Geplaatst: 29-04-10 15:26 Mindfields schreef:Ik op mijn andalusierhengst in schouderbinnenwaarts. Wat ik mooi vind aan deze foto is dat onze balans helemaal lijkt te kloppen. Mijn bovenbeen(binnenbeen) is helemaal in lijn met zijn buitenachterbeen en binnenvoorbeen en mijn bovenbeen(buitenkant) is helemaal in lijn met zijn buitenvoorbeen en binnenachterbeen. Lijkt dus een vloeiende beweging zonder storing te zijn. Mijn buitenteugel en binnenzitbeenknobbel doen het meeste werk, binnenbeen heel lichtjes om aan te geven dat de achterhand daar moet blijven. Buitenteugel zegt dus: schouder naar binnen, binnenzitbeenknobbel zegt: buiging om dit been en binnenbeen zegt: achterhand daar houden.
Wat mijn commentaar betreft Mindfields:
Zelf heb ik geleerd, dat het binnenbeen de buiging aangeeft.
De voorhand op de achterhand gericht word, wat u tegenspreekt, aangezien u duidelijk het binnenbeen meer naar achterheeft dan het buitenbeen, wat naar klassieke beginselen dus niet correct is.
Het princiep van SB is dat het paard de schouder naarbinnen brengt, en buigt om het binnenbeen, het punt het reflexpunt van het paard is daar waar de Singel is.
Het niet anders qua hulpengeving als een wending, dus binnenbeen bij of ook wel wat gezegd word op de singel, het buitenbeen een handbreedte achter de singel, de binnenteugel geeft de stelling aan, de buitenteugel regelt het tempo en de hoofhouding en brengt te samen met de binnenteugel de voorhand naar binnen.
Normaal is het gewicht op het binnenzitbeenknobbeltje, en door dat het paard dan naar binnen wil buigt het om het binnenbeen.
Dit in samenspel met buitenteugel.
Men stuurt met de teugelhulpen en men drijft met zit en en been.
Het buitenbeen zorgt daarvoor dat het paard zijn achterhand niet uitzwaaid, naar de buitenkant, met medewerking van de buitenteugel.
De achterhand sturen dus terugbrengen op de hoefslag is volgens klassieke beginselen niet in orde.
Maar ik ben een pietje precies wat het aangaan van de hulpen is.
SB mag nooit verwaterd worden met een veredeld wijken voor de kuit.
Het binnen elleboog gewricht komt dichterbij het lichaam het buitenelleboog gewricht ietje naar buiten.
De schouder komt naar binnen de voorbenen kruisen, het binnenachterbeen spoort in de spoor van het buitenvoorbeen, daarbij kruisen de achterbenen niet, die gaan "normaal" rechtuit met de toon van de hoef.
Kan het jammer niet voor doen, maar zou dat graag, het is de zwaarste en moeilijkste zijgang die er is, om het paard zo los te krijgen dat werkelijk de schouders werkelijk zo los zijn dat men dit bereiken kan.
Het is een oefening, dus men bereikt bijna nooit het iedeaal, het is de hoogst gymnastiserernde oefening voor voor en achterhand.
Misschien is de onderstaande skets iets duidelijker:
Links Schoudervoor, Rechts Schouder Binnenwaarts.
Deze skets heb ik van Martin Plewa, die tegenwoordig in het bestuur Stichting von Neindorff is.
