Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-06-12 21:17

Re: Alle rassen geaccepteerd houden ontwikkeling ruiter tegen.

Geplaatst: 13-06-12 21:17

Eigenlijk is het en blijft het een geld kwestie.

Wil je met je eigen talent, samen met je paard in de top komen ??
Les nemen, niet de juf op de manege, maar les nemen van iemand die je verder kan helpen.
Dus een gekwalificeerde trainer, met leerlingen die ook resultaten boeken.
En dan overstappen naar een ander, leer je weer nieuwe dingen van.

Maar dat kost geld.
Lesgeld
Afstanden rijden, brandstof.
Vrije dagen opnemen.
Enz, enz, enz

Maar het allerbelangrijkste is:
Een goed gebouwd paard, werkwillig, ras maakt niet uit.
En zelf ook de capaciteiten hebben om mee te draaien in de topsport.

**Geplaatst**: 13-06-12 21:37

Geplaatst: 13-06-12 21:37

Tuurlijk kost een stukje ontwikkeling van ruiter en paard geld, inzet en geuld.
Probleem van een aantal mensen is dat ze graag veel geld uitgeven aan hippe dekjes, beschermers en andere snuisterijen maar niet willen investeren in goede lessen. Aan dat laatste heeft m.i. zowel de ruiter als het paard meer.

Ik kreeg, binnenkort weer krijg, relatief duur les maar wel kwalitatief goed. Lesde dan ook niet wekelijks maar om de week. Van zo een les stak ik zoveel op dat ik daar rustig 2 weken mee aan de slag kon om het te oefenen en verbeteren. In de volgende les begonnen we dan toch een stapje hoger.
Heb enorm veel geleerd en dat komt uiteindelijk op alle paarden erg goed van pas.

**Geplaatst**: 13-06-12 22:24

Geplaatst: 13-06-12 22:24

Wel nee, ik heb ook geen cent.

Maar wel 2 bonte paarden en 2 Shetten, 3 Dobermanns en een eigen huis. Zonder hypotheek er op.

Hoe kan dat?

Huis is overgeerfd, ik woon er met mijn broer en huisgenoot.

Zowel ik als huisgenoot zijn kunstschilder.

Kun je daar van leven, ja, soms niet, maar soms ook wel, het GAAT.

Huisgenoot heeft AOW.

Hij is ruim 77 jaar nu, hij is de schilder waarvan ik het schilderen heb geleerd.

Het leven is goed zo.
Inclusief leuke dekjes en bling dingen.

Het scheelt als je NIET naar wedstrijden hoeft.

**Geplaatst**: 14-06-12 09:04

Geplaatst: 14-06-12 09:04

Murphy, ik heb nooit aan dat wat ik doe gedacht als zijnde dressuur. Maar misschien is het inderdaad de absolute basis? Ruiter die probeert paard niet in de weg te zitten, hoofd met rust laat en ontspanning nastreeft?
Ik weet het niet...

Misschien is het leuk als er een definitie van dressuur wordt gegeven? Want volgens mij verstaan daar de verschillende mensen in dit topic verschillende dingen onder...

Jasmijn.. Ik ben het met je eens dat verwachtingen reeël dienen te zijn, wil je eerlijk met je paard omgaan en ik weet ook dat het daar in de praktijk nogal eens aan ontbreekt.
Wat ik dan wel weer jammer vindt, is dat je zelf stereotypes hekelt, en tegelijk blijkbaar een stereotype gedachte hebt over koudbloed als zijnde traag in reacties en reflexen ed.
Een koudbloed voelt net als een warmbloed een vlieg op de huid en kan net als een warmbloed enorm snel zijn als de situatie dat verlangd (stel dat er een leeuw opduikt...)
Dat ze dat niet altijd laten zien heeft twee redenen: Op de eerste plaats zijn een behoorlijk aantal koudbloeden (niet allemaal) geneigd om geen energie te verspillen aan onnodige zaken (wat dan ook wel weer als verstandig zou kunnen worden opgemerkt) en wordt er door mensen al bij voorbaat vanuit gegaan dat een koudbloed lomp/sterk/minder gevoelig is, waardoor er gewoon ruwer mee om wordt gesprongen.
Vooroordelen en stereotypes zijn per definitie niet goed.

Sjolvir, ik hoop dat je mij niet verkeerd begreep. Ik bedoel niet dat je met een koudbloed geen dressuur kunt doen. Ik meen dat ik ook schreef dat daar geen enkel probleem mee is, mits je als ruiter weet wat je doet, eerlijk en reeël bent voor je paard en dat ook je paard er lol aan beleeft
(maar ja, dat geldt eigenlijk altijd)
Ik ben het meer dan 100% met je eens dat menig door de bak ploeters met niet realistische verwachtingen en een overschatting van eigen kunnen, wat leidt tot een hoop gepor, gepluk en gescheld.
Ik zie het hier ook hoor... En dat is niet eens ras afhankelijk...
Eenvoudig voorbeeldje; mijn buurvrouw, aardig mens maar wel eentje die alles graag gisteren gedaan ziet, heeft een tijd geleden een nieuw paard aangeschaft Ze had een koudbloed, maar nu heeft ze een warmbloed die in de dressuur heeft gelopen en 'zo mooi rond' kan lopen, zoals ze het uitdrukt. Nu wil ze dat ook... dat mooie ronde... Ze heeft altijd in de bossen gereden met los teugeltje e.d. en daar eigenlijk dit paard voor gekocht (paard is zeer braaf buiten), maar nu wil ze ook dat het paard bij haar zo mooi loopt. Ze heeft nu les van een grietje met volgens mij geen overbodige kennis en je ziet haar nu in de bak van de andere buren rijden, porrend, plukkend aan de teugels want het paard moet 'mooi rond', met een paard wat kantelt met hoofd en met de tanden loopt te knarsen, duidelijk geen plezier heeft, terwijl zij zelf zit te schelden... dan denk ik mens.... laat die teugels los en ga met dat beestje naar buiten, waar het paard zich wel lekker voelt en zij niet hoeft te schelden
Het zou wellicht anders zijn als ze een gedegen iemand had als instructeurs, maar als dat niet het geval is, kun je er beter de handen vanaf houden. Als dressuur op die wijze moet gebeuren... dan denk ik... laaaaaat het.
Bovendien zijn er gewoon een aantal paarden die de bak verschrikkelijk vinden en ik denk wel dat die groep onder de koudbloeden net wat meer vertegenwoordigd is. Juist door de aard van deze dieren, die ze zo geschikt maakt om buiten rond te rijden, willen een aantal van hen gewoon 'ergens heen' in plaats van in de bak oefenen. Lees er de topics maar op na.
Alles wordt erbij gehaald om die paarden aan het lopen te krijgen en dan denk ik soms... mens, laat die teugels los, gooi de sporen ervan af en trek de bossen in.
Uiteraard zijn er ook koudbloedpaarden die het prima doen in de bak.
Maar wat ik bedoel, is dat er te weinig oog is voor dat wat het paard wil, wat het kan, wat zijn sterke kanten zijn- (ik bedoel jou niet, want ik heb het gevoel dat jij daar wel naar kijkt)
Ik begrijp wel wat Jasmijn bedoelt met 'in zijn waarde laten' (althans... ik denk dat ik dat begrijp)
En dat is kijken waar dat specifieke paard het beste mee af is, wat het graag doet, waar het goed in is en daar gebruik van maken.

Op mijn citaat: Is het kiezen voor iets waar dat paard voor is gemaakt/plezier aan beleeft, niet eerlijker en echt voor het paard?' dat je het dan in de wei moet laten staan.
Daar ben ik het niet mee eens.
Onderzoek heeft aangetoond dat ook de dieren aan huis (net als dieren in de dierentuin) veel beter af zijn met uitdaging. Dieren in het wild vinden voldoende uitdaging in overleven. Een paard in de wei mist iedere uitdaging en hoewel menig paard zich daar prima in lijkt te voelen, zie je de meeste opknappen als er iets mee wordt gedaan...MITS dat eerlijk gebeurt. Mits er geen dingen worden verlangd die over de grenzen van zijn kunnen gaan en mits er oog blijft voor de kwaliteiten, ipv het continue hameren op de tekortkomingen. En dat kan m.i. het beste als je oog hebt voor de bouw en het karakter van het dier en je verwachtingen en wensen daarom aanpast (terpetijn geeft daar in haar posts goede voorbeelden van)

Ik ben het met je eens in de stelling dat niet in de weg zitten en ontspanning voor bepaalde doelen voldoende dressuur is. Het wordt alleen niet dressuur genoemd, vandaar mijn eerdere vraag.. wat is precies dressuur?

Ik ben het ook met je eens dat de meest beperkende factor meestal de ruiter is. En dan zou ik nog willen aanvullen 'de overschatting van eigen vermogens van de ruiter'

Marlies: Ik denk inderdaad dat de stelling 'dressuur is er voor het paard' een vaak verkeerd gebruikte stelling is.
Onder die definitie worden heel erg veel paarden in allerlei houdingen gedwongen en tot oefeningen (kunstjes) aangezet waar noch ruiter, noch paard aan toe is/talent voor heeft.

Dressuur is de basis voor een paard, vanwaar uit je verder kunt werken.
Dan kom je weer bij de definitie dressuur...

Zoals ik eerder bij Solvir noemde, heb ik absoluut geen moeite met mensen die willen dressuren met hun koudbloed, mits dat eerlijk gebeurt met oog voor het paard, voor de tijd die het paard nodig heeft, voor een eerlijke opbouw en voor begrip en acceptatie van de beperkingen van het paard waar je mee rijdt.
Ik weet dat jij heel eerlijk bent naar het paard toe, omdat ik je met paarden heb meegemaakt en je heb zien rijden en dan is het prima om dressuur te rijden, als daar je hart ligt. Maar jij zult niet ten koste van het plaatje of prestatie je tinkers over de grenzen pushen. Je neemt gewoon de tijd voor een basis opleiding en de tijd die het kost, kost het. Het gaat dan om de weg erheen en niet om het resultaat.
Dat is een ander uitgangspunt als de mensen die een paard kopen met ongeschikte bouw en vervolgens verwachtingen stellen die niet reeel zijn.

Voorbeeld is de vorige eigenares van Rappa, de koudbloeddraver die een tijd hier stond. Ze kocht een koudbloeddraver omdat ze een paar keer koudbloeddravers in de barrockdressuur had bewonderd en dacht dat dit paard dat ook moest kunnen omdat het een koudbloeddraver had.
Helaas was haar instructeur dezelfde mening toegedaan, hadden ze geen oog voor de mogelijkheden van dit specifieke paard, misten ze beiden dat het dier een vergroeiing in het achterbeen had en werd het beest volledig tot gort gereden, waardoor het nu met 9 jaar op pensioen staat omdat het een gruwelijke hekel aan rijden in een bak heeft en dat ook niet meer kan, vanwege verklooid lijf. Theoretisch kunnen rustige stapritjes buiten wel nog, maar het is niet het type paard wat iedereen zomaar buiten kan rijden of wat dan inderdaad rustig stapt, dus ook dat is maar opgegeven.

Als je graag dressuur rijdt, zul je het goed moeten doen.. met begrip en respekt voor de mogelijkheden van het paard en de tijd die het nodig heeft.
Dressuur doen omdat je denkt dat het hoort of omdat het 'mooi moet lopen' of om prijzen te winnen en dat bereiken middels internet of manege lessen, is iets wat je ook volgens mij beter achterwege kunt laten.

Inderdaad...Liever geen dressuurpogingen dan half/half dressuurpogingen.

pien_2010.Lijkt me dat jij zeer bewuste keuzes hebt gemaakt en dat is alleen maar lovenswaardig.

Kadonkovitsch: De stelling... dat iets willen bereiken met dwang omdat dat 'iets' boven het vermogen van het paard ligt, niet iets is om trots op te zijn...
Daarmee ben ik het volledig eens.

Op de stelling of acceptatie van alle rassen de ontwikkeling van de ruiter tegen houdt, kan ik zeggen dat ik daarin niet geloof.
Ik denk dat de ontwikkeling van de ruiter vooral wordt tegengehouden door gebrek aan deskundige les en door een overschatting van eigen vermogens.
Een goed ruiter is in staat de opleiding van het paard aan te passen aan diens mogelijkheden en zal zelf kiezen voor een ander paard als de ambitie hoger is dan de mogelijkheden van zijn/haar paard.

Meestal strandt het schip eerder door het onvermogen van de ruiter, dan door het onvermogen van het paard, denk ik zo.
Al zullen weinig mensen dat toegeven.

Ik denk gewoon dat echt talent dun gezaaid is. (net als goede instructeurs)

**Geplaatst**: 14-06-12 12:42

Geplaatst: 14-06-12 12:42

Om even terug te komen op de beginstellingen, ik denk dat goede begeleiding inderdaad erg belangrijk is. Dat hoeft niet duur te zijn, dat hangt af van hoe commercieel de instelling van diegene die les geeft is en in welke relatie je tot diegene staat, maar het vinden van echt goede begeleiding is vaak al moeilijk, zeker met een speciaal paard wat net een andere aanpak nodig heeft dan standaard.

En van elk paard kun je leren en dat neem je weer mee en gebruik je weer bij de paarden die je rijdt.

Wedstrijden kun je rijden voor het competitieelement, maar heel veel mensen rijden vooral wedstrijden voor het opleidtraject en de winstpunten. Er zijn immers maar een paar winnaars per rubriek...
Het mooie van ons systeem is juist dat je geen prijswinnaar hoeft te zijn om toch winstpunten te kunnen rijden en verder te komen. Voor paarden die voldoende lopen voor 6jes en dat alle klassen vol blijven houden, zorgt dat toch voor vooruitgang en afwisseling. Een 6je is ook voldoende en we kunnen niet allemaal in alles hoogvliegers zijn.

Dat kon je mooi zien bij de haflinger in de GP clinic. Die draafde voor een 6je, maar de passage ging al naar de 7, en piaffe kon hij ook. Dus waarom zou hij eerst voor een 8 moeten draven voor je qua oefeningen/opleidingsniveau verder mag? Tijdens de clinic kon je zien dat door het rijden van overgangen naar en uit de passage de draf ineens ook veel beter werd! Dan rijd je de oefeningen om je paard te verbeteren en krijgt er op nog meer punten verbeteringen bij "cadeau"

Ik vind dus niet dat je andere paarden moet uitsluiten of afstraffen. Correct gereden zijn zou, zeker in de basissport, gewoon genoeg punten moeten krijgen om na zoveel keer door te stromen. voldoe je daar niet meer aan de eisen, dan kom je gewoon niet meer verder tot je welaan de eisen voldoet voor dat niveau. Er is altijd ergens een grens aan het niveau van een combinatie. of het nu een draver, ijslander, haflinger, fjord, arabier of warmbloed paard betreft en ruiter en begeleiding speelt ook echt een grote rol daarbij.

Bij Horse-event aantal jaren geleden gaf Tineke Bartels een clinic met een meisje dat bij haar leste. Zij was slechthorend en reed met haar haflinger tussen de paarden in de nationale dressuur. De pony had natuurlijk geen paardengangen, en verloor daar punten op, maar met heel goed en correct rijden waren zze toch zo ver gekomen en er zat nog meer in toendertijd.
Jammer dat ik zo snel niet meer weet wie het was. Een donker meisje, beetje stevig, zat er op.

**Geplaatst**: 14-06-12 12:54

Geplaatst: 14-06-12 12:54

liljebo schreef:
Bovendien zijn er gewoon een aantal paarden die de bak verschrikkelijk vinden en ik denk wel dat die groep onder de koudbloeden net wat meer vertegenwoordigd is. Juist door de aard van deze dieren, die ze zo geschikt maakt om buiten rond te rijden, willen een aantal van hen gewoon 'ergens heen' in plaats van in de bak oefenen. Lees er de topics maar op na.
Alles wordt erbij gehaald om die paarden aan het lopen te krijgen en dan denk ik soms... mens, laat die teugels los, gooi de sporen ervan af en trek de bossen in.
Uiteraard zijn er ook koudbloedpaarden die het prima doen in de bak.
Maar wat ik bedoel, is dat er te weinig oog is voor dat wat het paard wil, wat het kan, wat zijn sterke kanten zijn- (ik bedoel jou niet, want ik heb het gevoel dat jij daar wel naar kijkt)

Ben ik gedeeltelijk met eens maar het enthousiasme in de bak is ook grotendeels bepaald door het enthousiasme van de ruiter. Ik en mijn paard waren ook niet zo van in de bak rijden. Dacht ook dat zij het niet leuk vond maar na het nemen van goed les en gerichter huiswerk werd het al een stuk leuker. Als jij en en paard op die manier groeien en verbeteren is bakrijden wel leuk. Paard vind het ook helemaal geen probleem maar ik zorg wel voor voldoende variatie en rijd ook vaak buiten.

Ik ben het verder wel met je eens Liljebo.

Denk ook dat iedereen het er wel over eens is dat je moet kijken naar de grenzen/ mogelijkheden van het paard en die niet overschrijden. Waar die grens ligt is nog best moeilijk vantevoren vast te stellen. Natuurlijk ga je als je GP dressuur wilt rijden in de eerste instantie geen trekpaard kopen en als ik voorin wil rijden met de endurance koop ik geen Fries> Maar er is nog een groot grijs gebied en bovendien soms veranderen ambities terwijl je al een paard hebt. Kan je toch kijken hoever je met je huidige paard komt?

**Geplaatst**: 14-06-12 13:16

Geplaatst: 14-06-12 13:16

Liljebo, ik denk dat onder "Dressuur" verstaan wordt dat je je paard dermate gymnastiseerd dat deze opgewassen is tegen de taak die van hem gevraagd wordt, nl.: de ruiter te dragen zónder dat het paard daar schade aan ondervindt, zowel lichamelijk als psychisch.

Als je er vanuit gaat dat een paard 3/5e deel van zijn gewicht op de voorhand draagt en dat daar dan vervolgens nog de ruiter en het zadel bijkomt, dan begrijp je dus dat het van het grootste belang is om het gewicht van die voorhand áf te krijgen.
In de achterhand bevinden zich 5 belangrijke gewrichten. De achterhand zal uiteindelijk gemakkelijker het gewicht kunnen gaan dragen op het moment dat het gewicht van de voorhand plus ruiter zich áchter gaat verzamelen.
Agv van de verzameling gaat de achterhand zakken door de vering in die 5 gewrichten (zgn. Hankenbiegung).
Door deze ontwikkeling is het geen probleem voor het paard om de ruiter te dragen.
Die vering vinden wij niet in het handwortelgewricht (ook wel voorknie) aan het voorbeen met gevolg dat als daar het overmatige gewicht niet verdwijnt het paard op den duur -zeker bij intensieve (verkeerde) training- slijtage gaat krijgen.
Kijk maar eens hoeveel paarden er met peesproblemen aan de voorbenen staan.
Het gros van de problemem ontstaat doordat men alleen maar aan de voorkant werkt (diep in de krul trekken) en niet (vanuit het Scala) vanuit de achterhand werkt, die dus niet voor niets de motor wordt genoemd.

Voorwaarde voor dit werk is een ontspannen rug.
Voorwaarde daarvoor weer is dat het paard eerst nageeft in nek- en kaakgewricht en als gevolg daarvan weer de hals ontspannen laat vallen (en teugel "uit de hand kauwt").
Het gevolg daarvan weer is dat de lange rugspier zich loslaat, dus ontspant. Deze heeft nl. niet de funktie van dragen van ruitergewicht.
Dat doen de buikspieren, de ruiter dragen.
Door het voorwaarts drijven aktiveert de ruiter de achterbenen van het paard om onder de massa te komen (de motor start), het begin om een verandering te bewerkstelligen van het verplaatsen van het gewicht van paard en ruiter naar áchteren.
Doordát proces gaan de buikspieren zich aanspannen, begrijp je. En er kan nu een deinende, losgelaten rug ontstaan die de ruiter laat "veren".
Dus je werkt van achteren naar voren om dit te kunnen bewerkstelligen.

Wat jij nu goed doet is voorwaarde scheppen door het te laten ontspannen van je paard, iets waarvan ík vind dat het tegenwoordig wordt overgeslagen. Daardoor MOET er afgedwongen worden, want het paard kan -biomechanisch gezien- níet meewerken.
Een paard dat zich niet totaal ontspant, laat zich niet rechtrichten of voorwaarts werken!
Doordat men de rijtechniek veelal niet begrijpt doet men voortdurend aan symptoombestrijding. ,nl.: "die kop moet naar beneden", maar "die kop" kán niet naar beneden als de rug op slot zit en dáárom gaat men dwingen en trekken aan de voorkant waardoor de rug nóg meer op slot komt te zitten. Men weet eigenlijk niet hoe men het dan wel moet oplossen.

Dit versta ík onder plezier voor een paard:
een paard dat meewerkt is lichamelijk én mentaal ontspannen.
Alleen dát paard zal dus in harmonie kunnen gaan. Die harmonie kenmerkt zich in lichtheid en ongedwongenheid, die weer voortkomt uit een correcte verzameling en een relatieve (steeds veranderende) oprichting. Regelmatig het paard belonen(=ontspannen) door voorwaarts neerwaarts tot op het hoogste niveau.
De máte van ronding met behoud van lengte van de hals tijdens het voorwaarts neerwaarts heet LDR in de klassieke rijleer, sléchts een facet dus van de training en zéker geen trainingsmethode op zich! (nu snap je hopelijk ook die tegenstrijdigheid in de discussie van nu over die "moderne dressuur"; is dus geen LDR, maar Rollkur).

Zo'n paard heeft plezier omdat hij het nu lichamelijk én psychisch aankan de ruiter en zichzelf te dragen.

En daarom vind ik dat jij al een goed begin maakt van wat m.i. dressuur zou moeten zijn.
Sorry dat ik het niet korter vertellen kan.

**Geplaatst**: 14-06-12 17:30

Geplaatst: 14-06-12 17:30

joyce B schreef:
Grand Prix niveau Haflingers:
Starwars TOF, FEI Grand Prix
Blijkbaar is het in Amerika ook gewoon geaccepteerd om met je pony tussen de paarden op hoger niveau mee te rijden... Waarom zouden wij dan moeilijk doen over de basis?

Ik heb even gekeken naar haar GP-proef. echt heel knap dat ze dat allemaal voor elkaar gekregen heeft en het is natuurlijk geweldig om met een Haf tussen de warmbloeden in de GP te mogen rijden.
Maar even heel eerlijk, dit is wel Amerika en daar ligt het niveau echt heel anders dan in Europa. Ik ben bang dat als je je Haf zo voorstelt als Starwars in de GP, je in nederland nog niet eens je puntjes in het Z tussen de paarden bij elkaar zult rijden. het heeft er niets mee te maken dat ik er niet van hou maar dit is gewoon niet goed genoeg; tact fouten, onrustige aanleuning, niet door de hals en gebrek aan impuls is wat een jury op haar protocol zal schrijven.
Misschien zijn er best hafjes die het beter kunnen maar ik vind precies een voorbeeld van waarom je met je Haf geen GP moet willen rijden.

**Geplaatst**: 14-06-12 17:37

Geplaatst: 14-06-12 17:37

Dat van de ontspanning eerst is inderdaad vaak het probleem wat overgeslagen wordt. Ook bij heel veel instructeurs.

Plezier in de bak: Mijn pony loopt echt niet door in de bak. tenzij hij echt fris is. Ik oefende altijd met zo min mogelijk hulp geven en veel doe in zo kort mogelijke tijd. Nagevelijk liep hij de laatste jaren al makkelijk, dus kon ik gelijk beginnen met geoorzaamheid aan de hulpen en loswerken, maar je moest hem niet vaker dan 3x per week in de bak rijden, want dan wilde hij echt niet meer van harte.
Met buitenritjes leefde hij helemaal op. Oortjes naar voren, licht aan het been en meestal lekker voorwaarts (tenzij iets eng is, dan negeer je het gewoon liever O:)

) en op de terugweg moest je hem in de gaten houden want dan kon hij flink heet worden.

Nu is hij 21 en merk dat hij met de bijrijdsters de laatste maanden echt geen plezier meer heeft met in de bak rijden. Hij leek stijf, niet vooruit te branden en wilde niet meer meelopen naar de poetsplaats en van de poetsplaats naar de bak, keertje kreupel geweest...

Dus nam ik hem weer wat vaker mee naar buiten en dan liep hij prima! Wel weer voorwaarts, oortjes er op en af en toe de handen vol. Gewoon 1 tot 1,5 uur rijden met langere stukken draven en galoperen zonder probleem. Niets aan te voelen of te merken en dribbelen en druk doen op de hele terugweg omdat er een ander paard voor loopt. Wat een verschil met hoe je in de bak hem moet motiveren na een half uurtje...

Ik hield het dan ook vaak bij 20 25 minuten en was dan gewoon klaar voordat hij er duidelijk geen zin meer in had en beloonde heel veel, korte stukjes draven en galoperen en veel doen in weinig tijd om het afwisselend te houden. Maar nu rijd ik hem maar helemaal niet meer in de bak. Als ik hem rijd, neem ik hem mee naar buiten een blokje om, liefst met een ander paard, of samen met 1 van de andere paarden op de trailer om ergens anders lekker buiten te rijden (en als die ander er op staat, loopt hij er zo los achteraan...)

Dit is echt niet omdat ik dressuur niet leuk vind! Ik heb om deze reden een ander paard er bij gekocht een aantal jaren geleden die in de bak dressuur rijden geen probleem vond! Die kon je rustig 1,5 uur trainen en dan kun je haar nog heet maken. En tegelijkertijd kon je heerlijk relaxed met haar het bos in samen met een ander paard. Helaas is zij lichamelijk gezien een kneusje en met andere paarden vrij in de groep een kreng, maar dat was echt voor mij (bijna) het ideale paard! Ookal was ze niet makkelijk in de aanleuning te krijgen.
Bij haar moest je ook eerst echt aan de ontspanning werken en dan kon je haar pas meer aan elkaar rijden op een goede manier. Anders kreeg je alleen maar een gespannen paard dat er niet lekker doorheen wilde komen. Even dwingen? Nee, dat werkte echt niet...

**Geplaatst**: 14-06-12 17:42

Geplaatst: 14-06-12 17:42

joyce B schreef:
Grand Prix Fries Jasper 366
http://www.youtube.com/watch?v=S3dZEocHGZ0
Grand Prix Fries Adel 357
http://www.youtube.com/watch?v=0Vn1dyJS82Y

Ik ken Jasper niet maar op het filmpje te zien loopt hij nog lang geen GP, hooguit PSG.
Adel vind ik wel heel fijn paard, fijn gereden ook! Dat vind ik wel een voorbeeld van hoe het kan en hoe het moet met een 'exoot'

**Geplaatst**: 14-06-12 17:50

Geplaatst: 14-06-12 17:50

Als je hier in Nederland met een Lippizaner uit de Spaanse Rijschool een Grand-Prix proef zou rijden zou je ook geen deuk in een pakje boter rijden qua punten... Maar toch zijn die op Grand Prix niveau afgericht. Maar dan wel op de ouderwetse klassieke manier. Dus niet om de bewegingen, maar om de correctheid van de oefeningen.
Hier zie je ook mensen rijden in de subtop die nog een hele weg te gaan hebben voor ze een goede proef kunnen neerzetten. Het stukje van de clinic vond ik al een hele verbetering vergeleken met die proef. Zeker qua tact en afdruk in de passage en later de draf. Er kwam ineens een "tweede" draf te voorschijn.

En inderdaad het gemiddelde dressuur niveau in Amerika is niet vergelijkbaar met hier, maar de top kan wel degelijk concureren met onze top!
En ik denk dat er genoeg haflingers of kruisingen hier in de Z lopen die een betere draf en galop tonen dan deze GP haflinger. Ik ken er persoonlijk 2 die echt betere gangen hebben/hadden. Veel meer swung en in de galop veel meer balans en afdruk.

We moeten misschien niet mee willen met de Nederlandse dressuurtop, maar gewoon op middenmoot niveau meedraaien met de basissport of desnoods subtop zou toch niet ter discussie moeten staan...
Er liep/loopt ook een 26? jarige Connemara tussen de paarden in de ZZ-licht, met winstpunten, en tot nu toe mocht die bijna elk regiokampioenschap in de Z meedoen voor zover ik dat gezien heb en is meerdere keren kampioen geworden in de Z en nog vaker afgevaardigd naar Ermelo. Geen koudbloed, maar ook echt geen bewegingswonder (meer) maar door correct te rijden kom je toch een heel eind!

Dressuur zou geen bestgaand rijpaard rubriek moeten worden en ook geen pavo cup... Dat zijn andere rubrieken!

**Geplaatst**: 14-06-12 17:52

Geplaatst: 14-06-12 17:52

ik zie dat het klopt abacab. Kwam er dus verkeerd uit met google:
http://www.swartepaert.nl/pages/pagina. ... 21452e0257
Intermediair en lichte tour gestart met percentages van boven de 65% volgens deze link.

uit de Wiki:

Citaat:
Peter Spahn (Belgische nationaliteit) reed samen met de hengst Adel 357 mee in de internationale Grand Prix, evenals Goffert en zijn amazone dit in Amerika deden (Goffert is in 2007 overleden). Adel is tijdens de hengstenkeuring in Januari 2009 met pensioen gegaan. Met de Adel-zoon Anders 451 rijdt Peter Spahn momenteel internationaal Grand Prix. Eveneens een Adel-zoon is in 2010 doorgedrongen tot de Grand Prix (Hearke met Kristel van Duuren-Bodewes. Ook Tietse en Ielke zijn Grand Prix startgerechtigd. Een steeds groter worden de groep Friezen acteren zeer goed op sub top niveau en zullen eerdaags hun entree maken in de Grand Prix.

**Geplaatst**: 14-06-12 18:01

Geplaatst: 14-06-12 18:01

om hoog te komen in de sport moet je er toch plezier in hebben, in die wedstrijden. en fanatiek zijn. die mensen kiezen automatisch voor een paard met dressuur aanleg. iemand die dan een bv. fjord koopt, is imo meer fjorden fan als dressuur fanatiekeling en kiest op dat moment al voor een ras, en niet voor de sport.(geldgebrek is dan ook al een reden, maar sport kost ook veel geld) waarom zouden ze dan met een goed paard beter ontwikkelen als ruiter? als ze toch de ambitie niet hebben?

**Geplaatst**: 14-06-12 18:36

Geplaatst: 14-06-12 18:36

Om jezelf als ruiter te ontwikkelen hoef je niet perse wedstrijdambities te hebben. Toch?

**Geplaatst**: 14-06-12 19:00

Geplaatst: 14-06-12 19:00

fransje23 schreef:
Om jezelf als ruiter te ontwikkelen hoef je niet perse wedstrijdambities te hebben. Toch?

Mee eens, niet mee eens.

Het voordeel van een wedstrijdje is dat je een onafhankelijke beoordeling krijgt over de rijkunsten van paard en jezelf.

**Geplaatst**: 14-06-12 20:39

Geplaatst: 14-06-12 20:39

http://www.youtube.com/watch?v=vZGl9Y2AzDo Met name deze ruiter met deze Haf vind ik erg prettig om naar te kijken. Fijn en eerlijk gereden. Dat zie je ook aan de Haf. Zo zou ik ook wel willen kunnen rijden.

De anderen vind ik niet zo fijn om naar te kijken. Ik merk dus bij mezelf dat het me eigenlijk niet uit maakt welk paard wat rijdt maar dat ik ongeacht het niveau kijk of ik het als ontspannen kan zien en prettig of niet. Dus deze Haf van dit fimpje, ja kijk er graag naar. Als we het hebben Abacab over de zelfde haf ben ik het niet met je eens. Als jij het hebt over de Haf in de proef dat vind ik ook niet fijn om te zien. Ik zie geen losgelaten paard dat fijn gereden wordt. Galopje en zo niet fijn. Een heel verschil vind ik. Dus dat is los van het ras mijn mening. Het zou mij absoluut niet storen als zo iemand ook in de wedstrijd zou zitten.
Dus blijf van mening dat onafhankelijk van ras ontwikkeling van ruiter niet tegen wordt gehouden.

Liljebo, je hebt je best gedaan met je post. Wat een werk meid, bedankt! Jammer en herkenbaar het verhaal van je buurvrouw die nu opeens andere dingen gaat doen als waar paard voor gekocht werd en paardje dus naar de kl.te aan het rijden is. Hopelijk is het een verhaal van liever ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
En ja, ik heb heel bewust gekozen met mijn paarden en wat ik met ze doe en Joyce B als het gaat om jouw bak verhaal dan ligt de waarheid (zoals zo vaak) een beetje in het midden. Mijn oudste vindt en vond echt niets aan dressuur. Wel merk ik sinds ik klassiek les heb dat die enkele keer dat ik hem nog rijd (een keer in de twee weken mag hij met vrouw mee op avontuur voor een lange rit en voor het overige rijdt mijn man er op) dat hij het dressuren buiten wel een stuk leuker vindt en hem op buitenritten "rust" gezet want mijn man kan lezen en schrijven met hem en dat is leuk om samen te rijden. Hij voelt ook altijd veel fijner aan in zijn rug op het einde als in het begin van onze rit en blijkbaar begint hij dat ook door te krijgen merk ik want hij wordt enthousiaster. Nu ik verder ben door mijn klassieke instructie vindt hij dressuur (buiten) fijner. Bewust heb ik een jonge moderner gefokte merens gekozen (beetje heet en sensibel) omdat ik dressuur toch ook wel fijn vindt. Zij doet het graag met die beperking voor haar dat zij intelligenter is dan ik en dus eigenlijk verder als ik. Met een ruiter zoals op "mijn Haf voorbeeld", zou zij veel meer kunnen laten zien zo verwacht ik. Dus ja, de beperking zit vaak bij de ruiter en niet bij het paard (herkenbaar).

Maar ja, wie weet over 10 jaar wellicht dat ik dan een stuk verder ben (Hopelijk).

**Geplaatst**: 14-06-12 22:24

Geplaatst: 14-06-12 22:24

Sorry pien_2010 ik wil niet flauw zijn maar volgens mij is dat precies dezelfde Haf waarover Abacab terecht schrijft dat dat echt totaal onvoldoende is voor Grand Prix niveau. Het ene is een trainingsfilmpje het andere een proef, maar het gaat toch om hetzelfde paard?

**Geplaatst**: 14-06-12 22:53

Geplaatst: 14-06-12 22:53

Hermelientje schreef:
Sorry pien_2010 ik wil niet flauw zijn maar volgens mij is dat precies dezelfde Haf waarover Abacab terecht schrijft dat dat echt totaal onvoldoende is voor Grand Prix niveau. Het ene is een trainingsfilmpje het andere een proef, maar het gaat toch om hetzelfde paard?

Ik beoordeel dat paardje niet op grand prix niveau. Ik kijk naar de clinic en daar word ik blij van. Leuk paardje goede ruiter en je ziet door de aanwijzingen dat paardje beter wordt. Clinic paar keer bekeken.
Ik zie een Haf later in de proef en daar word ik niet blij van. Heb het snel weg geklikt. Ook al zijn het twee momenten de verschillen zijn groot en paardje dat de proef in de grand prix rijdt vind ik niet fijn en deel dus opvatting van Abacab. Ik vind de verschillen zo groot dat ik niet heb gezien dat het paard dezelfde is als in de clinic. Neemt niet weg dat hij van mij in de grand prix mag rijden hoor. Zijn ook maar momentopname. Blijft staan dat de clinic leuk is en prettig kijkt en dat het paardje het daar goed doet.

**Geplaatst**: 15-06-12 01:19

Re: Alle rassen geaccepteerd houden ontwikkeling ruiter tegen.

Geplaatst: 15-06-12 01:19

Waarom scoren lippizaners e.d.dan zo slecht? Dat is HET rijdkunsrras bij uitstek....
Wat is daar zo fout aan?
Waarom zijn warmbloeden de 'top'?
Daar begrijp ik dus helemaal niks van.

**Geplaatst**: 15-06-12 08:20

Geplaatst: 15-06-12 08:20

Joyce, jij omschrijft in je eigen situatie wat ik bedoel. In plaats van allerlei foefjes te verzinnen om het paard in de bak toch aan het werk te krijgen, heb je beslist dat dit dier beter af is met buitenritjes en dat een ander paard voor 'bakwerk' een betere keuze is. Dat vind ik mooi. Je kijkt naar de behoefte van je paard

pien_2010, ook jij kijkt naar de behoefte van je paarden en hebt ook je tweede paard zeer bewust gekozen, rekening houdend met je eigen behoefte en passie.
Ik ben het absoluut met je eens dat het wel veel verschil uit kan maken, hoe er in de bak wordt gereden.
Zonder een zeer correcte instructeur die oog heeft voor de behoeften van het paard en het tempo/ontwikkeling bepaalt aan de hand van de mogelijkheden van het paard en de ruiter op ieder gegeven moment, kan bakwerk voor velen een ware plaag worden. Juist voor veel koudbloedpaarden.
En dan vind ik dus dat je als ruiter beter kunt accepteren, dan tóch die rondjes in de bak te willen rijden (want er zijn genoeg ruiters waarvoor bakwerk vooral rondjes bak en figuurtjes rijden is)
Helaas zijn echte goede instructeurs erg dun gezaaid en niet iedereen herkent (of wil herkennen) er eentje, als hij/zij er eentje ziet. Of wanneer zijn/haar instructeur geen goede instructeur is.

Ik hoef mijzelf maar als voorbeeld te nemen. Ik heb lang gezocht naar dé instructeur. Voor mij zou dat iemand moeten zijn die liefst een klassieke achtergrond heeft, maar die mij en de paarden wel in de richting kan sturen, die ik zelf in wil... en dat gezonde goed bewegende paarden, die mijn gewicht goed verdragen en die ondanks de gebrekjes die ze al hebben, nog lange tijd meegaan m.n. in het terrein en in de agility/trail, omdat dat het beste bij mij past.
Helaas zocht ik tevergeefs (hoewel ik nu wel een meid heb gevonden die goed is met trail en toch een redelijke gezonde instelling heeft en mij aan mijn jas kan trekken als ik mijn paard in de weg zit)

Maar dan ga ik dus ook niet toch dressuren in de zin van trainen voor moeilijkere oefeningen, zoals dat volgens veel mensen op Bokt 'moet' om een los en rechtgericht paard te krijgen. Vooralsnog is mijn doel dat stijve, met waardeloos zadel gereden, Hälga haar rug durft te strekken onder het zadel en durft te ontspannen opdat ze minder struikelt en dat ze heel licht wordt op de hulpen, zodat ze een geschikt leidpaard wordt om een handpaard op mee te nemen en dat Silja leert om in de wei enkele trailoefeningen te doen en toch ontspannen te blijven en dat gaat echt minuutsgewijs omdat ze in de wei, zeker als de andere paarden verderop staan (ze is enorm onzeker als ze alleen is, mogelijk door wat minder goed zicht), zich al snel gaat spannen en spoken gaat zien. Ik probeer dus heel kort (denk aan een paar minuten) iets eenvoudigs met haar te doen en te stoppen voordat de spanning kan 'inkicken' en dat is moeilijk. Doel is hier ook alleen ontspanning en het leuk gaan vinden. We komen van een punt waar ze zich liet vallen als je in de wei wilde opstappen en kunnen nu een minuut of 10 een paar leuke trailoefeningen doen. Voor haar is dat enorm. Ik kan haar niet alleen mee naar buiten nemen omdat ze daar eenvoudigweg niet veilig is, maar ze rijdt met mijn man buiten als ik met mijn paard meega (en ze dus niet alleen is... hälga is haar chaparone), en dan is ze vrolijk en blij. Het werk in de wei dient puur om haar goed te laten reageren op iedere hulp en om ervoor te zorgen dat ze regelmatig met iemand op de rug loopt, omdat mijn man vaak lange tijd niet kan rijden. Puur functioneel dus.

Dat wil niet zeggen dat ik correct gereden dressuur niet mooi vindt. Verre van. Ik kan echt wegdromen als ik iemand een paard heel mooi zie rijden; mn als ik een optimistisch paard zie met duidelijk plezier en ijver in het werk, atletisch, en een ruiter die dat paard met een glimlach begeleidt met hulpen die voor mij nauwelijks zichtbaar zijn... alsof het vanzelf gaat. Geweldig.
Maar ook een zeer correct gereden westernpaard, wat als vanzelf door een zwaar trailparcours gaat, waarbij het lijkt alsof alles vanzelf gaat of het paard tijdens 'cowwork' wat werkelijk zelf initiatief neemt en waarbij de ruiter bij de fanatieke paarden slechts lijkt te liften en niet in de weg zit vind ik heerlijk om naar te kijken.

Zou ik dat ook willen? Oh ja!!!!

Maar laten we eerlijk zijn... als diezelfde paarden hier in de wei onder mijn kont hun werk moesten doen, zou dat een lachertje worden. Ik heb namelijk geen vanzelfsprekend talent en ik heb geen topinstructeur die mij op mijn weg kan begeleiden. Sterker nog... ik heb al zo'n 15/20 jaar geen les meer gehad. Vroeger wel enorm veel gelesd (ong 20 jaar), maar altijd gewoon bij de plaatselijke verenigingen, clubjes en pensionstallingen en dan voornamelijk groepslessen.
Maar dat is lang geleden en ik begrijp nu wel dat ik veel heb gemist.
Dan heb ik dus niets aan een toppaard. Integendeel. Ik zou een frustratie vormen voor dat dier.

Gezien mijn beperking inzake lesmogelijkheden/bak of andere voorzieningen etc heb ik ook niets aan een paard met potentieel en heb ik mijn laatste merrie puur op haar goedmoedige karakter gekozen. Daar kan ik lekker mee bezig zijn, alleen mee het bos in, ander paardje aan de hand meenemen en ze vindt het best als ik niet naar de sterren reik (sterker nog... ze zou dat echt niet waarderen)

Mocht ik alsnog ambities krijgen, dan dien ik te beseffen dat ik mijn paard nooit in die richting mag dwingen. En dat inzicht ontbreekt nogal eens, als ik menig bokttopic bekijk. (of om mij heen kijk)

Murphy, Dank je wel voor je zeer heldere uitleg. Lijkt mij een hele goede omschrijving van dressuur: het paard voorbereiden op het doel wat je ermee hebt.
Je onderbouwing is helder.

**Geplaatst**: 15-06-12 08:32

Re: Alle rassen geaccepteerd houden ontwikkeling ruiter tegen.

Geplaatst: 15-06-12 08:32

Citaat:
Murphy, Dank je wel voor je zeer heldere uitleg. Lijkt mij een hele goede omschrijving van dressuur: het paard voorbereiden op het doel wat je ermee hebt.

Zeker mee eens

Maar wat als je nu een doel hebt en een paard hebt dat niet matcht?
Het buitenrijpaard dat niet van bakwerk houdt werd al genoemd.
Andersom kan ook. Een paard kopen om buiten te rijden en er vervolgens achter komen dat ie daar niet helemaal geschikt voor is

Pas je je doel dan aan je paard aan? Probeer je je paard jouw doel leuk te laten vinden (zonder dwang, maar bijvoorbeeld door veel afwisseling te bieden)? Of verkoop je je paard en zoek je een paard dat beter bij jouw doel past?

Wat betreft de haflinger sluit ik me bij pien_2010. Ik had ook niet door dat het dezelfde haf was, maar ik vind hem tijdens de clinic heel fijn lopen. Heel ongedwongen en eerlijk gereden.
De passage doet hij netjes, piaffe vind ik meer een dribbeldrafje op de plek.
Je ziet dat hij er niet helemaal voor gebouwd is. Maar hij doet het netjes en hij doet vooral zijn best voor de ruiter.
En dat is volgens mij nog veel belangrijker. Een paard dat qua karakter bij je past en het voor je doet.
De bewegingswonders van tegenwoordig zijn zo heet, kunnen we daar als alledaagse ruiters nog wel mee overweg? Of is het beter te gaan voor dat mindere bewegingswonder, maar dat wel een vechter is en voor je door het vuur gaat?

**Geplaatst**: 15-06-12 08:39

Geplaatst: 15-06-12 08:39

Amanda schreef:
Zeker mee eens
Maar wat als je nu een doel hebt en een paard hebt dat niet matcht?
Het buitenrijpaard dat niet van bakwerk houdt werd al genoemd.
Andersom kan ook. Een paard kopen om buiten te rijden en er vervolgens achter komen dat ie daar niet helemaal geschikt voor is

Pas je je doel dan aan je paard aan? Probeer je je paard jouw doel leuk te laten vinden (zonder dwang, maar bijvoorbeeld door veel afwisseling te bieden)? Of verkoop je je paard en zoek je een paard dat beter bij jouw doel past?

Ik denk dat je ten alle tijden rekening zult moeten houden met psyche en voorkeur van het paard.
Als je bepaalde doelen voor ogen hebt, lijkt het mij verstandig een paard te kiezen wat hoogstwaarschijnlijk in die doelen past.

Dat je voor verrassingen komt te staan, is altijd mogelijk. In dat geval zou ik inderdaad kijken of ik met goede begeleiding en veel afwisseling met het paard tot een overeenkomst zou kunnen komen.
Beetje geven en nemen dus, maar ten alle tijden zonder dwang en ten alle tijden met een oog voor de behoefte en mogelijkheden van het paard.

Passen de mogelijkheden van dat paard niet bij je eigen ambitie, dan zou je het zoeken van een meer geschikt thuis voor dat dier moeten overwegen.
Daarbij wel de aanmerking dat ruiters niet altijd even reeel zijn in hun ambities.

Niet zelden wordt het probleem ten onrechte bij het paard gelegd.

Je ziet dan ook niet zelden ruiters die net zo vaak van paard wisselen en van schoenen en bij ieder paard weer tegen dezelfde problemen aanlopen.

Als ik een grand prix paard of een lippizaner hier in mijn wei krijg, rij ik waarschijnlijk evengoed nog geen deuk in een pakje boter. Ik bedoel maar...

**Geplaatst**: 15-06-12 08:44

Geplaatst: 15-06-12 08:44

Zeker mee eens. Wijzen naar het paard is zo makkelijk...

Begeleiding is ook zeker belangrijk. Is ook al een paar keer genoemd.
Want stel dat het paard dressuur best leuk vindt, maar door de 'trek de kop in de krul, hou vast van voren en schop hem vooruit'-methode juist de tegenzin onstaat...
Dan kun je met de juiste begeleiding, het leren loslaten, van achter naar voren rijden, het plezier bij het paard ook terugbrengen.
Even ongeacht het ras.
Maar dan moet je als ruiter wel inzien dat je verkeerd bezig bent. Wat niet altijd uit koppigheid of onwil is, maar vaak ook omdat ze niet beter weten en blind vertrouwen op een instructeur.

Een GP paard kan ik overigens ook weinig mee denk ik. Geen idee, heb er nog nooit 1 mogen rijden. Z paarden wel. Maar die waren niet allemaal even fijn te rijden. Wat overduidelijk met de basis te maken had en zeker niet met het beheersen van kunstjes. Of eigenlijk juist wel het beheersen van kunstjes, maar zeker niet als trainingsonderdeel.

**Geplaatst**: 15-06-12 09:04

Geplaatst: 15-06-12 09:04

geschiktheid voor welke disipline je dan al niet wilt rijden, ligt voor meer dan een groot deel aan de instelling van het paard zelf.
een fijn werkwillig paard die nieuwschierig is voor alles wat hij nieuw aangereikt krijgt is al veel makkelijker op te leiden tot een goed wedstrijd paard of dat nu dressuur western springen enz is.

ik heb een fantastisch dressuur gefokt paard in het land staan, ja in het land staan mevrouw laat zich niet vertellen hoe iets gebeuren moet doe je dat wel afdwingen raakt ze in paniek en stopt ze er compleet mee.
kwa afstammeling had ze het moeten kunnen maar als het hoofd niet wil gebeurt er niets.
daarnaast heb ik een weiland ongelukje, moeder doorsnee dier, vader als jonkie over de sloot gekomen, ik kan me geen fijner paard voorstellen ze wil graag ondanks dat ze der echt soms wel wat moeite mee heeft.
ik blijf zoveel als ik kan les volgen maar ook kijken hier op bokt en volg voor een groot deel me eigen gevoel.

ook denk ik dat kwaliteit van les gegeven zeker op het basis nivo niet altijd in combinatie staat met geld.
heb les gehad van mensen van 30 tot 45 euro per uur.
heb nu les van iemand voor 15 euro, maar ze is rustig legt duidelijk uit wat de bedoeling, en ik heb vertrouwen in haar. iets wat ik in de dure mensen nog wel eens miste omdat die te snel te vlug te goed willen.
deze heeft de tijd en als het deze week niet lukt kijken we der volgende week weer naar.

**Geplaatst**: 15-06-12 12:09

Geplaatst: 15-06-12 12:09

Arent schreef:
Waarom scoren lippizaners e.d.dan zo slecht? Dat is HET rijdkunsrras bij uitstek....
Wat is daar zo fout aan?
Waarom zijn warmbloeden de 'top'?
Daar begrijp ik dus helemaal niks van.

Omdat het "beeld" wat men tegenwoordig wil zien heel anders is. Men wil ruim en elastisch bewegende paarden die indrukwekkend door de baan "dansen" en springen. Geen dribbelpasjes of vlakke kleine galop.