Bokt.nl

magda_90 schreef:

Dat is het probleem met jullie plaat voor het hoofd, ik geef weerstand en meteen kruipen jullie in de slachtofferrol. Ik heb nergens gezegd dat die manier fout is, het is alleen niet de enige manier en dat schijnt vaak te worden vergeten. Er zijn vele wegen naar Rome, jullie kiezen voor A en de rest van de ruiters kiezen voor B-Z. Maar zeg dan niet dat B-Z fout is en dat A perfect is.

cherie78 schreef:

Het is dus SAMENWERKING ten top

En met bit,-of bitloos hoofdstel is er toch nog een bepaalde vorm van CONTROLE nodig.

Huertecilla schreef:

Danique_G schreef:

Weerstand biedende hand volgens mijn defenitie (iedereen heeft er weer een andere betekenis aan gehangen)

Da is een goede illustratei van het probleem in de ruiterij; gebrek aan kennis/kunde/vaardigheid.
Dat begint al gelijk met fundamentele basisbegrippen.

Het werk van E.van Loon is zo´n beetje voor niets geweest

Héél jammer dat de modale NL ruiterij een teugelfixatie en controle-syndroom heeft met het idióte hoefstaren als referentiekader.

Hier een voorbeeld ´aan de hulpen´ met mijn perfect ´nageeflijke´ hengst:



Ik heb een nog veel mooiere, maar daar stapt gelijk half Bokt bij in de valkuilen van verworden begrippen

Danique_G schreef:

En waarom zou mijn defenitie niet correct zijn en die van u wel? U ziet dat uw manier werkt en ik zie dat mijn manier werkt.

magda_90 schreef:

zo lang jij weet wat goed is voor jou en je paard en je bereid bent om je eigen fouten in te zien en daarvan te leren, dan ben je altijd op de goede weg.

Huertecilla schreef:

Al met al bevestigen al dit soort topics mijn stelling dat de overgrote meerderheid op Bokt voor- en bovenal liefhebber is van de eígen lol op een paard en niet op de eerste plaats dierenliefhebber is.

Huertecilla schreef:

cherie78 schreef:

Het is dus SAMENWERKING ten top

En met bit,-of bitloos hoofdstel is er toch nog een bepaalde vorm van CONTROLE nodig.

Bedankt voor de complimenten, maar toch enige relativering.

Mijn ´samenwerking´ is natuurlijk pure psychiologisch manipulatie opdat mijn hengst (en merries) denkt (denken) dat hij wil wat ik vraag; dat het in zijn belang is om zijn superieure horsepower in dienst te stellen van mijn superieure brainpower.

´Controle´ is een illusie.
Met welk hulpmiddel ook, is de bereidheid van het paard om te luisteren de wérkelijke controle.
Juist met middelen die een paard doén ´luisteren´ is het een kwestie van genoeg prikkel van buiten/stress om het paard de boel te laten negeren.

Ik heb NUL ´controle´. Ik heb de ´zekerheid´ dat mijn paard mij als de veiligste plek ziet. Hoe meer prikkel van buiten/stress, hoe groter de behoefte aan mijn brainpower.

Je krijgt wat je beloont.
Bij een paard is het veilig voelen het allerbelangrijkste leitmotiv.
Dus????
´Controle´ door machtsmiddelen of

magda_90 schreef:

Huertecilla schreef:

Al met al bevestigen al dit soort topics mijn stelling dat de overgrote meerderheid op Bokt voor- en bovenal liefhebber is van de eígen lol op een paard en niet op de eerste plaats dierenliefhebber is.

En daar sla jij de plank finaal mis. Zulke ruiters zullen er ook zijn, maar weet je wat het is met deze topics? Er is gewoonweg geen ruimte voor discussie, alleen jouw eigen mening telt en is heilig. Ik vindt je een interessant persoon met interessante opvattingen en ja ik bezoek je website regelmatig, maar er is geen ruimte voor een gezonde discussie bij jou is mij al meerdere malen opgevallen.

En dat is niet alleen bij jou, als ik weer anti/voor-bittopics tegenkom en onder andere jij zit daarin dan begin ik er al niet eens meer aan en dat is jammer aan dit soort topics.

magda_90 schreef:

Daar ben ik het mee eens Yamcha, kennis is zeer belangrijk bij het werken met paarden en een mens is op dat gebied ook nooit uitgeleerd. Maar je moet daarnaast wel open willen staan voor nieuwe kennis of opinies. Je kunt nog zoveel kennis beheersen maar als je daarnaast niet open wil staan voor de tegenpartij die vaak ook goed gefundeerde argumenten en feiten bezit dan wordt discussiëren erg lastig.
Ik wil hiermee niet zeggen dat je jouw mening met ieder nieuw aangevoerde feit moet bijstellen maar neem wel de moeite om je ook te verplaatsen in de tegenpartij en daarom vermijd ik dit soort topics want ik heb het meermalen geprobeerd en heb daardoor veel bijgeleerd maar op den duur houdt het op als het alleen van jou komt. Beide partijen moeten open staan voor discussie, willen zij dat niet dan steek ik mijn energie er ook niet meer in.

En dat is imo de reden ook dat ook dit topic weer 70 pagina's telt zonder resultaat.

En nu ga ik echt verder met huiswerk, dus bij deze nogmaals een fijne zondag.

[edit] Naast dat je open moet staan voor elkaar is acceptatie van meerdere wegen naar Rome ook belangrijk.

Danique_G schreef:

Klopt, ik heb ook wel eens uit woede een ruk gegeven aan de teugels. Tuurlijk heb ik spijt, maar van fouten leer je. Paard lijd helaas, maargoed, het is gebeurd.

Valt mij wel altijd op, dat ze dan schrikt uiteraard van mijn reactie maar dat ze bij het 'echte' rijden het bit wel weer wil aannemen. En ik denk, dat het bit aannemen ook een stuk vertrouwen is in de ruiterhand. Als je teminste geen gekke omhalen maakt met je hand.

Huertecilla schreef:

Danique_G schreef:

Klopt, ik heb ook wel eens uit woede een ruk gegeven aan de teugels. Tuurlijk heb ik spijt, maar van fouten leer je. Paard lijd helaas, maargoed, het is gebeurd.

Kijk en het paard leert ook
...en dat vergeet een paard NOOIT meer.
Dat is net als schriklint.
Het paard krijgt een keer een échte optater en jij geeft met jouw ´weerstand biedende hand´ en ongelukjes bij evenwichtsherstel continue een herineren daaraan.

Huertecilla schreef:

Danique_G schreef:

Weerstand biedende hand volgens mijn defenitie (iedereen heeft er weer een andere betekenis aan gehangen)

Da is een goede illustratei van het probleem in de ruiterij; gebrek aan kennis/kunde/vaardigheid.
Dat begint al gelijk met fundamentele basisbegrippen.

Het werk van E.van Loon is zo´n beetje voor niets geweest

Héél jammer dat de modale NL ruiterij een teugelfixatie en controle-syndroom heeft met het idióte hoefstaren als referentiekader.

Hier een voorbeeld ´aan de hulpen´ met mijn perfect ´nageeflijke´ hengst:



Ik heb een nog veel mooiere, maar daar stapt gelijk half Bokt bij in de valkuilen van verworden begrippen

Yamcha schreef:

Zeker meot je open staan voor elkaar, voor andere meningen.
Dat is ook de reden dat ik steeds weer in discussie ga over verscheidene onderwerpen, om reden dat ik het hoogst interessant vind, ik hoop wat bij te leren. Toch staat op een aantal punten mijn visie redelijk vast. Meerdere wegen leiden naar Rome: ja en nee. Nee, want ik ben er echt van overtuigd dat er maar één juiste manier is waarop het paard de ruiter kan dragen.
Ik heb wel mijn mening bijgesteld omtrent bitten, ik geloof niet dat zulks afhankelijk is van wel of niet een bit erin hangen, omdat nageeflijkheid niet vanuit het bit komt, maar vanuit de buikspieren, en nog dieper: vanuit een ruiter die openstaat voor het paard, die luistert naar wat het paard te zeggen heeft, die wil leren voelen of alles goed is met het paard, die wil leren voelen of er ergens blokkades zitten, en vooral, die eerlijk kan en wil zijn naar zichzelf, en niet de schuld op het paard afschuift van zijn eigen fouten.
Ik ben er echt van overtuigd, dat als de ruiter zich openstelt voor het paard, en het paard wil leren begrijpen, wil leren over het paard, en eerlijk met het paard omgaat, zowel erop als ernaast, dat een paard zich ook open zal stellen voor de ruiter, en veel paarden tonen zich dan ongelooflijk werkwillig.
Daarnaast is er het technische ding, mee zitten, meegaan, paard niet in de weg zitten in zit en beweging, en het recht richten en voorwaarts rijden, en met het aanleggen van het been, zal het paard (mits er niets in de weg zit, inclusief de ruiter) de buikspieren aanspannen en de bovenlijn ook willen loslaten. En dan zal het paard de onderkaak tegen het bit leggen en aanleuning zoeken, contact met de hand van de ruiter, en dat is echt iets heel anders dan het wijken voor druk, sterker nog: je krijgt meer in je handen....... en dat is imo de manier die iedere ruiter zou moeten leren, en daarin geloof ik dat er echt maar één weg naar Rome leidt.
Met of zonder bit, of zelfs zonder optoming, kan ieder paard het lijf zo gebruiken (mits het paard er fysiek toe in staat is), maar dat is afhankelijk van de ruiter........ het is de ruiter die het paard in de weg zit. Het is nooit zo, dat de ruiter alles goed doet, maar het paard niet wil.......

Yamcha schreef:

Zeker meot je open staan voor elkaar, voor andere meningen.
Dat is ook de reden dat ik steeds weer in discussie ga over verscheidene onderwerpen, om reden dat ik het hoogst interessant vind, ik hoop wat bij te leren. Toch staat op een aantal punten mijn visie redelijk vast. Meerdere wegen leiden naar Rome: ja en nee. Nee, want ik ben er echt van overtuigd dat er maar één juiste manier is waarop het paard de ruiter kan dragen.
Ik heb wel mijn mening bijgesteld omtrent bitten, ik geloof niet dat zulks afhankelijk is van wel of niet een bit erin hangen, omdat nageeflijkheid niet vanuit het bit komt, maar vanuit de buikspieren, en nog dieper: vanuit een ruiter die openstaat voor het paard, die luistert naar wat het paard te zeggen heeft, die wil leren voelen of alles goed is met het paard, die wil leren voelen of er ergens blokkades zitten, en vooral, die eerlijk kan en wil zijn naar zichzelf, en niet de schuld op het paard afschuift van zijn eigen fouten.
Ik ben er echt van overtuigd, dat als de ruiter zich openstelt voor het paard, en het paard wil leren begrijpen, wil leren over het paard, en eerlijk met het paard omgaat, zowel erop als ernaast, dat een paard zich ook open zal stellen voor de ruiter, en veel paarden tonen zich dan ongelooflijk werkwillig.
Daarnaast is er het technische ding, mee zitten, meegaan, paard niet in de weg zitten in zit en beweging, en het recht richten en voorwaarts rijden, en met het aanleggen van het been, zal het paard (mits er niets in de weg zit, inclusief de ruiter) de buikspieren aanspannen en de bovenlijn ook willen loslaten. En dan zal het paard de onderkaak tegen het bit leggen en aanleuning zoeken, contact met de hand van de ruiter, en dat is echt iets heel anders dan het wijken voor druk, sterker nog: je krijgt meer in je handen....... en dat is imo de manier die iedere ruiter zou moeten leren, en daarin geloof ik dat er echt maar één weg naar Rome leidt.
Met of zonder bit, of zelfs zonder optoming, kan ieder paard het lijf zo gebruiken (mits het paard er fysiek toe in staat is), maar dat is afhankelijk van de ruiter........ het is de ruiter die het paard in de weg zit. Het is nooit zo, dat de ruiter alles goed doet, maar het paard niet wil.......

Citaat:

Wat een bitloze ruiter eens zei: De oren van je paard spreken voor zich...
Als dat zo zou zijn, dan was dit paard niet blij. Plus dat deze ruiter in stoelzit zit, wat weer niet goed voor de rug is.

Tendance schreef:

Danique_G schreef:

Klopt, ik heb ook wel eens uit woede een ruk gegeven aan de teugels. Tuurlijk heb ik spijt, maar van fouten leer je. Paard lijd helaas, maargoed, het is gebeurd.

Valt mij wel altijd op, dat ze dan schrikt uiteraard van mijn reactie maar dat ze bij het 'echte' rijden het bit wel weer wil aannemen. En ik denk, dat het bit aannemen ook een stuk vertrouwen is in de ruiterhand. Als je teminste geen gekke omhalen maakt met je hand.

Mijn paard wou de kar niet op. Hij draaide zich dan om en liep "gewoon" weg... Blaren in mijn handen. Nou ik heb er geen spijt van, dat ik hem toen een hoofdstel om heb gedaan en een flinke ruk in zijn mond heb gegeven. Ik geen blaren en hij 1 keer pijn en daarna perfect de kar op lopen.
Sorry, maar ik ben er dan wel klaar mee hoor!