Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-12-14 14:11

Geplaatst: 11-12-14 14:11

Ik heb zulk soort ouders ook weleens voorbij zien komen maar het toppunt was toch wel vorig jaar. Mijn zus was bezig met haar allereeste NK dus op zich al spannend genoeg. Was een western NK dus je rijdt sommige onderdelen met meerdere deelnemers tegelijk. Blijkbaar was er in de klasse voor haar een klasse voor de jeugd geweest, bleek een jongen te laat te zijn maar mocht alsnog de ring in en werd geloof ik eerste of iig hoog geplaatst. Beginnen die ouders van een andere deelnemer uit de vorige klasse en de ouders van de laatkomer me toch een partij te schelden en te tieren tegen elkaar pal NAAST de wedstrijdring. Woorden als "en ik laat me niet bedreigen!" Ik heb het zelfs nog op film want ik was voor mn zus aan het filmen. Dan denk ik echt WAAR is je fatsoen??! Mensen zijn bezig een zo goed mogelijke prestatie neer te zetten, het is allemaal al spannend voor zowel paard als ruiter. Zo ongelofelijk onbeschoft en nog genant voor die kinderen ook!

**Geplaatst**: 11-12-14 14:16

Geplaatst: 11-12-14 14:16

Het spijtige aan heel dit gedoe is dat zulke kinderen al een hele foute insteek in hun opvoeding krijgen.

Ik lees hier dingen over dure sportpony's en vrachtwagens en privélessen. En in ruil daarvoor presteren!! Maar ik kan mij écht niet herinneren dat ik op mijn 8 jaar wakker lag over dat soort zaken. Voor mij telde maar één ding: PAARDEN

Presteren in ruil om met paarden bezig te mogen zijn? Whut? :o?

Toen ik 10 was hield ik net zoveel van mijn lelijke, magere haflingermerrie, als van mijn "duur sportpaard" toen ik enkele jaren ouder was. Een kind denkt nog niet in euro's en afstammingen, maar gaat af op zijn gevoel.

Misschien zijn de tijden veranderd en zijn de kinderen van nu gewoon kleine volwassenen geworden... maar eerlijk gezegd betwijfel ik dat. Kinderen zijn nog steeds kinderen, maar mogen in deze competitieve maatschappij vol kansen geen kind meer zijn. Alles moet snel gaan.

En aan alle ouders die oprecht geloven dat zij hun kind alle kansen van de wereld geven door hen zo onder druk te zetten en hen te paaien met allerlei materiële zaken: de kans is zeer reëel dat zij de puberteit niet eens doorkomen en dat de dure pony weer op marktplaats komt te staan. Alle moeite tevergeefs :(:)

Natuurlijk hopen we allemaal de nieuwe Anky Van Grunsven ter wereld te hebben gezet en willen we alle opties openhouden. Maar je kind kan alleen maar een groot succes worden als je kind dat diep vanbinnen zelf wil. Je kan je kind wel coachen, dat zeker, maar als de kern niet goed zit vergeet het maar.

Ik ben in elk geval blij dat mijn moeder samen met mij in de bossen ging rijden vroeger. Samen door de velden galopperen, door een rivier wandelen of te paard de zon zien ondergaan. Dat zijn voor mij tot op de dag van vandaag de mooiste paardenherinneringen. Niet die ene dag dat ik in mijn perfecte wedstrijdoutfit een beker won.

**Geplaatst**: 11-12-14 14:18

Geplaatst: 11-12-14 14:18

Ben ik even blij! Mijn ouders geven geen hol om wat ik doe als ik bij de paarden ben. Al zeggen ze wel: "Doe je cap op!" en toch doe ik hem nooit op. :')

Maar meestal doen ouders zo omdat ze hun eigen droom als kind nooit konden vervullen ofzo. Ik vind dat ouders hun kinderen niet zo moeten pushen.

**Geplaatst**: 11-12-14 14:31

Geplaatst: 11-12-14 14:31

Ayasha schreef:
Urielle schreef:
Maar als geld totaal geen issue, is, waarom dan tweedehands? Zodat andere mensen niet denken dat je kind een verwend mormel is dat alleen rijdt omdat jij een chagrijnige pushende ouder bent?
Dat is omgekeerde wereld.

Weet je urielle, hoewel vooroordelen niet altijd kloppen (echt niet) zijn ze ook zelden uit de lucht gegrepen... Er is een reden dat mensen die vooroordelen ontwikkelen. Dus hoewel niet alle rijkere ouders hun kinderen zullen pushen, zal het ook niet zo zijn dat het per definitie niet gebeurt.
Laten we wel een beetje realistisch blijven.

Als jij jouw kind morgen met Totilas op wedstrijd kan sturen in de duurste merken, en jij bent gewoon sympathiek net als jouw kind, zal "men" je niet als chagerijnige pushende ouder zien.

Snap ik, ik weet ook dat het gebeurt. Ik denk zelf alleen dat het overal gebeurd. Bij zwemmen, paardrijden en tennis, bij de kindjes met een Kep en kindjes met het huismerk van Eppeljeck. Ook nog bij de volwassenen zelfs.

**Geplaatst**: 11-12-14 14:33

Geplaatst: 11-12-14 14:33

Gillbo schreef:
Urielle schreef:
Maar als geld totaal geen issue, is, waarom dan tweedehands? Zodat andere mensen niet denken dat je kind een verwend mormel is dat alleen rijdt omdat jij een chagrijnige pushende ouder bent?
Dat is omgekeerde wereld.

Uh nee omdat 2ehands helemaal geen schande is.
Sommige mensen ook met geld vinden het zonde om nieuwe spullen te kopen terwijl marktplaats vol staat met goede spullen.
Materiaal verspilling......

Ik zeg nergens dat het een schande is volgens mij?

**Geplaatst**: 11-12-14 14:56

Geplaatst: 11-12-14 14:56

El75 schreef:
bigone schreef:

Ik zeg niet dat ze moeten winnen omdat het anders niet goed zou zijn. Echter, ik sta toch niet 's ochtends heel vroeg ponies in te knotten als de meiden zich niet voor 100% inzetten op de wedstrijd. En in mijn ogen moet je dan de 'drive' hebben om te winnen. Nu hoef ik ze daarin eigenlijk niet te stimuleren en gaat het er bij hen om om het aantal bekers en linten te vermeerderen.
Gelukkig zijn de meiden eerlijk genoeg om toe te geven dat zij bijv. een keer minder gereden hadden. De pony kan best een keer lastig zijn, maar dat moeten zij als amazones dan maar oplossen.

Couldn't agree less.
Ik vind dat op wedstrijd gaan voor kinderen echt voor de lol moet zijn, niet om te winnen. Als dat wel de insteek is zijn ze het plezier over een aantal jaar vanzelf verloren.
Dat moet toch reden genoeg zijn om die pony 's ochtends te knotten? Dat de kinderen weer de dag van hun leven hebben? Ongeacht welke plek ze halen?
Ik ben altijd op wedstrijd gegaan voor de lol, en om mezelf & mijn paard te verbeteren. Heb me nooit vergeleken met de concurrentie.
Denk dat dit voor het paard ook een beter doel is. Voorbeeld: er is een enge hoek en je paard wil er niet door. Als je doel is om te winnen, snijd je de hoek een beetje af en valt het zo niet te veel op, waardoor je toch mooie punten haalt. Je paard heeft echter geleerd dat hij niet door de hoek hoeft. Ik zou mijn paard in zo'n geval ten alle tijden zo ver mogelijk door die hoek sturen, ook als het resultaat elke ronde verzet is. Als hij er aan het eind vd proef dan doorheen loopt heb ik mijn doel bereikt, en kan ik toch tevreden zijn

.

**Geplaatst**: 11-12-14 15:20

Geplaatst: 11-12-14 15:20

Urielle schreef:
Maar als geld totaal geen issue, is, waarom dan tweedehands? Zodat andere mensen niet denken dat je kind een verwend mormel is dat alleen rijdt omdat jij een chagrijnige pushende ouder bent?
Dat is omgekeerde wereld.

Wat betreft een chagrijnige pushende ouder ,dat ben ik niet mijn kinderen zeggen,ik doe mee om te leren en als het niet lukt,de volgende keer beter. (als ik 'n fout maak zijn ze ook NOOIT boos of teleurgesteld in mij.
Groot voorbeeld;vorig jaar op de CK keuring in Kootwijk (welsh-stamboek) was ik mijn rok vergeten,ik neem deel aan Leading Rein met de jongste. Ik kon wel janken (en tranen rolde stiekum ook) ik wist dat wij eindelijk de titel in de vingers hadden,die ging aan onze neus voorbij en terrecht... (ik liep voor aap ,voor mijn kind in de ring met een grote glimglach (iedereen begreep dat dit nooit de bedoeling was)
Mijn jongste zei,geef niks mama kan toch gebeuren.... (dat is toch geweldig)

Gillbo schreef:
Uh nee omdat 2ehands helemaal geen schande is.
Sommige mensen ook met geld vinden het zonde om nieuwe spullen te kopen terwijl marktplaats vol staat met goede spullen.
Materiaal verspilling......

Zo denk ik er ook over,ik ben een dief van m'n eigen portemoneé en soms is het niet anders als je het per direct nodig hebt!.
Zij blij ik blij.

**Geplaatst**: 11-12-14 15:26

Geplaatst: 11-12-14 15:26

De link tussen dure spullen en pushende ouders ontgaat me volledig. Vooroordeel?

Als telg uit een welvarende familie ontbrak het me als kind helemaal nergens aan. Noem me gerust een stront verwend nest maar ik heb simpelweg nooit hoeven kijken naar wat iets kostte. Gelijktijdig kochten we ook niet per definitie het duurste of het beste, maar deden de 'investeringen' wel heel bewust zodat we er lang plezier van hadden en met als hoofddoel iets te vinden dat het beste bij mij en/of het paard paste.
Spullen zijn bij ons nimmer aangekocht om te pochen of pushen; Als kind had ik mijn focus alleen maar op de pony's liggen; die maakte mij gelukkig. Als mijn moeder me slechts een halster+touw had gegeven dan had ik daarmee door de gemeenteperkjes mijn dressuurproefje geoefend. Als kind had ik geen enkele boodschap aan de nieuwste setjes of de mooiste cap; Had het paard echter een nieuw zadel nodig maar lag het na 2 aanpassingen nog steeds niet optimaal dan kochten we net zo makkelijk een nieuwe om ellende te voorkomen.
Toen ik als 10 jarig meisje nieuwe lederen cavallo laarzen á 1.400 gulden niet lekker vond zitten, kocht mijn moeder daarentegen net zo gemakkelijk een paar tweedehands petri's voor 50,- die ik fijner vond en genoot dan zichtbaar van de enorme glimlach die dat mij bracht.

Plezier heeft altijd centraal gestaan en stond los van het uitgavenpatroon of prestatiedruk. Ik ben geen ster-ruiter, dat wist ze... Ze eiste geen prestatie, ze eiste plezier in dat wat ik deed.

Ik denk ook niet dat rijke ouder per definitie fanatieker zijn; Zij liggen juist niet wakker van een paard of pony meer of minder, die link verwacht ik juist eerder bij ouders die budgettair al (voorbij) hun bovengrens gaan en zodoende de (financiële) druk (op zichzelf) veel te hoog leggen en dat graag gecompenseerd zien middels een (tegen)prestatie. "You see, it was all worth it"

**Geplaatst**: 11-12-14 15:36

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 11-12-14 15:36

Vivana ik heb het niet over jou (persoonlijk) maar over de ouders die echt geen seconde naar prijskaartjes hoeven kijken, omdat er gewoon zoveel geld is. De ouders die een kaderpony kunnen kopen, de ouders met acht dure auto's op de dam, de ouders die een grote luxe vrachtwagen met living en douche kopen om internationaal te kunnen gaan, die een nieuw maatzadel kopen alsof het een brood is.
Waarom zouden die tweedehands kopen als het ook nieuw kan?

**Geplaatst**: 11-12-14 15:40

Geplaatst: 11-12-14 15:40

Urielle schreef:
Vivana ik heb het niet over jou (persoonlijk) maar over de ouders die echt geen seconde naar prijskaartjes hoeven kijken, omdat er gewoon zoveel geld is. De ouders die een kaderpony kunnen kopen, de ouders met acht dure auto's op de dam, de ouders die een grote luxe vrachtwagen met living en douche kopen om internationaal te kunnen gaan, die een nieuw maatzadel kopen alsof het een brood is.
Waarom zouden die tweedehands kopen als het ook nieuw kan?

Ja okay...ik zou me daar niet eens aan willen spiegelen,ik ben nl van mening dat niet elk Z-paard en/of pony een betere is als die ikzelf heb

En ik heb aan zulke mensen zelf een pony van mij verkocht en de instelling die de kinderen er bij hebben......laat ik daar maar niet over spreken...

**Geplaatst**: 11-12-14 16:09

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 11-12-14 16:09

Ik ben waarschijnlijk te praktisch, maar hoeveel geld ik ook op de bank zou hebben, ik zou bijvoorbeeld nooit van mijn leven 1400 euro gaan uitgeven voor een paar paardrijlaarzen voor een 10-jarige die er niet veel langer dan een half jaar mee zou doen wegens nog (snel) groeiende voeten.
Daarom koop ik ook geen dure rijspullen voor mijn dochter, ze is er zo weer uit en je kunt het uiteraard nog op Marktplaats zetten, maar je krijgt er dan nog maar een fractie voor dan je in eerste instantie betaald hebt. De Decathlon-spullen voldoen ook prima en zijn nog leuk en van redelijk goede kwaliteit ook.

**Geplaatst**: 11-12-14 16:27

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 11-12-14 16:27

helemaal mee eens, zeker als je kinderen in de groei zijn!

Ik merk trouwens wel altijd een verschil tussen mensen waarvan de kinderen opgegroeid zijn met en tussen de paarden (omdat er thuis al paarden waren) en tussen mensen die op latere leeftijd een paard hebben gekocht.

De eerste groep lijkt het heel gewoon te vinden allemaal en het paard moet gewoon presteren (anders moet ie maar weg), en de tweede groep (waaronder ikzelf, haha) lijkt altijd veel trotser op hun paard en lijken er voorzichtiger mee. Ik vind het nog steeds een voorrecht een paard te bezitten en blijf het bijzonder vinden, mijn eigen paard!

Of heb ik het mis? Ik zie dit in mijn omgeving namelijk vaak.

**Geplaatst**: 11-12-14 16:32

Geplaatst: 11-12-14 16:32

Urielle schreef:
Vivana ik heb het niet over jou (persoonlijk) maar over de ouders die echt geen seconde naar prijskaartjes hoeven kijken, omdat er gewoon zoveel geld is. De ouders die een kaderpony kunnen kopen, de ouders met acht dure auto's op de dam, de ouders die een grote luxe vrachtwagen met living en douche kopen om internationaal te kunnen gaan, die een nieuw maatzadel kopen alsof het een brood is.
Waarom zouden die tweedehands kopen als het ook nieuw kan?

In ons geval: Omdat het tweedehands item dus bijvoorbeeld leuker of comfortabeler was, en we niet van verspilling hielden.

Ik beschik nu ook niet over dezelfde middelen als mijn ouders destijds.
Onze zoon hobbelt prima op zijn dikke shetlander met decathlon cap en equitheme rijbroekjes. Ook mijn eigen dieren lopen nog met dezelfde spullen als 10 jaar geleden; Het slijt gewoon niet. Ik heb me rot gelachen om alle scheve blikken toen ik op een dure stal in de meest mislukte combinaties ten tonele verscheen; Mijn ANKY jasje dat 12 jaar geleden echt reuze hip was, is nu natuurlijk net een jute zak om te zien. Idem voor mijn fantastische Eskadron dekjes uit hetzelfde tijdperk.

Sinds kort heb ik een nieuw paard en zijn we voor het eerst weer aan het kijken voor nieuwe spullen. Ik ben me rot geschrokken van alle prijzen; €80,- voor een setje peeskappen, plots vond ik mijn oude zwartjes eigenlijk nog in uniforme conditie.

De dag dat mijn zoon besluit ambitieuzer bezig te willen zijn en hij zijn shetje fijn rond kan sturen wil ik heus overwegen een goede sportpony te kopen. Maar ik geloof niet dat ik ooit de moeder zal zijn die prestaties verlangt, wel liefde en plezier... Ik wil dat hij goed is voor zijn beestjes en zuinig is op zijn spullen, of hij nu boscrosst of op 16 jarige leeftijd mee doet aan de OS.

**Geplaatst**: 11-12-14 17:15

Geplaatst: 11-12-14 17:15

Robin_S schreef:
Ik lees hier dingen over dure sportpony's en vrachtwagens en privélessen. En in ruil daarvoor presteren!! Maar ik kan mij écht niet herinneren dat ik op mijn 8 jaar wakker lag over dat soort zaken. Voor mij telde maar één ding: PAARDEN Presteren in ruil om met paarden bezig te mogen zijn? Whut?

<knip>
Misschien zijn de tijden veranderd en zijn de kinderen van nu gewoon kleine volwassenen geworden... maar eerlijk gezegd betwijfel ik dat. Kinderen zijn nog steeds kinderen, maar mogen in deze competitieve maatschappij vol kansen geen kind meer zijn. Alles moet snel gaan.

.

Dat is precies waar ik me zo'n zorgen om maak. Kind moet presteren en stinkende best doen, want
- dure trailer gekocht
- ma is 's morgens vroeg opgestaan
- ma heeft vlechtjes gemaakt
- dure pony, dure spullen
- dure lessen
- dure hoefsmid, veearts, voer, stalling en de rest...
- kost veel tijd van ouders
- en veel moeite
- etc etc.

Maar nergens lees ik bijvoorbeeld iets als: ik eis van mijn kind dat het presteert omdat
- ik dat goed vind voor de ontwikkeling van mijn kind
- mijn kind zich daardoor beter in zijn/haar vel zit
- hij/zij mentale vaardigheden opdoet voor later
- mijn kind daar gelukkig en blij van wordt

En dat vind ik wel verontrustend. Ik neem aan dat opvoeden niet betekent: tijd en geld in je kind steken en daarvoor dingen terugeisen. Het is toch geen ruilhandel? Als je ergens geld aan wilt uitgeven en daarvoor iets leuks terug wilt zien, dan neem je maar een abonnement op Netflix.

Opvoeden is volgens mij je kind centraal stellen en zorgen dat het alles meekrijgt om een evenwichtige, gelukkige volwassene te worden. En je best leren doen is en leren mee te doen aan competities is daar een onderdeel van. Maar kind zijn is ook: mogen falen, prutsen en spelen ('lol op je knol') zonder meteen te moeten dealen met teleurstelling van je ouders.

**Geplaatst**: 11-12-14 17:32

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 11-12-14 17:32

@Safina: Precies! Ik vind het zo'n ergenis al die ouders die bijv. zeggen: "Ik sta toch niet voor niets zo vroeg op om pony' s te knotten...." Plezier maken, ontwikkelen en nieuwe vaardigheden op doen is in de huidige maatschappij al een prestatie an sich.

**Geplaatst**: 11-12-14 17:40

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 11-12-14 17:40

*ik heb alleen de OP gelezen*
Maar ja dat zie ik ook vaak. En dan prijs ik mij geluk met mijn moeder. Zij laat mij doen, en geeft af en toe tips terwijl ze een paar sprongen zet. Als ik mijn parcour ga verkennen rijd zij even.

Er zijn echt genoeg ouders die boos worden als de prestaties niet goed genoeg zijn. In plaats van hun kinderen te troosten en bv. te zeggen volgende keer beter etc. Het is tenslotte voor het plezier...

**Geplaatst**: 11-12-14 18:05

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 11-12-14 18:05

@Pinda- Dipje: nee natuurlijk, als je het tweedehands beter kunt krijgen dan nieuw is dat anders. Maar ik zie de dingen die ik voor mijn dochter koop (of zou kopen als ik een rijke troela was

) niet als verspilling. Ik zie dat als steun of investering of gewoon uiting van liefde ofzo, de goede uitdrukking krijg ik niet eens gevonden :')

. Kosten voor mijn kinderen zijn voor mij nooit weggegooid geld. Nu is het paardrijden en toevallig ken ik daar mijn weg in omdat ik zelf rij, maar voor tennis of schaatsen zou ik hetzelfde doen. Binnen mijn financiële mogelijkheden krijgt ze de spullen om haar hobby op de best mogelijke manier te beoefenen. Helaas zijn wij modale verdieners en moet ze het doen met tweedehands Pikeurbroeken of het mooiste wat ik kan vinden in budgetmerken (jasje van de Decathlon heb ik gepimpt met dure blingbling knopen en nu lijkt het heel wat hahaha) maar zeker weten dat we als we rijk waren verhoudingsgewijs net zoveel zouden investeren. Niet omdat ik denk dat ze de nieuwe Anky wordt maar omdat we haar het beste en alle succes van de wereld gunnen.

**Geplaatst**: 11-12-14 18:22

Geplaatst: 11-12-14 18:22

Dure dingen kopen konden wij wel, financiele middelen waren hier ook altijd wel voorhanden. Ik had altijd maar één voorwaarde wat betreft pony's en paarden, je doet mee in alle facetten die er bij horen, afmesten, trainen, alles poetsen, stallen schoon houden, hooien enzenz. Met geld is veel te koop maar niet de liefde van je kind. Het enigste waarbij ik niet op de centen keek waren goede pony's en later paarden en zadels ed. Wilden de kinderen bepaalde merken, dan spaarde je er maar voor. Ook heb ik altijd de regel gehad dat inschrijfgeld terug betaald werd als ze een geldprijs wonnen, de rest mochten ze houden. Niet omdat ze daar fanatieker van werden maar om te laten merken dat voor niets de zon op gaat. Als je met vier of vijf beesten op wedstrijd ging(inderdaad, we hadden wel een vrachtwagen) dan kostte dat klauwen met geld. Ook nu zie ik een deel van mijn opvoeding terug in de kinderen, inmiddels volwassen en gelukkig. Ze kopen nog steeds heel veel tweedehands. Dat is geen krenterigheid maar gewoon geen waarde hechten aan dure spullen als je ze ook goedkoop kunt krijgen. Ze investeren liever in huizen en bankrekeningen.
Had ik ze vroeger opgevoed met het besef dat de bomen tot in de hemel rijken dan hadden ze het nu een stuk lastiger gehad. Daarom heb ik vaak best wel medelijden met kinderen die alles krijgen wat ze maar willen, ook al moeten ouders zich het brood uit de mond sparen. Kinderen zijn soms heilig en mag het niet aan het nieuwste van het nieuwste ontbreken, grotere fout kun je in mijn ogen als ouders niet maken. Liefde , warmte, gezelligheid en structuur en duidelijke regels is veel beter. Kan geen geld tegen op.

**Geplaatst**: 11-12-14 22:11

Geplaatst: 11-12-14 22:11

Ik moet Urielle wel een beetje gelijk geven. In dit topic staat een goede pony en dure spullen gelijk aan een superverwend kind waarvan de ouders onterecht hele hoge verwachtingen hebben, hun kind pushen en hem maar meestal haar het plezier in de sport ontnemen.

Zo werkt het natuurlijk niet. Er wordt hier over uitzonderingen gesproken en uitzonderingen bevestigen juist niet de regel.

Ik ken mensen die alles voor hun kinderen over hebben en super dieren kopen inclusief goede spullen. Zijn die kinderen verwend? Ja natuurlijk maar zijn ze ook verpest? Echt niet want ze worden eerlijk opgevoed en moeten er zelf hard voor werken als ze het willen. Op wedstrijd ontstaat ook nogal eens een vertekend beeld omdat sommige kinderen door stress anders reageren en de ouders soms ook wel eens. Ouders zijn ook mensen

Even over ons gesproken: mijn dochter zit in het talentenplan in Nederland en heeft een paar heel goede paarden en goed spul maar ze werkt daar zelf keihard voor. Niet alles is nieuw maar dat hoeft ook niet. Wij moeten en hebben er heel veel voor over. Spreek ook de andere ouders en sommigen hebben het financieel echt gemakkelijker dan wij maar die scheppen ook niet op. Het is de inzet van de ruiter die er toe doet. Kinderen die gepusht worden zijn echt zwaar in de minderheid en geven echt wel op. Het zijn de die hards die er, met heel veel steun, komen en dan lijkt het misschien of ze alles maar krijgen maar negen van de tien keer is dat niet zo.

**Geplaatst**: 11-12-14 23:07

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 11-12-14 23:07

Ik denk ook niet dat er verband is tussen veel geld hebben en veel eisen van een kind. Het komt net zo hard voor bij kinderen zonder dure pony's en sjieke spullen, is mijn ervaring. En ik ken ook steenrijke ouders die het allemaal prima vinden, zolang de kinderen maar lol hebben.

Maar het lijkt voor sommige ouders wel ruilhandel. Ze verwachten vanalles van hun kinderen. Wat ze erin steken aan geld en moeite wordt dan als legitimatie gebruikt om onredelijk veel van je kind te mogen eisen en het plezier in de paardensport te mogen vergallen.

En of ouders nou met pijn en moeite dat oude trailertje bij elkaar hebben gesprokkeld of van hun goldcard die hele luxe vrachtwagen hebben gekocht..... Je moeder zelf een rijjasje naait omdat er geen geld is voor een nieuwe of je drie jasjes van 300 euro hebt..... het zal voor het kind geen verschil maken: Als je ouders teleurgesteld in je zijn en je inwrijven dat ze zoveel moeite voor je hebben gedaan, voelt elk kind zich schuldig en doet dat pijn.

**Geplaatst**: 11-12-14 23:15

Geplaatst: 11-12-14 23:15

Dat is zeker Safina maar dat komt in elke sport voor en dat zijn, gelukkig, in elke sport de uitzonderingen.

Hier wordt er een beetje over gedaan of dat de meerderheid is en wordt er afgegeven op kinderen die wel (toevallig) het juiste beestje onder hun billen hebben. Is me al eens vaker opgevallen op deze site. Als je ergens blij mee bent dan ben je een opschepper. Gelukkig is het echte leven een stuk genuanceerder.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-14 23:22

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-14 23:22

Niet iedereen is zo nee. Dat zeg ik ook niet.
Ik ken iemand, mooi huis, dure paarden, maar staat wel elke zaterdag te werken bij de Action. Die nieuwe laarzen of dekje moet ze zelf betalen.

**Geplaatst**: 11-12-14 23:29

Re: Ouders "fanatieker" dan de kinderen?

Geplaatst: 11-12-14 23:29

Tja, dat is de meerderheid Ess_Ramona maar die worden op een lijn gezet met de enkeling die het (ogenschijnlijk) wel zou kunnen. Zodra je je hoofd boven het maisveld uitsteekt ben je de pineut. Jammer maar helaas. Daarom komen er veel mensen niet meer op bokt.

**Geplaatst**: 11-12-14 23:33

Geplaatst: 11-12-14 23:33

Ik zag het hier ook wel eens op de Bixie wedstrijden, jammer hoor zulke ouders of beter gezegd arme kinderen Y;(

Alle andere pony's werden luidkeels afgekraakt, aan iedere andere pony mankeerde in haar ogen wel iets.
Kinderen wisselde vaker van pony dan van ondergoed, geen enkele pony was goed genoeg.
Alleen jammer dat ze niet zag dat de kinderen de pony's niet aankonden. En moeders maar bléren en bléren.
P*slink als een andere pony/ruiter won van één van haar kinderen.
Pony werd letterlijk op de vrachtwagen gekwakt en regelmatig te koop aangeboden.
Kinderen kregen heel veel gescheld naar hun hoofd.
Proberen andere in een slecht daglicht te zetten bij de jury....

Maar goed je ziet het niet alleen bij paardrijden, kijk eens naar voetbal wat daar soms word uitgekraamd door ouders

**Geplaatst**: 11-12-14 23:47

Geplaatst: 11-12-14 23:47

Percy schreef:
Dat is zeker Safina maar dat komt in elke sport voor en dat zijn, gelukkig, in elke sport de uitzonderingen.

Hier wordt er een beetje over gedaan of dat de meerderheid is en wordt er afgegeven op kinderen die wel (toevallig) het juiste beestje onder hun billen hebben. Is me al eens vaker opgevallen op deze site. Als je ergens blij mee bent dan ben je een opschepper. Gelukkig is het echte leven een stuk genuanceerder.

Ik vrees dat het niet zo uitzonderlijk is. Ik zie het veel te vaak gebeuren, die overfanatieke, veeleisende en zeer ongezellige ouders. Overigens valt me juist op dat hun kinderen vaak helemaal niet zo'n bijzondere pony hebben. De mensen die ik voor ogen heb, zijn stuk voor stuk mensen die het voor zichzelf vroeger (of nu) niet waar hebben kunnen maken in de paardensport. En in een leuke pony uitkiezen blinken ze dus meestal ook niet echt uit.

Ik zie ouders die zelf op hoog niveau rijden eigenlijk nooit zo raar doen op wedstrijden. Die gaan, voor wat ik ervan zie, nooit tekeer tegen hun kinderen. Die hoor je eigenlijk niet aan de rand van de bak. Maar goed, die hebben waarschijnlijk zelf hun dromen verwezenlijkt en hebben hun kind niet nodig om zichzelf te bewijzen. En weten waarschijnlijk beter dan iedereen dat winnen mooi is, maar dat het uiteindelijk allemaal maar relatief is.