Bokt.nl

Simpelman schreef:

Een paard is een angstig dier, wanneer hij iets niet begrijpt, ongenoegen beleeft of pijn heeft dan gaat hij er vandoor.
Hij zoekt de veiligheid, dat is zijn instinct.
Aangezien het hem zo niet lukt van zijn probleem af te komen omdat dat op zijn rug zit zal hij steeds sneller willen gaan.
Alles dat we met een jong paard doen in het begin van zijn carrière valt onder bovenstaande.

Het is de kunst voor de vluchtdrang te stoppen.
De lesjes moeten in het begin opgedeeld worden in zo kleine stukjes dat hij die hij die kan overzien en direct te stoppen bij het geringste positieve resultaat.
Telkens dag na dag de dezelfde lesjes herhalen op precies dezelfde manier en telkens stoppen voor de vlucht.
Die vluchtdrang voel je aankomen, als je hiermee ervaring hebt zie je het duidelijk in de ogen.

Telkens wanneer de les begrepen is doe je er een klein schepje boven op, wekt dat spanning op, terug naar de vorige trede.
Het gaat om het opbouwen van vertrouwen niet om het resultaat, dat komt veel later.

In het begin alleen maar stap.
Is dat emotioneel onder kontrole dan een heel kort drafje.
Stop op het goede moment!

Ik neem mijn jonge paarden altijd direkt mee naar buiten om te wandelen, alles doen, inclusief de kermis, buiten gebeurt het!
Daar bouwen we aan de relatie, de communicatie, het vertrouwen (in elkaar).

sanne83 schreef:

femo schreef:

Wat ik lastig vind als ik met een paard begin, (los van het vertrouwen, etc etc, is tempocontrole zonder je handen te gebruiken. is het volgens jou toegestaan (als je paard het moet leren) om halve ophoudingen te geven? consequent, en duidelijk? ) even voor de duidelijkheid, ik ben geen bekkentrekker/plukker. en ben zeer geinteresseerd in hoe andere dit doen.

Voor mij geldt: in het begin zo weinig mogelijk. Een paard loopt vaak over z'n tempo door spanning. Als je met twee handen gaat tegen houden, wordt dat vaak alleen maar erger.
Ik probeer die spanning zoveel mogelijk te vermijden (goede voorbereiding op de grond). In het zadel rijd ik er als het ware omheen, gebruik duidelijke patronen (voltes!) om af te remmen en ontspanning te vinden. Pas als die ontspanning gevonden is, rijd ik grotere voltes en rechte lijnen. Zodra het paard ontspannen is, zal het prima kunnen reageren op een ophouding.

Simpelman schreef:

Een paard is een angstig dier, wanneer hij iets niet begrijpt, ongenoegen beleeft of pijn heeft dan gaat hij er vandoor.
Hij zoekt de veiligheid, dat is zijn instinct.
Aangezien het hem zo niet lukt van zijn probleem af te komen omdat dat op zijn rug zit zal hij steeds sneller willen gaan.
Alles dat we met een jong paard doen in het begin van zijn carrière valt onder bovenstaande.

Het is de kunst voor de vluchtdrang te stoppen.
De lesjes moeten in het begin opgedeeld worden in zo kleine stukjes dat hij die hij die kan overzien en direct te stoppen bij het geringste positieve resultaat.
Telkens dag na dag de dezelfde lesjes herhalen op precies dezelfde manier en telkens stoppen voor de vlucht.
Die vluchtdrang voel je aankomen, als je hiermee ervaring hebt zie je het duidelijk in de ogen.

Telkens wanneer de les begrepen is doe je er een klein schepje boven op, wekt dat spanning op, terug naar de vorige trede.
Het gaat om het opbouwen van vertrouwen niet om het resultaat, dat komt veel later.

In het begin alleen maar stap.
Is dat emotioneel onder kontrole dan een heel kort drafje.
Stop op het goede moment!

Ik neem mijn jonge paarden altijd direkt mee naar buiten om te wandelen, alles doen, inclusief de kermis, buiten gebeurt het!
Daar bouwen we aan de relatie, de communicatie, het vertrouwen (in elkaar).

ART_UMA schreef:

Hier kan ik het helemaal mee eens zijn, maar...

Om Emiel Voest vrij te citeren,"evolutie: de bangste leeft het langste".
Om Carl Hester vrij te citeren, "je paard moet bij voorkeur wel moed hebben".
Om Tineke Bartels vrij te citeren, "Jazz tijdens de hengstencompetitie was echt geen pretje".

Vertrouwen is goed, controle is beter!

Want dat is volgens mij het grote verschil, juist bij wedstrijden gaat het om controle, elke oefening zo goed mogelijk op de gevraagde plaats. In het trainen gaat het in eerste instantie om het aanleren, op de goede manier uitvoeren door goed voorbereiden, dat geeft zelfvertrouwen (op de manier zoals boven beschreven).
Maar het begint wel bij controle (ook zoals boven gesteld), alle dressuur toppers geven dat ook aan, eerst tempo controle, en daar zit denk ik het verschil tussen de paarden met moed en die zonder, of hoog in het bloed staand, wat mij betreft is de (hoofd)houding ondergeschikt aan de controle.

Om dan terug te komen op de afbeeldingen van SuzanneF, hier zie je een paard met veel talent, krijgt misschien wel 8'en voor de gangen (ik ken het paard niet) en zeker in de lagere proeven is het gaan en de ruimte van de bewegingen belangrijk. Als je dat dan vergelijkt met "brave" paarden die beperkter bewegen, het minder "vanzelf" doen en dus voor de jury impuls tekort komen....
Neus net voor of net achter de loodlijn, speelt nauwelijks mee in de lager proeven. Het verschil zit in "tegen de hand" = vaak ver voor de loodlijn en vaak met wat onderhals vs " te diep" = duidelijk achter de loodlijn, helemaal als daar ook contactverlies bij optreed.

Als je met die bril naar de foto's kijkt, is het verschil snel gemaakt, dit is natuurlijk ook weer niet het ideaal beeld, maar er is wel kwaliteit zichtbaar, aan de ene kant focused dit topic zich op een beperkt onderdeel (neuslijn), maar het is ook weer niet los te zien van het complete plaatje.

listiglistje schreef:

Ik kijk niet naar plaatjes, liever in het echie

Ziet er toch echt heel fijn uit voor een 5 jarig paard, ik kan daar van genieten...
Deze bokker is meerdere malen terecht NL kampioen geworden!

De huidige wedstrijdsport wordt hier op Bokt vaak afgedaan als geruk en gepluk, jammer....

[ Video ]

pien_2010 schreef:

Ik zou het geweldig bewegende paard van Suzanne F wel eens willen zien in de baan als deze correct opgeleid wordt of werd. Dan weet je niet wat je ziet. Dit paard is zo goed gefokt, zo geweldig denk ik als het om gangen gaat, uitstraling, dat hij ondanks de manier van rijden nog goed weet te presteren.

Els1984 schreef:

hwn schreef:

@SusanneF, ik kan wel meegaan in de mening van Simpelman. Ik vind het paard trouwens met een valse knik lopen, hoogste punt zit niet vlak achter de oren, maar enkele wervels verder. Het is idd een plaatje zoals men het tegenwoordig graag ziet op wedstrijd, maar het is niet klassiek.

Dankjewel, dat was ook wat ik dacht toen ik de foto's zag. En snapte al niet dat iedereen het zo'n fijn beeld vind. Ik vind de dressuur van tegenwoordig ook vaak geen fijn beeld. Maar het is ook zo moeilijk om te verbeteren. Ik heb verschillende instructrices gehad en van allemaal hoor je wel: even spelen met de teugels, wat kneepjes geven om hem net een beetje ronder te krijgen.

[pien_2010] schreef:

Artuma het een sluit het ander niet uit. Als het paard vertrouwen heeft in de ruiter en zich edelmoedig overgeeft aan, dat kun je tot op de mm de oefeningen rijden, ook in een wedstrijd. WANT als het rijden gaat via de weg van vertrouwen en correct rijden, dan zie je de happy atlete en dat is zo gaaf.

[pien_2010] schreef:

Daarnaast maak je een onderscheid die volgens mij niet gemaakt kan worden. Je koppelt moed aan wel of niet hoog in het bloed staande. Ik heb hier twee paarden van het zelfde ras. De een heeft enorm veel moed, want was overal bang voor en via het vertrouwen durft ze nu bijna alles, is zeer sensibel en daar kun je de "wedstrijd: mee winnen .
De ander durfde vanaf veulen al alles en zou goed politiepaard zijn en daar kun je de oorlog mee winnen . Heb ik nooit iets aan hoeven te doen want dat paard is cool in de kop geboren.

ART_UMA schreef:

.Hoog in het bloed staan heeft voor mij de betekenis "snelle, misschien wel extreme reactie". Daar is meer controle op z'n plaats om ongelukken te voorkomen. Moed of "cool in de kop" is voor mij hetzelfde, het iets waar ze mee zijn geboren. Zonder moed moet het komen van gewenning en misschien wel overgeven aan de leider.

Askja schreef:

Dat het in de krant stond wil nog niet zeggen dat het waar is. Het stond vooral in de krant omdat de klant in kwestie met een hoop poeha de publiciteit zocht en daarbij het voordeel had dat ze geen onbekende was (ex-model). De bewijslast was niet waterdicht en e.e.a. is met een sisser afgelopen.

Simpelman schreef:

Een antwoord vanuit de KD.
Men heeft wetenschappelijk vastgesteld dat wanneer een paard zijn hoofd hoog heft met permanent aangespannen voorrug dat er dan rijkelijk adrenaline (stresshormoon) vrijkomt.
Vluchtstaat.
Wanneer ditzelfde paard de voorrug ontspant stopt deze adrenaline stroom.
Het achter de loodlijn en hoog ingesteld rijden doet het paard de voorrug aanspannen.
Resultaat stress.
Het is deze stress die vervolgens geexploiteerd wordt, deze geeft de overreactiviteit en de "Schwung" die men in de wedstrijden kennelijk wil.
Die overreactivitiet moet dan wel gecontroleerd worden en dat lukt dan alleen maar weer door het paard bij de kop te pakken en vast te houden.

Simpelman schreef:

Dit heeft allemaal niets met "bloed" te maken, een Engels volboed, een Anglo Arabier of een Arabisch volboed kunnen als ze juist zijn opgeleid doodkalm blijven onder stressvolle omstandigheden. Deze paarden laten zich alleen maar sneller in de stress zetten dan koudbloeds.