Yamcha schreef:Ik wil nog even ingaan op het verhaal van die valse knik, waarom ik dat zo belangrijk vind om dat te corrigeren.
In principe wil je je paard van achter naar voor gereden hebben, dat betekent in eerste instantie dat je je voorwaartse hulpen waarborgt, en er dus idd een tik of spoor bijgeeft als ze je been negeren, en dat doe je omdat je paard op al je hulpen móet reageren. Dat is gewoon een gehoorzaamheidsding, maar het houdt je paard ook alert, voorkomt sloffen, en daarmee krijg je dus een actief paard.
Die zweep kwam even voorbij, en daar is ie dus voor. Niet om te straffen en niet om je paard over de kling te jagen, wel om een stuk gehoorzaamheid te waarborgen. Dat geldt ook voor het terugvallen naar een langzamere gang, dat mag je paard gewoon niet uit zichzelf doen, dat gebeurt alleen op jouw commando. En dat is omdat je wilt kunnen schakelen, je wilt tempowisselingen kunnen doen om je paard alert te maken op jouw hulpen, na verloop van tijd moet je doorzitten, en dat moet allemaal kunnen terwijl je paard gewoon in de gang blijft die jij hebt aangegeven. Je paard moet het tempo lopen dat jij hebt aangegeven, en dat is om sloffen en een beetje lekker makkelijk lopen in wat het paard zelf wel lekker makkelijk vindt te voorkomen.
Om de vrijheid van het binnenachterbeen en te schouder te geven en te waarborgen, geef je je binnenhand mee, opzij en naar voren, nooit naar achteren, en je ontspant je binnenbeen, dat moet lang zijn en los, geen spanning, geen ingeknikte heupen, een lang en los been. Dan heeft je paard alle ruimte om dat achterbeen te gaan plaatsen, en als jij je eerdere beenhulpen en de gehoorzaamheid van je paard op die hulpen hebt gewaarborgt, zal het paard dat ook gaan doen, de buikspieren gaan aanspannen (die worden immers nu niet meer geblokkeerd) het achterbeen plaatsen, en het effect daarvan is dat het paard de bovenlijn los wil laten, en je krijgt tegelijk een bepaalde spanning in dat lijf, waardoor hij naar je hand komt zoeken.
Maar als je goedvindt dat je paard inknikt, dan krijg je dat never nooit voor elkaar, want je krijgt die spanning er niet in. Dus valse knik, gelijk je handen naar voren, en been erbij, geen reactie: tik. Direct en onmiddellijk, en daar moet je niet lief in wíllen zijn. En daar jaag je je paard in het begin wel even van in de stress, want dan moeten ze opeens wat gaan doen, en gehoorzaam worden, maar wat je ermee krijgt is een paard dat aan je hulpen staat, attent en actief is, niet sloft, maar goed door het lijf loopt, en dat is het behoud van je paard.
En als je nu een paard hebt die snel reageert op je beenhulpen en naar voren spurt op het moment van aanleggen kuit maar die door het toestaan van de hand en het veroorzaken van spanning juist doorknikt en juist nog dieper in de krul gaat. Wat doe je dan? Want volgens mij sla je nog wat over op een veelvoorkomend probleem.