Jannepauli schreef:Als je 'voorwaarts' alleen maar zou kunnen interpreteren als een voorwaartse beweging, tja.. maar, je zou het ook kunnen ombuigen naar sterke verzameling op de achterhand, bergopwaarts en dan kun je in de piaffe ( of tussen de pilaren) ook spreken van een voorwaarts paard. Als je snapt wat ik bedoel.
Natuurlijk, maar wat doe je als een paard aanleert om te verzamelen? Veel afwisselen en schakelen in tempo, je zet hem iets op het achterbeen en vraagt vervolgens weer een flitsende reactie naar voren. Vanuit verzameling moet je ieder moment weer naar voren kunnen verruimen. Op die manier blijft een paard voor je been, en met een paard wat achter je been kruipt krijg je aanleuningsproblemen en dergelijke.
Zo heb ik dat ook met het aanleren van de piaffe onder de man gezien, werd een paard even wat minder actief, hup weer naar voren activiteit halen en dan weer terug. Je lost het dus wel allemaal voorwaarts op. En dat kan tussen twee pilaren niet.

Echt niet te geloven! Het lijkt wel of mensen gewoon niet meer lezen. Nogmaals het correcte gebruik tussen de pilaren: Ze kunnen de piaffe al, de pilaren (mits door een expert) worden gebruikt om hoge schoolsprongen aan te leren en te kijken of het paard er talent voor heeft.
.


.