Hulpteugels; doen of niet?

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
_Penotti
Berichten: 6267
Geregistreerd: 28-02-20
Woonplaats: Tussen de velden

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-04-20 11:41

riegje schreef:
absoluut waar en zijn helaas vele mensen die het nooit leren, met bit of zonder bit, met of zonder hulptroep. paardrijden vraagt ritme, timing en en goede lichaamshouding van de ruiter/ begeleider op de grond en vooral heel veel zelfkritiek. en laat dat nou zijn waar het vaak ontbreekt.

En misschien een aanname van mijn kant.
Ik zie dat vooral bij de twintigers tegenwoordig. (nee niet allemaal voordat half bokt over me valt :+ )

Die denken dat ze al heel goed kunnen rijden.
Maar kritiek kunnen ze niet hebben.
krijgen ze tegenwoordig ook niet meer.

Zelf ben ik heel wat jaartjes ouder en stam nog uit de tijd dat er geen ge-jamaar in de les werd getolereerd. Geen ouders aan de kant stonden te bemoeien en te vertellen hoe goed hun kind is. En als deze niet snel genoeg een les opschuift krijgt de manege het wel even te horen.
En ik heb heel wat zitles gehad. Knoop in de teugel. En rijden op je zit en been. Geen handen aan die teugels.
Niets snelle fix. En er werd ook niet gezegd je bent M of wat voor niveau ook. Dat was niet belangrijk.

Zinzi_jewel

Berichten: 9304
Geregistreerd: 24-01-08
Woonplaats: In het mooie zuiden !!

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-04-20 17:54

Precies dat Penotti
Merk ik zelf ook
Zelfs met t helpen van mijn eigen dochter
Valt van de pony af
Niks aan de hand
Hup erop en gemaar en gejammer rijden en opletten
T gebeurd onder je , niet alleen maar om je heen gapen
Haha
Ze vindt me soms geen fijne juf

Maar daarna wel trots vertellen dat ze eraf gevallen is en weer opgestapt en door gereden

riegje
Berichten: 842
Geregistreerd: 14-05-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-04-20 18:06

_Penotti schreef:
riegje schreef:
absoluut waar en zijn helaas vele mensen die het nooit leren, met bit of zonder bit, met of zonder hulptroep. paardrijden vraagt ritme, timing en en goede lichaamshouding van de ruiter/ begeleider op de grond en vooral heel veel zelfkritiek. en laat dat nou zijn waar het vaak ontbreekt.

En misschien een aanname van mijn kant.
Ik zie dat vooral bij de twintigers tegenwoordig. (nee niet allemaal voordat half bokt over me valt :+ )

Die denken dat ze al heel goed kunnen rijden.
Maar kritiek kunnen ze niet hebben.
krijgen ze tegenwoordig ook niet meer.

Zelf ben ik heel wat jaartjes ouder en stam nog uit de tijd dat er geen ge-jamaar in de les werd getolereerd. Geen ouders aan de kant stonden te bemoeien en te vertellen hoe goed hun kind is. En als deze niet snel genoeg een les opschuift krijgt de manege het wel even te horen.
En ik heb heel wat zitles gehad. Knoop in de teugel. En rijden op je zit en been. Geen handen aan die teugels.
Niets snelle fix. En er werd ook niet gezegd je bent M of wat voor niveau ook. Dat was niet belangrijk.



Is dat ook niet inherent aan de tijd, alles snel en t moet nu nu nu. Al dat geneuzel over proactief zijn en je moet blabla bla bla. Nee gewoon voelen wat er onder gebeurt?????????? wat is DAT???????? paard vertelt of t goed is of niet!! geen hele filosofische verhalen. uit proberen en op je b ek gaan en t stof eraf en opnieuw proberen. fouten mogen en durven maken en ervan leren. nu moet JE alles kunnen en overal goed in zijn. En als de ''klik'' er niet is moet t beest t veld ruimen. De mens ergens moeite voor doen is uitgesloten. Lang leve de wegwerpmaatschappij. waarin zijn wie je bent niet oke is.

maralyn

Berichten: 10929
Geregistreerd: 23-02-09
Woonplaats: --

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-04-20 18:15

Nou riegje, dat geneuzel over pro actief zijn is er niet voor niks.

En ook dat valt gewoon onder de basis en onder les.
En ook daarin heb je gewoon instructeurs die geen genoegen nemen met "ja maar".

En ik vind het een erg makkelijk excuus om juist daarom te grijpen naar hulpteugels, waar dit onderwerp over gaat.

Onderwerp lijkt helemaal zijn doel voorbij te zijn geschoten. Tenminste, mijn optiek.

En je kan "pro actief zijn" geneuzel vinden. Maar het is niks meer en niks minder dan anticiperen op je paard en de leiding blijven houden.

En dat kunnen al heel veel niet. :')
Daarom wordt er ook zo makkelijk naar hulpteugels gegrepen.

Goed leren zitten, je mond houden, luisteren naar je instructeur, en een x door het stof gaan is inderdaad zeker zo slecht nog niet.

Het moet allemaal zo snel mogelijk, zo goed mogelijk, de truucjes er in, terwijl ze niet eens weten waar dat truucjes nou voor is, en welke technieken er bij hoort.

In mijn ogen...
Is dat gewoon de basi
Juist leren voelen en ANTICIPEREN!!
En dat... Dat is pro actief.

Edit...
Goed les nemen is geen quick fix in mijn ogen.
Een hulpteugels er aan knopen omdat dat voor jou als ruiter "makkelijker" of "veiliger" is wel.

sanne83
Berichten: 5334
Geregistreerd: 22-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-04-20 18:50

riegje schreef:
Caritas schreef:
Kun je een gewone smalle leren riem als balansteugel gebruiken? Ik wil dat wel eens proberen bij het paard van m'n vriend die bij voorkeur als giraffe rond gaat omdat hij dat al 10 jaar mocht.



Dus moet het paard de juiste spieren kweken waardoor het wel mogelijk wordt. Hoe lang doe je er zelf over om de spagaat aan te leren? niet in een dag en zeker niet door je zelf in een houding te dwingen. dat kost opbouw en voelen. zo hoort het met rijden/ longeren ook te gaan!


Ik vind het een mooi punt dat je aangeeft dat je de tijd moet nemen, maar toch vind ik de vergelijking krom :D

Een spagaat is een hele onnatuurlijk houding voor een mens. Elk paard kan z'n hoofd naar beneden doen :D Als een paard tijdens het rijden, niet z'n hoofd kan laten zakken, dan moet je op zoek naar de reden waarom het paard niet kan ontspannen onder een ruiter.
Als de ruiter elke pas het paard in mond zit, is dat een goede reden voor het paard om z'n hoofd omhoog te doen. Als de ruiter dat doet, omdat diegene niet kan zitten zonder zich vast te houden, dan kan een balansteugel eventueel helpen om een betere zit aan te leren.

maralyn

Berichten: 10929
Geregistreerd: 23-02-09
Woonplaats: --

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-04-20 19:38

Ik wil toch even in gaan op het "je moet voelen. In plaats al dat ge blabla blabla"

En dat is off topic!
Het spijt me!
Groene beheerders, vergeef me.

Want!!!
(Ik vind dit zooo leuk!!)

Hoewel je schrijft dat mensen moeten voelen en leren voelen, is dat niet hoe het werkt.
En hoe kan dat?
Omdat iedereen een andere manier heeft om te leren!

Nou... Daar komt ie! **\O/**

Mensen die voelen, kunnen voelen en leren door ervaring, is fantastisch. Al is het soms wel zo, dat als het goed voelt, enorm verweg staat van de werkelijkheid die er is!

Daarnaast, om in te gaan op het gefilosofeer, alsof het mega slecht is, tenminste... Zo lijkt het over te komen.

Nee! Dat is niet slecht, want sommige mensen denken er eerst over na, filosoferen, vanuit die filosofie gaan ze voelen... En dan ben je er ook!
Dat zijn "denkers"
Die moet je helemaal niet gaan lastig vallen met "je moet voelen!!!" Want soms staan die mijlen ver van hun eigen gevoel af... Tot ze er over na hebben gedacht!
En eerlijk?
Als je dat weet, is dat toch Fantastisch?!

Dan heb je ook nog de doeners.
Die doen gewoon.
Pas als ze het doen, dan pas gaan ze er of... Over na denken. Of ze gaan het voelen.
Doeners zijn enorm spontaan en beginnen gewoon.
Hé..le...maal niks mis mee!
Die mensen, leer je het makkelijkste door te vertellen wat te... Jawel!! "DOEN" *\%/*

En dan heb je ook nog de zieners.
De mensen die eerst alles heel vaak willen zien.
Vanuit het zien, nemen ze het zich op. Vaak komen ze dan met vragen (denken ze er over na) of ze voelen (jaaa!!) Het direct goed.

Al met al...

Er zijn verschillende manieren om iemand iets aan te leren.
Maar hoe?! Dat is maar net waar diegene zich erg comfortabel bij "voelt"

+:)+ Helemaal goed als je al kunt "voelen"
Maar het gevoel, met de werkelijkheid kunnen ook tegen elkaar werken.

Clasical

Berichten: 1584
Geregistreerd: 25-09-14
Woonplaats: Arnemuiden

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-04-20 21:55

Helemaal mee eens, iedereen leert op een andere manier en wat de ene ervaart kan voor een ander een hele andere ervaring zijn.
Dat zijn geen hapklare brokken, daar is geen handleiding voor.

Een goede leraar verteld je waar je moet kijken maar verteld je niet wat je moet zien.
Rijden vanuit je kern, je essentie.
Het is een mentaal samenspel is dat maakt het wat mij betreft een echte KUNST en geen sport

fransje23

Berichten: 16218
Geregistreerd: 09-07-03
Woonplaats: Heiloo

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-04-20 22:58

Klinkt allemaal mooi maar goede instructie is best moeilijk te vinden. Althans dat is mijn ervaring.

Ik wil altijd graag achtergrond bij het gene wat we doen. Geen lading aanwijzingen opvolgen zonder een groter plaatje.
Of dus een advies als hang er een slof aan of een strenger bit.
En dat laatste zie ik wel gebeuren.. In plaats van aan de niet correcte basis te werken worden er hulpmiddelen gepakt.

CalipsoLover

Berichten: 5616
Geregistreerd: 14-08-11

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-04-20 23:02

Ik vroeg me ook iets af, hoe staan jullie tegenover een bijzetteugel bij het longeren met een jong paard?

Mijn lesgeefster heeft vorige week voor het eerst op mijn jonkie de bijzet er op gezet. Wel op het langste, dus vrijwel geen druk. Paard was onwijs braaf, maar ik had persoonlijk wat schrik dat als ze die bijzet echt merkt ze misschien panikeert, omhoog gaat en omslaat. Ze is nogal het paniekerige type, pakt alles wel tot nu toe super goed op. Maar ik dacht, is dat nu echt nodig? Paard loopt geweldig, nee niet in een krul maar dat komt onder het zadel wel denk ik? Of is het echt nodig om die druk al eens op haar bitje te hebben voor we er op kruipen?

tijger22

Berichten: 747
Geregistreerd: 17-07-16
Woonplaats: Lochem

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-04-20 23:52

CalipsoLover schreef:
Ik vroeg me ook iets af, hoe staan jullie tegenover een bijzetteugel bij het longeren met een jong paard?

Mijn lesgeefster heeft vorige week voor het eerst op mijn jonkie de bijzet er op gezet. Wel op het langste, dus vrijwel geen druk. Paard was onwijs braaf, maar ik had persoonlijk wat schrik dat als ze die bijzet echt merkt ze misschien panikeert, omhoog gaat en omslaat. Ze is nogal het paniekerige type, pakt alles wel tot nu toe super goed op. Maar ik dacht, is dat nu echt nodig? Paard loopt geweldig, nee niet in een krul maar dat komt onder het zadel wel denk ik? Of is het echt nodig om die druk al eens op haar bitje te hebben voor we er op kruipen?


Zo te lezen heb jij zelf heel goed door hoe jou paard is en zou reageren, dan zou ik mij persoonlijk zelf afvragen of je wel de juiste instructie hebt. Je zegt eigenlijk zelf al dat het niet nodig is... maar ik snap aan de andere kant ook wel dat je luistert naar een persoon waar van je verwacht dat die meer zou moeten weten. Maar zoals ik jou verhaal lees lijkt ze enigszins overantwoord bezig. Mag ik vragen hoelang zij al betrokken is bij jou en je paard?

_Penotti
Berichten: 6267
Geregistreerd: 28-02-20
Woonplaats: Tussen de velden

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 07:59

Paardrijden is inderdaad voelen.
En voelen doe je niet met je mond, maar kilometers maken.
En als het mogelijk is op veel verschillende paarden.
Uiteraard werkt de theorie mee als je die begrijp, maar tegenwoordig word die uitgemolken. Iedereen op internet bla blaat de theorie er uit.
Maar zonder die zelf te voelen heb je er weinig aan.

Ik heb gelukkig in die goede oude "langzame" tijd wel leren voelen.
Stappen en vertel maar welk been er nu verzet word als voorbeeld.

Maar ook een instructrice die bijna elke pas aangaf of het goed was.
Omdat je het zelf het plaatje niet ziet moet je dat ook voelen en dan helpt een instructeur die je dat per pas verteld.
ja daar, ja ja, nee nee, ja dat weer. Zo is er vaak in een les tegen me gepraat :D

Elisa2

Berichten: 43646
Geregistreerd: 31-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 08:32

CalipsoLover schreef:
Ik vroeg me ook iets af, hoe staan jullie tegenover een bijzetteugel bij het longeren met een jong paard?

Mijn lesgeefster heeft vorige week voor het eerst op mijn jonkie de bijzet er op gezet. Wel op het langste, dus vrijwel geen druk. Paard was onwijs braaf, maar ik had persoonlijk wat schrik dat als ze die bijzet echt merkt ze misschien panikeert, omhoog gaat en omslaat. Ze is nogal het paniekerige type, pakt alles wel tot nu toe super goed op. Maar ik dacht, is dat nu echt nodig? Paard loopt geweldig, nee niet in een krul maar dat komt onder het zadel wel denk ik? Of is het echt nodig om die druk al eens op haar bitje te hebben voor we er op kruipen?


Ik heb veel paarden zadelmak gemaakt, bijzet of touwtjes gebruikte ik ook altijd voordat we ohz verder gingen. Als je het met beleid doet dan wennen ze aan wat "druk" (het mag geen echte druk heten) in de mond. Als je het met beleid doet dan krijg je dus ook niet dat een paard in paniek schiet..maar als het gebeurd dan liever aan de longe dan als je er op zit.

Clasical

Berichten: 1584
Geregistreerd: 25-09-14
Woonplaats: Arnemuiden

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 08:49

Vind persoonlijk dat theorie wel een heel belangrijk onderdeel is van het rijden, een stuk theoretische kennis schept inzicht over biomechanica.
Dat kan je helpen te begrijpen wat je voelt.
Van mij zou elke beginnende ruiter de nodige theoretische kennis mogen leren alvorens op een paard te stappen.
Mijn instructie door de jaren bestaat uit jaren theorie, lezen, kijken, praktiseren

manubres

Berichten: 3317
Geregistreerd: 17-11-08
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 10:16

Nog even een reactie op dat je moet luisteren naar de instructeur/trice en niet teveel moet zeuren...Ik heb altijd naar mijn eigen gevoel geluisterd (aangevuld met veel kennis) en dat kenbaar gemaakt aan de instructrice, maar zij wilde alleen dat ik deed wat zij zei. Omdat ik graag clubles wilde blijven doen omdat ik het gezellig vond heb ik het daar nog even volgehouden, maar uiteindelijk toch alleen privéles gedaan omdat die instructeur tenminste een andere aanpak had. Hij had meer oplossingen voor eenzelfde probleem en zocht, samen met mij, wat het beste bij mij en mijn paard paste. Dat vind ik goede instructie. Het is denk ik ook belangrijk om te zoeken naar een instructeur/trice met een visie die bij je past.

Ik ben bijvoorbeeld best fan van Bastiaan de Recht, maar dat hij al zijn paarden bijzet bij het werk aan de hand staat mij dan weer tegen. Dat is in mijn ogen helemaal niet noodzakelijk.

_Penotti
Berichten: 6267
Geregistreerd: 28-02-20
Woonplaats: Tussen de velden

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 10:18

Natuurlijk helpt theorie.
Maar heb hier nu een paar bijrijders gehad. Die lepelde zo een heel theorieboek op.
Mooi denk je dan, die kan vast fijn rijden.
Ja op papier en met de mond wel. Maar leren voelen hadden ze niet. Leren inwerken per seconde hadden ze niet.
En een onafhankelijke zit al helemaal niet. Ja een keurig rechtop manege zit, maar dan als en plank recht op. Niet onafhankelijk mee bewegen, puur het plaatje.

_Penotti
Berichten: 6267
Geregistreerd: 28-02-20
Woonplaats: Tussen de velden

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 10:21

Citaat:
Nog even een reactie op dat je moet luisteren naar de instructeur/trice en niet teveel moet zeuren

Ja maren, waar ik het over had, is wat anders dan geïnteresseerde vragen stellen natuurlijk.
Of als je iets niet begrijpt extra uitleg :)
Dat is uiteraard alleen maar goed.

En een instructeur die niet bij je past, dat werkt sowieso niet.

Mizora

Berichten: 18459
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Oudenhoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 10:38

En je denkt dat ze dat beter hadden gedaan als ze dezelfde aantal rijuren hadden gehad, maar niet de theorie? Want vaak zijn het aantal rijuren veel meer beperkt.

Clasical

Berichten: 1584
Geregistreerd: 25-09-14
Woonplaats: Arnemuiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 10:47

_Penotti schreef:
Natuurlijk helpt theorie.
Maar heb hier nu een paar bijrijders gehad. Die lepelde zo een heel theorieboek op.
Mooi denk je dan, die kan vast fijn rijden.
Ja op papier en met de mond wel. Maar leren voelen hadden ze niet. Leren inwerken per seconde hadden ze niet.
En een onafhankelijke zit al helemaal niet. Ja een keurig rechtop manege zit, maar dan als en plank recht op. Niet onafhankelijk mee bewegen, puur het plaatje.


Helemaal waar en daar zijn er veel te veel van.
Maar er zijn er ook bij met een berg praktijk ervaring ( voorbeelden genoeg in oa Grand Prix ) waarvan het rijden lijnrecht staat op de bewegingsleer, fysica, biomechanica .
Dit word door ruiters als praktijkvoorbeeld gezien.
En je kunt nou eenmaal niet beginnen met een berg praktijkervaring.
Ik ken iemand die zelf nooit op een paard heeft gereden maar enorm veel theoretische kennis heeft en wat hij ziet klopt altijd bij het gevoel wat ik heb.
Dat is ook een vorm van kennis en inzicht die mischien wel verder reikt dan die ene die al 30 jaar rijd

maralyn

Berichten: 10929
Geregistreerd: 23-02-09
Woonplaats: --

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 11:36

_Penotti schreef:
Natuurlijk helpt theorie.
Maar heb hier nu een paar bijrijders gehad. Die lepelde zo een heel theorieboek op.
Mooi denk je dan, die kan vast fijn rijden.
Ja op papier en met de mond wel. Maar leren voelen hadden ze niet. Leren inwerken per seconde hadden ze niet.
En een onafhankelijke zit al helemaal niet. Ja een keurig rechtop manege zit, maar dan als en plank recht op. Niet onafhankelijk mee bewegen, puur het plaatje.


En dán komt het stukje lesgever aan bod.
Dat ze de theorie kennen is fantastisch! Dat zijn denkers.
En als instructeur (de juiste uiteraard) is het de kunst om dat denken in het voelen te laten overgaan.

De "ja, daar ja" zegt mij ook niet zo veel. Waarom niet?
Ik wil weten "waarom?" En "hoe?"
Dan pas dan kan ik het in het gevoel leggen.
En de "wat moet ik precies voelen?"

Want een denker, die denkt daar over na.
(Een ziener, ziet het. En de doener, die doet en moet eigenlijk horen wat hij moet voelen)
Kort om, het is allemaal niet zo zwart wit.

"Waarom... We niet met hulpteugels werken. Waarom... Het slecht is voor het lichaam... Waarom... Je er als ruiter niks mee op lost (of heel misschien wel)"
Dat zijn de vragen, die zijn interessant.
"Waarom... Het eerst op de grond moet kloppen. Waarom... Je soms gewoon inzicht moet krijgen van iemand anders (instructeur, deskundige)"

_Penotti
Berichten: 6267
Geregistreerd: 28-02-20
Woonplaats: Tussen de velden

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 12:30

Mizora schreef:
En je denkt dat ze dat beter hadden gedaan als ze dezelfde aantal rijuren hadden gehad, maar niet de theorie? Want vaak zijn het aantal rijuren veel meer beperkt.

Natuurlijk hadden ze het dan niet beter gedaan.
Maar, wellicht mijn fout, als iemand dan met een hoop poehah op de dam komt nadat je hebt gevraagd wat hun ervaring is.
En dan zo ongeveer van je brave paard af stuiteren omdat die schrikt van achter de beweging stuiterende ruiter.
Ja dan had wat minder theoriekennis ook niet erg geweest. Want wat ze oplepelde, zover waren ze toch nog niet :+


maralyn schreef:
En dán komt het stukje lesgever aan bod.
Dat ze de theorie kennen is fantastisch! Dat zijn denkers.
En als instructeur (de juiste uiteraard) is het de kunst om dat denken in het voelen te laten overgaan.

De "ja, daar ja" zegt mij ook niet zo veel. Waarom niet?
Ik wil weten "waarom?" En "hoe?"
Dan pas dan kan ik het in het gevoel leggen.
En de "wat moet ik precies voelen?"

Want een denker, die denkt daar over na.
(Een ziener, ziet het. En de doener, die doet en moet eigenlijk horen wat hij moet voelen)
Kort om, het is allemaal niet zo zwart wit.

"Waarom... We niet met hulpteugels werken. Waarom... Het slecht is voor het lichaam... Waarom... Je er als ruiter niks mee op lost (of heel misschien wel)"
Dat zijn de vragen, die zijn interessant.
"Waarom... Het eerst op de grond moet kloppen. Waarom... Je soms gewoon inzicht moet krijgen van iemand anders (instructeur, deskundige)"

Uiteraard gaf die instructeur aan waarom het daar goedzo ook goed was.

Maar of alle theorie ruiters denkers zijn? Dat zou kunnen.
Maar als je rijd met je hoofd, doe je dat niet met het hart en gevoel.
Dat is leuk met schaken, niet met paardrijden.
Dan ben je altijd te laat met je reactie.

En ook betreft hulpteugels, iedereen weet het in theorie.
Maar hoeveel paarden hebben ze feitelijk onder de kont gehad?

CalipsoLover

Berichten: 5616
Geregistreerd: 14-08-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 13:43

tijger22 schreef:
CalipsoLover schreef:
Ik vroeg me ook iets af, hoe staan jullie tegenover een bijzetteugel bij het longeren met een jong paard?

Mijn lesgeefster heeft vorige week voor het eerst op mijn jonkie de bijzet er op gezet. Wel op het langste, dus vrijwel geen druk. Paard was onwijs braaf, maar ik had persoonlijk wat schrik dat als ze die bijzet echt merkt ze misschien panikeert, omhoog gaat en omslaat. Ze is nogal het paniekerige type, pakt alles wel tot nu toe super goed op. Maar ik dacht, is dat nu echt nodig? Paard loopt geweldig, nee niet in een krul maar dat komt onder het zadel wel denk ik? Of is het echt nodig om die druk al eens op haar bitje te hebben voor we er op kruipen?


Zo te lezen heb jij zelf heel goed door hoe jou paard is en zou reageren, dan zou ik mij persoonlijk zelf afvragen of je wel de juiste instructie hebt. Je zegt eigenlijk zelf al dat het niet nodig is... maar ik snap aan de andere kant ook wel dat je luistert naar een persoon waar van je verwacht dat die meer zou moeten weten. Maar zoals ik jou verhaal lees lijkt ze enigszins overantwoord bezig. Mag ik vragen hoelang zij al betrokken is bij jou en je paard?


Mag ik vragen wat je daarmee juist bedoelt met verhaal/onverantwoord bezig zijn? De kennis van mijn instructrice trek ik helemaal niet in twijfel, heb nu ongeveer 2 maanden les van haar en had het zonder haar sowieso echt niet gekund. Mijn paard heeft tijdens het werk eigenlijk nog geen stap verkeerd gezet en pakt alles onwijs goed op. Vroeg mij enkel af of een bijzetteugel echt nodig is tijdens het longeren, dit is tot nu toe het enige waarmee ik het even in twijfel trok.
Elisa2 schreef:
CalipsoLover schreef:
Ik vroeg me ook iets af, hoe staan jullie tegenover een bijzetteugel bij het longeren met een jong paard?

Mijn lesgeefster heeft vorige week voor het eerst op mijn jonkie de bijzet er op gezet. Wel op het langste, dus vrijwel geen druk. Paard was onwijs braaf, maar ik had persoonlijk wat schrik dat als ze die bijzet echt merkt ze misschien panikeert, omhoog gaat en omslaat. Ze is nogal het paniekerige type, pakt alles wel tot nu toe super goed op. Maar ik dacht, is dat nu echt nodig? Paard loopt geweldig, nee niet in een krul maar dat komt onder het zadel wel denk ik? Of is het echt nodig om die druk al eens op haar bitje te hebben voor we er op kruipen?


Ik heb veel paarden zadelmak gemaakt, bijzet of touwtjes gebruikte ik ook altijd voordat we ohz verder gingen. Als je het met beleid doet dan wennen ze aan wat "druk" (het mag geen echte druk heten) in de mond. Als je het met beleid doet dan krijg je dus ook niet dat een paard in paniek schiet..maar als het gebeurd dan liever aan de longe dan als je er op zit.


Bedankt voor je reactie! Volgende week leggen we normaal haar zadel voor de eerste keer eens op, natuurlijk als je zelf de teugel vast hebt kan je gemakkelijker druk lossen, maar ik snap wel dat je liever eerst een bijzet hebt om al de reactie eens te zien op druk.

_Penotti
Berichten: 6267
Geregistreerd: 28-02-20
Woonplaats: Tussen de velden

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 14:09

Ik gebruik bij jonge paarden een halsverlenger. Puur zodat ze ervaren dat er druk op de mond kan komen.
Bijzet dan weer niet, vind ik vrij straf. Maar aan de andere kant als hij los hangt valt het ook wel weer mee.
En als je ziet dat hij dus geen moment in paniek is geweest heeft je instructeur het dus goed opgebouwd.
Vergeet niet meer wegen naar Rome.
De een doet het zo en de ander zo.
Het paard geeft aan of het klopt.

angelastolk

Berichten: 579
Geregistreerd: 27-07-13
Woonplaats: Ridderkerk

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 14:18

Ik ben niet heel bekend met alle soorten hulpteugels, maar rijd er liever zonder mee dan met. maar nadat mijn verzorgpaard er de zoveelste keer in galop vandoor vloog zonder dat ik iets had, ook met mijn zusje die op de weg belandde, werd het me te gevaarlijk (hij maakt zich ZO sterk). Voor buitenrijden hebben we dus (tot dat dit is opgelost) een thiedemann. een paar keer gebruikt en dat gaat super. Hij krijgt gewoon de ruimte als hij braaf is, maar die gekke praktijken in de galop zijn gewoon te gevaarlijk. We trainen hier natuurlijk aan, en zodra hij niet meer nodig is gaat 'ie de kast in

Clasical

Berichten: 1584
Geregistreerd: 25-09-14
Woonplaats: Arnemuiden

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 15:05

Het voordeel van theorie is dat de rode draad van de praktijk duidelijk is.
Terwijl praktijk vaak betekent dat je niet verder komt dan de situatie waarin je je ervaring hebt opgedaan.
Er zijn maar weinig mensen die de rode draad uit de praktijk weten te halen op basis van één ervaring.
Ik denk dat iemand die echt wil leren ook wel actief is met theorie want je kunt niet 24/7 practiseren.
En juist dat willen leren en weten is een belangrijke factor in de progressie die je maakt.
Maar uiteindelijk is het mi onlosmakelijk met elkaar verbonden.

lichtheid
Berichten: 200
Geregistreerd: 12-11-19

Re: Hulpteugels; doen of niet?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-04-20 16:03

Paarden zijn kuddedieren en hun volledige overlevingssysteem is daar in geëvolueerd.
Alle acties en reacties van een paard komen voort vanuit de drang te overleven binnen hun kudde.
Hun intelligentie en hun instinctieve reacties functioneren binnen de kaders van dit soort leven, alles dat daar buiten uit gaat is hen vreemd, ze kunnen er niet mee omgaan en dus boezemt het hun angst aan.

Wanneer een paard angstig is kan het heel slecht leren omdat onder invloed van zijn stresshormonen zijn intelligentie niet goed functioneert.
Angst maakt dat een paard wil vluchten, een paard is geen strijder maar een vluchter, zo heeft het evolutionair het best kunnen overleven.

Pijn veroorzaakt angst, voor pijn en angst gaat het paard als het dat kan weg.
Het wijkt er letterlijk voor maar gaat er ook mentaal (en dit is voor ons het belangrijkste) van weg, het gaat zo ver weg tot het geen angst meer voelt.
Wanneer er door een sterker wezen druk op een paard uitgeoefend wordt dan gaat het paard daar voor weg tot het buiten schot is of tot de druk af neemt.

Wanneer een paard niet weg kan gaan voor dat wat hem angst inboezemt of pijn doet dat geeft het zich na verloop van tijd over.
Dit noemen we aangeleerde hulpeloosheid, ze hebben geleerd geen initiatief meer te nemen om hun situatie te verbeteren, slechts om zich telkens over te geven.
Deze paarden kunnen alleen nog maar werken onder druk, onder druk en pijn zoeken ze een uitweg naar overgave.
Zij zijn alleen nog maar bezig aan druk en pijn te ontkomen, het werkelijk gevraagde zal ze een worst wezen.


Wanneer we een paard iets willen leren moeten we zorgen dat het zich veilig voelt binnen de kudde die we er mee creëren, we moeten NOOIT pijn veroorzaken, we moeten zo minimaal mogelijk gebruik maken van druk.
We willen namelijk dat het paard bij ons blijft en met ons mee gaat zodat we het iets kunnen leren.
Paarden kunnen ongelooflijk goed leren en eenmaal iets aangeleerd vergeten ze het nooit meer.

Wanneer we druk en pijn vermijden en het paard mee nemen naar een situatie, waarin zijn instinctieve reacties het zeggen weg te gaan, tot net voor het stressmoment dan kan het leren.
We moeten het de tijd geven om te ervaren, te verwerken, te begrijpen.

Het kan hier ervaren dat het angst opwekkende geen werkelijk gevaar of pijn op levert, het kan namelijk het voorbeeld nemen aan zijn kuddegenoot/ruiter die niet bang is.
De diepere en belangrijkste inprenting na een aantal “lessen” is dat wanneer de ruiter niet bang is, er geen gevaar dreigt, er geen pijn komt.

Een paard kan een fascinerend intelligente, alerte, goedwillende partner zijn.
Ze kunnen werken zonder enige druk, op minimale aanwijzingen met uiterste energie en inzet.
Dit instinctieve vermogen komt voort vanuit hun kudde instinct, hier namelijk gaan alle paarden naar links als er één naar links gaat, gaan alle paarden in galop als er één in galop gaat, gaan alle paarden grazen als er één gaat grazen.
Die ene dat moet jij zijn.
Om die éne te worden moet je vertrouwen opbouwen en leren wachten op je paard.

Met hulpteugels leren we het paard slechts aangeboren hulpeloosheid aan.