. Met veel begeleiding, 4 a 5 keer per week les, is het uiteindelijk wel goed gekomen. Daarna wou ik perse weer een jonge pony maar daar hebben we erg veel pech mee gehad. Was vooral op concours echt een drama en ze heeft ook nog eens ontzettend veel blessures gehad. Ik was wel klaar met dat jonge spul dus heb nu ook een leermeester gekregen en ben er erg blij mee! Het gaat nog steeds niet vanzelf, je moet wel zelf rijden natuurlijk. Het verschil is dat als ik het goed doe, doet hij de oefening, als ik het niet goed doe, doet hij em niet. Daar leer je van doordat je dan meteen weet oh ik doe iets fout of goed. Op zich ben ik blij dat ik jonge ponies heb gehad, heb er meer geduld en doorzettingsvermogen van gekregen, maar als ik een Z-pony had gekregen was ik misschien nu rijtechnisch wel op een hoger niveau...

Een paard dat mentaal sterk genoeg is om, als het hem even te snel gaat, op zijn achterste benen te gaan staan ipv overrompeld te worden, wordt door de meeste mensen gedumpt en afgeschreven
terwijl het fantastische paarden zijn als je ze gewoon een jaartje langer de tijd geeft om naar dat Z te raken...kortom: potentie gaat niet altijd samen met hoogopegeleid

