Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
nombrado schreef:post of leest de TS hier nog wel?
Een discussie is ieders zienswijze bekijken en onderzoeken.
daarbij heeft het persoonlijk aanvallen of "oude koeien" weinig tot geen toevoeging tot het bespreken van het onderwerp.
misschien handig om de persoonlijke aanvallen achterwegen te laten en je meer te focussen op hetgeen er hier besproken wordt.
of je nu wel of geen "meester" bent , doet niet ter zake
iedereen kan logisch nadenken, ook een beginnende ruiter.
daarbij houd je de discussie open voor een ieder.
Professor schreef:Dus niet dan begrijpt u niets van evenwicht, men geeft de richting aan bij een wending door zijn gewicht naar binnen te plaatsen, daardoor kruipt het paard onder uw zwaartepunt zodat zijn zwaartepunt weer gelijk komt met de uwe. Daardoor wend een paard af, alleen wil ik daarbij buiging hebben en daarom houd ik het paard tegen met mijn binnenbeen daardoor onstaat die buiging.
Dus men gaat niet altijd mee.
Professor schreef:Rijkunstig zwaartepunt mijnheer Moll en dames.
Dat is ietjes anders, aangezien wiskundig het vaststaat dus niet in een dynamische beweging maar star.
En net zo min dat men een viervoeter met een tweevoeter kan vergelijken kan men het dynamisch evenwicht vergelijken met middelpunt.
Aangezien een bol gelijk is, en een zoogdier nooit.
Bovendien middelpunt is het midden, en dat kan niet bij een dier, aangezien voor en achter verschillend van gewicht is.
Zelfs bij een F1 auto heeft men daar de meeste moeite mee dit uit te dokteren.
Citaat:en hier gaat het dus al verkeerd in mijn ogen
op het moment dat je een wending in wil met een recht paard
ga je juist je buitenbeen lang maken, buitenzitbeenknobbel, waardoor het paard de juiste stelling en buiging aanneemt een wending in te gaan.
dus die buiging krijg je dan al kado.....in die buiging blijf je midden boven je paard zitten met je bekken hetzelfde als het paard, waardoor je de juiste buiging in de wending behoud.
als je je bewust bent, hoe een paard de wending inzet, met welk been, begrijp je bovenstaand verhaal.
Airborn schreef:Hm, een paard dat een wending door loopt, met of zonder buiging zal nooit loodrecht boven de grond lopen. Altijd met een lichte hoek naar binnen, dit heeft te maken met allerlij natuurkundige en biomechanische redenen. Een ruiter moet daar in mee gaan en die lijn doorzetten en die wel iets het gewicht naar binnen hebben. Tenopzichte van het paard is dit minimaal, maar het is er wel. Je bekken moet overigens gelijk staan aan de schouders van het paard, niet het bekken volgens mij? In de buiging naar rechts heb je je linker heup en zitbeenknobbel iets naar voren door aanspanning van je buik en rugspieren, doordat je toch in balans blijft gaat je linker been daarbij iets naar achteren en word een fractie langer. Dit hele proces plaatst automatisch al iets meer gewicht op je rechter been/zitbeenknobbel.
Bedenk voor gewicht in de bocht opeens een mooie vergelijking, hoewel deze iets overdreven is: kijk eens naar hoe motorrijders door de bocht gaan. Deze gaan helemaal plat, en de rijder gaat met zijn gewicht nog iets verder naar binnen. Dit omdat de middelpuntwerkende kracht anders motor en berijder naar buiten slingerd. Een zelfde idee is ook met paardrijden, alleen dan natuurlijk VEEL minder overdreven.
quadripes schreef:@cherie: bij sommige paarden, meestal renpaarden en andere paarden gefokt voor snelheid, ligt dat zwaartepunt dus verder naar voren, omdat zij daardoor snelheid kunnen maken. afhankelijk van de snelheid kan het zwaartepunt dus zelfs wel buiten het paard liggen.
het duurt dus veel langer voordat je bij deze paarden het zwaartepunt terug hebt onder de ruiter door middel van training. en het is evident dat je dit nieuwe, rijkunstige evenwicht alleen bereikt dmv rijkunst.
daarom kun je op deze paarden niet beginnen met een zit rechtop boven het middelpunt.
daarnaast is het voor jonge paarden belangrijk, dat omdat hun zwaartepunt nog verder naar voren ligt, dat je mee gaat daarmee en hen daarin niet belemmert.
als je namelijk met je zit het zwaartepunt te vroeg wil gaan dwingen terug te gaan, trek je het paard in elkaar en zal het de rug wegdrukken.
Citaat:Als men in 'evenwicht' met een paard de volte in wil sturen, zal het bekken van de ruiter gelijk moeten zijn met het bekken van het paard en de schouders van de ruiter met de schouders van het paard.
Citaat:Die renpaarden en trouwens ook de moderne warmbloedpaarden hebben inderdaad meer gewicht op de voorhand.
Juist deze paarden stellen hoge eisen aan de ruiter.
Het zwaartepunt van jonge paarden is afhankelijk van hun bouw. En niet afhankelijk van leeftijd van het paard.
Professor schreef:Citaat:Als men in 'evenwicht' met een paard de volte in wil sturen, zal het bekken van de ruiter gelijk moeten zijn met het bekken van het paard en de schouders van de ruiter met de schouders van het paard.
De schouders van de ruiter zijn gelijk met de heupen van het paard en nooit en te nimmer draaien deze met de schouders van het paard mee, waarom omdat men dan het gewicht naar buiten brengt probeert u dat maar gewoon in staan uit.
Het is Bullshit wat men daar zg uitgevonden heeft, bovendien het bovenlichaam is het stilste gedeelte van de gehele zit.
Waarom veranderd men steeds de teugellengte binnen en buiten????
Omdat men recht wil zitten dus recht is en blijft recht, dus geen draaien in de schouders.
Denk toch nu werkelijk dat u de klok heeft horen luiden maar nooit meer weet welke klok laat staan waar de klepel hangt.
cherie78 schreef:Airborn schreef:Hm, een paard dat een wending door loopt, met of zonder buiging zal nooit loodrecht boven de grond lopen. Altijd met een lichte hoek naar binnen, dit heeft te maken met allerlij natuurkundige en biomechanische redenen. Een ruiter moet daar in mee gaan en die lijn doorzetten en die wel iets het gewicht naar binnen hebben. Tenopzichte van het paard is dit minimaal, maar het is er wel. Je bekken moet overigens gelijk staan aan de schouders van het paard, niet het bekken volgens mij? In de buiging naar rechts heb je je linker heup en zitbeenknobbel iets naar voren door aanspanning van je buik en rugspieren, doordat je toch in balans blijft gaat je linker been daarbij iets naar achteren en word een fractie langer. Dit hele proces plaatst automatisch al iets meer gewicht op je rechter been/zitbeenknobbel.
Bedenk voor gewicht in de bocht opeens een mooie vergelijking, hoewel deze iets overdreven is: kijk eens naar hoe motorrijders door de bocht gaan. Deze gaan helemaal plat, en de rijder gaat met zijn gewicht nog iets verder naar binnen. Dit omdat de middelpuntwerkende kracht anders motor en berijder naar buiten slingerd. Een zelfde idee is ook met paardrijden, alleen dan natuurlijk VEEL minder overdreven.
Als men in 'evenwicht' met een paard de volte in wil sturen, zal het bekken van de ruiter gelijk moeten zijn met het bekken van het paard en de schouders van de ruiter met de schouders van het paard.
Door het minimale verschil in paslengte op een volte moet de ruiter juist niet de binnenkant van een paard extra gaan belasten.
Maar juist iets meer op de buitenkant om de binnenkant te ontlasten.
quadripes schreef:ik begrijp nu dat uw visies zo verschillen van de basisprincipes van de klassieke dressuur, dat u, zelfbenoemde andersdenkenden, niet langer kunt volhouden ook 'klassiek te denken'.
en het zwaartepunt van jonge paarden ligt vanzelfsprekend verder naar voren, want deze paarden moeten nog opgeleid worden. Vandaar dat het wel 'aan de leeftijd' ligt... maar u rijdt kennelijk jonge paarden alsof het verder opgeleide paarden zijn...
u heeft werkelijk niets begrepen van de hele discussie zo juist...
'die renpaarden'... juist die paarden stellen hoge eisen aan de ruiter, dat klopt. Heerlijk dat ik tien jaar met dergelijke paarden heb mogen werken
Citaat:Heb je het stukje wel goed gelezen, prof.
Als de ruiter niet in evenwicht is met het paard op de volte en teveel op de binnenkant van het paard blijft zitten, wordt die binnenkant nog zwaarder belast.
Dit is een gevolg van het minimale verschil in paslengte van het paard op de volte.
En ik verander mijn teugellengte binnen en buiten niet.
Want als ik dat zou doen, heb ik mijn teugels ongelijk.
Als de teugellengte teveel zou verschillen zou het paard met teveel buiging in de hals de volte ingaan.
cherie78 schreef:quadripes schreef:ik begrijp nu dat uw visies zo verschillen van de basisprincipes van de klassieke dressuur, dat u, zelfbenoemde andersdenkenden, niet langer kunt volhouden ook 'klassiek te denken'.
en het zwaartepunt van jonge paarden ligt vanzelfsprekend verder naar voren, want deze paarden moeten nog opgeleid worden. Vandaar dat het wel 'aan de leeftijd' ligt... maar u rijdt kennelijk jonge paarden alsof het verder opgeleide paarden zijn...
u heeft werkelijk niets begrepen van de hele discussie zo juist...
'die renpaarden'... juist die paarden stellen hoge eisen aan de ruiter, dat klopt. Heerlijk dat ik tien jaar met dergelijke paarden heb mogen werken
Niet zo triomfantelijk reageren, quadripes![]()
Klassiek is denken vanuit een paard voor het paard.
"die renpaarden" zijn gewoon Engelse Volbloeden en laat ik nu net ook een Engelse Halfbloed hebben![]()
En met "renpaarden" heb ik al 35 jaar geleden meegewerkt.
Die net van de baan afkwamen en met dravers die net van de baan afkwamen
Moll schreef:cherie78 schreef:
Als men in 'evenwicht' met een paard de volte in wil sturen, zal het bekken van de ruiter gelijk moeten zijn met het bekken van het paard en de schouders van de ruiter met de schouders van het paard.
Door het minimale verschil in paslengte op een volte moet de ruiter juist niet de binnenkant van een paard extra gaan belasten.
Maar juist iets meer op de buitenkant om de binnenkant te ontlasten.
hier heeft u eenigzins gelijk, echter moet u wel op de volten op de binnen zitbeen knobbel blijven zitten anders gaat het niet goed komen, en zal u het paard tegenwerken in de beweging en verkort u de pas op het binnen achterbeen.
quadripes schreef:een halfbloed is geen volbloed, wereld van verschil.
en ik weet dat u met 'die renpaarden' engelse volbloeds bedoelt... heeft u mijn onderschrift wel eens gezien? dan snapt u dat uw reactie volkomen overbodig is.
cherie78 schreef:Moll schreef:
hier heeft u eenigzins gelijk, echter moet u wel op de volten op de binnen zitbeen knobbel blijven zitten anders gaat het niet goed komen, en zal u het paard tegenwerken in de beweging en verkort u de pas op het binnen achterbeen.
Als ik de binnenzitbeenknobbel dus meer zou belasten, wordt inderdaad de pas nog korter en zou in theorie het paard onregelmatig gaan.
Daarom liever de binnenkant van het paard ontlasten.