Marocje schreef:Oké, fijn om te horen! En nek hoogste punt heb ik van hier, dus gelukkig niet tijdens de les met dit beestje: weet ik dat we op de goede weg zitten!
KT: volgens mij heb ik voor dit moment de teugels nog wel goed, maar als ik wat meer ga vragen (aandraven, actiever maken) dan zijn ze al te lang. Ik heb nu pas begrepen wat ik 'verkeerd' doe. Ik denk vriendelijk te rijden met open hand (gaat onbewust), maar ik zet mijn armen dus wel vast dan. Zeker in draf.. Mijn instructeur legde me uit dat ik mijn hand gesloten moet houden (kan ook nog gevaarlijk zijn zo, als paard schrikt klapt je vinger zo de verkeerde kant op..) maar mijn armen zijn van het paard: die gaan mee met de beweging van het paard.. die moeten dus helemaal los zijn.. Dat was dus echt een hele omschakeling, en daar heb ik de dag erna met Maroc mee geoefend: en wat een verschil in voelen!
Bedankt voor jullie reacties!
Laat je ajb niet gek maken door mijn "gezeur" wbt "nek hoogste punt" Dat is niet iets dat je zo even voor elkaar krijgt.. dat is waar je uiteindelijk naar STREEFT. Een paard die nog niet sterk genoeg is in zijn lijfje en niet genoeg op het achterbeen komt kruipt er achter ipv dat de nek het hoogste punt is als je hier teveel focus op legt.
Zoeken naar de hand en neusje naar de loodlijn, van daaruit schakelen en naarmate het paardje sterker wordt zal hij zelf meer zijn hoofd heffen en op de loodlijn blijven waardoor de nek vaker en vaker het hoogste punt wordt. Dan gaat hij van achteruit naar voren. (uiteraard kan hij ook zijn hoofd heffen als hij niet op het achterbeen is.. maar dan loopt hij met spanning op de onderhals en dat is ook niet wat je wilt.) Vertrouwen vinden in de ruiter en de ruiterhand is vele malen belangrijker dan direct in de juiste houding lopen.
Ik vind de foto er heel erg fijn uitzien. Je bent goed bezig. Lekker zo doorgaan!