Bokt.nl

pien_2010 schreef:

Dat knikkende hoofd hoeft mijn inziens NIET opgelost te worden want paard liep ECHT GOED schrijft Aillill. Dus vooral zo GOED laten lopen zou ik zo zeggen want veel paarden lopen echt NIET goed.

pien_2010 schreef:

Vur , terug lezend komt het inderdaad anders over als bedoeld.

murphy102 schreef:

De halve ophouding wordt gegeven ter attentie van ..., ter correctie van .... is verzameling-verhogend (energie van achterenuit wordt vóór opgevangen en door de halve ophouding terug getransporteerd -via een losse swingende rug- naar het achterbeen, waardoor de energie wordt omgezet in draagkracht).

nombrado schreef:

haha, ik heb altijd honden , als ik al denk park, staan ze al naast me te springen ....

horseyfries schreef:

Ok, maar nu even de volgende denkpiste: het is idd zo dat een paard meer gewicht moet dragen op het binnenachterbeen, maar dat kan ook door het paard te laten sporen. Immers, als het paard buigt op de volte, dan beschrijft het binnenachterbeen de kortste cirkel en zal het daardoor het binnenachterbeen het diepste onder brengen (maar recht naar voren en niet zijdelings!!). Ook dan is het meer dragend.

Vind dit ook weer interessant om over na te denken, en heb nog eens het beginfilmpje bekeken want daar werden wel wat voltes in gereden. Daarin zie je soms twee sporen, soms ook iets schuin. Maar dat lijkt juist te zijn als het paard niet helemaal mooi in verticaal evenwicht blijft en iets schuin gaat hangen in de bocht, waardoor de binnenheup wat lager komt te hangen en het paard dus wel moet compenseren door het been schuin te zetten. Dit is in mijn ogen dus eerder een fout en zijn er stukken dat ze het correct doet, waarbij het paard mooi in zowel horizontaal als verticaal evenwicht door de volte loopt, en dan zie je het paard ook op twee sporen lopen.

Dus mijn suggestie zou zijn om te kijken of die mensen die dat binnenachterbeen tussen de voorbenen plaatsen, dat doen door het binnenachterbeen meer te activeren en de schouder te verplaatsen (correct volgens mij) of dat dat gebeurt doordat het paard iets schuin gaat hangen (niet correct volgens mij).

Ansie schreef:

horseyfries schreef:

Ok, maar nu even de volgende denkpiste: het is idd zo dat een paard meer gewicht moet dragen op het binnenachterbeen, maar dat kan ook door het paard te laten sporen. Immers, als het paard buigt op de volte, dan beschrijft het binnenachterbeen de kortste cirkel en zal het daardoor het binnenachterbeen het diepste onder brengen (maar recht naar voren en niet zijdelings!!). Ook dan is het meer dragend.

Vind dit ook weer interessant om over na te denken, en heb nog eens het beginfilmpje bekeken want daar werden wel wat voltes in gereden. Daarin zie je soms twee sporen, soms ook iets schuin. Maar dat lijkt juist te zijn als het paard niet helemaal mooi in verticaal evenwicht blijft en iets schuin gaat hangen in de bocht, waardoor de binnenheup wat lager komt te hangen en het paard dus wel moet compenseren door het been schuin te zetten. Dit is in mijn ogen dus eerder een fout en zijn er stukken dat ze het correct doet, waarbij het paard mooi in zowel horizontaal als verticaal evenwicht door de volte loopt, en dan zie je het paard ook op twee sporen lopen.

Dus mijn suggestie zou zijn om te kijken of die mensen die dat binnenachterbeen tussen de voorbenen plaatsen, dat doen door het binnenachterbeen meer te activeren en de schouder te verplaatsen (correct volgens mij) of dat dat gebeurt doordat het paard iets schuin gaat hangen (niet correct volgens mij).

Het paard in de beginpost gaat bijna zonder lengtebuiging door de volte, en idd de stukken waar het achterbeen naar het midden wordt gezet komt de verticale as in het gedrang.

Dan ik maar eens met de billen bloot..
Op het volgende plaatje zie je dat een paard in lengtebuiging plus achterbeen richting het midden helemaal niet naar binnen hoeft te vallen:
[ Afbeelding ]

Zelfs eerder wat naar buiten:
[ Afbeelding ]
je ziet dat ik dat weer wat corrigeer door de schouders met beide handen weer naar binnen te plaatsen.

En hier van de achterkant, achterbeen komt weer naar het midden, voorbenen blijven de richting van de volte op gaan:
[ Afbeelding ]

Let ook op de staartdracht, dat geeft mooi weer dat het paard van kop tot staart in buiging is volgens mij.

Nou maak me aub niet af maar misschien dat het zo met plaatjes wat duidelijker is wat ik bedoel.. en nu kruip ik in afwachting in een hoekje

Ze heeft trouwens witte achtervoetjes dus vandaar dat de achterbenen korter lijken

murphy102 schreef:

Interessant.

Hermelientje, er kunnen 2 redenen zijn waarom jij deze quoot plaatst:
* óf jij vindt dat het topic inkakt en hoopt op humoristische wijze dit weer leven in te blazen.
* óf jij hebt het niet goed begrepen. En dit laatste denk ik eerlijk gezegd.
Als je nl. klassiek op een bepaald niveau hebt gereden zou jij weten dat een paard precíes begrijpt of het 1,2,3 of ja zelfs 4 is! Alles hangt af van de graad van africhting van je paard.

Ik zal het uitleggen, míjn leerlingen begrijpen heel goed wat de Halve Ophouding (H.O.) doet, dat voelen ze in de praktijk en geeft hen zichtbare verbeteringen aan hun paarden.

In de Moderne Rijderij rijdt men aan de hand van het Stop&Go-principe, het rem óf gas-principe.
Aangezien de MR Schenkelgangers geeft, móeten zij wel met schrikreflexen werken, omdat de hulpgeving waarmee men in de KR werkt níet doorkomt, bij paarden zo gereden, door het gebrek aan correct ruggebruik.
Bij Schenkelgangers staat de brug immers open.
Om díe reden zien wij bij die paarden ook niet de lichtheid, ongedwongenheid en harmonie die we wel bij klassiek gereden paarden zien. Geen vergelijk mogelijk dus, maar dat zeg ik niet voor het eerst, geloof ik.

Dan nu de hulpgeving bij de KR:
Ik zal een korte uitleg geven om e.e.a. duidelijk te maken.
Binnen de KR werken wij aan de hand van:

1. Overeenstemmende hulpen. Hulpen die dus in overeenstemming met elkaar worden gegeven en nooít tegenstrijdig met elkaar.
Voorbeeld: op een voorwaarts drijvende hulp zal een hand dit toestaan, meegaan met de beweging van de mond van het paard. Dus nooit terugwerken!
2. Regelende hulpen. Hier betreft het 't doseren:
Een te grote, te zware hulp zal gecorrigeerd moeten worden met de hand (en evt. zit), steeds afh. van de mate waarin de hulp gegeven is en afh. van de graad van africhting v.h. paard.
3. Samenwerkende hulpen:
Deze ondersteunen elkaar: zo ondersteunt het been de zit (kruis aantrekken) en vervolgens wordt deze "ondersteund", opgevangen door de hand, waar immers alles SAMEN KOMT(!).
De hand geeft vervolgens DIRÉCT na = Halve Ophouding. Wat zijn de gevolgen hiervan? Kunnen velerlei zijn:
- stuwkracht wordt omgezet in draagkracht, veerkracht; er ontstaat Schwung: paard maakt verhevener passen.
- deze kan "herstellend" zijn, bijv. de aanleuning
- deze kan "attenderend" zijn
- en deze kan een verandering, een verkorting van de gang, verzameling zijn!
Allemaal afhankelijk van de graad van africhting v.e. paard.
Het gaat om de harmonie tussen drijvende en op- (aan-)houdende hulpen.

Dit, zijn geen 3 afzonderlijke hulpen die achter elkaar worden gegeven (zoals bij MR), maar dit zijn samenwerkende hulpen, dus in SAMENSPEL met elkaar.
Voorwaarde is een gevoelvolle záchte ruiterhand van een ruiter met een goed ontwikkeld rijkunstig gevoel.
Dít ruitergevoel leer je alleen te ontwikkelen door vele, vele paarden te rijden onder begeleiding op een eerlijke manier, dus van achteren naar voren, niet andersom.
Dit leer je m.i. níet door krachttrainingen te doen in een sportschool of op een flexbal, daar leren we vooral spierballen kweken.
Rijkunstig gevoel en een onafhankelijke zit leer je te ontwikkelen door te rijden, te rijden, te rijden. En regelmatig zonder beugels, ongeacht je niveau.

Even over de H.O. (Halve Ophouding).
De H. O. is níet de helft van een hele ophouding. Dat onderscheid is enorm!
De hele ophouding wordt gebruikt vanuit elke gang naar het Halthouden, alleen dán.
Indien nodig kan deze herhaald worden, denk aan galop-halt.
Het betreft hier dus 2 totaal verschillende hulpgevingen, zelfs oefeningen kun je zeggen met een totaal ander doel.
De H.O. wordt wel vooraf gegaan aan de hele oph.
Ook de hele oph. wordt niet alleen met de hand gegeven, dan zou de hand werken als een handrem.
Bovendien zou een paard zich dan geheel op de voorhand storten, hetgeen dus ook veelal te zien is in de MR.
Een paard wordt er niet beter van, van een rem in de mond, zijn overgangen niet en het gehele paard wordt zo niet verbeterd, nog los van het feit wat het voor een paard betekent in die gevoelige mond!

De Halve Ophouding: (worden ook vaak herhaald gegeven)
Alleen paarden die in de hand gesteld zijn en dus geheel ontspannen (losgemaakt door de losmakende oefeningen), die in aanleuning gaan, gehoorzaam aan alle hulpen (zit, been en hand) en dus al in een bepaald evenwicht gaan (dus ruggangers), ... laten de H.O. door!
Het zijn de inwerkende zit en been met de direct daarop volgende nagevende hand die de verzameling verhoogt, verbetert, Hermelientje. De energie wordt nl. terug getransporteerd agv deze Halve Ophouding naar het achterbeen.
Een ruiter met rijkunstig gevoel zal de hand openen op het moment dat het achterbeen afzet om van de grond te komen.
Dát is het moment van versterkte draagkracht (verder onder het lichaam dragend) en veerkracht, tijdens het zweefmoment dus, waardoor de achterhand zal dalen. Om die reden is m.n. de schouderbinnenwaarts een zeer belangrijke oefening.

Dus nogmaals, de Halve Ophouding dient ter:
1. attentie, om alert te maken
2. ter verbetering van de aanleuning
3. ter verkorting van de gangen
4. ter verbetering van de verzameling (zónder H.O. geen correcte verzameling).

Jonge ruiters, maar ook beginnende ruiters zouden op deze wijze weer moeten leren rijden.
Want dit leert men niet in de MR, omdat het biomechanisch niet uitvoerbaar is. Daarom daar alleen rem of gas.
Even nog een voorbeeld van de tegenstrijdigheid in de MR, achterwaarts gaan:
Men trekt de paarden achteruit, de stangen staan op hoogspanning. Men pushed en schopt met beide benen achter de singel. Er is geen impuls. Paarden gaan vaak "door de knieën" door achteruit te racen om zich zo te onttrekken.
Hoezo tegenstrijdig? Gas én Handrem! Tot op het hoogste niveau.

Ansie schreef:

Ja ik zie wat je bedoelt, op foto 1 zie je dat het hoofd in het midden van de borst blijft, op de 2e foto is het hoofd meer richting het binnenvoorbeen, dus te veel stelling denk ik ja.
Voor mijn gevoel moet ik wel echt bewust naar de buiging vragen om plaatje 1 voor elkaar te krijgen, dus beetje schoudervoor denken, overigens hoef ik daarvoor het paard niet aan het hoofd te trekken dus de verbinding blijft heel licht. Enkel tempo niet te hoog leggen, met gebruik van een beetje ophouding, achterbeen op het juiste moment vragen meer onder te stappen en schouders plaatsen. Dit paard is nog echt in de balans- en gymnastiekfase. Dus qua buiging wissel ik nog wel wat af met scherper en minder scherp, grotere en kleiner voltes, of zelfs meer richting sbw of travers op de volte. Ook voor mij een goede oefening om te leren voelen wanneer welk been onder gezet wordt en voor het paard om wat krachtiger en buigzamer te worden in de achterbenen. Dit alles op een tempo dat het paard ook kan blijven dragen en niet in een houding gewrikt wordt met een te hoog tempo.

horseyfries schreef:

Ansie schreef:

Ja ik zie wat je bedoelt, op foto 1 zie je dat het hoofd in het midden van de borst blijft, op de 2e foto is het hoofd meer richting het binnenvoorbeen, dus te veel stelling denk ik ja.
Voor mijn gevoel moet ik wel echt bewust naar de buiging vragen om plaatje 1 voor elkaar te krijgen, dus beetje schoudervoor denken, overigens hoef ik daarvoor het paard niet aan het hoofd te trekken dus de verbinding blijft heel licht. Enkel tempo niet te hoog leggen, met gebruik van een beetje ophouding, achterbeen op het juiste moment vragen meer onder te stappen en schouders plaatsen. Dit paard is nog echt in de balans- en gymnastiekfase. Dus qua buiging wissel ik nog wel wat af met scherper en minder scherp, grotere en kleiner voltes, of zelfs meer richting sbw of travers op de volte. Ook voor mij een goede oefening om te leren voelen wanneer welk been onder gezet wordt en voor het paard om wat krachtiger en buigzamer te worden in de achterbenen. Dit alles op een tempo dat het paard ook kan blijven dragen en niet in een houding gewrikt wordt met een te hoog tempo.

Ik begrijp wat je bedoelt, maar zo zie je ook hoe snel het kan "fout gaan" met te denken dat het binnenachterbeen naar midden altijd goed is. Op jouw foto's zie je dat het gewicht dan misschien wel eerder verplaatst naar de buitenschouder, dan dat het meer gewicht op het binnenachterbeen teweeg brengt. En dat maakt mij dus huiverig, zoals je zegt wordt dit heel veel gedaan en ook heel veel geroepen, dat als je dat doet het altijd goed is, maar dat klopt dus niet. Een paard heeft zoveel mogelijkheden om gewicht en energie een andere kant op te laten gaan dan je bedoelt, het blijft een heel lastig iets (wat zeker niet van nature door het paard altijd maar goed gedaan wordt dus )

nombrado schreef:

Ansie schreef:

Ja zonder foto's blijft het toch wat lastiger oordelen. En ik wil liever leren, dus dan maar eens 'kwetsbaar' opstellen .
Lastig hoor, ik begrijp wat je bedoelt met van achter naar voor rijden, dat is heel moeilijk bij dit paard. Er zit nu nog te veel stuwing in het achterbeen waardoor er te veel naar de buitenschouder gestuwd wordt. Ze is oneerbiedig gezegd een 'opknapper', was behoorlijk stug in de hele bovenlijn, met name strakke rug, meer onderhals dan bovenhalsspier, weinig buiging in de achterbenen en wat 'zwaar' op de voorhand. Het is zo moeilijk om 'ergens' te beginnen.. wat pak je als eerst aan enz. In het begin was het kantelen van de kaak echt een probleem, ze kon niet goed van achter naar voor in buiging, want dan gooide ze haar kaak eruit, dat is nu zo goed als weg tenzij er spanning ontstaat dan gaat het vanuit de strakke rug ook weer fout naar voren toe. Dus ze is al een stukje rechter dan toen we begonnen, ook durft ze nu los te laten, doordat het vertrouwen er is dat ze niet door ruiterhanden vastgezet wordt in de kaak. Foto's zijn van een aantal maanden geleden, volgens mij is er nu al weer wat verbetering t.o.v. deze foto's. Van achter naar voor begint nu beter te lukken. Buiging in achterbenen is ook al beter. Ook die rompkanteling waar je het over hebt, dat zie ik idd tijdens het longeren. Het kan dus zijn dat als ik er op zit dat tegen houd met mijn zit. Ze heeft een heel fijn werkwillig karakter dus daardoor hebben we nu toch al wat stappen in de goede richting gezet. Het duurt gewoon 'lang' maar ik ben heel blij met de kleine dingen die steeds beter blijven gaan, ook omdat ik haar waarschijnlijk niet optimaal kan begeleiden daar ik zelf nog lerende ben. Bedankt voor je uitleg! Nu maar weer ontopic verder anders moet ik straks naar het beoordelingstopic..
Mijn bedoeling van deze foto's was om het wel/niet sporen op de volte eens in beeld te brengen.

zo te horen een lastig project idd.
Wat ik altijd doe, bij paarden die eigenlijk (door omstandigheden) niet geleerd hebben vanachteruit te werken (lees onderhalsspier ontwikkeling) is aan de longe...liefst halstertje. Geen druk op de longeerlijn en het paard zo ruim mogelijke volte om je heen te vragen, zonder aan het hoofd te komen.
Dan een extreem laag tempo vragen. liefst in draf...je zal zien dat ze eerst dit weer vanuit de onderhals proberen op te lossen, het hoofd vaak extreem naar buiten kijkt of naar binnen...allemaal laten gaan en niet aan het hoofd komen. Let daarbij op wanneer je paard spoort op die volte, aan welke kant meer of minder.
Doe dit in het begin hooguit 5 minuutjes in draf interval. De achterhandspieren gaan echt branden , dus ontspannen stap tussendoor in eigen tempo is goed.
Uiteindelijk moet je een paard zien gaan bewegen, die spoort , beide hand, het hoofd en hals verlengde is van het lijf..en het liefst af en toe met het neusje stofzuigend over de grond (in het langzame tempo)
je paard zal zichzelf vanzelf recht werken.
Dit kan zeker 2 weken duren voor je dit voor elkaar hebt (misschien wel langer, afhankelijk van hoe de voorgeschiedenis is.
Je zal merken, dat je paard er rechter, maar ook sterker van wordt.
Ik heb met een paard gewerkt, die op de rechterhand met zijn achterhand compleet buiten het spoor van de voorhand liep aan de longe. zo scheef was hij. Na 1 maand, had hij zich op deze manier helemaal recht gewerkt.