Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
hij schrok zich dood door de wind in het bosje naast de bak. En rende er van door, voor dat hij echt op volle vaart was liet ik me schuinachterover langs zijn bil rollen. Heb er nog last van, maar het was dat of aan de teugels trekken en dat vind ik onverantwoord met een touwhalster + dan heeft hij extra het gevoel dat iets hem te pakken heeft en dan is de beer los
badeendje schreef:Het gaat lekker met iedereen hier, top zeg! Ik zit zelf wel een beetje met de stretch. Als ik rijd, zoek ik contact met de mond van m'n paard, hij gaat dit eerst heel erg uit de weg door z'n nek helemaal kort en hoog te houden, rug helemaal vast. Op het moment dat ik voel dat hij mijn hand wil aannemen geef ik gelijk iets been en dan zakt hij mooi in de stretch, maar op dat moment verlies ik het contact weer. Soms blijft hij contactloos wel in de stretch lopen, maar zodra ik het contact weer aanneem komt hij weer iets omhoog. Is dit gewoon de onwennigheid? Moet ik dan gewoon teugels weer kort maken en weer contact zoeken?
Raamzicht schreef:Ik lees hier dat een paar mensen een boomloos zadel hebben. In het andere topic heeft Simpelman uitgelegd dat de boom in boomzadels juist nodig is om precies mee te kunnen communiceren en de schouders te plaatsen. (Als ik het goed parafraseer, Simpelmsn?) Ben heel benieuwd hoe jullie dat ervaren en of het stretchen nu nog net zo makkelijk gaat of anders oid?
Simpelman schreef:badeendje schreef:Het gaat lekker met iedereen hier, top zeg! Ik zit zelf wel een beetje met de stretch. Als ik rijd, zoek ik contact met de mond van m'n paard, hij gaat dit eerst heel erg uit de weg door z'n nek helemaal kort en hoog te houden, rug helemaal vast. Op het moment dat ik voel dat hij mijn hand wil aannemen geef ik gelijk iets been en dan zakt hij mooi in de stretch, maar op dat moment verlies ik het contact weer. Soms blijft hij contactloos wel in de stretch lopen, maar zodra ik het contact weer aanneem komt hij weer iets omhoog. Is dit gewoon de onwennigheid? Moet ik dan gewoon teugels weer kort maken en weer contact zoeken?
Het lijkt er op dat je paard niet wil dat je zijn houding veranderd.
Die houding kun je o.m. doen veranderen met de teugellengte.
Bij het stretchen verbreekt hij het contact, dus het stretchen is voor hem het middel om aan het contact met het bit te ontkomen.
Rijdt je paard eerst aan een contactteugel, dit moet jij perfect kunnen voor je verder dingen met de teugel kunt gaan ondernemen,
Een perfecte permanente contactteugel is een onafhankelijke hand.
Het is een permanent zacht, vriendelijk, nagevend, teder contact met de mond door de ruiter onderhouden.
Waar je paard ook met zijn hoofd en hals gaat, de hand volgt, van voor naar achter.
Er is geen bepaalde plaats voor de hand, dat komt later.
Je paard bepaald zélf waar hij zijn hals en hoofd draagt.
Het teugelcontact dient om de eerste basis communicatie te bevestigen en vertrouwen te krijgen in de hand.
Je paard moet dit contact eerst leren accepteren, normaal vinden. (jij ook)
Na verloop van tijd gaat hij dit contact zelf af en toe opzoeken, zijn hoofd wordt stabieler.
Hier van uit kun je beginnen te stretchen zonder de teugels los te hoeven gooien.
Een paard heeft het nodig om uit zichzelf zijn door het ruitergewicht verstoorde evenwicht te hervinden, dit is heel belangrijk!
Hij moet ZIJN houding hiervoor hervinden, op eigen benen leren lopen mét ruiter, hoe dan ook.
Dan kun je hem gaan vragen om vanuit zijn hervonden evenwicht zijn houding te veranderen en daarin weer opnieuw zijn evenwicht op te zoeken.
Het paard doet, het antwoord op vragen, naar zijn vermogen.
.
Ben zo enorm enthousiast over mijn rijden van vandaag. Zit echt te glunderen maar vriendlief is werken dus kan het bij niemand kwijt. Tuhan schreef:Whow whowBen zo enorm enthousiast over mijn rijden van vandaag. Zit echt te glunderen maar vriendlief is werken dus kan het bij niemand kwijt.
Ik heb vandaag mijn sperriem van mijn hoofdstel afgehaald en daarmee mijn teugels langer gemaakt. Merrie begreep meteen, dat ze hetzelfde kon doen als aan de longe. Na een kwartier kwam daar opeens het gevoel dat ze me echt ging dragen, ze bolde haar rug en nam me echt mee in haar gangen. Ben zo blij, dit voelde fantastisch.
Helaas was er niemand om te filmen, ik ga snel een filmpje plaatsen.
Sorry van mijn egopost. Maar moest dit gewoon kwijt. Deze manier van rijden verbetert mijn merrie echt enorm
He, he, ik denk dat ik het voor elkaar heb
. Ten eerste heb ik gisteren heel creabea een stuk van de slofteugel afgeknipt en die met ijzergaren en een stopnaald weer aan elkaar gezet (mevrouw blieft geen knopen aan het eind van de teugel, wordt ze "ibbelig" van).
. Ze zoekt mijn hand nu echt op en ook de diepe stretch gaat heel lekker. Kon zelfs af en toe even doorzitten, terwijl ze heerlijk in contact in de diepe stretch in draf liep.
.
.
damian23 schreef:Moos, wat goed dat je opnieuw bent begonnen met je merrie. Lekker veel buitenrijden.
Ik vind haar onder het zadel nog wat strak in de rug ogen. Probeer, zoals maralyn ook aangeeft, het contract met het bit constant te houden. Nu krijgt ze iedere keer een klein rukje in haar mond omdat je handen niet meebewegen. Jij volgt dus de mond. Probeer haar ook wat in een diepere stretch te rijden zodat ze haar bovenlijn gaat loslaten.