MarcR schreef:Fidele schreef:Zelf rijd ik al een jaar of zes niet meer actief, maar mijn dochter des te meer. Dressuur is mijn grote passie en taferelen zoals jij die omschrijft zijn mij volkomen vreemd, zulke dingen heb ik nog nooit meegemaakt, niet op pensionstallen waar wij vroeger stonden en ook niet op de pesionstal die ik zelf 10 jaar runde. Al met al ben ik nu 25 jaar zeer actief in de paarden (de manege jaren ervoor vergeet ik even) En heb zulke toestanden nooit gehoord of gezien.
Wel kan ik mij voorstellen dat jullie frustratie deels voortkwam uit de omgang met jullie BWP, die misschien ook door gebrek aan ervaring en of begeleiding zulk gedrag ging vertonen?
Fijn is het voor jullie dat jullie nu een paard en een manier van omgang hebben gevonden die voor beide prettig is, en als het werkt op deze manier dan is dit voor jullie de juiste manier.
Een paard dat met behulp van twee longes op een trailer wordt gedwongen.
Een paard dat voor de zoveelste keer een ruiter afwerpt.
Een paard dat langst een "bakspook" wordt gedwongen met de zweep.
Een ruiter die hangend aan een halstertouw door de weide wordt gesleurt.
Een hele groep mensen nodig hebben om een paard uit de weide te halen.
Een paard zadelmak maken op enkele dagen tijd.
Paarden die bijten, trappen, schooien, kopstoten geven.
Een top dressuur wedstrijdpaard dat bij applaus na de wedstrijd uit zijn bol gaat.
En zo kan ik nog even door gaan, heb je dit echt nooit gezien ? Of heb je er nooit bij stilgestaan dat het anders kan ?
Inderdaad kwam een deel van onze ontevredenheid voort uit onze bwp'er maar wij zijn gaan zoeken naar iets anders en met wat we nu weten hadden we het toen helemaal anders aangepakt.
De wijze waarop we nu met paarden omgaan heeft geen verband met het western rijden, je kan dit bij elke rijstijl toepassen en zal bij iedereen goede resultaten geven.
Natuurlijk zie ik deze dingen wel eens, maar ik breng ze niet specifiek in verband met 'de Engelse wereld' Ik denk dat dit soort gedrag vaak voortkomt uit onkunde, onmacht en gebrek aan ervaring, en in alle takken van de paardensport voorkomt.
laatste stuk is relevant voor openingspost ts
)
dus kan me nog een beetje herinneren hoe ik dacht rond de leeftijd van 10 en snapte allemaal wel wat er tegen me gezegd werd maar ik vond het belangrijker dat het er mooi uitzag en dat het naar MIJN zin ging..en dat zie ik nu terug bij anderen. Nu reed ik bijna altijd onder begeleiding dus had de kans zelden om het op het paard af te reageren maar toch, als ik daar aan terug denk schaam ik me diep maar toendertijd vond ik het 'normaal' denk ik.