Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-12-12 11:59

Geplaatst: 24-12-12 11:59

Oké, ik ga een poging doen. Ten eerst is voor mij een halve ophouding niet alleen een aannemende en nagevende teugelhulp. Mijn zit en been komt ook in actie. Ik maakt mezelf iets lang en breng mijn bovenlichaam iets achter de loodlijn. Doordat ik mij lang maak, werkt mijn bovenbeen iets meer in (mijn bovenbenen "sluiten" zich, komen dichter bij elkaar en sluit het lichaam van het paard iets meer op tussen mijn bovenbenen). Doordat ik mij lang maak, wordt mijn lichaam iets stijver en veert niet meer zoveel mee met de beweging van mijn paard. Daardoor manipuleer ik de beweging van het paard omdat het paard geneigd is om het gewicht/zwaartepunt van de ruiter te volgen. Dit zie je bijvoorbeeld ook gebeuren als je bij een overijverig paard in de draf, ietsje langzamer gaat lichtrijden. Het paard zal hierop vaak gaan reageren door iets rustiger te worden in het ritme van de draf.

Door mijn halve ophouding, wordt mijn paard alert. Het normale meegaan in mijn zit en hand, wordt "verstoord" door mijn inwerking en dus zal het paard als het goed is, zijn aandacht op dat moment op mij gaan richten. De oren gaan dan waarschijnlijk dus ook even naar achteren omdat hij als het waar even "luistert" naar wat ik van hem vraag.

Wat ik met de halve ophouding aan hem vraag is een beter evenwicht in zijn lichaam. Dus, een paard dat op de voorhand is, breng ik meer van de voorhand af, een paard dat in horizontaal evenwicht is, breng ik meer op het achterbeen en in de verzameling, een paard dat in de verzameling is, breng ik nog meer in verzameling zodat zijn voorhand nog lichter wordt.
Door de halve ophouding wordt het tempo dus verkort, het evenwicht meer op het achterbeen gebracht, is hij daardoor dus alert geworden en kan ik vervolgens bijvoorbeeld een tempowisseling, overgang of oefening rijden of gewoon met vermeerder gewicht op de achterhand doorrijden. Daarom gebruik ik de halve ophouding vaak in de hoeken.

Ik weet niet of het zo duidelijker is hoe ik het doe. Het is bij mij dus niet zo dat ik met de halve ophouding vier verschillende reacties van het paard wil op willekeurige momenten. Het is 1 hulp die vermeerderd gewicht op de achterhand brengt en dus alertheid bij het paard op de hulpen.
Dat laatste kun je ook op een andere manier denk ik wel krijgen. Ik denk als je been geeft je ook alertheid bij het paard kan krijgen. Alleen niet persé meer gewicht op de achterhand.
Zet je een hindernis in de baan, krijg je ook alertheid, maar ook niet persé meer gewicht op de achterhand. Etc.

Ps: lang geleden dat ik weer iets van je vernomen heb professor. Ik vroeg me al af waar je was. Welkom.

**Geplaatst**: 24-12-12 12:15

Geplaatst: 24-12-12 12:15

Bedankt Vur. Ik zat op Elba zal ik maar schrijven. 8-)

U uitleg is de uwe ik zal het ook op mijn manier uitleggen wat een Halve ophouding doet.

De halveophouding:

Deze heeft het doel:

Een andere gang aan te nemen, of het tempo te veranderen (het tempo te controleren)
Om de hoofd houding te controleren (de houding)
Om een nieuwe oefening in te leiden.
Om de verzameling te verbeteren en verfijnen.(actief maken van het achterbeen)

Hoe geef ik een halve ophouding:

Drijvende zit- en beenhulpen.
Aannemende teugel hulpen.(bij een verder afgericht paard is meestal een het stilhouden van de hand genoeg)
Nagevende teugelhulpen.

Wat doet een halve ophouding:

1. Door de drijvende hulpen zou het paard de energie die ik opwek, alleen in voorwaartse energie omzetten (sneller gaan)
2. Door aannemen van de teugels(weerstand biedende hand kan ook) stop ik deze energie, en door na te geven laat ik deze energie weer terugvloeien naar de achterbenen.
En omdat de energie ergens weer ophoud te bestaan dien ik te drijven, om de energie op te wekken die ik voor bepaalde oefeningen benodigd.

Doordat ik in de hand drijf, druk ik met het bit op de onderkaak hierdoor gaat de onderkaak open nu geeft het paard na,(afstoten van het paard op de hand) hierna open ik mijn hand (geef na) en de mond sluit zich (dit moet zo snel mogelijk gebeuren), en de energie vloeit weer terug naar de achterhand, door dat ik drijf en aanneem grijpt het achterbeen meer onder de massa (verzamel ik ietsje) .

**Geplaatst**: 24-12-12 12:18

Geplaatst: 24-12-12 12:18

Hermelientje schreef:
Er lezen hier een heleboel mensen mee en ik denk dat ze dat doen omdat ze iets willen leren. En het meeste kun je leren van mensen die precies vertellen hoe het in elkaar steekt, mensen die er een logisch verhaal van maken en mensen die vragen inhoudelijk beantwoorden. Dus ik stel hierbij de uitdaging aan alle instructeurs hier leg ons nou eens precies in Jip en Janneke taal uit hoe het zit met die halve ophouding en de reactie van je paard daarop.

Dat zou heel fijn zijn. Dank Hermelientje voor je vraag $_/-\o_$

**Geplaatst**: 24-12-12 12:18

Geplaatst: 24-12-12 12:18

vur schreef:
Oké, ik ga een poging doen. Ten eerst is voor mij een halve ophouding niet alleen een aannemende en nagevende teugelhulp. Mijn zit en been komt ook in actie. Ik maakt mezelf iets lang en breng mijn bovenlichaam iets achter de loodlijn. Doordat ik mij lang maak, werkt mijn bovenbeen iets meer in (mijn bovenbenen "sluiten" zich, komen dichter bij elkaar en sluit het lichaam van het paard iets meer op tussen mijn bovenbenen). Doordat ik mij lang maak, wordt mijn lichaam iets stijver en veert niet meer zoveel mee met de beweging van mijn paard. Daardoor manipuleer ik de beweging van het paard omdat het paard geneigd is om het gewicht/zwaartepunt van de ruiter te volgen. Dit zie je bijvoorbeeld ook gebeuren als je bij een overijverig paard in de draf, ietsje langzamer gaat lichtrijden. Het paard zal hierop vaak gaan reageren door iets rustiger te worden in het ritme van de draf.

Door mijn halve ophouding, wordt mijn paard alert. Het normale meegaan in mijn zit en hand, wordt "verstoord" door mijn inwerking en dus zal het paard als het goed is, zijn aandacht op dat moment op mij gaan richten. De oren gaan dan waarschijnlijk dus ook even naar achteren omdat hij als het waar even "luistert" naar wat ik van hem vraag.

Wat ik met de halve ophouding aan hem vraag is een beter evenwicht in zijn lichaam. Dus, een paard dat op de voorhand is, breng ik meer van de voorhand af, een paard dat in horizontaal evenwicht is, breng ik meer op het achterbeen en in de verzameling, een paard dat in de verzameling is, breng ik nog meer in verzameling zodat zijn voorhand nog lichter wordt.
Door de halve ophouding wordt het tempo dus verkort, het evenwicht meer op het achterbeen gebracht, is hij daardoor dus alert geworden en kan ik vervolgens bijvoorbeeld een tempowisseling, overgang of oefening rijden of gewoon met vermeerder gewicht op de achterhand doorrijden. Daarom gebruik ik de halve ophouding vaak in de hoeken.

Ik weet niet of het zo duidelijker is hoe ik het doe. Het is bij mij dus niet zo dat ik met de halve ophouding vier verschillende reacties van het paard wil op willekeurige momenten. Het is 1 hulp die vermeerderd gewicht op de achterhand brengt en dus alertheid bij het paard op de hulpen.
Dat laatste kun je ook op een andere manier denk ik wel krijgen. Ik denk als je been geeft je ook alertheid bij het paard kan krijgen. Alleen niet persé meer gewicht op de achterhand.
Zet je een hindernis in de baan, krijg je ook alertheid, maar ook niet persé meer gewicht op de achterhand. Etc.

Ps: lang geleden dat ik weer iets van je vernomen heb professor. Ik vroeg me al af waar je was. Welkom.

Jij ook bedankt. Is voor mij duidelijk.

**Geplaatst**: 24-12-12 12:28

Geplaatst: 24-12-12 12:28

Om een andere gang aan te nemen doe ik iets anders. Ik doe een halve ophouding om het paard in beter evenwicht te brengen (meer op het achterbeen) en het dus ook alert te maken. Daarna geen ik de zithulp voor bijvoorbeeld een lagere gang ("zwaar" gaan zitten en/of alleen maar uitademen) of een been- en zithulp voor een hogere gang. Voor een lagere gang geef ik dus geen beenhulp. Bij een halve ophouding wel. De hulp voor een andere gang staat bij mij los van de halve ophouding. De halve ophouding is voor mij de voorbereiding hierop.

**Geplaatst**: 24-12-12 12:32

Re: Waar is het gebleven?

Geplaatst: 24-12-12 12:32

Ook ik lees alle pagina's gretig mee en verbaas me erover dat we op (de meeste) maneges simpelweg gewoon nooit hebben leren rijden.En vraag ik me werkelijk af of ik het ooit nog wel ga leren op mijn leeftijd inmiddels

Ik sluit me aan bij hermelientje en vind het fijn dat er wat Jip en Janneke uitleg bij komt.Maakt het soms net even wat duidelijker! ;-)

Vind het een heel fijn topic!

**Geplaatst**: 24-12-12 12:35

Geplaatst: 24-12-12 12:35

Vind ik altijd wonderbaarlijk, alleen ik begrijp dingen niet zo goed, ik kan mijzelf niet "langer" maken kan mijzelf wel strekken. En mij zwaarder maken kan ik ook niet zou niet weten hoe dat in enkele seconden tot stand komt?

Ophoudingen het woord zegt het voor mij toch duidelijk, en juist met tempiverschillen rijden en overgangen heeft men toch echt ophoudingen nodig u schrijft zelf voor het verbeteren van het evenwicht, en juist bij overgangen en verandering van een tempo heeft men die toch nodig?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-12-12 12:40

Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-12 12:40

timokyana schreef:
Ook ik lees alle pagina's gretig mee en verbaas me erover dat we op (de meeste) maneges simpelweg gewoon nooit hebben leren rijden.En vraag ik me werkelijk af of ik het ooit nog wel ga leren op mijn leeftijd inmiddels

Ik sluit me aan bij hermelientje en vind het fijn dat er wat Jip en Janneke uitleg bij komt.Maakt het soms net even wat duidelijker!

Vind het een heel fijn topic!

Klopt, en is eigenlijk heel triest.
Kheb een tijdje kinderen lesgegeven vanaf 6 jaar tot 16 jaar.
Ze moesten van mij, met lange teugels leren sturen....maakte er bij de jongste spelenderwijs een lesje van.
Om ze nog (onbewust) hun lijfjes te laten te gebruiken, zonder nadenken.
Ik merkte wel, dat de vaak bemoeizuchtige ouders die langs de kant stonden, er vaak voor zorgde dat de kinderen verkrampt en vol angst op hun pony gingen zitten. En weer begonnen met denken.
Uiteindelijk waren er zelfs moeders, die hun kinderen van les haalden, en naar een "echte" manege gingen waar ze leerden "dressuurrijden" zoals Anky

Zo triest is het gesteld in Nederland.
Het gaat om de prestatie, niet meer de omgang met een paard en je intuitieve gevoelens ontwikkelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-12-12 12:40

Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-12 12:40

Professor schreef:
Vind ik altijd wonderbaarlijk, alleen ik begrijp dingen niet zo goed, ik kan mijzelf niet "langer" maken kan mijzelf wel strekken. En mij zwaarder maken kan ik ook niet zou niet weten hoe dat in enkele seconden tot stand komt?

Ophoudingen het woord zegt het voor mij toch duidelijk, en juist met tempiverschillen rijden en overgangen heeft men toch echt ophoudingen nodig u schrijft zelf voor het verbeteren van het evenwicht, en juist bij overgangen en verandering van een tempo heeft men die toch nodig?

uitademen

**Geplaatst**: 24-12-12 12:44

Geplaatst: 24-12-12 12:44

nombrado schreef:
Professor schreef:
Vind ik altijd wonderbaarlijk, alleen ik begrijp dingen niet zo goed, ik kan mijzelf niet "langer" maken kan mijzelf wel strekken. En mij zwaarder maken kan ik ook niet zou niet weten hoe dat in enkele seconden tot stand komt?

Ophoudingen het woord zegt het voor mij toch duidelijk, en juist met tempiverschillen rijden en overgangen heeft men toch echt ophoudingen nodig u schrijft zelf voor het verbeteren van het evenwicht, en juist bij overgangen en verandering van een tempo heeft men die toch nodig?

uitademen

Inderdaad. Trouwens Professor, u kent toch ook wel de uitdrukking zwaar gaan zitten of (ver)licht gaan zitten. Je soortelijk gewicht wordt niet groter of kleiner, maar de inwerking op het paard is zwaarder/lichter.
Trouwens, het langer maken van je lijf is natuurijk het uitstrekken van je lijf. Maar gezien uw kennis van zaken, wist u dat wel.

**Geplaatst**: 24-12-12 12:55

Geplaatst: 24-12-12 12:55

Citaat:
Inderdaad. Trouwens Professor, u kent toch ook wel de uitdrukking zwaar gaan zitten of (ver)licht gaan zitten. Je soortelijk gewicht wordt niet groter of kleiner, maar de inwerking op het paard is zwaarder/lichter.
Trouwens, het langer maken van je lijf is natuurijk het uitstrekken van je lijf. Maar gezien uw kennis van zaken, wist u dat wel.

Weten en het logisch vinden zijn 2 dingen, wanneer ik uit adem word ik theoretisch lichter, lucht heeft ook gewicht.
Verlichte zit ook zo´n leuk woord, waar blijft het gewicht? Dat heeft niets met "lichter" te maken maar het verleggen van het zwaartepunt, doordat deze naar voren gaat gaat het paard sneller of wil sneller gaan.
Zal dit duidelijker uitleggen, wanneer ik een duin af ren dan heb ik het gevoel dat op mijn neus ga ik ga automatisch sneller lopen, wat dom is omdat mijn benen wanneer ik met mijn bovenlijf naar voren kom nooit en te nimmer meer onder het zwaartepunt kunnen komen. Wanneer ik in deze situatie mijn bovenlichaam naar achteren zou brengen zou dit wel lukkken.

Dat is dus wat ik doe met verlichte zit. Het paard gaat sneller omdat ik het zwaartepunt naar voren breng en het paard dat zelfde wil als ik bij een duin of berg afwaarts lopen.

Het woord zwaarder zitten is mijn anders geleerd, men zit in het paard of men zit erop, men blijft zitten of men gaat verlicht zitten, men zit in op het moment dat het paard in de aanrij fase van de sprong is.
Daarom vind ik zwaarder zitten en langer maken woorden die niet kloppen.

En dat in en uit ademen dat ken ik alleen om te leren om je lichaam stil te houden zelf heb ik het geleerd om bij het halthouden bij "nerveuse" paarden je adem even aan te houden, maar dat is een hulpmiddel wat men later niet meer nodig heeft.

Net zo als lichtrijden, dat heet niet zo en is niet zo, het heet eigenlijk Engelsdraven, omdat het helemaal niet verlicht, waar blijft het gewicht?

**Geplaatst**: 24-12-12 13:00

Geplaatst: 24-12-12 13:00

Zoals Murphy de halve ophouding beschreef een paar bladzijde hiervoor en de professor hierboven zo heb ik het ook geleerd. Dus die theorie ga ik niet herhalen.

Hoe werkt het voor mij in de praktijk. Rijden met de halve ophouding is voor mij een “kapstok” een systeem waarmee ik mijn paard kan rijden. Voor mij is voelbaar dat het voor de paarden een heel logisch systeem is waar ze goed op reageren, waar ze zich fijn bij voelen want de communicatie is verfijnd en helder voor ze.
Zo wetenschappelijk uitgepluisd als hierboven om te bewijzen dat het niet zou kunnen werkt het niet voor het paard is mijn ervaring.

De paarden herkennen het duidelijk en ervaren het als fijn. Mijn kleine hittepetit b.v. gaat daarin zelfs zo ver dat als er tijdens het buiten rijden wat spannende dingen gebeuren of zijn, ze er nu niet meer vandoor spuit vol op de voorhand gaande zoals jaren geleden, maar dat ze heel duidelijk de steun zoekt bij me door extra te gaan knabbelen op het bit. Als ik dan een paar lichte halve ophoudingen achter elkaar geef ontspant ze zich gelijk en voel je ook hoe ze als het ware wat gaat zitten. Dus haar heetheid van dat moment kan ze omzetten en ipv zoals vroeger op de voorhand te duiken en weg te spuiten blijft ze nu bij me en is ietwat verzameling zelfs voelbaar. (Zit zo gaaf

).
Maar ik moet haar dan niet in de steek laten door de verbinding te verbreken, het zachte contact met de mond blijft zeer zeker bestaan en het nageven c.q. ontspannen is zoals professor zegt heel snel en subtiel.

Of zoals vanochtend. Met mijn geleende warmbloed ben ik aan het rijden en ook daar gebeurt iets waar paard van schrikt en eventjes er bokkend tussenuit schiet (we kennen elkaar amper). Geeft niets. Ik rijd hem gelijk in ons systeem zonder tegen te werken door het geven van een paar halve ophoudingen achter elkaar waardoor vrijwel gelijk de verbinding hersteld is en de rust weer in de tent is en we gewoon weer verder gaan met ons werk. Dan beleef ik de halve ophouding als een kapstok voor mij (want ik schrok wel even want ben te oud om te vallen van zo’n hoog paard :(:)

) en bied die halve ophouding dus paar keer achter elkaar aan hem aan. Hij reageerde er super op.

Ik merk dus dat door het gebruik tijdens het rijden van de halve ophouding je het paard vertrouwen geef zo van “ik laat je niet in de steek”, of “let op we gaan nu iets anders doen want er gaat een hulp aankomen” of je helpt het paard door minder op de voorhand te gaan en wat meer zoals jullie dat kunnen terug lezen hierboven.

Voor mij persoonlijk is het meest essentiële aandachtspunt dat ik mijn schouders blijf ontspannen en daar geen blokkades in zet zodat de halve ophouding ook door kan komen, want blokkade is natuurlijk foei voor het paard {:)-:

. Zo zal iedereen daarin wel zijn aandachtspunt hebben.

**Geplaatst**: 24-12-12 13:07

Geplaatst: 24-12-12 13:07

Als ik verlicht ga zitten, doe ik dat om de rug te ontlasten en niet om te versnellen. Trouwens, Engels draven gebruiken we hier in Nederland (nagenoeg) niet meer. In Duitsland misschien wel?

**Geplaatst**: 24-12-12 13:17

Geplaatst: 24-12-12 13:17

vur schreef:
Als ik verlicht ga zitten, doe ik dat om de rug te ontlasten en niet om te versnellen. Trouwens, Engels draven gebruiken we hier in Nederland (nagenoeg) niet meer. In Duitsland misschien wel?

Dat heeft niets met Nederland en Duits te maken, maar de discussie is waar blijft het gewicht, en hoe ontlast ik een paard wanneer ik er toch boven op zit, mijn gewicht kan ik zelf niet wegcijferen, het is er en het blijft er.
Verlicht zou beter ontlastingszit kunnen heten, maar wat verlicht ik eigenlijk?
Het zijn allemaal kreten die volgen mij niet kloppen, ik ontlast niets en verlicht niets, het enige wat ik doe mijn zwaartepunt ten opzichte van het paard veranderen.
Hoe maak ik mij zwaarder?? Hoe verlicht ik mij???

**Geplaatst**: 24-12-12 13:22

Geplaatst: 24-12-12 13:22

Ik bedoel dat wij kreten gebruiken die naar mijn inzicht niet kloppen, het word allemaal geslikt.
b.v. Lichtrijden, rij ik dan lichter? Of is het voor mij lichter? Waarom zou het lichter zijn voor het paard, het gewicht is of in het zadel of in de beugel (knie enz), maar het verdwijnt niet dat gewicht.
Zelf weet ik dat lichtrijden, Engels rijden in het 18e jaar honderd ingevoerd is op het continent in de legers om de "normale" soldaten sneller te leren rijden en sneller van punt a naar b te transporteren.
Het komt uit Engeland waar de jockey die op het paard zat inplaats van op de bok, en dit voor de jockey lichter was dan doorzitten.

Wanneer de kreet zwaarder zitten gebezigd word is dit niets anders dat ik mijn zithulpen inzet door mijn bovenbeen en bilspieren span, dit zijn dus drijvende hulpen.

Dan heeft men ook nog het verschil tussen de verschillende beenhulpen, kuit - bovenbeen- of beide. En dan komt weer dat "gevoel" om de hoek kijken dat ik alleen een ophouding gebruik zonder te drijven (wat rijtechnisch dus trekken heet) mijn gevoel het verkeerd weergeeft omdat ik dan automatisch wel mijn zit en been gebruik meestal alleen bil en bovenbeen anders zou de energie die ik opwek verstikken in mijn handen, en het achterbeen verdwijnen in de grond, wat ik als ruiter juist niet wil. Een vertraging kan ik aangeven met mijn zit maar dit is naar mijn inzien geen rijden, bij het rijden willen wij een actief achterbeen dat duidelijk afdrukt en niet vertraagd, vertragen is geen tempi verschillen rijden, en naar mijn inzien geen overgangen zoals men die wil hebben.

Laatst bijgewerkt door Professor op 24-12-12 13:59, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-12-12 13:56

Geplaatst: 24-12-12 13:56

Volgens mij moet je verlichte zit niet lezen als dat het iets met gewicht te maken heeft, maar in de zin van het vergemakkelijken voor het paard. Zoals iemands taak/werk verlichten. Doordat je je gewicht meer boven de schoft verplaatst ipv in het midden van de rug, maak je het voor het paard makkelijker je te dragen. Net als met een biertafelbankje. Gaat een vent van 100 kg in het midden zitten, is het maar de vraag of ie die houdt want dan zakt de bank door, gaat ie boven de poten zitten, heeft het bankje het minder zwaar met hetzelfde gewicht.

Overigens terugkomend op de uitleggen rond de halve ophouding. Ik rij de overgang terug ook middels een halve ophouding en heb daar wel altijd mijn been eraan. Juist omdat ik wil dat mijn paard tot en met de laatste pas in de snellere gang blijft ondertreden en in de langzamere gang direct een actieve pas maakt.
Maar een ander punt wat door deze discussie weer vraagtekens mij mij oproept: vur schreef "Door de halve ophouding wordt het tempo dus verkort" Dit zal waarschijnlijk gewoon een typefout zijn, want een tempo kun je niet verkorten, maar zette mij wel weer aan het denken. Wat wil je bereiken, alleen een verkorting van de pas en meer ondertreden, of ook verlagen van het beentempo/ritme...of beide. En zo ja, hoe maak je dat verschil dan duidelijk aan het paard. Ik zelf zou zeggen dat in de basis het doel alleen het verkorten en verlengen van de pas is, maar het ritme (sorry, ik spreek altijd van ritme ipv tempo want dat is voor mij duidelijker) proberen zoveel mogelijk gelijk te houden. Dus zat ik te denken (even voor de duidelijkheid, hogere graden van verzameling piaffes en passages zijn nog ver van mijn bed) zijn er in gewone basisgangen eigenlijk redenen te bedenken waarom je bewust het ritme omlaag zou willen halen (anders dan wanneer een paard onder je uitstuift) of is alles altijd het basis ritme en werk je alleen met verlengen en verkorten van de paslengte?

**Geplaatst**: 24-12-12 14:00

Geplaatst: 24-12-12 14:00

Lastig om goed te begrijpen wat iedereen nu bedoelt. Volgens mij is er nl een groot verschil tussen tempo en ritme, dus vind ik het alweer lastig om jou (oji) te begrijpen.

Ik blijf wel meelezen want ik vind het erg leuk en interessant.

**Geplaatst**: 24-12-12 14:03

Geplaatst: 24-12-12 14:03

Een Tempo is een gang, men kan dus wel een Tempo verkorten, zoals een verkorte draf, de voorloper van de verzamelde draf. Een Tempo bestaat uit verschillende Tempi zoals in de draf Verzamelde- Arbeits-Miden- en uitgestrektedraf. Dit om de zgn drukfout uit te leggen wat dus geen drukfout is.

**Geplaatst**: 24-12-12 14:05

Geplaatst: 24-12-12 14:05

Ritme gebruikt men niet het heet Takt, de gelijkheid van de beweging in alle gangen. Dus niet te snel niet te langzaam en gelijkmatig. Eenvoudig geschreven.
Een paard hoort in een taktmatig tempo te gaan.

**Geplaatst**: 24-12-12 15:19

Re: Waar is het gebleven?

Geplaatst: 24-12-12 15:19

Als aanvulling op mijn post van de halve ophouding wil ik nog toevoegen dat het niet gebruikelijk is om altijd de halve ophouding snel een aantal malen achter elkaar te geven. Soms is dat nodig zoals in mijn voorbeeld.

**Geplaatst**: 24-12-12 15:58

Geplaatst: 24-12-12 15:58

Hmmm...zo zie je maar weer, hoe makkelijk er verwarring ontstaat. tempo als term voor gang is nieuw voor mij, maar wil ik van je aannemen. Ik denk bij tempo meer aan snelheid en niet direct aan stap, draf of galop. Als ik dus denk aan tempocontrole, denk ik niet aan of ik controle heb over of ik in stap draf of galop zit, maar of ik controle heb over de bewegingsnelheid in een bepaalde gang.
Ritme en takt zit wel veel overeenkomst in, maar voor mijn gevoel zit in de term ritme ook de bewegingssnelheid opgesloten en in de term takt alleen maar de zuiverheid van de gangen. Een paard kan dus in mijn beleving alleen maar taktmatig of niet taktmatig lopen maar taktmatig. Maar om mijn vraag dan hopelijk wat duidelijker te stellen, is het dressuurmatig wel eens de bedoeling om in een bepaalde gang, taktmatig naar een andere bewegingsnelheid te schakelen of is er te allen tijden 1 bewegingssnelheid gewenst? In dat laatste geval zou ritme en takt dan voor mij inderdaad synoniem zijn.

**Geplaatst**: 24-12-12 16:37

Geplaatst: 24-12-12 16:37

Tempo is voor mij ook snelheid. Zo zie ik tempowisselingen ook verschil binnen een gang en een overgang, de wisseling van gang (stap-draf-galop).
Trouwens, als ik bijvoorbeeld de draf verkort, verkort ik de paslengte, maar zorg ik er voor dat het paard niet vertraagt. Ik vraag dus dezelfde activiteit van het paard, maar dan met kortere passen.
Trouwens, ritme gebruikt men misschien niet, maar ik wel. Ik gebruik het zelfs wel in mijn instructie om hardop het woord ritme te herhalen overeenkomstig de takt van de beweging van het paard in draf. Zo kan ik de leerling het gevoel van de juiste takt meegeven. Of ik zou telkens takt-takt, takt-takt moeten zeggen. Dat bekt niet zo lekker. Maar goed, ritme is een gewoon Nederlands woord dat volgens de Dikke van Dale: regelmatig afwisselende beweging (m.n. in de poëzie en de muziek); door klemtoon, intonatie en tempo bepaalde golving. Ik vind dat nog niet zo'n raar woord om te gebruiken. Ik denk ook dat het zeker ook voor beginners beter te begrijpen is dan takt.

**Geplaatst**: 24-12-12 17:05

Geplaatst: 24-12-12 17:05

Van Dale is geen vaktaal. Begrippen staan vast er is een woordenboek voor de rijtechnische begrippenZe zijn verzinselen van mij.

**Geplaatst**: 24-12-12 17:50

Geplaatst: 24-12-12 17:50

Professor schreef:
Van Dale is geen vaktaal. Begrippen staan vast er is een woordenboek voor de rijtechnische begrippenZe zijn verzinselen van mij.

Ik neem aan dat je bedoeld dat het geen verzinselen zijn van jou.
Volgens mij heb ik de discussie over vaktaal al wel eens eerder voorbij zien komen. Daar komen we toch niet uit, want ik heb mijn overtuiging, jij hebt de jouwe. Ik mijn woordenboek, jij jou woordenboek. So be it.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-12-12 19:15

Re: Waar is het gebleven?

Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-12 19:15

si