Shanelle schreef:@ Maura: Bedankt voor je uitleg, dat zet inderdaad eens een ander licht op de situatie! Hoe zou jij, als je de kans kreeg, omgaan met zo'n paard? Stel: je zet hem los in de piste en wilt er grondwerk mee gaan doen, hoe pak je dat dan aan zonder hem te 'beledigen'? Want hij valt dus wel degelijk alles en iedereen zomaar aan. Maak je juist wel of niet oogcontact, benader je hem, of laat je hem jou benaderen? Ik heb best veel respect voor alle karakters van paarden maar ergens trek ik toch echt wel een lijn, namelijk wanneer mijn eigen veiligeheid en die van anderen, ook paarden, in het gedrang komt.
Om 'm in de piste te zetten moet je 'm eerst pakken. Grondwerk begint daar. Als je dat vergeet, heeft het paard al voordat je 'm in de piste loslaat uitgevonden dat je een communicatieve loser bent en zal hij je (terecht) direct op je plaats zetten wanneer je 'm loslaat. Als dit paard inderdaad heel competitief is en zichzelf en de communicatie door mensen zo serieus neemt dat hij niet bereid is om een foutje in lichaamstaal te negeren of te vergeven, dan is hij verschrikkelijk gefrustreerd door alle idioten (zoals hij mensen ervaart) om hem heen en kan dat heel goed verklaren waarom hij 'zomaar' aanvalt. Hij is overgevoelig geworden voor zelfs de kleinste foutjes in lichaamstaal en reageert daar overdreven agressief op.
Er zijn in de basis twee manieren om met zo'n paard om te gaan. De eerste is: niemand buiten de eigenaar/verzorger bemoeit zich met dit paard of komt er bij in de buurt. Paard wordt extreem kort gehouden, kan gewoon met andere paarden naar buiten maar blijft buiten de wei bij alle mensen uit de buurt. Stal met tralies, geen opening naar de gang of een andere ruimte waar vreemde mensen kunnen passeren. Nooit los in de gang, altijd aan de hand of stevig vastgebonden met poetsen, opzadelen etc. Op die manier bescherm je (vreemde) mensen tegen het paard, maar ook het paard tegen de rondvliegende energie en onbewuste signalen van die mensen.
De tweede manier is: regel een goede trainer die het paard kan leren dat er mensen zijn die zich wél bewust zijn van (de allerkleinste signalen van) hun eigen lichaamstaal. Daardoor kan het paard z'n overgevoeligheid kwijtraken. Laat dan de trainer enkele mensen leren wat voor dit paard de ergste dingen zijn (op welke fouten in lichaamstaal hij het meeste reageert) en laat die mensen aan het paard bewijzen dat die fouten niet meer worden gemaakt. Als het paard door meerdere mensen met enige beleefdheid wordt benaderd, zal de overgevoeligheid afnemen en zal hij minder fel/agressief worden op anderen die het nog wel fout doen (ervan uitgaande dat die anderen niet met hem werken, maar hem gewoon tegenkomen omdat hij nu eenmaal in de buurt van hun paarden is). Het paard wordt dan hanteerbaar en minder gefrustreerd (het kan zelfs zijn dat hij lichamelijk verandert, sneller dik wordt bijvoorbeeld omdat hij minder energie verspilt aan boos zijn). Het karakter van het paard verandert niet, het blijft een competitief dier en daarmee een goed en fanatiek (sport)paard. Het zal nooit een beginnerspaard of een knuffeldier worden. Mocht dit echt van toepassing zijn op dit paard, dan moet ermee gewerkt worden door mensen die de juiste technieken al goed beheersen. Het is een bijzonder ongeschikt dier om technieken mee te oefenen en daarom ga ik geen concretere tips of technieken opschrijven. Ik trek namelijk óók de grens bij veiligheid.
Dit is trouwens nog steeds niet meer dan een mogelijke verklaring voor het gedrag dat je beschreef he, er kan ook best een heel andere oorzaak zijn. Zo kunnen paarden behoorlijk chagrijnig worden van hormonen, verkeerd voer, maagzweren, leverproblemen of andere lichamelijke problemen (zou misschien makkelijker zijn). Mocht de eigenaar van dit paard het gedrag als groot probleem ervaren en op zoek zijn naar hulp, dan kan ik misschien helpen een geschikte trainer te vinden (ligt er aan waar het paard staat natuurlijk).