Bokt.nl

moorcats schreef:

Vroeger waren ook de Olympische paarden nog paarden, ipv gecontroleerde machines. Ahlerich was een lang groot paard die misschien wat minder goed tot dragen kwam en het tijdens de piaffes wat moeilijk had. Maar toch ziet het er puur en ontspannen uit, wat hou ik van die oude filmpjes!

mimp3 schreef:

Ik heb dit topic al een tijdje gevolgd, en ook de andere topics die over dit onderwerp gaan. In mijn ogen word het voor de loodlijn lopen van een paard door sommige mensen belangrijker gevonden dan het door het lijf lopen van een paard. Ik zie liever een paard lekker door het lijf lopen met een neusje iets achter de loodlijn dan een stijve hark met de neus voor de loodlijn. Ik heb een filmpje van Reiner Klimke met Ahlerich.. ben ik nu de enige die dit er niet echt heel fijn vind uitzien. Ik zie een paard dat achter stuwt ipv draagt, een paard wat af en toe zelfs iets tegen de hand gaat. In mijn ogen omdat het hoofd te hoog word gehouden door te ruiter. De rug van het paard veert ook niet. en doordat dit paard zichzelf niet draagt zwaait hij uit in de wendingen.

Neemt niet weg dat ook ik vroeger met groot ontzag opkeek naar deze combinatie. Maar dit lijkt mij toch echt achterhaald, tegenwoordig lopen de paarden echt wel wat losser door het lijf en vooral met meer draagkracht.

Askja schreef:

Zou het niet eerder zo zijn dat de kwaliteit van de paarden dusdanig is verbeterd dat die lossigheid er van nature al veel meer in zit?
Er zijn toch ook voorbeelden van monderne dressuurpaarden die niet adl getraind en voorgesteld worden, tonen die dan minder losheid? Ik denk zelf aan Arlando, die met halslengte en een mooie open verbinding heel soepel en harmonieus voorgesteld wordt zonder dat dit ten koste gaat van expressie of controle.
Dus net zo goed als je kunt beweren dat topdressuurpaarden dankzij adl training veel losheid en expressie kunnen tonen, kun je stellen dat ze dit tonen ondanks adl training.

Simpelman schreef:

Ik denk dat er inmiddels een groep meelezers zou kunnen zijn die de belangrijkste bijdragen aan dit topic niet hebben gezien.
Ik plaats ze nog een keer.

http://www.sustainabledressage.net/rollkur/index.php
http://epona.tv/blog/2014/october/vertical-limit

ART_UMA schreef:

Simpelman schreef:

Ik denk dat er inmiddels een groep meelezers zou kunnen zijn die de belangrijkste bijdragen aan dit topic niet hebben gezien.
Ik plaats ze nog een keer.

http://www.sustainabledressage.net/rollkur/index.php
http://epona.tv/blog/2014/october/vertical-limit

Ik vindt het een grote stap / erg generaliseren om van een beetje achter de loodlijn tot zeer extreem achter de loodlijn op 1 hoop te gooien. Volgens mij gaan de genoemde artikels alleen over extreem diep.

Als een klassieke ruiter als Klimke het bij Biotop laat zien ( http://www.youtube.com/watch?v=pzG-0TyTuMs ), zijn we dan niet aan het muggenziften over een beetje achter de loodlijn?

Wat mij vaak opvalt bij een beetje achter de loodlijn is dat de bovenhalsspier veel duidelijker is gedefinieerd en de onderhals veel losser met het beeld van meer front. Dat is voor mij eigenlijk de aanleiding om een beetje achter de loodlijn voor trainen niet erg te vinden of juist op te zoeken.
Ik vindt dus niks mis bij het begin van het filmpje van Biotop waarbij hij achter de loodlijn komt, ziet er nog steeds fijn en ontspannen uit.

Askja schreef:

Daar ben ik het mee eens Simpelman. Alleen vind ik af en toe laag en rond in de training, met veel rust en losheid en een fijne lichte verbinding, geen probleem, dat levert m.i. echt geen onnodige druk of schade op. Maar inderdaad adl met veel impuls, en dan met name in oprichting, vind ik ook een no go. Ik mis kennelijk iets, ik zie echt niet dat er dan 'meer uitgehaald kan worden' (wat een formulering trouwens ...), ik zie alleen een paard zonder hoofd/halsvrijheid.

pien_2010 schreef:

Waar meer het probleem zit vind ik en dat gaat m.i samen met achter de loodlijn rijden, bewust trainen, dat die paarden dan "in twee delen" lopen. Daar kun je als ruiter eigenlijk helemaal niets mee als het gaat om lichte hulpen etc. want die komen gewoon niet door.

Simpelman schreef:

Dat is precies wat men ermee wil bereiken, het levert een bepaald soort van (onnatuurlijk) bewegen op, gemakkelijk te herkennen aan het opgooien van de voorbenen.

Simpelman schreef:

Waar meer het probleem zit vind ik en dat gaat m.i samen met achter de loodlijn rijden, bewust trainen, dat die paarden dan "in twee delen" lopen. Daar kun je als ruiter eigenlijk helemaal niets mee al
Wanneer je nog even de twee informatieve links van, nogmaals een handvol "Hansworsten", doorloopt dan kun je begrijpen dat het achter de loodlijn rijden per definitie het paard "in tweeën breekt". Dat is precies wat men ermee wil bereiken, het levert een bepaald soort van (onnatuurlijk) bewegen op, gemakkelijk te herkennen aan het opgooien van de voorbenen.