Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Ayasha schreef:En daar begin je toch mee? Eenmaal hij dat kent is weerstandbiedende hand een ei'tje voor zo'n dier. Die snapt dan snel "ohja... ". Dat neem je gewoon verder mee in de training (als je dat niet van plan was heeft het ook weinig zin om het ze te leren lijkt me.)
Begrijp eigenlijk niet waarom je in discussie gaat als je in de kern de mening deelt.
Ik denk, maar correct me if I'm wrong, dat KDV over een "aanhoudende ophouding" spreekt omdat de hand blijft staan waar die staat. Bij een ophouding vraag en los je. Bij de weerstandbiedende hand zorgt het paard voor het "lossen" door de grens te respecteren. Jouw hand doet in theorie "niets".
Ayasha schreef:Goh, nu moet ik zelf even denken, eigenlijk niet voor mij... Nu kan het zijn dat ik het verkeerd doe. Ik zal de laatste zijn die dat uit sluit. Maar het "nageven" in stilstand doe ik ook gewoon via een weertsandbiedende hand eigenlijk... Zodra het paard na geeft valt de druk sowieso weg dus in principe moet mijn hand ook gewoon niks doen.
Ik zie het wellicht verkeerd, maar in theorie is er simpelweg niet zo heel veel verschil tussen weerstandbiedende hand en jouw "drawer/lemon" behalve dat de weerstandbiedende hand ook in beweging toegepast wordt en jouw "drawer" dan niet meer toegepast wordt of wel?
(Ik kort het voor het gemak even af, weet niet hoe jij liefst hebt dat ik het af kort om misverstanden te voorkomen?)
) dan heb je toch de kans op een terug slag van je arm? hierdoor komt de beloning dus te laat voor het paard of trek je hem zelfs in de mond als hij nageeft. door allen je hand(lemon) te gebruiken en hem daarin los te vragen, komt hij binnen je kader van je armern (drawer). zodra je de hand vastzet in een aanhoudende ophouding, komt dan de kracht niet automatisch op je armen terecht met de gevolgen als hierboven beschreven?
Ayasha schreef:Ik denk, maar correct me if I'm wrong, dat KDV over een "aanhoudende ophouding" spreekt omdat de hand blijft staan waar die staat. Bij een ophouding vraag en los je. Bij de weerstandbiedende hand zorgt het paard voor het "lossen" door de grens te respecteren. Jouw hand doet in theorie "niets".
Zeker bij jonge paarden. Dan is het niet "en en" als je er op gaat... Want dat loslaten kennen ze dan al.
) doet, waar zet je je hand dan? Zodra we op het paard zitten moeten we toch, voor de houding van onze hand, onvermijdelijk ook kracht uit onze armen putten?
maakt het veel makkelijker, dan nog even bevestigen in het zadel en dan kan je steeds meer richting stap 2 gaan rijden.
Had mijn koffie nog niet op.
) want eerlijk gezegd heb ik nooit zoveel druk op mijn weerstandbiedende hand dat die naar achteren schiet. Ik sluit mijn hand (= weerstand) en zodra er nagegeven wordt open ik... (want dat is de "druk" die ik wil, niet meer, niet minder, ik wil met een "open" handje kunnen rijden.)
sanne83 schreef:Ik mis even wat met het drawer/lemon verhaal?Ayasha schreef:Ik denk, maar correct me if I'm wrong, dat KDV over een "aanhoudende ophouding" spreekt omdat de hand blijft staan waar die staat. Bij een ophouding vraag en los je. Bij de weerstandbiedende hand zorgt het paard voor het "lossen" door de grens te respecteren. Jouw hand doet in theorie "niets".
Voor mij zijn dat opeenvolgende stapjes in de africhting. Eerst leer je iets aan door druk-los. Je geeft (lichte) druk tot het paard enigzins de goede richting op denkt en dan laat je zelf (in het begin heel overdreven) los.
Als je paard dat goed begrijpt, kan je meer richting de volgende stap gaan werken, namelijk: ik geef met mijn hulp een grens aan en het paard released zichzelf/laat zelf los/zorgt zelf dat hij binnen het kader van je hulpen blijft.
Die tweede stap werkt naar mijn gevoel alleen (goed) als je eerst de eerste stap hebt doorlopen.
.DarkoFoitzik schreef:ik kan je daar wel in vinden SinneJ. Ik heb vooral dat het paard aanvoelt als een zwabber. ik kan met kleine hulpen de voorhand overall heen zetten evenals de achterhand. dat vraagt voor meer ervaring van mijn kant uit. ik heb dan ook wekelijks les om geen fouten te maken nu hij eindelijk zo zacht is.
dat geeft me wat speelruimte, anders zou ik hem meer uit handen moeten geven