Bokt.nl

[***] schreef:

Ja Ansie, dat was mijn gedachte eigenlijk ook. Daarom interesseert de post van HF mij ook zo. Ik begrijp wel wat zij met sporen bedoelt. Dat is in mijn optiek ook dat het paard met zijn achterbenen in het spoor van het voorbeen loopt. In principe loopt een paard dan op 2 sporen. Ik begrijp ook heel goed wat er bedoeld wordt dat sb op 3 sporen hoort.

Alleen begrijp ik niet hoe je het voor elkaar krijgt om je paard op de volte dus op 2 sporen te laten lopen. Ik kan me wel vinden in de theorie die HF hierover post, maar vind het dus leuk om te weten hoe je dit voor elkaar krijgt.

nombrado schreef:

[***] schreef:

Ja Ansie, dat was mijn gedachte eigenlijk ook. Daarom interesseert de post van HF mij ook zo. Ik begrijp wel wat zij met sporen bedoelt. Dat is in mijn optiek ook dat het paard met zijn achterbenen in het spoor van het voorbeen loopt. In principe loopt een paard dan op 2 sporen. Ik begrijp ook heel goed wat er bedoeld wordt dat sb op 3 sporen hoort.

Alleen begrijp ik niet hoe je het voor elkaar krijgt om je paard op de volte dus op 2 sporen te laten lopen. Ik kan me wel vinden in de theorie die HF hierover post, maar vind het dus leuk om te weten hoe je dit voor elkaar krijgt.

een volte is gewoon 2 sporen
niet 3

nombrado schreef:

Ansie schreef:

Als je het paard in lengtebuiging op de volte zet, zeker een kleinere volte, vind ik het ook wenselijk dat het binnenachterbeen naar het zwaartepunt grijpt, dus naar het midden waar jij als ruiter zit.

ik niet
ik wil dat in een volte het achterbeen nog steeds het spoor volgt van het voorbeen.
pas als ik een paard opzij zet verlang ik het bovenstaande.

Hermelientje schreef:

Dat klopt Nombrado, mee eens zo voel ik dat ook, je stuurt als het ware vanuit je heupen.
Maar dat beantwoord niet echt de vraag over het verschil tussen in het spoor lopen op de volte of juist nog meer ondertreden door het binnenachterbeen. Sorry ik zie net je aanvullende posts pas.
Nog meer onder laten treden kan volgens mij gewoon een oefening zijn op de volte, net als bijvoorbeeld schouderbinnenwaarts op de rechte lijn, maar dan op de volte. Maar in principe is de volte op twee sporen net als op de rechte lijn, ideaal gesproken. Ik denk het gevoel dat het paard gewoon met gelijke druk op twee teugels blijft ongeacht of je rechtuit, linksom of rechtsom gaat.

Het hoe Ansie, ik kan alleen maar zeggen door ogen op de grond die je vertellen dat het paard precies spoort en dan dat gevoel leren herkennen, tenminste zo werkt het voor mij. Ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen maar volgens mij heeft het iets te maken met het binnenachterbeen dat gaat "doorveren" en gaat dragen, dus niet een "recht" te ver naar binnen geslingerd achterbeen.

Hermelientje schreef:

Ik kan toch niet helemaal uit de voeten met dat "losse teugel". Volgens mij zijn we nu toch weer een beetje terug bij wat Horseyfries zo prachtig uitlegde het verschil tussen in balans en rechtgericht als voorwaarde voor verzameling. Ik dacht dat bij rechtrichten juist ook de correcte teugelvoering hoort. En zelfs als een paard fijn in balans loopt aan een losse teugel dan betekent dat toch niet dat hij dat ook doet als er wat meer verbinding over de rug komt, dan wordt alles weer moeilijker voor het paard en gaat hij toch weer proberen over de schouder te lopen, of naar binnen te vallen of wat dan ook. Ik heb er in ieder geval nog nooit van gehoord dat het zou kunnen zonder correcte teugelvoering en ik heb ook nog nooit gehoord van een paard dat zo meewerkend is dat hij van dat in balans lopen gewoon pats-boem rechtgericht is en kan verzamelen. Ik zie het meer als een proces zoals vur beschreef, het paard heeft een natuurlijke scheefheid en daar blijf je zijn hele verdere opleiding aan werken, komt altijd terug als je weer een stapje verder gaat. Ook dat binnen en buitenteugelverhaal daar kan ik niet zo veel mee. Ik heb zelf het gevoel dat als alles klopt dat dat verschil tussen binnen- en buitenteugel verdwijnt, dat je gewoon ongeacht wat je doet het paard op twee teugels hebt, en daarbij dan natuurlijk altijd de verbinding zo licht mogelijk wilt hebben. En sturen op je buitenteugel is gewoon aangeleerd gedrag er is geen 1 jong paard dat dit kan snappen, ze komen niet als kant en klaar pakket met diagonale hulpen erop. Ik dacht juist dat je begint met de wending in te leiden op je binnenteugel bij een jong paard ook en zeker bij de klassieke opleiding. Ik heb het idee dat mensen vaak helemaal niet door hebben hoe een paard leert. Wat dat betreft vind ik persoonlijk het verhaal van het meer signaalgerichte rijden van tegenwoordig wel veel logischer vanuit het paard bezien en ook vanuit de leerpsychologie bezien. Het echte fijne rijden van sommige toppers tegenwoordig, is in mijn ogen een combinatie van die inzichten gemengd met een flinke dosis klassiek.

En bij het rechtrichten zoals Horseyfries bedoelt, dan wil je toch het paard rechtrichten met verbinding over de rug, dus met de brug dicht of hoe jullie het noemden, ik zie niet hoe dat aan een losse teugel gaat lukken.
En daarmee wil ik niets afdoen aan wat jij zegt Nombrado over een meegaande zit hebben enzovoorts, maar de volgende stap dus naar de rechtgerichtheid die Horseyfries bedoelt, en dat is dus meer dan een paard aan een lange teugel in balans laten lopen, die is mij gewoon niet duidelijk.

Het paard wil niet altijd onder je middelpunt/evenwicht lopen Nombrado, hij kan net zo goed besluiten onder je uit te lopen om die last kwijt te raken.
Dit is ook allemaal aangeleerd gedrag, wat lukt dankzij het fijne meewerkende karakter van het paard. Probeer een zebra maar eens te rijden op gewichtshulpen.
En het is natuurlijk super als je het paard wel deze hulpen hebt geleerd, ik denk alleen dat het leerpsychologisch ietsje anders in elkaar zit dan jij hier voorstelt.

Hermelientje schreef:

Nee ik bedoelde ook niet dat een jong paard al op twee teugels te rijden is want die is nog niet recht, ik zei dat als alles in orde is, dus als het paard goed spoort het lijkt alsof je altijd evenveel druk hebt op twee teugels, of je nu rechtuit of linksom of rechtsom gaat.
Ik dacht juist dat je in het allereerste begin (heel klassiek) wel de binnenteugel gebruikt om het paard te sturen om dat vanuit het paard gezien het meest logische is. Eerst leer je het paard 1 signaal voor 1 ding, dus gewoon been is go en hand is ho enz. daarna ga je hem pas allerlei andere dingen leren.

Ik wil ook niet het belang van goed voelen ontkennen. En al helemaal niet het belang van communicatie tussen ruiter en paard. Ik denk alleen dat het soms vanuit het paard bezien anders werkt dan wij denken.

Maar vind jij dan niet dat (bijna) elk paard een natuurlijke scheefheid heeft en zoals vur zei dat je daar altijd mee bezig blijft de hele opleiding van het paard?

Ik snap wat je bedoelt met vastzetten in de kaak. Maar ja dan zijn we eigenlijk terug bij wat vur zei, wanneer ga je een stapje verder. En als je nooit wat probeert dan verbetert er niks. En als je wel wat probeert dan loop je het risico dat je fouten maakt, dat is waar. Een jong paard kan nog niet zo goed in het spoor lopen maar je wilt hem toch wel duidelijk maken dat je daar naar toe wilt of zie ik dat fout?

[***] schreef:

horseyfries schreef:

Sporen is in mijn ogen maar op één manier te interpreteren, namelijk dat de achterbenen recht naar de indruk van de gelijkzijdige voorhoeven gaan. Als je dat helemaal voor elkaar hebt, ook op de volte, dan is je paard rechtgericht. Ik bedoel dus idd naar binnen. Het dieper onderkomen als in meer onder het zwaartepunt zoals jij terecht noemt is verzameling, je kunt dus best sporen en rechtgericht zijn zonder dat het paard al helemaal verzameld is, maar andersom is onmogelijk. Steinbrecht bedoelde het idd niet in de zin van gas erop en rechtuit rijden als in het hoofd recht voor het lichaam plaatsen en recht naar voren rijden volgens mij.
Daarom haakte ik in op de opmerking van Nombrado, want volgens mij is het perfect mogelijk om je paard helemaal recht in lijn te maken met hoofd, hals en lichaam, maar dan toch niet rechtgericht te zijn, omdat de achterbenen aan beide kanten even ver buiten het spoor van de voorbenen lopen. Dus als je als graadmeter het hoofd en de hals neemt, dan kan je daarmee zonder iemand op de grond jezelf grondig voor de gek houden en denken dat je paard correct rechtgericht is.

Zeer geinteresseerde meelezer meld zich nu toch even. Deze post zet mij aan het denken.... Zouden jullie mij willen vertellen HOE je het "sporen" voor elkaar krijgt? Mijn paard zet over het algemeen zijn binnenachterbeen op volte verder onder het lichaam (stapt eigenlijk met het binnenachterbeen tussen de afdruk van de voorbenen). Ik heb altijd geleerd en gedacht dat, dat goed is. Na het lezen van bovenstaande post ga ik twijfelen. Ben zeer geinteresseerd in dressuur en het hoe en waarom.
Verder vind ik dit een erg leuke en voor mij leerzame discussie. Mijn dank voor jullie (meestal ) zinvolle informatie.

nombrado schreef:

In het begin werk ik juist niet terug met binnenhand met een jong paard
als ik een grote volte in ga, dan breng ik beide handen naast elkaar die kant op....maar nooit alleen binnenteugels, daarmee creeer je juist dat het paard uitzwaait en niet meer recht sporend de wending ingaat.
binnenteugel druk zorgt er namelijk voor dat het binnenachterbeen niet meer naar voren kan en wordt daardoor door het paard meer naar buiten gezet (wat jullie onder het middelpunt noemen)
vervolgens ga je dus na de basis africhting belering weer vragen of het paard wel wil sporen
wat iets is, wat ze natuurlijk zelf ook al doen.
(afhankelijk van de snelheid)
elk paard heeft een natuurlijke scheefheid , net als wij mensen, wat veroozaakt wordt door het iets naar achteren staan van de rechterheupbeen, om in balans te blijven is daardoor de linkerschouder iets naar voren
het lijf is in het midden dus iets getordeerd (ook bij ons mensen)
Mijn ervaring is, dat bijna elk paard, maar ook mens dit heeft.
op het moment dat je je rechterheupbeen naar voren brengt, trekken automatisch je schouders ook recht
(zo mooi, het menselijk en dierenlichaam)