Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-04-20 20:08

Geplaatst: 12-04-20 20:08

Clasical schreef:
Het voordeel van theorie is dat de rode draad van de praktijk duidelijk is.
Terwijl praktijk vaak betekent dat je niet verder komt dan de situatie waarin je je ervaring hebt opgedaan.
Er zijn maar weinig mensen die de rode draad uit de praktijk weten te halen op basis van één ervaring.
Ik denk dat iemand die echt wil leren ook wel actief is met theorie want je kunt niet 24/7 practiseren.
En juist dat willen leren en weten is een belangrijke factor in de progressie die je maakt.
Maar uiteindelijk is het mi onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Eens. Theorie is niet alleen een boekje lezen. Het is oorzaak en gevolg ontleden. Waarom doet het paard nu wat hij doet? Waarom doet hij z'n hoofd omhoog? Waarom gaat hij er op buitenrit vandoor? Waarom is hij stug en strak en zet hij z'n kaak vast?
Als je op die manier naar problemen en oplossingen kijkt, dan zijn hulpteugels vaak de equivalent van het knipperend lampje op je dashboard afplakken ipv uitzoeken waarom dat lampje knippert en de olie of benzine bij gaan vullen

**Geplaatst**: 12-04-20 20:11

Geplaatst: 12-04-20 20:11

CalipsoLover schreef:
Ik vroeg me ook iets af, hoe staan jullie tegenover een bijzetteugel bij het longeren met een jong paard?

Mijn lesgeefster heeft vorige week voor het eerst op mijn jonkie de bijzet er op gezet. Wel op het langste, dus vrijwel geen druk. Paard was onwijs braaf, maar ik had persoonlijk wat schrik dat als ze die bijzet echt merkt ze misschien panikeert, omhoog gaat en omslaat. Ze is nogal het paniekerige type, pakt alles wel tot nu toe super goed op. Maar ik dacht, is dat nu echt nodig? Paard loopt geweldig, nee niet in een krul maar dat komt onder het zadel wel denk ik? Of is het echt nodig om die druk al eens op haar bitje te hebben voor we er op kruipen?

Die vraag is eigenlijk alleen te beantwoorden als we weten wat het doel is van die bijzetteugel en wat het doel was van je instructrice? Ik ben geen voorstander van een jong paard zomaar aan een bijzetteugel hangen om heel veel verschillende redenen, oa degene die jij noemt. Ik vind zelf dat een paard vastbinden met z'n hoofd een vrije crue manier is om het paard iets te leren. De vraag is ook wat het paard precies leert ervan.

**Geplaatst**: 13-04-20 08:25

Geplaatst: 13-04-20 08:25

Natuurlijk is theorie nodig.
Maar wat heb je aan aan de theorie van hoe je een paard in balans brengt, recht gaat richten en dat compleet kunt vertellen aan een ander dat je dat doet.
En vervolgens zie je iemand totaal uit balans op een paard zitten. Paard snapt er geen bal van.
Leg dan je boek eens voor een jaar aan de kant en in die tijd dat je zat te lezen stop die maar in praktijk.
Ga praktijk les halen.
En ik gaf die bijrijders aan, ik wil dat je daar en daar gaat lessen, want dan leer je dat.
De eerste les moet nu nog gemaakt worden

Dat hadden ze niet nodig, want ze wisten toch al hoe het moest.

Theorie heb je nodig, maar die theorie komt als je goede les hebt vanzelf mee met het niveau waar je bent.
Dan word er uitgelegd we zijn dit nu aan het doen, want daar komt dit uit voort, we werken hier aan want dat is een basis voor dat later.
Ik kan wel weten hoe ik een paard een wissel kan laten springen. En ja dat was zeker waardevol toen ik Z reed.
Maar nu ik op mijn net zadelmakke zit is de theorie hoe krijg ik een paard fijn in de juiste galop belangrijker.

**Geplaatst**: 13-04-20 08:44

Geplaatst: 13-04-20 08:44

Mijn ervaring is dat elk paard wanneer het in een goede verticale schouderbalans zit zijn hoofd en hals laat zakken. Ik zie te vaak dat hulpteugels gebruikt worden wanneer dit niet het geval is. Ga zelf maar eens helemaal scheef hangen naar 1 kant en probeer dan je hoofd zo ver mogelijk naar beneden te doen. Dat gaat niet en je rugspieren doen helemaal niet mee. Dit verwachten we dus wel van onze paarden als ze scheef zijn en dan hangen we er lekker ook nog een hulpteugel aan. Hoe zou het voelen als je scheef hangt en er wordt fors aan je hoofd getrokken. Geloof niet dat je daar blij van wordt. Met paarden werkt het niet anders, alleen kunnen zij ongelooflijk lang compenseren en komt de ellende er later pas uit als heel de boel echt vast zit.

**Geplaatst**: 13-04-20 08:51

Geplaatst: 13-04-20 08:51

Hulpteugels werken daar inderdaad niet voor.

Het enige waar ik het echt nuttig voor vind is voor die in bak netjes lopen maar op de weg te enthousiast worden. En dan voor ieders veiligheid. En ze zullen toch buiten moeten komen om het te leren, ontwijken is ook niet de oplossing.
Maar niet voor iets rijtechnisch/ gymnastiseren.
Longeren ook niet, dat gaat veel fijner zoals Mireille den Hoed doet.
Jammer dat veel mensen dat niet meer leren.

**Geplaatst**: 13-04-20 08:56

Geplaatst: 13-04-20 08:56

Werkt een gewone lopende marginaal buiten niet net zo goed als een slof? Ik gebruikte een martingaal wel voor mijn arabier die als ze iets engs zag bijna haar oren bijna in mijn ogen prikte, zo hoog ging dat hoofd :')

Slof is ook eng als je er onverhoopt valt, zoveel teugel om in verstrikt te raken.

**Geplaatst**: 13-04-20 09:01

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 13-04-20 09:01

Ik zou op pad gaan naast het paard en hem zo vertrouwd maken met buiten.
Een paard wat zo extreem is buiten heeft de basis gemist en dat kan je niet zomaar overslaan en moet je opnieuw intergreren door een flinke stap terug te nemen.
Dit is mi de veiligste en beste methode want ook met een fixe hulpteugel als rem blijft de spanning aanwezig.
Werken aan mentale kracht, vertrouwen en rust

**Geplaatst**: 13-04-20 09:03

Geplaatst: 13-04-20 09:03

Eigenlijk... *Met een heel zacht stemmetje* vind ik ook dat een slof teugel er niet bij hoort, als het paard zijn kop op steekt op een buitenrit.

Als een paard levensgevaarlijk wordt, is er al iets mis gegaan in de voorbereiding...
Precies zoals classical schrijft.

Wat ik eerder ook benoemde.

"Dan zit de basis er nog niet voldoende op"

**Geplaatst**: 13-04-20 09:09

Geplaatst: 13-04-20 09:09

Nee voor mijn speknek iig niet

Ik kan me voorstellen voor een gevoelige arabier dat die daar wel meer dan genoeg aan heeft.

Slof, ja klinkt niet aardig, maar je hebt gewoon een enorme hefboomwerking. Zo simpel werkt dat toch gewoon.
En mijn spekkie voelde eigenlijk ook direct dat daar tegenin gaan geen nut had.
Nu zullen er vast paarden zijn die dat ook nog steeds doen, maar mijn paardje deed dat niet.
En het was voor hem denk ik net genoeg om hem even te laten weten, hier en niet verder. Even uit het moment halen. Hij was zo hooguit 100 meter. Het was niet zo dat je dat steeds nodig had.

Clasical,
En hij deed het niet om gemeen te zijn, liep je ook niet om. Liep gewoon door.
Basis gemist, nee toch niet, maar op dat moment besefte hij niet dat hij dat deed leek het wel.
Nu moet ik ook zeggen dat hij bij de andere paarden in de wei ook enorm lomp was in die tijd.
Daar botste hij met spelen vol op de achterhand of schouder bij andere, dus in die zin was hij bij mij al heel braaf

Heeft ook echt heel veel klappen gehad van de andere die de lompe puber even terecht wezen.
En dat werkte 3 seconden en dan botste hij er weer op.
En niet gemeen, hij vond dat spelen. Gewoon zo gruwelijk lomp.

**Geplaatst**: 13-04-20 09:12

Geplaatst: 13-04-20 09:12

Hij werd niet levensgevaarlijk, ik wilde voorkomen dat het ooit ging gebeuren.
Bijvoorbeeld de sloot in lopen.
En in de bak zat de basis er 100% op, liep hij licht op de hand.
Wil je dat buiten ook is kilometers maken de methode.
En ik ben iemand die dat liever er op doet. Lang lopen kan ik medisch ook niet. Dan kom ik niet verder dan steeds dezelfde 3 kilometer

Ik zou jullie gelijk geven als hij in de bak aan de hand liep te sjorren en niet aan het been en zit was.
Maar daar liep hij heel fijn.
Het was puur buiten: leuk...een lange pad! Leuk andere paarden!
Dat is toch laten wennen.

En zoals ik al aangaf, ik had na 25 jaar heel intensief rijden nog geen slof in huis.
Dus het is niet mijn eerste hulpmiddel zeg maar.
Maar soms moet je ook verder kijken dan de theorie zoals het volgens het boekje hoort.
dat zeg ik al een poosje eigenlijk

Laatst bijgewerkt door _Penotti op 13-04-20 09:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-04-20 09:14

Geplaatst: 13-04-20 09:14

Is wel waarom ik liever geen koudbloediger type heb..Als ze gaan dan gaan ze ook echt.. Heb liever een springkikker

**Geplaatst**: 13-04-20 09:17

Geplaatst: 13-04-20 09:17

fransje23 schreef:
Is wel waarom ik liever geen koudbloediger type heb..Als ze gaan dan gaan ze ook echt.. Heb liever een springkikker

Ik geef je gelijk hoor

Ik ben eigenlijk ook van de hete rilbeestjes.
Zo enorm enorm fijn rijden.
Je denkt aan een hulp en hij doet het al.
Heerlijk!!!!

Maar die kon ik dan ook weer geen 3 weken laten staan en dan een buitenrit maken.
Dat kan ik nu wel. Vandaar mijn overstap.
En mijn puber is ondertussen 13, dus die paar keer slof toen hij 5 was heeft hij doorstaan en daarna ook nooit een hulpteugel meer om gehad.
Dus ik kan er mee leven

**Geplaatst**: 13-04-20 09:22

Geplaatst: 13-04-20 09:22

Clasical schreef:
Ik zou op pad gaan naast het paard en hem zo vertrouwd maken met buiten.
Een paard wat zo extreem is buiten heeft de basis gemist en dat kan je niet zomaar overslaan en moet je opnieuw intergreren door een flinke stap terug te nemen.
Dit is mi de veiligste en beste methode want ook met een fixe hulpteugel als rem blijft de spanning aanwezig.
Werken aan mentale kracht, vertrouwen en rust

Ja en nee, je zult dingen uiteindelijk ook in de praktijk moeten brengen en "buiten" kunnen dingen gebeuren die je niet verwacht en waarbij vanwege andere weggebruikers een goede rem noodzakelijk is.

Ik heb echt duizenden kilometers buitengereden en sommige dingen zijn echt net te voorzien.
Nu gaat mijn voorkeur uit naar een lopende martingaal als hulpteugels. Voordeel daarvan is ook dat de ruiter geen invloed heeft. Release krijgt het paard direct bij de gewenste reactie.

**Geplaatst**: 13-04-20 09:24

Geplaatst: 13-04-20 09:24

Het is geen theorievoorbeeld maar juist een praktijkvoorbeeld gestoeld op diverse ‘probleempaarden’ die ik heb getraind en al die ‘problemen’ vonden de oplossing in de basis.
Het is niet leuk om 100 stappen terug te doen, het is niet leuk om aan de basis te werken als je eigenlijk zelf al veel verder bent, het is niet leuk om in te zien dat je iets niet goed hebt gedaan.
Maar de weg terug is nodig om niet te moeten grijpen naar hulpteugels waarbij je de symptomen bestrijd maar niet de essentie aanpakt.

**Geplaatst**: 13-04-20 09:28

Geplaatst: 13-04-20 09:28

_Penotti schreef:
Maar die kon ik dan ook weer geen 3 weken laten staan en dan een buitenrit maken.
Dat kan ik nu wel. Vandaar mijn overstap.

Mijn paarden kon ik rustig weken stil zetten en gewoon daarna een staprit buiten maken.
Mijn endurancedraver kreeg aan het einde van het seizoen standaard een maand vrij.

**Geplaatst**: 13-04-20 09:31

Geplaatst: 13-04-20 09:31

Clasical, dan zou jij juist moeten weten dat je verder moet kijken dan het boekje.
Dat boekje is een mooie rode draad, maar bij de ene ga je linksom heen en de andere rechtsom.
Juist niet inzien dat het ook heel anders gaat is mijn inziens missen van inzicht.

Ik heb in het verleden ook probleempaarden getraind, zadelmak gemaakt, verreden paarden weer fijn op de rit gekregen. Vor mijn ongeluk was paarden mijn leven

Maar dat waren allemaal kwpn paarden.
Allemaal sport gefokt, dus ook niet gelders of dat soort typjes. Ik reed juist graag de fijner gebouwde bloedjes.
En mijn ervaring is daar als je dan eens je hand stevig sloot dat net zo hard inwerkte als de slof bij die speknek van mij.
Wat ik vooral op de paarden leerde was loslaten, loslaten, loslaten.
Want de meest mensen rijden op veel te veel druk.
En daar komen de problemen van.
Geen reactie op het been, en hand hand hand.

Maar dan krijg je lompe spekkie en moet je ineens helemaal omschakelen.
Overigens heb ik nog een paar koudbloeden meer gehad, of nog. En die hebben dan ook weer nooit een slof gezien. Dus ook daarvan denk ik niet dat dat gebruiken de standaard is bij een koudbloed hoor

Maar bij mijn tankie en mijn lichaam de oplossing.

**Geplaatst**: 13-04-20 09:37

Geplaatst: 13-04-20 09:37

fransje23 schreef:
_Penotti schreef:
Maar die kon ik dan ook weer geen 3 weken laten staan en dan een buitenrit maken.
Dat kan ik nu wel. Vandaar mijn overstap.

Mijn paarden kon ik rustig weken stil zetten en gewoon daarna een staprit buiten maken.
Mijn endurancedraver kreeg aan het einde van het seizoen standaard een maand vrij.

Dat had ik als ik gezond was geweest wel gekund, maar voor mij nu niet meer haalbaar.
Kijk ik naar mijn engels voelbloedje van vroeger dan kon dat, maar dan moest ik wel steeds waakzaam blijven. Want die kon toch wel ineens opzij springen van de eenden uit de sloot of zoiets.
Of met de staart op snorkelen lang de wei met koeien. Controleerbaar, maar dan heb je wel aanspanning in je lijf nodig. En dat gaat niet meer.

Nu hobbel ik met een lange teugel overal langs

**Geplaatst**: 13-04-20 09:42

Geplaatst: 13-04-20 09:42

Iedereen heeft altijd die ‘ene’ uitzondering maar in de basis zijn paarden zeer universeel.
Koudbloed, warmbloed, wild, mak, rank of speknek, het maakt niet uit.
Je traint het paard in de basis vooral mentaal.
Dat maakt ook dat wij met fysiek sterke dieren kunnen werken.
Positieve bekrachtiging, net als het trainen van dolfijnen.
Daar kan je ook geen hulpteugel aan hangen en toch kun je ze sturen

Laatst bijgewerkt door Clasical op 13-04-20 09:49, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-04-20 09:48

Geplaatst: 13-04-20 09:48

sanne83 schreef:
CalipsoLover schreef:
Ik vroeg me ook iets af, hoe staan jullie tegenover een bijzetteugel bij het longeren met een jong paard?

Mijn lesgeefster heeft vorige week voor het eerst op mijn jonkie de bijzet er op gezet. Wel op het langste, dus vrijwel geen druk. Paard was onwijs braaf, maar ik had persoonlijk wat schrik dat als ze die bijzet echt merkt ze misschien panikeert, omhoog gaat en omslaat. Ze is nogal het paniekerige type, pakt alles wel tot nu toe super goed op. Maar ik dacht, is dat nu echt nodig? Paard loopt geweldig, nee niet in een krul maar dat komt onder het zadel wel denk ik? Of is het echt nodig om die druk al eens op haar bitje te hebben voor we er op kruipen?

Die vraag is eigenlijk alleen te beantwoorden als we weten wat het doel is van die bijzetteugel en wat het doel was van je instructrice? Ik ben geen voorstander van een jong paard zomaar aan een bijzetteugel hangen om heel veel verschillende redenen, oa degene die jij noemt. Ik vind zelf dat een paard vastbinden met z'n hoofd een vrije crue manier is om het paard iets te leren. De vraag is ook wat het paard precies leert ervan.

Het doel is om al eens de druk in het bit te laten voelen, zodat ze niet verschiet eenmaal je er op zit en je de teugel vast neemt. Nu had iemand het er boven wel al gezegd, ik heb persoonlijk liever dat ze dan een keer wild doet aan de longe op die druk, dan als ik er op zit.

**Geplaatst**: 13-04-20 09:48

Geplaatst: 13-04-20 09:48

Die dolfijn zal ook niet de kruising over lopen

Ik zeg al steeds in de bak geen hulpteugel.

En ja die uitzondering bevestigd de regel.
Juist niet kunnen schakelen vanaf je eigen patroon maakt je een mindere ruiter.
Ik geef toe, ik was vroeger net zo star in deze mening

En dan kom je die uitzondering tegen.
Je moet het doen met wat ze geven. En daar kun je verder op.
Na 10 keer thuis een trekker, zeiltjes, papaplu's en nog steeds een braaf paard is kilometers maken buiten toch de volgende trainingsstap.
En als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.

**Geplaatst**: 13-04-20 09:51

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 13-04-20 09:51

Ik kom altijd uitzonderingen tegen, daarvoor zie ik paarden genoeg.
En dan blijkt dat al die uitzonderingen in de basis universeel zijn.
En er zijn nog heel veel tussenstappen in thuis schriktraining doen en kilometers buiten rijden

**Geplaatst**: 13-04-20 09:53

Geplaatst: 13-04-20 09:53

Dolfijnen positie bekrachtigd.. mwah Feit dat je niet gedomesticeerde dieren wil trainen is al niet positief.

**Geplaatst**: 13-04-20 09:59

Geplaatst: 13-04-20 09:59

fransje23 schreef:
Dolfijnen positie bekrachtigd.. mwah Feit dat je niet gedomesticeerde dieren wil trainen is al niet positief.

Daar ben ik het wel met je eens.
Hoewel ze in gevangenschap meer bewegingsvrijheid hebben dan het gemiddelde stalpaard.

**Geplaatst**: 13-04-20 10:16

Geplaatst: 13-04-20 10:16

Clasical,

er zijn 2 dames bij geweest die wel "even " voor kwamen doen wat jij nu ook beweert.
Beide met een website die met mooie uitleg allemaal beschrijft hoe het zit.
1 gaf demonstraties op evenementen. Leuk leuk. Zal vast goed zijn. Zag er ook goed uit toen ze in de bak demonstraties gaf met haar 21 jarige en met wat andere.

In de bak met hem aan de slag, op lichaamstaal terug, opzij, noem maar op.
Prima braaf. Deed hij goed.
Oke dan buiten aan de wandel. Ja dat ging een heel stuk goed. Dus zichzelf al op de borst kloppend verder in hun theorie geblaat.
Ergens kwam het niet binnen dat ik aangaf dat hij ook bij mij 98% van de buitenrit super relaxed en braaf was.
Dus nog verder aan de wandel, nog meer vol van zichzelf.
Tot paard ineens had, leuk, leuk, daar wil ik heen!!

Daag, daar ging de theorie, daar ging de zelfingenomenheid. Deuk in het ego en paard lol

Beide zijn een paar keer geweest met 0 resultaat.
Ik ben dus wel klaar met de ik weet alles volgens theorie mensen, terug basis alle paarden zijn gelijk.
Ja klopt ze hebben 4 benen en eten en schijten

En dan moeten de baasjes verder kijken.

**Geplaatst**: 13-04-20 10:23

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Geplaatst: 13-04-20 10:23

Een basis daar werk je constant aan, elke dag, elk moment.
Dat kan ook een ander niet als een kwik fix voor jou komen oplossen.