoel?
En gebruik je bij het meerdere gewicht in de beugels zetten je voet, onderbeen, of vanuit de heupkop?
Kortom: mij is het nog vrijwel even raadselachtig als voorheen.

De meest elementaire toepassing is doodsimpel.
Je ZIT in het zadel, in evenwicht, je brengt je onderenen iets naar voren vanuit je knieën en je trekt nu gelijkmatig/rustig je kruis aan en gelijkertijd druk je vanuit je heupen op je twee beugels, als of je remt in je auto.
Je billen worden nu iets omhoog gedrukt, maar ze blijven in het zadel.
Wat er gebeurt is dat het gewicht op de achterzijde van het zadel een kort moment verplaatst naar de voorzijde, je maakt de rug vrij, dat is het gevoel.
Je paard vult die ruimte op door zijn rug iets op te duwen.
Dit maakt dat het iets kantelt in het bekken en iets inbuigt in de knie en sprong.
Het is subtiel.
Het werkt veruit het meest effectief vanuit een dressuurzadel.
Wanneer je er een voorzichtige weerstand met de hand bij levert dan volgt vrijwel ieder paard de hulp.

Geef je paard een moment om de oplossing te vinden in zijn lichaam, het doet dit instinctief, en er op te reageren.
Laat je paard weten wanneer het het juiste antwoord gevonden heeft, je krijgt dan zo iets als oooh, zo simpel van je paard.
Het is een heel mooie oefening om je ruitergevoel verder te verdiepen, het is biomechanisch en wordt verwerkt vanuit instinctieve reacties.
Vaak hebben we ons paard door onze eigen botheid afgeleerd om te reageren op dit soort reacties.

**Geplaatst**: 24-12-16 15:20

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 24-12-16 15:20

Zo doe ik het niet simpelman

Ik doe het meer in de takt van de beweging en ik gebruik het voor terug rijden en voor wegrijden.
Heel simpel verklaard. -In het terugrijden 'loop' ik kleiner mee op de beugels, in het verruimen loop ik groter mee. Maar ik verplaats niet m'n onderbenen naar voren, ik verlicht of verdiep wel m'n zit.
Ik denk ook dat t moeilijk uit te leggen is omdat het - en daar gaan we weer, per persoon/paard/combinatie afhankelijk is en wat men zichzelf aanleert

**Geplaatst**: 24-12-16 15:21

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 24-12-16 15:21

En sorry dat ik even weinig reageer, iets met {:)

koken, veel mensen, veel feestjes..

**Geplaatst**: 24-12-16 15:40

Geplaatst: 24-12-16 15:40

knollentuin schreef:
Zo doe ik het niet simpelman
Ik doe het meer in de takt van de beweging en ik gebruik het voor terug rijden en voor wegrijden.
Heel simpel verklaard. -In het terugrijden 'loop' ik kleiner mee op de beugels, in het verruimen loop ik groter mee. Maar ik verplaats niet m'n onderbenen naar voren, ik verlicht of verdiep wel m'n zit.
Ik denk ook dat t moeilijk uit te leggen is omdat het - en daar gaan we weer, per persoon/paard/combinatie afhankelijk is en wat men zichzelf aanleert

Ik doe volgens mij hetzelfde. Ik heb nogal stijve enkels, dus ik probeer altijd m'n enkels wat mee te bewegen in het ritme. Met het idee dat als je je enkels beweegt, dat je dan ook los en meebewegend blijft in je heupen.
Als ik dat ritme vertraag en stop met rijden (meebewegen), dan staan we stil.

Voor de duidelijkheid, meebewegen binnen een frame van stevigheid, dus voor het oog vrijwel onzichtbaar

**Geplaatst**: 24-12-16 17:18

Geplaatst: 24-12-16 17:18

knollentuin schreef:
Zo doe ik het niet simpelman
Ik doe het meer in de takt van de beweging en ik gebruik het voor terug rijden en voor wegrijden.
Heel simpel verklaard. -In het terugrijden 'loop' ik kleiner mee op de beugels, in het verruimen loop ik groter mee. Maar ik verplaats niet m'n onderbenen naar voren, ik verlicht of verdiep wel m'n zit.
Ik denk ook dat t moeilijk uit te leggen is omdat het - en daar gaan we weer, per persoon/paard/combinatie afhankelijk is en wat men zichzelf aanleert

Idem.
Ik doe dat nooit met 2 benen tegelijk en altijd in de takt. Ook enkel vanuit het onderbeen even een zetje in de beugel ipv meteen een grote hulp.
Zo breng je een paard op de volte weer terug in het spoor of rij je hem taktmatig terug.
Dat wat simpelman beschrijft is meer iets wat ik in een springparcours zou toepassen.

Maar leren voelen doe je niet in woorden.
Vroeger een mega heet ding gereden die echt aan alle kanten explosief was en met buitenritten rustig een half uur tweetakt galop deed.
Zijn eigenaar is een zeer kundige amazone en instructruce die er prachtige passage mee kon rijden.
Maar er zijn maanden van frustratie overheen gegaan voordat ik door dom toeval ineens het knopje verzamelen op je zit vond. Ik was op een akker in volle galop en moest ineens onverwacht stoppen, zonder nadenken deed ik ineens blijkbaar alles goed en hij stond accuut 4-kant stil

Vanaf dat moment kon ik dus ook pas echt gaan werken met dat paard.

**Geplaatst**: 24-12-16 18:19

Geplaatst: 24-12-16 18:19

knollentuin schreef:
En sorry dat ik even weinig reageer, iets met koken, veel mensen, veel feestjes..

Hahaha idem. Boodschappen, visite, etc etc.

Sluit me aan bij Knollentuin. De uitleg van Simpelman is wat mij betreft iets te simpel.

Bugeltritt is een subtiele gewichtshulp. Een beweging tegen de beweging in, hetgeen een remmend effect heeft.
Het valt onder "fijne afstemming" en dan is het maar net hoe je ze dat aanleert/conditioneert. Ik ben het dan ook eens met KDV, het is een aangeleerde hulp.

Dus op het moment dat paard het achterbeen aan de grond heeft en wil afdrukken, corrigeer je door druk te geven in de beugel. Om en om in de takt van de beweging.
Je kunt m ook - eenzijdig - gebruiken om een zijgang aan te geven. Niet nodig om achterover te leunen of je benen naar voren te steken.

**Geplaatst**: 24-12-16 18:53

Geplaatst: 24-12-16 18:53

Hier gaat men uitgebreid op de Bügeltritt in.
Wel in het Duits.

http://www.piaff.de/Artikel/PDF/000_Buegeltritt.pdf

**Geplaatst**: 24-12-16 20:08

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 24-12-16 20:08

Ik lees aandachtig mee over de bügeltritt! Vind het zeer interessant, is het misschien een beetje te vergelijken met je lang maken? Dat doe je ook als je een overgang terug wilt...

**Geplaatst**: 24-12-16 20:28

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 24-12-16 20:28

Bij mijn boktnaampaard gebruikte ik het in de uitgestrekte draf.
Dat paard kon voor een 10 strekken maar wilde wel wat te ijverig worden en dan takt verliezen met aangalopperen tot gevolg.
Door links rechts zachtjes in de beugels te treden liep ze als een klok zo gelijk van begin tot einde van de diagonaal.

**Geplaatst**: 25-12-16 04:15

Geplaatst: 25-12-16 04:15

Simpelman schreef:
Hier gaat men uitgebreid op de Bügeltritt in.
Wel in het Duits.

http://www.piaff.de/Artikel/PDF/000_Buegeltritt.pdf

Een machtig mooi artikel dat de aandachtige lezer toont dat hoe men een stijgbeugel aan de voet dient te houden en hoe fijn het is dat het lukt deze aan de voet kan blijven. Daarnaast nog een uiteenzetting die volgens mijn broer [historicus] van twijfelachtige kwaliteit is, over de Griekse ruiters ten tijde van Xenophon en hoe zij hun been moesten houden.
ECHTER GEEN LETTER, over het begrip 'Bügeltrit' zoals het in deze discussie aangesproken wordt.
hier gaat over de beenhouding en de manier de voet in de stijgbeugel staat. Wat inderdaad in de Duitse taal OOK wordt aangeduid met hetzelfde woord; 'Bügeltrit'.
Alleen de aanhaling van het werk van De La Guerinière, geeft een uitleg die het begrip benaderd waar wij het hier over hebben. In geen woord wordt door de auteur ingegaan op iets dat lijkt op wat hierboven ter sprake is gekomen.
Ik vraag mij oprecht af waarom dit hier geplaatst wordt. Iemand die het gelezen heeft weet toch dat het hier niet gaat om het begrip zoals verschillende 'Bokkers' het hierboven hebben bedoeld en serieus hebben besproken.

**Geplaatst**: 25-12-16 09:26

Geplaatst: 25-12-16 09:26

Peetstap schreef:
Pol1: shake hands, hier hetzelfde beeld en het zelfde gevoel:
Is paardje met je in connectie doet hij alles voor je, vol overgave , aandacht , luchtig en met plezier in oogjes.
Koppelt hij zich los, komt hij in zijn eigen bubble en gaat naar modes vluchtgedrag, aanspannen, kijkerig en in zichzelf gekeerd.
Is overigens geen alpha maar introvert paardje.
Ik vindt ze super om mee om te gaan als ze hun koppie maar bij je hebben.
Het is niet de eerste keer dat ik me fijn voel bij dit soort paarden, ze komen als vanzelf op mijn pad
Heb niks met afstandelijke of in zichzelf gekeerde paarden, geef mij maar expressie.

Wij bereiken veel met secure schriktrainingen, stabiliteit en duidelijkheid aanbieden en vaste patronen.
"Er altijd zijn" en respect tonen voor zijn subtiele uitingen is daarbij sleutel geworden.
Communicatie speelt zich soms af op gevoelsnivo , daarna toont hij pas de uiterlijke reactie.
Op Alle vormen van massage reargeren dit soort paarden heel fijn.
In deze snap ik ook volkomen wat simpelman hier probeert duidelijk te maken met zijn "toveren"
alleen ik vindt het totaal geen toveren of P.fluisteren (onzin woord..) maar simpel natura basic op paard nivo communiceren met elkaar.
Lig altijd in een deuk als ik op paardenevents een demonstratie zie van zo iemand , en daar ook nog geld voor durft te vragen.
Paarden doen niks anders onderling, zijn beelddenkers en is voor hun gewoonste ding, voor ons mens niet zomaar.
Hoe minder ballast je zelf mentaal meeneemt hoe beter je met paarden om kunt gaan.
Ik blijf het vaak moeilijk vinden maar wel een uitdaging elk contact.

Ons paard fysiek aanpakken (rij hem er maar effe doorheen) werkt dus totaal averechts.

Allemaal zeer herkenbaar!! Bij mijn merrie komt er ook nog eens bij dat zij alles in de gaten dient te houden ( neemt haar alphataak serieus).. Dit vergt van mij dagelijks plan van training aan te passen, ik moet altijd inspelen op haar genoedsstand. Qua schriktraining kan ik dan wel weer vrijwel alles met haar, we kunnen overal op/ langs/Door..Ze volgt mij overal, ik mag haar ook wegsturen als de situatie dit eist. Alleen vaak eist de alpha alert te zijn en overheerst dit met regelmaat ze komt dan idd in haar eigen bubble en dat uit zich in loperigheid, of schitterende uitgevoerde niet gevraagde piaff/ travers ect..Mijn doel is altijd elke dag dat ze mij bewijst haar lange rugspier in 3 gangen te kunnen ontspannen..Echter als de alpha in haar naar boven komt is dat een heuse uitdaging! Er zijn ook dagen dat ze binnen 10 min bewijst dit te beheersen! Mensen zeggen wel eens: je krijgt het paard wat je nodig hebt en ik geloof daar in zekere zin wel in maar een tandje minder is erg welkom!

**Geplaatst**: 25-12-16 09:29

Geplaatst: 25-12-16 09:29

Kadankovitch schreef:
pol1 schreef:
[
Klinkt zeer herkenbaar!.. Ik zou hier best mee willen oefenen/ beginnen.. Wat zou stap 1 zijn?
Het is zo vervelend maar ook zeker wel es frustrerend om elke x weer tegen dat loperige aan te lopen..Als ze ontspant heb ik een compleet ander paard! Mijn merrie ( ook nog eens de alpha ) geeft nooit op! Haar snel opgebouwde spanning zit haar zelf ook in de weg. Ik heb al vele wegen met haar bewandelt maar dit blijft een struikelblok! Het is overigens ook de liefste merrie die ik ken!

Als u mij de tijd geeft dan probeer in dat op cyber-papier te stellen.

Dat zou ik enorm waarderen!

**Geplaatst**: 25-12-16 12:21

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 25-12-16 12:21

In het boek van Silke Hembes staat het volgens mij wel aardig beschreven voor mensen die er nog niet mee bekend zijn.
Ik zal eens in mijn onuitgepakte dozen zoeken

**Geplaatst**: 25-12-16 13:11

Geplaatst: 25-12-16 13:11

pien_2010 schreef:
pol1 schreef:
Wauw!! Kadank bedankt voor deze zeer fraaie uitleg! Voor nu ben ik vooral geïnteresseerd in de remmende werking ervan aangezien mijn overijverige merrie zeer voorwaarts is! Geen idee of ik het vermogen bezit om dit te gaan proberen! Het lijkt mij toch zeker ook een bepaalde handigheid van de ruiter vergen!

Herkenbaar dit probleem van je, toen ik mijn merrie net had. Ze voelde zich niet op haar gemak en was te voorwaarts binnen en buiten tot het rennerige af. Het was ook een gewoonte bij haar. Mijn instructrice heeft dit een keer doorbroken door na het opstappen haar net zolang vast te houden totdat ze uitademde en bleef staan. Dat duurde wel even. Dus ik denk dat je eerst een gewoonte moet doorbreken.
Is ze braaf, ademt ze uit, stopt het te voorwaarts zijn, dan belonen en gelijk stoppen.
Mijn merrie begint nu inmiddels vaak zelfs wat te sloom, zo ontspannen is ze. Dat is fijn, want dan kan ik zelf het tempo bepalen. Doordat ze nu wel volledig ontspannen is, staat ze ook open voor alle minimale hulpen. Het kan dus ook bij jou zijn, dat er nog iets voor ligt, namelijk jouw paard in een soort van "zen staat" krijgen. Zodra je dat hebt bereikt, kan het echte rijden beginnen. Daar is geduld, creativiteit voor nodig om dit te doorbreken en misschien praktische hulp van een derde.

Dat klinkt heel interessant Pien! Kan je wat meer vertellen over wat je met dat vasthouden bedoelt? Ik denk dat we veel hetzelfde doen op andere manieren. Ben benieuwd naar andere ervaringen.

**Geplaatst**: 25-12-16 13:13

Geplaatst: 25-12-16 13:13

Kadankovitch schreef:
Simpelman schreef:
Hier gaat men uitgebreid op de Bügeltritt in.
Wel in het Duits.

http://www.piaff.de/Artikel/PDF/000_Buegeltritt.pdf

Een machtig mooi artikel dat de aandachtige lezer toont dat hoe men een stijgbeugel aan de voet dient te houden en hoe fijn het is dat het lukt deze aan de voet kan blijven. Daarnaast nog een uiteenzetting die volgens mijn broer [historicus] van twijfelachtige kwaliteit is, over de Griekse ruiters ten tijde van Xenophon en hoe zij hun been moesten houden.
ECHTER GEEN LETTER, over het begrip 'Bügeltrit' zoals het in deze discussie aangesproken wordt.
hier gaat over de beenhouding en de manier de voet in de stijgbeugel staat. Wat inderdaad in de Duitse taal OOK wordt aangeduid met hetzelfde woord; 'Bügeltrit'.
Alleen de aanhaling van het werk van De La Guerinière, geeft een uitleg die het begrip benaderd waar wij het hier over hebben. In geen woord wordt door de auteur ingegaan op iets dat lijkt op wat hierboven ter sprake is gekomen.
Ik vraag mij oprecht af waarom dit hier geplaatst wordt. Iemand die het gelezen heeft weet toch dat het hier niet gaat om het begrip zoals verschillende 'Bokkers' het hierboven hebben bedoeld en serieus hebben besproken.

Mijnheer Kadankovitch, wij hebben het kennelijk over verschillende fenomenen, dat komt wel vaker voor.
Ik wens U en alle mensen die dit topic frequenteren fijne feestdagen.

**Geplaatst**: 25-12-16 14:34

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 25-12-16 14:34

**Geplaatst**: 25-12-16 15:09

Geplaatst: 25-12-16 15:09

Sizzle schreef:
In het boek van Silke Hembes staat het volgens mij wel aardig beschreven voor mensen die er nog niet mee bekend zijn.
Ik zal eens in mijn onuitgepakte dozen zoeken

En als u dat gedaan hebt, kunt u het isbn nummer en titel doorgeven? I mag mijzelf een kerstcadeuatje kopen.

**Geplaatst**: 25-12-16 15:14

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling Deel 2

Geplaatst: 25-12-16 15:14

Inderdaad mijnheer Simpelman. het moet ook geen probleem zijn. Communicatie is eigenlijk vanaf de Toren van Babylon het probleem van de mensheid. Wij redden ons wel.

Ik wens U alles fijne feestdagen en moge deze wereld u alle geluk brengen dat het te bieden heeft.

**Geplaatst**: 25-12-16 15:46

Geplaatst: 25-12-16 15:46

SinneJ schreef:
Dat klinkt heel interessant Pien! Kan je wat meer vertellen over wat je met dat vasthouden bedoelt? Ik denk dat we veel hetzelfde doen op andere manieren. Ben benieuwd naar andere ervaringen.

Als ik op stapte, dan rende Polie gelijk weg. We kregen dat maar niet eruit, wat we ook deden. Op een gegeven ogenblik was mijn instructrice het zo zat, dat ze voor het paardje ging staan en vlak naast de bitringen beiden teugels pakten. Staan blijven paardje.
Toen pas bleef Polie staan want ze kon niet weg. Toen paardje uitademde waren we al zo lang bezig, dat ze enorm beloond is en ik gelijk afgestapt. Ik had een week lang elke dag les. Dus de volgende dag weer en toen kwam het uitademen al erg snel. Dus gelijk beloning en rustig weg gestapt en rustig gelest. Altijd gewacht (en nog steeds) tot Polie uitademt en dan beginnen we. Ze mag gewoon geen stap verzetten.
Vervolgens met buiten rijden hetzelfde gedaan. Polie wilde in het begin toen ik haar net had, altijd alleen maar rennen. Daar werd ze rustig van en dan konden we stappen etc. Dat was ik zo zat, dat manlief en ik afspraken (was in NL nog), dat we een heuse staprit zouden gaan doen, zodat we de week daarop met de staprit meekonden met de hele stal. Wat een kl.te rit was dat. Ze was zo heet. Maar niet toegegeven. We bleven maar stappen. Totdat ze uitademde. Stappend gingen we naar huis. Dat ook paar keer herhaald en ze gedroeg zich super indertijd in de grote groep van stal met de Kerstmis stap rit. Probleem was opgelost. Nog een hele tijd daarna kon ik buiten niet galopperen, want dat was voor haar zo impuls opwekkend dat ze weer te snel werd. dus dat ook hele tijden niet gedaan.
Zo ook met de galop op de wei of in de bak. Zodra ze te loperig werd moest ze terug en stilstaan. Tot ze uitademde. Dan gingen we verder met rijden. Inmiddels had ik ook geleerd hoe ik haar keurig met correct rug gebruik kon rijden. Dat hielp haar ook heel erg. En - en verhaal. Polie kan nog steeds twee galoppassen doen en dan stappen of stilstaan

. Inmiddels wordt ze ook niet meer van galopperen loperig.
De loperigheid is inmiddels helemaal weg. Maar nog steeds met opstappen moet ze blijven staan en ook als ik erop zit. Rustig wachten tot de ander ook klaar is en we weg stappen voor onze buiten rit. Doet ze een klein stapje naar voren, dan gelijk weer een stapje terug. Ho is ho en rustig blijven het devies. Dat werkt perfect bij dit paardje wat inmiddels heerlijk is om te rijden.

**Geplaatst**: 25-12-16 19:00

Geplaatst: 25-12-16 19:00

Grappig, die verschillende aanpakken te lezen. Hier ook een paard dat in het begin altijd de straalmotoren aan had staan. Hard was nog niet hard genoeg. Plat door de bocht was niet plat genoeg. Vanaf het moment dat ik mijn 1e voet in de beugel zette, dacht mijn merrie...galop.

Wat betreft opstappen ben ik heel straight...er is maar 1 manier en dat is stilstaand (door schade en schande wijs geworden). Ik had niemand om haar vast te houden in de buurt, dus heb mijn geduld tot het uiterste gerekt.... Stilstaan, naast krukje. Stap doen...terug...stilstaan naast krukje..belonen..voet in de beugel..vertrekken..meteen eraf..terug naar de plek naast het krukje..stilstaan belonen. Voet in de beugel, stil blijven staan..belonen. Been erover zwaaien...galop...eraf (niet altijd geheel vrijwillig

) terug naar de plek...etc etc...Uiteindelijk er altijd stilstaand opgekomen (toen ik haar kocht had er circa 10 iemand opgezeten en werd ze met opstappen door 2 man sterk vastgehouden). In het begin had ik wel een uur nodig om erop te komen op mijn manier...het heeft een paar maand geduurd voor het kwartje echt volledig gevallen was...maar het is gevallen.

Met rijden ben ik juist niet van het stappen, zeker niet bij een ongeduldig en rennerig paard. Ik draaf en galoppeer veel, stap weinig. Zolang ze zo rennerig zijn rijdt ik weinig overgangen en schakel ik niet. Ik focus me alleen op tempocontrole. En dan bedoel ik niet met het tempo vooraf controleren, maar corrigeren naar het tempo dat ik wil. Ik ga dus nooit voorkomen dat ze gaan rennen door met de rem erop te rijden. De kunst zit hem in het loslaten. Ik geef het paard ruimte. Zodra ze het tempo pakt maak ik een ophouding. Zodra ze reageert, belonen en loslaten, zelfs als ze nog niet helemaal terug is naar mijn tempo, maar meteen als ze de gewenste reactie toont belonen door de druk eraf. Ook dat vergt veel geduld, want het is oh zo verleidelijk om te gaan voorkomen dat ze gaan rennen. Maar het geduld wordt beloond, want je houdt een paard over met veel looplust (en dat zie ik als een groot goed!) maar dat met zachte hand in tempo te controleren is. Ook in het parcours, waar ze heel gretig op het hout is kan ik gewoon mijn hand makkelijk houden en op zit en been het tempo onder controle houden.
Nou heb ik met dieren extreem veel geduld...en tegenstelling tot met mensen, waar ik nog wel eens kort door de bocht wil

Allemaal hele fijne kerstdagen!!!