Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-05-13 08:17

Geplaatst: 08-05-13 08:17

Visitor....Klink!! Mijn lichtjes gaan branden.

Wat een idee eigenlijk! Ik bedoel: Ik ken wel mensen met een paard die op wedstrijden gaat. Vind het zelf leuk om mee te gaan op wedstrijden. En dan zou ik inderdaad deze mensen "mee" kunnen jureren.

Dit hoeft dan inderdaad niet elk weekend, maar 1 keer per maand op een zondag middag, wanneer zij op wedstrijd gaan en ik mee kan, is dat hardstikke leuk! Ook voor deze mensen, wat voor inzicht ik heb.

Vrijwilliger, dan voel ik me zo verplicht. En dat vind ik vervelend.

Maar zoals jij daar over denkt, sta ik helemaal open voor! Vind dat echt een super leuk idee!

**Geplaatst**: 08-05-13 08:56

Geplaatst: 08-05-13 08:56

liedje89 schreef:
Ansie schreef:
Ach Jasmijn beetje sneue reactie hoor, dat ben ik inmiddels wel gewend van je dus ik zal toch nog wat terug schrijven. Er is nogal een verschil in vanzelf een GP proef lopen of op hulpen reageren en een GP proef lopen, en het trainen op een manier dat het paard zich totaal onderwerpt aan de ruiter.
Je kan ook overdrijven met het 'overleg' te noemen, voor mij is het meer vraag en aanbod. Niet alleen maar eenzijdig opleggen. Kan je dan bijv. nog controleren of het te veel is wat je het paard oplegt. Kan ook zijn dat het totaal niet boeit hoor. Hij heeft het maar gewoon te doen, had ie maar kunstpaard moeten worden ipv sportpaard

Ik krijg bij dit commentaar echt geen praktisch beeld van wat je nu bedoeld. In welke zin is het opvolgen van de hulpen anders dan het onderwerpen aan de ruiter? Bij de termen "vraag & aanbod" en "eenzijdig opleggen" krijg ik ook niet echt een idee van wat je nu echt bedoeld, wat doe je dan anders als je iets vraagt als wanneer je het oplegt en welk aanbod??

Hmm, jammer dat je het in deze bewoording niet begrijpt. Ik denk dat je het antwoord moet zoeken in, wanneer is het reageren op een hulp en wanneer is het vluchten voor de hulp. En als vluchten voor een hulp gelijk staat aan scherp aan de hulpen staan dan heb ik niks gezegd

**Geplaatst**: 08-05-13 09:00

Geplaatst: 08-05-13 09:00

Joolien schreef:
Een beenhulp begrijp ik, ik ben consequent zat. Ik heb t meer over de hand waar ook TS het over heeft.

En over correct nageven, ik bied weerstand maar minimaal. Ik bied gewoon een constant contact, daarin werk ik niet terug, hooguit een keer mijn hand sluiten en been geven als het paard er doorheen loopt maar meer niet.

Ik snap dat dat jouw ervaring is Joolien. Dan heb je gewoon mazzel gehad met de paarden die je onder je kont hebt (gehad). Maar ieder paard is anders en op de een zal je nu eenmaal meer druk moeten zetten of groter moeten inkomen dan de ander. Ik kan zonder het paard, de combinatie te zien, niet zien wat zij nodig hebben. Jasmijn zei dat al aardig: de meer sensibele paarden zul je eerder met kleinere hulpen kunnen rijden dan bijvoorbeeld een flinke gelderse tuiger. Ook speelt de bouw, karakter, scheefheid van het paard etc etc behoorlijk mee in hoeveel druk je moet gebruiken om je paard recht en af te richten. Ik zou dan ook niet zomaar kunnen zeggen of de instructrice van TS geen goede is. Dan zou ik haar op een filmpje aan het werk moeten zien.
In sommige gevallen is het - en daar sluit ik mij bij Jasmijn aan - niet anders dan van heel groot naar heel klein werken.

Het probleem van TS is inderdaad "groen op groen". Ze moet eerst nog een goed ruitergevoel ontwikkelen en leer dat maar eens op een groen paard. En heel lastige situatie; dan moet je eigenlijk iemand (ervaren) hebben die dat paard minstens 2 x per week rijdt en zelf 2 x per week lessen. Rest vrij of aan de longe. Constante begeleiding dus.

**Geplaatst**: 08-05-13 09:23

Geplaatst: 08-05-13 09:23

schrikdraad schreef:
Paarden zijn slim dat duurt geen 5 uur of weken.
Dan doe je als ruiter heel wat verkeerd.

Paarden zijn juist heel dom en daarom duurt het geen vijf uur of weken. Een hond is een stuk slimmer.
Paarden redeneren niet en reageren puur instinctief op correctie en beloning (druk en druk weglaten).
Op de wat slimmere - of laten we zeggen, wat meer karaktervolle - exemplaren heb je wat meer overtuigingskracht/handigheid nodig.

**Geplaatst**: 08-05-13 09:35

Geplaatst: 08-05-13 09:35

ijssnuiver schreef:
De foto van Simpelman, spreekt mij ook niet heel erg aan moet ik zeggen. Ik zie vreselijk veel spanning bij het paard, helaas.

De "spanning" in het lichaam die je ziet is als die van een gewichtheffer die een groot gewicht in evenwicht boven zich houdt.
Een goed uitgevoerde piaffe is een enorm zware oefening ook mentaal, voor zowel ruiter als paard en het toppunt van de klassieke dressuur.
Het vraagt grote concentratie en precisie.

Heden ten dage wordt deze extreem moeilijke oefening vaak uitgevoerd door het paard te leren de achterhand te verlagen, de achterbenen onder te brengen en op te tillen.
Dit het tegenovergestelde van dat wat de werkelijke bedoeling is.

De ruiter op de foto is een meester in de klassieke rijkunst, extreme lichtheid is zijn parool.
Ik ken hem persoonlijk er wordt niets "getruuct".

Alleen in nederigheid kunnen we van anderen leren.

**Geplaatst**: 08-05-13 09:38

Geplaatst: 08-05-13 09:38

Babootje schreef:
schrikdraad schreef:
Paarden zijn slim dat duurt geen 5 uur of weken.
Dan doe je als ruiter heel wat verkeerd.

Paarden zijn juist heel dom en daarom duurt het geen vijf uur of weken. Een hond is een stuk slimmer.
Paarden redeneren niet en reageren puur instinctief op correctie en beloning (druk en druk weglaten).
Op de wat slimmere - of laten we zeggen, wat meer karaktervolle - exemplaren heb je wat meer overtuigingskracht/handigheid nodig.

Babootje doe eesn een TTEAM workshop en wees verast over de geestelijke capaciteiten van een paard.
In deze workshops wordt uitsluitend gewerkt met de hersenen van het paard en niet in de zin van het behaviorisme.

**Geplaatst**: 08-05-13 09:39

Geplaatst: 08-05-13 09:39

Babootje schreef:
schrikdraad schreef:
Paarden zijn slim dat duurt geen 5 uur of weken.
Dan doe je als ruiter heel wat verkeerd.

Paarden zijn juist heel dom en daarom duurt het geen vijf uur of weken. Een hond is een stuk slimmer.
Paarden redeneren niet en reageren puur instinctief op correctie en beloning (druk en druk weglaten).
Op de wat slimmere - of laten we zeggen, wat meer karaktervolle - exemplaren heb je wat meer overtuigingskracht/handigheid nodig.

Ik denk dat je het 'wezen' paard dan toch echt te kort doet. Fijn dat wij dat allemaal bepalen voor dieren hoe slim of dom ze zijn. Maar als je je er eens echt in gaat verdiepen kom je er achter dat het wat complexer ligt. Een paard kan inderdaad reactief reageren, maar ook wel degelijk cognitief (zo leren ze immers ook van elkaar). Enerzijds kunnen wij dat reactieve heel handig gebruiken, maar met het 'gevaar' het paard daarbij af te stompen. Het cognitieve zou je kunnen stimuleren zodat het paard daarmee ook veel zekerder van zijn omgeving wordt in plaats van direct in dat reactieve te schieten en wij weer 'het leidertje' moeten spelen, wat we misschien op dat helemaal niet zijn voor het paard (dan bestaat de leidersrol namelijk meestal uit pure angstonderdrukking in plaats van dat het paard je werkelijk vertrouwt als leider en rustig blijft). Daarnaast verbeter je dan ook meteen de band met je paard, voor degenen die dat belangrijk vinden. Maar dit staat allemaal nog in de kinderschoenen in de paardenwereld. Wel erg interessant vind ik.

**Geplaatst**: 08-05-13 09:43

Geplaatst: 08-05-13 09:43

maralyn schreef:
Ook kijkend wat het paard doet, wat gebeurt er als ik iets meer geef, gaat hij dan nog mijn hand op zoeken? Of gaat hij dan meteen met zijn kop omhoog? (En dat zie je ontzettend veel, teugels iets geven, en ipv zoeken gaan ze met hun hoofd omhoog) Maar....Waar komt dat dan weg?
Ruiter die het paard eigenlijk teveel vasthoud? Een ruiter die te ruw is en het paard wat is overgeeft?

Als je de teugels verlengt en het paard volgt niet de hand, maar gaat met het hoofd omhoog, dan heb je nog niet het stadium bereikt van nageeflijkheid. Zoals Simpelman dat zo mooi omschreef in zijn lineaalvoorbeeld. Op het moment dat het paard correct nageeflijk is - de lineaal gebogen - de buikspieren aangespannen, dan moet je de hals kunnen verlengen, zonder dat het hoofd omhoog gaat of je paard op de voorhand valt omdat de buikspieren aangespannen blijven.

**Geplaatst**: 08-05-13 09:56

Re: Identiteitscrisis: Rijstijlen? Klassieke dressuur?

Geplaatst: 08-05-13 09:56

Beetje te kort door de bocht gesteld misschien van mij

, tussen slim en dom zit natuurlijk een hele wereld. Maar paardenliefhebbers zijn altijd geneigd veel meer intelligentie aan een paard toe te dichten als dat ze werkelijk hebben.

**Geplaatst**: 08-05-13 09:57

Geplaatst: 08-05-13 09:57

Babootje, hoe ga je dat oplossen.

Wendingen rijden? Schakelen? Ophoudingen?

Wat ik vraag, is om het duidelijk te maken voor de leken. Hier in ben ik ook een leek, omdat het mij nog altijd is gelukt, ondanks meer uren te draaien wat mijn resultaat was, zonder gesjor getrek, en heb ik dus wel na uren mijn doel bereikt.

Wat ik dan bij menig ruiters zie die wel met druk rijden, kneepjes rijden en ander gesjor en getrek, is dat de dieren een onderhals kweken en hun rug wegdrukken.

En hoe ga je dat voorkomen, zonder dat je het paard als het ware vast rijd?

Laatst bijgewerkt door maralyn op 08-05-13 10:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-05-13 10:14

Re: Identiteitscrisis: Rijstijlen? Klassieke dressuur?

Geplaatst: 08-05-13 10:14

Ik voeg me hier ook even tussen. Heb zo ongeveer alles gelezen.
Ik vind het vooral heel grappig dat bij de foto van de piafferende schimmel alle "excuses' worden gebruikt die ook gebruikt kunnen worden voor GP ruiters met hun paarden.

Ik zie idd ook een op en mond en spanning en inderdaad dat is niet raar in deze vorm van aanspanning, maar dat geldt dan voor elk paard waarvan je oefeningen vraagt op dit niveau.

Wat betreft handgebruik: het valt mij op dat op bokt iedereen bij het woord kneepjes op de kast zit. Dat je hand stil moet zijn etc. Ik vind dit altijd zo een grote onzin. Heeft er ooit wel eens iemand bedacht dat bij een stille hand heel veel ruiters gaan vasthouden en dat dit veel minder fijn is voor het paard dan een losse ontspannen hand dat kneepjes kan geven?
En ik zal heel eerlijk zijn, als mijn paard echt doordramt dan worden de kneepjes ook echt wel eens rukjes. Gelukkig had hij al heeel erg snel door dat hij dus niet moet drammen en kan ik ook zo zacht mogelijk zijn in mijn hand. Uiteindelijk willen we allemaal een stille zachte verbinding waarin we zelf elastisch zijn in onze handen, maar om daar te komen ben je wel even een stukje verder.
Overigens vind ik met een beetje druk echt helemaal niks mis. Zonder druk kom je in heel veel oefeningen kracht van achteren te kort.

**Geplaatst**: 08-05-13 10:14

Geplaatst: 08-05-13 10:14

sanne83 schreef:
Sorry, we bedoelen geloof ik wat anders met "tot het gaatje gaan". Je paard moet uiteindelijk reageren op de kleinste hulp, maar dat krijg je niet voor elkaar door altijd maar naar een hogere druk te gaan en reacties te eisen.

Wie heeft het over constant hoge druk? Alleen door consequent altijd een reactie op een hulp te eisen krijg je een gehoorzaam paard. Als je dat goed doet en duidelijk bent en ook alleen maar iets van je paard verlangd wat hij ook daadwerkelijk aankan, is er helemaal geen sprake van hoge druk. Tenzij het paard niet gehoorzaam is. En dat gebeurd ook wel eens. Daar hoeft echt niet altijd direct een dramatische reden aan ten gronslag liggen. Soms wil het paard nu eenmaal even niet wat jij wil. Komt bij de beste voor.

Om een paard verder te trainen moet je soms even zijn grens opzoeken, Even verlangen dat hij zich echt maximaal inzet/geeft. Dat kun je ook 'tot het gaatje gaan' noemen. Dat is soms nodig. Als je weet hoe spieren sterker worden, dan weet je dat extreme inspanning voor wat weefselschade zorgt (dat zorgt voor spierpijn bij het paard). Het lichaam gaat dat weefsel weer herstellen en maakt het nog sterker. Dus om je paard sterker te maken moet je af en toe het maximale van hem vragen. Doe je dat niet, dan blijf je op hetzelfde (africhtings) niveau steken. Vraag je te veel, dan ontstaan blessures. Daarom zijn de betere wedstrijd/dressuuruiters ook altijd heel erg bezig met trainingsschema's en een goede trainingsopbouw. De boog kan niet altijd gespannen staan tenslotte.

Simpelman schreef:
Je ziet een Iberisch paard op het toppunt van verzameling.

Ach krijgev we dat weer.... Het eeuwige vergelijken van bariokke paarden met warmbloeden en meten met twee maten. De een geeft uiiting van inspanning en concentratie en de ander wordt slecht gereden

Kansloos dit....

ijssnuiver schreef:
Die zullen er ongetwijfeld tussen zitten en daar hebben ze het volste recht toe, niet iedere methode past bij iedere combinatie. Maar ik beoordeel niet als ik mensen 1x zie rijden thuis, ik oordeel pas als ik ze structureel zie rijden en dat is vaak het geval. Uit 1x rijden kun je niks opmaken, blijven momentopnames.
Ik kan er niet zo mee zitten hoe andere mensen over mijn rijden denken, ik weet dat het werkt voor mij en mijn paarden. Ik heb kennis genoeg om dat te kunnen beoordelen en een instructeur die mij daar prima bij kan helpen.

Als niemand begrijpt wat je aan het doen bent , kun je het altijd nog een 'andere methode' noemen... Datzelfde geldt voor instructeurs die eigenlijk niet weten waar ze het over hebben.

Ik begrijp die wilgroei aan 'andere methodes' nooit zo.... Ik rijd geen western, maar ik begrijp wel wat een westernruiter aan het doen is, idem voor spring en eventing en endurence ruiters... Maar verder vind ik een hoop andere 'stromingen en methodes' vrij vaag en zie ik vaak niet waar het toe moet leiden.

**Geplaatst**: 08-05-13 10:23

Geplaatst: 08-05-13 10:23

jasmijn78 schreef:
Als niemand begrijpt wat je aan het doen bent , kun je het altijd nog een 'andere methode' noemen... Datzelfde geldt voor instructeurs die eigenlijk niet weten waar ze het over hebben. Ik begrijp die wilgroei aan 'andere methodes' nooit zo.... Ik rijd geen western, maar ik begrijp wel wat een westernruiter aan het doen is, idem voor spring en eventing en endurence ruiters... Maar verder vind ik een hoop andere 'stromingen en methodes' vrij vaag en zie ik vaak niet waar het toe moet leiden.

Hier kan ik niet echt inkomen.
GRaag meer uitleg daar over, als je dat wilt tenminste.
Omdat je zegt, wilgroei aan andere methodes....Andere stromingen...
Maar waarin uit zich dat, zou je daar een voorbeeld van kunnen geven, waardoor het plaatje van andere stromingen, methodes, duidelijker word in mijn hoofd?

**Geplaatst**: 08-05-13 10:30

Geplaatst: 08-05-13 10:30

maralyn schreef:
Ik zie veel meer mensen bitloos met een aanleuning rijden, van achteren naar voren, zonder valse knik.

Wat ijssnuiver zegt: Kan iemand mij dat uitleggen?

Te denken dat bitloos altijd zo'n vriendelijke fijne manier is, is ook een vergissing hoor. Een bitloos hoofdstel werkt vanuit het principe van druk op de neus.
Bij bitloze hoofdstellen moet je ook altijd goed uitkijken hoe hoog de neusriem zit. Zit hij te laag, kun je het neusbot breken (zoveel kracht kun je er mee uitoefenen).
Een bitloos hoofdstel werkt net als een hoofdstel met bit dus vanuit het principe druk en weglaten van druk. Helaas zie je bij de meesten die bitloos rijden (in ieder geval in mijn omgeving) dat het weglaten van druk niet gebeurt. Ik ben dus (tenzij een paard fysiek ongeschikt is voor een hoofdstel met bit) tegen bitloze hoofdstellen.

**Geplaatst**: 08-05-13 10:36

Geplaatst: 08-05-13 10:36

maralyn schreef:
Babootje, hoe ga je dat oplossen.

Wendingen rijden? Schakelen? Ophoudingen?

Wat ik vraag, is om het duidelijk te maken voor de leken. Hier in ben ik ook een leek, omdat het mij nog altijd is gelukt, ondanks meer uren te draaien wat mijn resultaat was, zonder gesjor getrek, en heb ik dus wel na uren mijn doel bereikt.

Wat ik dan bij menig ruiters zie die wel met druk rijden, kneepjes rijden en ander gesjor en getrek, is dat de dieren een onderhals kweken en hun rug wegdrukken.

En hoe ga je dat voorkomen, zonder dat je het paard als het ware vast rijd?

Excuus, ik weet even niet hoe je je vraag precies bedoelt?

**Geplaatst**: 08-05-13 10:39

Geplaatst: 08-05-13 10:39

Babootje schreef:
Beetje te kort door de bocht gesteld misschien van mij , tussen slim en dom zit natuurlijk een hele wereld. Maar paardenliefhebbers zijn altijd geneigd veel meer intelligentie aan een paard toe te dichten als dat ze werkelijk hebben.

Of we ze nu slim of dom vinden; je hebt iig geen 5 uur, weken of maanden nodig om een paard voorwaarts te leren gaan op je kuit

maralyn schreef:
Wat ik vraag, is om het duidelijk te maken voor de leken. Hier in ben ik ook een leek, omdat het mij nog altijd is gelukt, ondanks meer uren te draaien wat mijn resultaat was, zonder gesjor getrek, en heb ik dus wel na uren mijn doel bereikt.

Omdat jij veel tijd nodig hebt gehad om iets onder de knie te krijgen begrijp je waarschijnlijk niet dat iemand met meer ervaring en gevoel hetzelfde, en waarschijnlijk nog meer bereikt in een veel kortere tijd. Ook zonder gepluk en gesjor.

maralyn schreef:
Maar waarin uit zich dat, zou je daar een voorbeeld van kunnen geven, waardoor het plaatje van andere stromingen, methodes, duidelijker word in mijn hoofd?

Jij noemt jou rijden een 'andere methode', en je hebt veel verteld over hoe jij rijdt. Maar ik kan er geen kaas van maken. Ik krijg er geen beeld van hoe dat er uit moet zien en waar het toe moet leiden.

Laatst bijgewerkt door jasmijn78 op 08-05-13 10:40, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-05-13 10:40

Geplaatst: 08-05-13 10:40

Babootje schreef:
maralyn schreef:
Ik zie veel meer mensen bitloos met een aanleuning rijden, van achteren naar voren, zonder valse knik.

Wat ijssnuiver zegt: Kan iemand mij dat uitleggen?

Te denken dat bitloos altijd zo'n vriendelijke fijne manier is, is ook een vergissing hoor. Een bitloos hoofdstel werkt vanuit het principe van druk op de neus.
Bij bitloze hoofdstellen moet je ook altijd goed uitkijken hoe hoog de neusriem zit. Zit hij te laag, kun je het neusbot breken (zoveel kracht kun je er mee uitoefenen).
Een bitloos hoofdstel werkt net als een hoofdstel met bit dus vanuit het principe druk en weglaten van druk. Helaas zie je bij de meesten die bitloos rijden (in ieder geval in mijn omgeving) dat het weglaten van druk niet gebeurt. Ik ben dus (tenzij een paard fysiek ongeschikt is voor een hoofdstel met bit) tegen bitloze hoofdstellen.

Dat het een neusbot kon breken dat wist ik. Ik heb dat onderzoek toen van dichtbij gezien met kin, kaak, bosal en hackamore. Dus ik weet dat het een onvriendelijke manier KAN zijn. Maar ik zie ook mensen, die niet veel druk er op zetten, want veel druk= spanning, en die spanning zal zich opdrukken in de onderhals, of in een valse knik.

Maar toch zie je dat er mensen zijn, die correct er mee om gaan, zonder "teveel" druk, waarvan de hals en nekspier dusdanig gespannen zijn, over de hele nek van het paard, waarbij de onderhals ontspant, de rug ontspant en de buikspieren aanspannen (meganika van een paard heette dat toch? Verbeter mij als het niet zo is) en dus met een achterhand er onder gereden paard.

Hoe kan dat dan?

Ikzelf rijd geen bitloos, niet omdat ik er tegen ben, niet omdat ik er voor ben, maar omdat het mij gewoon niet echt licht. Heb het wel gedaan met een bosal, en je stuurt hetzelfde als met een bit, deur open en deur dicht, lichte druk aan de kant waar jij wil buigen of naar toe wilt, en de kant waar je niet mee bezig bent, houd je er aan. Rijden op zit en benen, en altijd consequentie (en dat laatste, dat is mega moeilijk, vind ik tenminste)

Dus als iemand mij dat wil en kan uitleggen! GRAAG
Geldt ook voor de andere vragen die ik hier gesteld heb.
Waarom zoveel vragen? Omdat ik overal een antwoord op wil hebben.

Zie dat je me nog 1 hebt gestuurd, dus nog een Editje...Sorry

(Ben wel bezig vandaag zeg! Amahoela,)

Als je paard niet constant nageeft, wel zakt, maar als jij je handen naar voren doet, je paard jou niet volgt, dus hoofd weer omhoog.
Waar ga je dan aan werken?
Wendingen? Ophoudingen? Druk? Voorwaarts (moet in mijn ogen altijd, maargoed, mijn inzicht)
En dan zonder hard getrek of gesjor (wat je veel tegenkomt)

Hoop dat je het nu wel snapt...Anders probeer ik het nog anders uit te leggen....

**Geplaatst**: 08-05-13 10:41

Geplaatst: 08-05-13 10:41

Professor, Ansie, Electra, Jasmijn, Visitor... (als vanouds)
Waar blijft Nombrado eigenlijk?

**Geplaatst**: 08-05-13 10:45

Geplaatst: 08-05-13 10:45

jasmijn78 schreef:
ijssnuiver schreef:
Die zullen er ongetwijfeld tussen zitten en daar hebben ze het volste recht toe, niet iedere methode past bij iedere combinatie. Maar ik beoordeel niet als ik mensen 1x zie rijden thuis, ik oordeel pas als ik ze structureel zie rijden en dat is vaak het geval. Uit 1x rijden kun je niks opmaken, blijven momentopnames.
Ik kan er niet zo mee zitten hoe andere mensen over mijn rijden denken, ik weet dat het werkt voor mij en mijn paarden. Ik heb kennis genoeg om dat te kunnen beoordelen en een instructeur die mij daar prima bij kan helpen.

Als niemand begrijpt wat je aan het doen bent , kun je het altijd nog een 'andere methode' noemen... Datzelfde geldt voor instructeurs die eigenlijk niet weten waar ze het over hebben. Ik begrijp die wilgroei aan 'andere methodes' nooit zo.... Ik rijd geen western, maar ik begrijp wel wat een westernruiter aan het doen is, idem voor spring en eventing en endurence ruiters... Maar verder vind ik een hoop andere 'stromingen en methodes' vrij vaag en zie ik vaak niet waar het toe moet leiden.

Ik zeg toch ook niet dat niemand het begrijpt

. Maar er zullen ongetwijfeld mensen zijn die vraagtekens zetten bij mijn manier van paarden trainen. Op mijn beurt doe ik dat ook wel eens bij anderen.
En dat mag, we hoeven niet allemaal op 1 lijn te zitten.
Maar er zijn ook genoeg mensen die het wel begrijpen... Van de mensen die het niet (willen) begrijpen, heeft het gros zich er nog nooit in verdiept(mijn ervaring in mijn omgeving, dus niet meteen op de kast allemaal). Pas als ze even de moeite nemen om zich erin te verdiepen, vind ik dat je mag zeggen of je het er wel of niet mee eens bent.

**Geplaatst**: 08-05-13 10:46

Geplaatst: 08-05-13 10:46

jasmijn78 schreef:
sanne83 schreef:
Sorry, we bedoelen geloof ik wat anders met "tot het gaatje gaan". Je paard moet uiteindelijk reageren op de kleinste hulp, maar dat krijg je niet voor elkaar door altijd maar naar een hogere druk te gaan en reacties te eisen.

Wie heeft het over constant hoge druk? Alleen door consequent altijd een reactie op een hulp te eisen krijg je een gehoorzaam paard. Als je dat goed doet en duidelijk bent en ook alleen maar iets van je paard verlangd wat hij ook daadwerkelijk aankan, is er helemaal geen sprake van hoge druk. Tenzij het paard niet gehoorzaam is. En dat gebeurd ook wel eens. Daar hoeft echt niet altijd direct een dramatische reden aan ten gronslag liggen. Soms wil het paard nu eenmaal even niet wat jij wil. Komt bij de beste voor.

Ik heb het nergens over constant hoge druk

Ik vind dit echt een te simpele voorstelling van paardrijden. Ik ben het met je eens dat er altijd een reactie op je hulp moet komen, dat is het simpele gedeelte. Het moeilijke gedeelte is of je die hulp op dat moment wel of niet zou moeten geven. Of je die oefening wel of niet op dat moment zou moeten vragen.

**Geplaatst**: 08-05-13 10:46

Geplaatst: 08-05-13 10:46

Jasmijn,

Dat kan...Maar anders dan dit kan ik het ook niet uitleggen. Want ik doe eigenlijk precies, met wat ik schrijf.

Ik pas toe met wat ik prettig vind, en waarop ik kijk waar paarden op reageren.

Tot nu toe heb ik paarden gereden waar ik inderdaad wat meer tijd in heb gestoken, maar wel het resultaat kreeg wat ik wou. Want ikzelf, het boeit mij niet of ik er een weekje mee bezig ben, of 1 maand mee bezig ben.
Ik probeer zo vriendelijk mogelijk te rijden.
Waarom ik er zoveel tijd in wil steken: Ik hoef niet binnen no time naar de Z (zoals sommige ruiters echt willen, die moeten van zichzelf binnen een half jaar in de Z zitten) Ik hoef geen wedstrijden te rijden, daar heb ik geen tijd voor. En daar maak ik geen geld voor vrij, wat ik er wel voor zou hebben liggen. Over 8 jaar, als ik klaar ben met studie en een groot paard zou hebben, dan zou ik wel de wedstrijden in willen. Maar dan ook niet binnen het halfjaar in de Z...

Contact houden met de mond, veel met zit en benen rijden en sturen, en ook remmen in mijn liezen.
Veel wendingen rijden, overgangen en schakelen. Inbuigen....

Verder zit ik niet aan de mond eigenlijk.

Misschien mis ik nog wat consequentie in mijn handelingen. Maar ook daar probeer ik zo "goed" mogelijk mee bezig te zijn. En consequentie is niet makkelijk. Een mens leert altijd, en daarvoor heb ik straks iemand in de bak staan die mij dat kan vertellen.

(waarom straks? Mijn pony staat op revalidatie, niet van een blessure maar wat anders. Dat hoeft niet in dit topic geplaatst te worden)

Ik zeg ook niet: Ik ben een TOP ruiter...En doe het altijd zo.
Ik zeg wel: Ik rijd zo, omdat ik deze manier van rijden prettig vind en bij me passen, en dat pas ik toe op de paarden waarop ik rijd.

Laatst bijgewerkt door maralyn op 08-05-13 10:55, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-05-13 10:54

Geplaatst: 08-05-13 10:54

Mijn basis is wel de Orun manier, maar ik heb er wat dingen aan toegevoegd, les gehad in centered riding, freestyle en ADB en ookal ga ik daar niet volledig in mee toch heb ik er een aantal dingen van meegenomen die ik nog altijd gebruik, het hangt overigens af van het paard hoe en wat, dat verschilt echt enorm, je kan niet elk paard op dezelfde manier beleren/trainen. Moet soms erg lachen om mensen die zeggen dat ze freestyle zijn (omdat ze ooit een boekje hebben gelezen) maar als ik ze dan bezig zie, dan zie je er eigenlijk niets van terug van zoals bv Emiel voest het bedoeld heeft, hij werkt met gevoel, maar niet truttig en ik zie dat dat vaak het enige is wat de boekjes lezers denken dat moet, soms moet je juist doorpakken, t is alleen de kunst wanneer, het juiste moment en in regelmaat. Ik zie ook veel mensen dingen doen die of onaangenaam zijn ( en dan heb ik het nog niet eens over de mensen die een paard aan alle kanten vastsnoeren) of juist te truttig (t zijn geen grote honden, je moet er wat mee doen) en lang zeg ik dan niets en ineens is het klaar voor me, dus snap TS heel goed.

**Geplaatst**: 08-05-13 11:09

Geplaatst: 08-05-13 11:09

ijssnuiver schreef:
Van de mensen die het niet (willen) begrijpen, heeft het gros zich er nog nooit in verdiept(mijn ervaring in mijn omgeving, dus niet meteen op de kast allemaal). Pas als ze even de moeite nemen om zich erin te verdiepen, vind ik dat je mag zeggen of je het er wel of niet mee eens bent.

Als je snapt waar je mee bezig bent, kun je het aan een leek simpel kort en duidelijk uitleggen en het daarnaast laten zien. Als je het zelf niet kan/wil laten zien, doe het dan met een voorbeeld van iemand die dezelfde 'methode' beoefent als jij.
Dan wordt het de moeite waard om in te verdiepen.

sanne83 schreef:
Ik vind dit echt een te simpele voorstelling van paardrijden.

Het is ook simpel (in theorie dan, uitvoering is moeilijker anders zouden er wel meer betere ruiters zijn). Dressuur wordt onnodig ingewikkeld gemaakt.

sanne83 schreef:
Het moeilijke gedeelte is of je die hulp op dat moment wel of niet zou moeten geven.

Dat is de uitvoering, de ervaring die je opo moet doen, het gevoel dat je moet krijgen. Maar dat verandert niets aan de simpelheid van de theorie.

**Geplaatst**: 08-05-13 11:15

Re: Identiteitscrisis: Rijstijlen? Klassieke dressuur?

Geplaatst: 08-05-13 11:15

Ik vind dat gedeelte juist hetgeen je instructeur zou moeten weten en moet kunnen overbrengen.

Natuurlijk kunnen zere vingers veroorzaakt worden door het niet loslaten van de ruiter, maar waarom heeft de ruiter het gevoel dat ze niet los kan laten? Geeft de instructeur dan wel de juiste oefening? Is ze wel de juiste hulp op het juiste moment aan het geven, want anders kan je druk geven tot je een ons weegt maar zal het paard nog steeds niet doen wat je vraagt (gewoon omdat hij dat niet kan op dat moment).

**Geplaatst**: 08-05-13 11:18

Geplaatst: 08-05-13 11:18

Ah, op zo'n fiets.

Waar aan werken? Nou eigenlijk aan alles wat je zegt (in een goede combinatie, opvolging van handelingen

)
Maar allereerst moet je paard goed aansluiten, van achteren naar voren. Het beste is, om te oefenen op de volte omdat je paard dan minder gelegenheid heeft om zich lang te maken. Je zorgt ervoor het binnenachterbeen te laten dragen door naar het buitenvoorbeen toe te drijven en vangt op met je buitenteugel (en evt knie) als het over de schouder weg wil lopen; vergeet je zithulp niet en kijk waar je heen rijdt, dwz op de volte naar het midden van de volte). Door wat stelling te vragen met de binnenteugel kunt je je paard "uitnodigen

" met eventueel een "kneepje

" of ophouding om wat ronder te worden.
Is het binnenachterbeen onder de massa (voelt als opbollen van de rug) en loopt je paard "aan de buitenteugel" kun je de teugels wat laten vieren (door de handen laten glijden) en zal het paard het hoofd verder laten zakken, de hand volgend.

Zo zou het idealiter moeten, maar gebeurt niet altijd en dan is het de vraag: hoe los je dat dan op?
In de meeste gevallen is het probleem dat het paard onvoldoende spoort (onvoldoende het binnenachterbeen onderbrengt, over de schouder wegloopt of op de schouder - door je been - valt). Daar komt het dan op rechtrichten aan en daar moet je een beetje gevoel voor hebben/krijgen. Valt hij op de binnenschouder kun je dat oplossen door de voorhand weer voor de achterhand te zetten (bijvoorbeeld door een beetje contrastelling te vragen) of door twee handen naar buiten te brengen (binnenteugel tegen de hals en of iets omhoog) en buitenteugel van de hals) en het paard zo van de binnenschouder te halen. Loopt hij teveel over de buitenschouder weg, dan moet je dat weer begrenzen. Hoeveel druk je daarvoor moet geven hangt van veel dingen af; het is een corrigerende druk en moet kort zijn (maar dat hangt ook af van hoe gehoorzaam je paard is) en hoever het fysiek in de training staat.