Bokt.nl

jameyskatje schreef:

oo ok, dat wist ik niet.
Nou bij deze.

Dit paard heb ik nu een half jaar.
Hij heeft me er al best vaak af gegooid waardoor ik erg bang van hem ben geworden. Hij heeft te koop gestaan, ik heb lange tijd niet durven rijden en er een vrij grove ruiter op gezet (waar ik spijt van heb).

Hij was ontzettend sterk. Zo sterk, dat ik dagelijks armpijn had. Hij ging ook 9 van de 10 keer met zijn hoofd omhoog, alsof hij zijn kaak vast zette, de onderhals erop en dan kon ik niets meer.
Door mijn eigen spanning en angst heb ik hem teveel aan de voorkant vast gehouden en willen controleren, waardoor hij alleen maar sterker werd en helemaal verkrampte in zijn rug.

Het heeft lang geduurd voordat ik weer durfde te rijden, we zijn er nog niet, maar ik zit er tenminste weer op!
Nu doen we oa klassieke dressuur en beginnen we met voorwaarts neerwaarts om vanuit daar de buitenteugel een stukje meer aan te nemen zodat hij wat omhoog komt zegmaar. Zijn rug is tegenwoordig weer kneedbaar, eerst was het een plank, hij is zelfs kreupel geweest aan zijn voorbenen door rugpijn. Zijn rugspieren zijn nu lekker zacht, maar wel slap geworden, wij moeten dus weer wat meer gaan trainen.

Op deze foto vind ik het fijn dat zijn achterbeen lijkt onder te treden (zijn zwakke achterbeen, rechts achter, we hebben ook veel moeite met de linker galop), zijn buikspieren lijken aangespannen en zijn rug lijkt te bollen. Ik kijk voor me ipv naar beneden, dat is voor mij ook een teken dat ik bezig ben met rijden en niet met friemelen aan de voorkant. Hij voelde ook erg licht in mijn hand, ik had helemaal geen pijn in mijn armen en voelde wel mijn paard, dus dat was een fijn gevolg.

Voor een correct plaatje mag hij denk ik nog wel meer op de achterhand en wat meer omhoog in zijn schouder, hij lijkt niet heel veel vrijheid bij de voorbenen te hebben. Mijn benen natuurlijk netjes lang (hij is flegmatiek en ik moet er best hard aan werken om hem aan het lopen te houden, dus trek ik snel mijn hak op). Ik zal mijn handen nog meer willen dragen en het lijkt alsof ik wat achterin het zadel zit valt me nu op. Misschien omdat ik sinds deze week mijn beugels een gaatje korter heb gedaan:S?

jameyskatje schreef:

Bedankt Joolien! Fijn om van de gevreesde Joolien te horen haha:P.

Dus vanuit dit punt nog wat meer impuls er in rijden en dat steeds wat opvangen met mijn hand? (hoe precies? puur wat weerstand bieden of werken met kneepjes?) Dus eerst een soort boogje dat zich spant en door vervolgens wat lengte te geven gaat hij nog ronder worden?

Ik ga er zeker mee aan de slag als we er aan toe zijn (ik weet nog niet zo goed of we daar nu al aan toe zijn). Nu probeer ik heel veel hals te strekken en vanuit daar de buitenteugel wat aan te nemen zodat hij in deze houding komt en daarna weer wat lengte geven. Zodat ik zegmaar van beneden tot het punt 'aan de teugel' komt en dus vanuit zijn schoft afbuigt. Het is voor mij al heel wat dat ik tegenwoordig durf hals te strekken hihi. Ik weet in theorie dat dit juist ontspannend voor het paard is en dat ik minder kans heb dat hij gek gaat doen ipv als ik steeds hoog op met veel spanning en hand ga rijden. Dus vanuit hier probeer ik hem steeds iets meer aan te spannen.

Ik vraag me wel af, is dit nou aan de teugel wat je op mijn foto ziet? Of noemen we dit nog steeds aanleuning?

Joolien schreef:

Al een mooie verschil te zien dropsleutel. Probeer maar eens als ze loopt op foto 2 te kijken of je vanuit hier wat meer lengte kunt krijgen maar vooral omlaag, dat ze haar hals laat vallen. Ze mag niet langer worden. En niet je teugels losgooien maar heel langzaam wat lengte geven en dat aanvullen met been.

LoveUggs schreef:

@dropsleutel Heb je misschien een wat duidelijkere foto? (het liefst waar paard helemaal opstaat) Paard mag voor wat ik kan zien, naar mijn idee meer zakken vanuit de schoft, en volgens mij mag je je handen ook wat meer dragen.

Evelijn schreef:

en dan mijn lievelingsfilmpje
[ Video ]


Staat wel dat het warming-up is... maar vooral dat eerste deel over schakelen en voorwaarts blijven denken ... volgens mij is dat geschikt voor ieder paard op ieder moment.

Air schreef:

Ik ga met je mee pien_2010
Ik vraag mij dan af hoe dit paard geleert heeft om al zo te lopen, dat laten ze namelijk niet zien.

Juist doordat dit beeld overal verschijnt wordt dit als het juiste plaatje gezien... en laten paarden die in krul gesjort worden nou ook vaak te diep lopen: plaatje is goed, dus het is juist.

Juist de manier waarop is zo belangrijk. Dat is waarom ik ook niet van hulpteugels tijdens het longeren houd. Ik wil een paard wat een houding uit ontspanning aanneemt, niet omdat het hoger lopen pijn doet.

Sjolvir schreef:

Eigenaar gaat niet rijden?

Mette1998 schreef:

Ik zit zo in de knoop met het nagevelijk rijden..
Het ging heel goed aan het begin maar nu in de draf en galop doet hij het gewoon niet meer!
Ik blijf trainen, vooraal met mijn benen en minder met mijn handen maar het gaat lastig..
Hier staat ie stil, heb ik goede lengte in de hals of kropt hij te veel op? Hier hangen de teugels een beetje omdat ik
wou dat hij ging ontspannen, maar andere keren heb ik meer contact.

[ Afbeelding ]

Fry schreef:

Wat ik soms merk, aan mezelf of aan anderen, dat ze het vervelend vinden dat hun paard met zijn/haar kop in de lucht loopt.
Zelf heb ik het aan de kant gezet om de simpele reden:

Een paard kan nog zo 'mooi' in de krul lopen, het betekent niet meteen dat je goed kan rijden!

Je moet je dus helemaal niet schamen/opgelaten voelen dat je als al wat gevorderde ruiter moeite hebt om je paard in de krul te krijgen, op de JUISTE manier. Ja, rijden is lastig. Nee, niemand neemt je het kwalijk dat je met wat moeite hebt!
Ik vind het vaak juist leuk om te zien dat een ruiter het helemaal niets kan schelen dat zijn paard niet mooi loopt, als het maar goed loopt.
Nu is met het hoofd in de lucht niet helemaal goed, omdat het paard zijn rug dan uitdrukt, maar het is minder slecht dan in een foute krul te lopen.

Dussss... zet het uit je hoofd dat het perfecte plaatje een paard dat mooi in de krul loopt is.
Het perfecte plaatje is (wat ik in mijn vorige 'stukje' beschreven heb) een combinatie van respect, vertrouwen en samenwerking en dan pas.. heb je je doel bereikt!

Evelijn schreef:

Het filmpje van Andrew Gould en Daniel Timson... vind ik vooral mooi omdat ze uitleggen dat met hele simpele oefeningen effect kunnen behalen. Ja het is een zeer goed, bovengemiddeld paard (dier is jong zeggen ze maar wel 7 jaar) en de ruiter is ook talentvol. Dat het allemaal in veel rust gaat en met respect naar het dier toe. Juist door de ruime en soepele bewegingen kan je goed zien wat de ruiter voor invloed heeft. Het is duidelijk niet wedstrijdframe... (en dat is ook niet constant vol te houden..). Ik vind ook niet dat het bij alle paarden nodig is om zo vast te houden aan dat ze niet achter de loodlijn mogen komen.. zolang ze daar niet in worden getrokken of achter het bit kruipen en hun onderhals mooi los houden en ontspannen contact met de hand.