Bokt.nl

Alicia2u schreef:

Phillippe Carl heeft een heel mooi boek geschreven over de Franse School: Twisted Truth of Modern Dressage. Hij legt het daarin allemaal heel duidelijk uit met veel plaatjes en foto's. Er is ook een dvd serie van.

Ik geloof niet dat helemaal geen druk persé het doel is. Wel streeft deze school naar lichtheid. Het grootste verschil zit hem in de benadering van de aanleuning en dat is weer afhankelijk geweest van de verschillende types paarden die binnen deze school opgeleerd werden: meer spaans bloed met een hogere aangezette nek, tegenover de Duitse school, waar wat meer volbloed met een wat diepere nek en borst werden beleerd van oorsprong. Dit geeft twee verschillende methodes met hetzelfde doel voor ogen.

Kadankovitch schreef:

Alicia2u schreef:

Phillippe Carl heeft een heel mooi boek geschreven over de Franse School: Twisted Truth of Modern Dressage. Hij legt het daarin allemaal heel duidelijk uit met veel plaatjes en foto's. Er is ook een dvd serie van.

Ik geloof niet dat helemaal geen druk persé het doel is. Wel streeft deze school naar lichtheid. Het grootste verschil zit hem in de benadering van de aanleuning en dat is weer afhankelijk geweest van de verschillende types paarden die binnen deze school opgeleerd werden: meer spaans bloed met een hogere aangezette nek, tegenover de Duitse school, waar wat meer volbloed met een wat diepere nek en borst werden beleerd van oorsprong. Dit geeft twee verschillende methodes met hetzelfde doel voor ogen.

Precies dat boek bedoelde ik hierboven.

Alicia2u schreef:

Hand zonder been en been zonder hand is inderdaad het devies in de franse school, vanuit het oogpunt dat je geen tegenstrijdige hulpen moet geven. Dat betekent overigens niet dat die twee elkaar niet razendsnel op kunnen volgen. Er wordt in die leer ook ontzettend veel aandacht besteed aan het accepteren van het bit en de aanleuning: misse a maine (?) geloof ik dat hij het noemt. Dat is iets wat ik in de Duitse School toch vaak het ondergeschoven kindje vind.

Kadankovitch schreef:

Alicia2u schreef:

Hand zonder been en been zonder hand is inderdaad het devies in de franse school, vanuit het oogpunt dat je geen tegenstrijdige hulpen moet geven. Dat betekent overigens niet dat die twee elkaar niet razendsnel op kunnen volgen. Er wordt in die leer ook ontzettend veel aandacht besteed aan het accepteren van het bit en de aanleuning: misse a maine (?) geloof ik dat hij het noemt. Dat is iets wat ik in de Duitse School toch vaak het ondergeschoven kindje vind.

'mise en main' bedoelde u? Ja, ik denk dat u het heel precies uitdrukt.
Dit 'baucherisé' was in het Cadre Noir ook jarenlang absoluut verboden. dus tal van leden deden het als de collega's aan de 'lunch zaten'.

SinneJ schreef:

Nog een stukje over het rijkunstige deel:
Kadankovitch had me via de berichten al geïnspireerd in de Franse richting te kijken. Het resultaat heb ik al gevoeld aan mijn eigen paard en nu ik zijn paard gereden heb is dat bevestigd: ze worden er ZO licht van in de hand en het doet niets teniet aan de voorwaarts neerwaartse neiging indien correct uitgevoerd.

Daarbij heeft hij zijn paard aan alle hulpen zo scherp staan; deels door de absolute nageeflijkheid wat het doorkomen van de hulpen versterkt, deels door het werken aan absolute gehoorzaamheid.

Die gehoorzaamheid krijgt hij niet enkel door meteen de druk op te bouwen bij te weinig reactie, maar ook door heel duidelijke beloningen. Hij geeft zijn paard zelfs vanuit het zadel een klontje bij gewenste reacties.

In tegenstelling tot wat dat ’scherp maken’ doet vermoeden zorgt die nageeflijkheid en gehoorzaamheid bij het paard voor heel veel rust. Je werkt volgens het principe ‚hand zonder been en been zonder hand’. Iets wat voor een paard enorm duidelijk te begrijpen is. Door dat begrip wat voortkomt uit heel erg basale communicatie weet het paard precies waar het aan toe is. En juist DAT is hetgene wat mentale ontspanning brengt. Uit die mentale onspanning en de nageeflijkheid komt ook een fysieke ontspanning voort. Het doel is dus enkel die spieren te spannen die nodig zijn voor de beweging.

Die twee dingen; nageeflijkheid en gehoorzaamheid zijn voor mij de sleutel om verder te komen.

Kadankovitch schreef:

Dat is mijn vaste overtuiging. Het is ook prima dat men een 'mix'maakt van verschillende stijlen.
Wat niet prima is; als één persoon meent dat hij de statuur heeft om te bepalen wat Frans of Duits is, of NOG ERGER meent te mogen bepalen wie goed voor zijn paard is of niet.

Kadankovitch schreef:

Het bovenstaande is zo mooi bijna poëtisch beschreven, zo lief, zo ideaal. Maar het is niet conform de Franse opvatting, zoals hierboven beschreven.
Iedereen die zo rijdt, rijdt goed. Dat is mijn vaste overtuiging. Het is ook prima dat men een 'mix'maakt van verschillende stijlen.
Wat niet prima is; als één persoon meent dat hij de statuur heeft om te bepalen wat Frans of Duits is, of NOG ERGER meent te mogen bepalen wie goed voor zijn paard is of niet.

Wat Frans is, leid ik persoonlijk liever af van ruiters die in dit systeem zijn opgevoed. Zoals gen. Decarpentry, gen. Baron Faverot de Kerbrech, EtienneBeudant, Patric Le Rolland, Michel Henriquet. en Philippe Karl. [deze lijst is niet uitputtend]. En het bovenstaande is niet terug tevinden in de Franse dogmatiek, aangezien er geen conflict is tussen hand en drijven hoeft de hand ook niets door te laten. Dat is het principe van 'Légèreté' !!!

Voor de duidelijkheid is het beter indien men de stijlen beschrijft zoals de beoefenaars het ook bedoelen. Dan kan iedereen zijn/haar eigen wel overwoge keuze maken. Maar niet een amalgaan maken, uit verschillende stijlen geheel naar eigen subjectieve smaak en dat als WAARHEID ' proberen te verkopen.
Waarheden moet men over laten aan religies en aan politici, die zijn daar goed in .

Simpelman schreef:

Ik plaats nog even het onderwerp waar dit topic om draait, het oorspronkelijke FEI art 401

SheeNegro schreef:

En zo komen we stilletjes aan Deel 2 van dit open discussie topic!
Ik zou hier een hele mooie opening kunnen neertypen, maar een mooier topic is mij meer waard.

De bedoeling is net zoals deel 1:
Een ruime vrije discussie over rijkunst, dressuur en africhting, binnen de algemeen aanvaarde kaders van het FEI artikel 401 en het Scala der Ausbildung.
Geplaatste foto's en video's afmeten aan bovenstaande kaders en hierop gebaseerde goedbedoelde raad geven.

Citaat:

FEI Artikel 401: Doel en algemene principes
De dressuur heeft de harmonische ontwikkeling van het organisme en van de natuurlijke eigenschappen van het paard ten doel.
Het paard wordt daarbij levendig, gehoorzaam en kalm in zijn bewegingen gemaakt, waarbij een volmaakte harmonie met de ruiter tot stand komt.

Deze ontwikkeling wordt zichtbaar door:
De ongedwongenheid en regelmaat van de gangen.
De harmonie, lichtheid en het gemak van de bewegingen.
De lichtheid van de voorhand en het onderbrengen van de achterbenen, voortkomend uit een constant aanwezige drang naar voren.
Het onvoorwaardelijke aannemen van het bit, waarbij geen enkele weerstand of spanning optreedt, dat wil zeggen met een volledige ontspanning.
Het paard geeft aldus de indruk, dat hij uit vrije wil datgene doet wat hem wordt gevraagd.
Met vertrouwen en oplettendheid geeft hij zich edelmoedig over aan zijn ruiter.
Het paard blijft daarbij volkomen recht bij al zijn bewegingen op de rechte lijn en past zijn buiging aan de bogen van alle andere lijnen aan.

Citaat:

Het eerste stadium is de gewenningsfase, de fase dat een jong, groen paard moet leren wennen aan het ruitergewicht op zijn rug en daarin zijn evenwicht moet zien te vinden. In die eerste fase staan de takt en Losgelassenheit centraal. Losgelassenheit is een Duits begrip dat neerkomt op ontspannen (losgelatenheid).

In het tweede stadium van de scholing heeft het paard al een horizontaal evenwicht onder de ruiter bereikt en is het streven er op gericht het achterbeengebruik te stimuleren en het horizontale evenwicht nog meer te bevestigen. In de gemiddelde twee jaar staan de aanleuning en de Schwung op de voorgrond.

De derde fase van de scholing van een paard is de moeilijkste. In deze fase moet de draagkracht worden ontwikkeld. Het paard moet zijn evenwicht van een horizontaal evenwicht gaan verplaatsen naar een evenwicht op de achterhand. Bij deze fase van de scholing horen de begrippen recht richten en verzamelen.

Deel 1: [RT-D] Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Heb je dus vragen over je rijkunst of stel je het Skala in twijfel, aarzel niet en probeer ons ervan te overtuigen en misschien leer je nog iets extra of ben je door deze discussie nog zekerder van je stuk. Of lees je liever stilletjes mee zoals ik? Veel plezier iedereen!