Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-06-11 00:31

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 00:31

Vertel eens over je examen dan?
Ben wel benieuwd naar jouw kwartje

Ik denk inderdaad dat de hulpen steeds kleiner worden naarmate het paard verder afgericht is en de ruiter geleerd heeft. Maar ik kan me niet voorstellen dat je correcte dressuur kan rijden zonder handen.
Je kan wel die hulpen steeds kleiner geven. Haast onzichtbaar wanneer paard en ruiter een fijn samenspel hebben.

**Geplaatst**: 08-06-11 01:22

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 01:22

Een van de hoofdstukken was de regeling van de hormonen. Stress wordt veroorzaakt door een langdurige 'spannende' situatie waardoor het hormoon adrenaline wordt aangemaakt zodat het lichaam in paraatheid is. Stress hoeft dus niet per defenitie negatief te zijn.

Ik bedoelde eigenlijk niet dat je de handen niet nodig had. Misschien heb ik het niet zo duidelijk geformuleerd, ik doe dit ook even tussen het leren door.
Ik dacht zelf (natuurkunde ben ik nog mee bezig) dat als je constant van achter bijdrijft en niets opvangt dat de energie vanzelf naar voren schuift of omhoog, het paard valt dus op de voorhand. Weet het zo even niet duidelijk te zeggen. Misschien morgen als mijn hersens weer 'schoon' zijn na een nachtje slaap.

**Geplaatst**: 08-06-11 06:21

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 06:21

Ik denk dat ik je wel begrijp. Ik heb daar hetzelfde idee over.

(maar of dat is omdat dit ergens ver verstopt zit in mijn hoofd van mijn schooltijd of dat het is door eigen ervaring :')

weet ik niet)

Even over die adrenaline. Op een wedstrijd kan de ruiter wat gespannen reageren en het paard kan op de veranderde omgeving reageren. 1+1 = 2 dus stress alom.

Wat zijn de beste oefeningen voor ruiter en paard die ongewenste stress vertonen?
Met als doel weer tot een samenspel te komen?

**Geplaatst**: 08-06-11 06:59

Geplaatst: 08-06-11 06:59

Zooist schreef:
Ik denk dat ik je wel begrijp. Ik heb daar hetzelfde idee over.

(maar of dat is omdat dit ergens ver verstopt zit in mijn hoofd van mijn schooltijd of dat het is door eigen ervaring weet ik niet)

Even over die adrenaline. Op een wedstrijd kan de ruiter wat gespannen reageren en het paard kan op de veranderde omgeving reageren. 1+1 = 2 dus stress alom.

Wat zijn de beste oefeningen voor ruiter en paard die ongewenste stress vertonen?
Met als doel weer tot een samenspel te komen?

Rijden.

**Geplaatst**: 08-06-11 07:26

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 07:26

Dat snap ik professor. Blijkbaar denk u dat ik het meest stomzinnige wezen ben op aarde. Ik heb er zelf geen problemen mee maar zie om mij heen dat er inderdaad veel mensen en paarden zoekende zijn wanneer ze op concoursterrein zijn.

Ik stel het zeer op prijs als u een aantal oefeningen zou kunnen benoemen waardoor zowel ruiter als paard weer verder kunnen komen.

De LDRway ken ik wel, maar het gaat hier juist om het klassieke en ik ben erg benieuwd naar deze oefeningen. Of zijn die er niet?

**Geplaatst**: 08-06-11 07:31

Geplaatst: 08-06-11 07:31

Zooist schreef:
Dat snap ik professor. Blijkbaar denk u dat ik het meest stomzinnige wezen ben op aarde.

Nee dat denk ik niet, was van mij een beetje humor. 8-)

Maar ik begrijp uw vraag, maar er zijn verschillende vormen van nerveus zijn.
Wanneer het paard nerveus is, dan ging ik naar een afgelegen plek op het wedstrijd terrein en reed het paard los met zeer bekende oefeningen, gebruik makend van het herkennen van het paard, en net zo losrijden als men thuis doet.

**Geplaatst**: 08-06-11 07:42

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 07:42

Op dat laatste wil ik even inhaken,

Als ik op wedstrijd losrijd, doe ik dat net als thuis,
dat pakt altijd goed uit, maar zodra ik richting de wedstrijdring moet of ga, slaat mijn paard als een blad aan de boom om en wil absoluut niet.
Ze draait om begint te bokken, vind alles eng,
slot van het liedje is dat ik ( meestal indoor ) de baan niet eens inkom, laat staan een proef kan rijden.

Hoe voorkom ik die stress dan bij haar?

**Geplaatst**: 08-06-11 07:47

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 07:47

Dank professor. Dankzij mijn extreem korte nachtrust ben ik nog niet wakker genoeg om grapjes te onderscheiden

Heeft u ook tips voor zeer gespannen ruiters?

**Geplaatst**: 08-06-11 08:19

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 08:19

Liedjes zingen of neuriën, dan wordt de ademhaling wat rustiger. Ik heb ooit Anky van Grunsven horen vertellen dat zij zich afzonderd vlak voor de proef. Een extrovert persoon kan zich het beste even terugtrekken om tot rust te komen en een introvert persoon juist niet.

**Geplaatst**: 08-06-11 08:27

Geplaatst: 08-06-11 08:27

ullaatje schreef:
Op dat laatste wil ik even inhaken,

Als ik op wedstrijd losrijd, doe ik dat net als thuis,
dat pakt altijd goed uit, maar zodra ik richting de wedstrijdring moet of ga, slaat mijn paard als een blad aan de boom om en wil absoluut niet.
Ze draait om begint te bokken, vind alles eng,
slot van het liedje is dat ik ( meestal indoor ) de baan niet eens inkom, laat staan een proef kan rijden.

Hoe voorkom ik die stress dan bij haar?

Naar deze tips ben ik ook benieuwd

Ik heb inderdaad ook vroeger liedjes gezongen. Soms doe ik dat nog wel, maar dan meer omdat ik het erg naar mijn zin heb en gewoon thuis in de training. Wel alleen als ik alleen ben want ik denk dat ik met mijn zangtalent niemand blij maak.... :')

**Geplaatst**: 08-06-11 08:38

Geplaatst: 08-06-11 08:38

Ullaatje, bij mij was het andersom : hij veegde de complete losrijbaan aan om vervolgens kuikenmak de proef te lopen (nee, van gaan was nog geen sprake). Aangezien paarden niet het verschil kennen tussen
losrijd- en wedstrijdring kan je je de gegenereerde spanning bij jezelf zoeken en moet je daaraan werken ,en dat is best lastig als je al zo'n stramien hebt ontwikkeld. Het punt bij de schoft flink masseren (waar ze elkaar kriebelen) brengt bewezen de hartslag van het paard naar beneden evenals kop aan de grond (halsstrekken) . Iedereen wil een spectaculaire entree waardoor je onbewust veel druk legt op je paard (zij voelen immers alles haarfijn aan) . In jou geval zou ik die voorlopig skippen en juist het heel ontspannen binnenrijden het doel maken , mss word dan je vicieuze cirkel doorbroken.

**Geplaatst**: 08-06-11 08:57

Geplaatst: 08-06-11 08:57

ik weet niet of een paard dat verschil niet weet. ik denk het wel.

ik heb ook wedstrijdverslagen uit de Griekse en Romeinse oudheid gelezen en daar werd telkens duidelijk dat er paarden zijn die heel goed weten wanneer ze aan een wedstrijd deelnemen en wanneer niet. Ook aan renpaarden kun je dat merken. Dezelfde baan kan 's morgens een trainingsbaan zijn en 's middags een wedstrijdbaan en dat weten ze.

Sommige paarden genieten daar duidelijk van, andere zullen waarschijnlijk net zoals mensen, er niet zo van genieten. De ene mens vindt aandacht en prestatiedruk juist heerlijk, de andere helemaal niet.

**Geplaatst**: 08-06-11 09:00

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 09:00

Ik denk inderdaad ook wel dat paarden het weten.
Dat is ook te lezen in het interview met Rath over zijn debuut met Totilas.
Hierin geeft hij aan dat wanneer de bandages werden afgehaald, het paard nog meer power en werklust kreeg. Is een leuk stukje, staat in het sportpaard.

**Geplaatst**: 08-06-11 09:01

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 09:01

ja ik heb het met mijn eerste volbloed ook gemerkt. die was normaal niet te motiveren voor dressuur. maar zodra hij merkte dat er een wedstrijd was, was ie heel geconcentreerd en supermeewerkend. dan kende je hem bijna niet terug

**Geplaatst**: 08-06-11 09:06

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 09:06

Ik merk bij mijn vos dat hij ook extreem zijn best gaat doen.
Alleen ben ik hem dan een beetje kwijt omdat hij dan zelf het initiatief over neemt.
Daar moet ik nog even op oefenen.

Mijn kleine zwarte is nog erg onervaren en heeft wel wat spanning. Is ook heel leuk om te merken hoe dat elke keer weer minder wordt. Heeft denk ik ook met vertrouwen te maken?

**Geplaatst**: 08-06-11 09:09

Geplaatst: 08-06-11 09:09

Tuurlijk weten ze het : na een paar x ontstaat er een pavlov- effect. Veel mensen , bandages , trailerritje , de associaties zijn legio. Het al dan niet genieten van prestatiedruk lijkt me weinig te maken te hebben met de paardenpsyche.
Ik denk echt dat het je eigen ding is wat je overbrengt.

**Geplaatst**: 08-06-11 09:11

Geplaatst: 08-06-11 09:11

ik denk dat als een paard zelfvertrouwen krijgt door de prestaties in de ring, dat hij het werkelijk leuk kan vinden.

kom ik even terug op Flex, mijn 'tweede' volbloed. Die heeft in de top van de horseball in Belgie en Frankrijk gespeeld. Was een enorm goed paard, kennelijk (ik weet er niet veel van). Die had er echt zin in. Paard was supergemotiveerd. In Frankrijk is er echter iets met hem gebeurd in de wedstrijden. Hij moest presteren (terwijl hij eigenlijk al uit de sport was teruggetrokken maar door een gemeen truukje was ie niet door recreatieruiters gekocht maar door iemand die met hem wilde schitteren op het horseball veld). Paard schijnt daardoor geflipt te zijn. (hij is door toeval door zijn oude eigenaren teruggekocht van een handelaar)

Ik wilde met hem ook wedstrijden gaan rijden. Maar ik merkte al snel dat hij enorm zenuwachtig, tot op het paniekerige af werd, zodra hij de trailer nog maar zag. Kennelijk was ie wedstrijden gaan associeren met iets naars. Dus nou ja, toen heb ik mijn eigen wedstrijdplannen in de vriezer gezet.

**Geplaatst**: 08-06-11 09:15

Geplaatst: 08-06-11 09:15

Ik denk juist dat paarden wel degelijk weten wanneer er wedstrijd is of niet, de dochter van mijn beschreven paard, doet er op concours een dubbele schep boven op en pleased haar ruiter ten alle tijden om zich extra goed te laten zien, die showt zich echt en loopt de benen onder onder haar lijf vandaan.

Met mijn spanning heb ik leren omgaan, kan je verzekeren dat het niet door mij komt.
Ik heb al van alles geprobeerd, outdoor is er weinig aan de hand, vooral grasconcoursen gaan erg gemakkelijk, maar indoor en omboste buitenbanen zijn een groot probleem.

**Geplaatst**: 08-06-11 09:17

Geplaatst: 08-06-11 09:17

Flex kon ik nauwelijks rijden in een afgesloten binnenbaan. Die wil graag alles zien en ging gewoon rennen, steigeren, draaien als hij wel geluiden hoorde maar ze niet kon thuisbrengen. (en dan echt op het paniekerige af he) dus mijn trainer zei toen ook gewoon: buiten trainen. En ik kreeg de tip om dan binnen uit te stappen, zodat ie daar dan rust zou krijgen. Maar goed, dat werkte uiteindelijk niet, omdat hij het rijden niet als naar ervaarde. Maar gewoon het idee dat ie dan alleen in zo'n afgesloten ruimte was waar hij voor zijn gevoel niet uit kon. Het ging wel goed als het dan buiten rustig was, trouwens.

Ik trainde die dus eigenlijk altijd buiten. En nu heb ik alleen een buitenbak

Laatst bijgewerkt door quadripes op 08-06-11 09:23, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-06-11 09:20

Geplaatst: 08-06-11 09:20

ullaatje schreef:
Ik denk juist dat paarden wel degelijk weten wanneer er wedstrijd is of niet, de dochter van mijn beschreven paard, doet er op concours een dubbele schep boven op en pleased haar ruiter ten alle tijden om zich extra goed te laten zien, die showt zich echt en loopt de benen onder onder haar lijf vandaan.

Met mijn spanning heb ik leren omgaan, kan je verzekeren dat het niet door mij komt.
Ik heb al van alles geprobeerd, outdoor is er weinig aan de hand, vooral grasconcoursen gaan erg gemakkelijk, maar indoor en omboste buitenbanen zijn een groot probleem.

Wij zijn gaan oefenen in een binnenbaan elders.

**Geplaatst**: 08-06-11 09:27

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 09:27

Ik doe niet anders als oefenen, maar echt geloof me het helpt niet veel,
ten tweede kost dat heel veel tijd en geld en met een gezin ben ik niet onbeperkt in mijn vrije tijd.
En even naar BV Schaijk om te oefenen omdat ik daar wedstrijd heb is gekkenwerk,

Ook heeft ze thuis elke dag in de training uitspattingen omdat er een zandkorrel dwars ligt oid.
Denk dat ze gewoon zo sensibel en ik nog niet kundig genoeg om haar daar volledig doorheen te rijden.

Dankzij mijn instructeur zijn we al heel ver, maar weg is het nog niet.

**Geplaatst**: 08-06-11 09:33

Geplaatst: 08-06-11 09:33

Het belangrijkste is dat je probeert op een wedstrijd "eraan te blijven rijden". Velen blijven ervan af, doen niets meer, worden apatisch met gevolg dat het paard "de leiding" over neemt.
Blijf rijden en vooral losrijden zoals je thuis doet. Niet teveel moeilijke oefeningen. Trainen die je thuis, besteedt vooral veel tijd aan de losmakende oefeningen. Ga eens even grazen vóórdat je hem gaat zadelen.
Probeer een wedstrijd te laten associëren met iets wat "leuk" is, dus werk vooral aan je zelf, maak er niet zo'n groot iets van. Het leven gaat immers gewoon door na die wedstrijd.
Ik weet wel dat is gemakkelijker gezegd als gedaan. Gewone wedstrijspanning is gezond.
Ga alléén op wedstrijd als je er ook klaar voor bent. Iets waar het bij véle ruiters aan ontbreekt.
Train thuis een klasse hoger dan waarin je je paard op wedstrijd uitbrengt.

**Geplaatst**: 08-06-11 09:36

Geplaatst: 08-06-11 09:36

Ulla :Het vrije tijd verhaal is me bekend , dit was voor de kids

.We zijn bij een bevriend hengstenhouder gegaan kostte niets. Maar idd zo'n heel sensibel paard lijkt me ook moeilijker.

edit; idem Murphy's verhaal

**Geplaatst**: 08-06-11 09:37

Geplaatst: 08-06-11 09:37

Ul, als je zo door blijft gaan als nu kan het niet anders dan dat het ooit goed gaat komen!
Maar moeilijk is het zeker en ik benijd je hierin zeker niet

Je hebt echt een prachtig paard en je bent kundig zat om dat stukje in jezelf te ontwikkelen wat je nu nog mist om tot de juiste oplossing te komen. En je hebt hele goede begeleiding! En wellicht heeft de professor nog tips?

Ik kan me vinden in het verhaal van Murphy (zowaar :')

) maaarrrrrr Ul blijft er aan rijden, ul wordt niet apatisch, ul rijdt zoals ze thuis rijdt, ul is er thuis klaar voor en ul traint way hoger thuis dan op wedstrijd. Owja, en ul maakt er niks groots van

Of praat ik nu voor mijn beurt?

**Geplaatst**: 08-06-11 09:44

Re: Klassieke rijkunst [deel 2]

Geplaatst: 08-06-11 09:44

daarom heb ik geschreven wat ik heb geschreven, het kan ook aan het paard zijn geestesgesteldheid liggen en dan is dat lastig te veranderen. zeker met sensibele paarden (en daar mag ik mijn XX toch ook onder rekenen, neem ik aan). dus ik heb alle bewondering voor mensen die met zo'n paard toch op wedstrijd willen en blijven gaan!

in de ene omgeving voelt een paard zich beter thuis dan in de andere en als je dan zo'n sensibel paard hebt, zijn de reacties vaak stukken heftiger.

ik had niet zo'n zin om met een 15 jarige aftandse volbloed nog dat soort taferelen te gaan uitvechten voor een paar winstpunten in de basis, maar gezien de kwaliteiten en het niveau van Ullaatjes paard, lijkt me dat wel de moeite waard