

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Kafue schreef:Kan je dit nog anders uitleggen? Klinkt nu namelijk of je wacht tot ie achter het bit gaat lopen.Makkelijk absoluut niet extreem dus niet met de =neus vast op de boeg en ook niet kilometers achter de loodlijn. Vragen naar laag en afwachten wat het paard je aanbied, alles zonder hulpteugels of dwang. En het paard komt vanzelf iets ronder hij doet het eigelijk helemaal alleen.
Kafue schreef:Strak, vast en gestresst en harkerig? Dat klinkt niet best nee! Was dat wat je gewend wasIk heb de zuivere gangen terug gevonden, eigelijk de eenvoud van de dressuur, gemakkelijk recht vooruit. Maar vooral is rijden weer leuk en ontspannen en het boekt resultaat en het paard is er happy in.
Niet meer strak, vast in de bovenlijn, gestresst en harkerig.
Inderdaad een omslag. Reed ik eerst zeg maar in het zwart moet ik nu in het wit rijden. Echt een 180 graden om draai. Maar wel een waar ik mezelf in vinden kan en de omgeving ook. Maar belangrijker nog waar de paarden zich in kunnen vinden.
Kafue schreef:Ja op het laast kreeg ik gewoon dat, ik reed de gang eruit zeg maar.
In principe rijd ik hem wat lager wat ronder, maar de nadruk ligt op rijd hem er naar toe, niet ik trek hem er naar toe. Ik stel bewust weat ronder in om meer over de rug te komen. Meer lossigheid zeg maar.
En voor alles gedacht gemak, recht vooruit. Easy. We willen toch natuurlijke gangen en niet stijve gangen.
Dat was ik gewend. 10 muniten stap en dan in de hand stellen, wijken voor het been op de volte, travers, renvers noem maar op allemaal gesotemieter, direct de draf uit zitten.
Nu is het 10 minuten stap, en dan is draf lichtrijden, lange lijnen recht vooruit, lager instellen, rond maken maar vooral denken aan de zuivere gangen van het paard. Geen dwamg.
Voor alles wil ik gewoon een ding en dat is lekker ontspannen rijden.De proef moet vijf minuten genieten zijn en niet vfijf minuten stress, je moet lekker bij A af kunnen wenden en niet af moeten trekken. Je moet een keer aansporen en het paard danst alleen verder totdat je wat anders wilt. En tijd voor grapjes tussendoor, keertje voor de lol opzij springen, proesten van plezier.
Als ik praat over niet extreem dan zeg ik niet met de neus op de boeg zoals sommige plaatjes, maar gewoon makkelijk en nooit verder dan het paard gemakkelijk kan ik doe het zonder dwang gewoon op mijn oude vertrouwde dubbel gebroken bitje en mijn hoge engesle neusriem. En het paard is ontspannen en dat zie je aan bijvoorbeeld zijn uitdrukking dus niet meer het gestresste uitdrukking en lekker de mond dicht wel kauwen maar niet zo extreem als hij deed.
Onbeschrijvelijk lekker zeg maar.
horseyfries schreef:Nu Paardentango nog op trainingsweek naar Bartels en we zijn wéér een zieltje rijker....
Hubertus Schmidt schreef:Voor MIJ zou een GP paard het dus haast vanzelf moeten doen, juist ook in het trainen waar de voorbereiding zo gekozen kan worden dat de uitvoering ideaal zou moeten zijn.we must also think of the horses, we must do it as nice as possible for them too. That is very important. Okay sometimes we have to be a little bit harder, but at the end, good training is very light and easy going, for rider and the horse. It is not fun but it must be light for the horses too. What I don’t like about this new method is that they can train the horse at Grand Prix level for four or five years and win gold medals, and yet the work is like fighting every time they work – then I think something is wrong with the training. If I train a horse very well, then at the end you have them with very light aids, and you can’t see what I am doing. At the end of the training of a good Grand Prix horse, it must look like he does it by himself. And we should not just focus on the five minutes in the ring, also the warmup and the training. Everything fits together. You have to say with the Dutch riders that often in the test it looks good, but that is only five or six minutes, and we have to look at the whole thing together, the warmup, the training, and the test.”
QQQQ schreef:Kafue schreef:Ja op het laast kreeg ik gewoon dat, ik reed de gang eruit zeg maar.
In principe rijd ik hem wat lager wat ronder, maar de nadruk ligt op rijd hem er naar toe, niet ik trek hem er naar toe. Ik stel bewust weat ronder in om meer over de rug te komen. Meer lossigheid zeg maar.
En voor alles gedacht gemak, recht vooruit. Easy. We willen toch natuurlijke gangen en niet stijve gangen.
Dat was ik gewend. 10 muniten stap en dan in de hand stellen, wijken voor het been op de volte, travers, renvers noem maar op allemaal gesotemieter, direct de draf uit zitten.
Nu is het 10 minuten stap, en dan is draf lichtrijden, lange lijnen recht vooruit, lager instellen, rond maken maar vooral denken aan de zuivere gangen van het paard. Geen dwamg.
Voor alles wil ik gewoon een ding en dat is lekker ontspannen rijden.De proef moet vijf minuten genieten zijn en niet vfijf minuten stress, je moet lekker bij A af kunnen wenden en niet af moeten trekken. Je moet een keer aansporen en het paard danst alleen verder totdat je wat anders wilt. En tijd voor grapjes tussendoor, keertje voor de lol opzij springen, proesten van plezier.
Als ik praat over niet extreem dan zeg ik niet met de neus op de boeg zoals sommige plaatjes, maar gewoon makkelijk en nooit verder dan het paard gemakkelijk kan ik doe het zonder dwang gewoon op mijn oude vertrouwde dubbel gebroken bitje en mijn hoge engesle neusriem. En het paard is ontspannen en dat zie je aan bijvoorbeeld zijn uitdrukking dus niet meer het gestresste uitdrukking en lekker de mond dicht wel kauwen maar niet zo extreem als hij deed.
Onbeschrijvelijk lekker zeg maar.
Het klinkt in ieder geval wel alsof je nu beter bezig bent, maar ik vind het jammer dat je LDR nodig hebt gehad om dit te bereiken: Zonder is dit namelijk net zo goed mogelijk. Zuivere gangen raak je vooral snel kwijt als je teveel op de hand rijdt, en dat is iets dat in het klassieke systeem (mits juist uitgevoerd) ook helemaal niet moet. Zuivere gangen en ontspanning staan altijd bovenaan. Blijkbaar had jij hier niet de juiste instructie voor, en heb je die nu wel gevonden bij iemand die het via LDR bereikt.
Zoals jij het gewend was, dan werk je bij de meeste paarden juist spanning in de hand: Je gaf het paard niet de tijd om te ontspannen, maar zette 'm gelijk aan het werk, ging ook direct doorzitten. Bij sommige paarden kan dat, maar elk paard zal gebaat zijn bij een rustigere opbouw: eerst vwnw in stap en draflichtrijden en langzaamaan oppakken (niet in ene "opgeprikt").
Het belang en de zeldzaamheid van goede instructie wordt hier weer eens onderstreept. Dat iemand zegt binnen het klassieke kader instructie te geven, betekent nog niet dat ie dat ook op correcte wijze doet.
Ik denk wel dat je paard er met je nieuwe aanpak beter vanaf is dan voorheen, als ik het zo hoor. Ik hoop alleen dat je je tot deze milde LDR versie zal blijven beperken en niet gaat trainen om de "echte LDR" onder de knie te krijgen...
horseyfries schreef:Sluit me aan bij de voorgaande sprekers....
Dat stuk "wachten tot je paard de hals laat vallen" is niet hetzelfde als wachten tot hij achter het bit gaat lopen. Als je paard zich loslaat en de hals laat vallen is het rijden opeens een stuk aangenamer. Kafue heeft dit ondertussen ervaren, wie volgt?
Soms zegt de praktijk meer dan alle theorieboeken tesamen....
Kafue schreef:Sorry hoor Kafue, maar dat is echt de allergrootste onzin die ik je tot nu toe heb horen uiten...als een paard echt niet wil dan bokt hij je er wel af.
Mireille1970 schreef:Over subtiele communicatie gesproken...Want jaja nu ineens zeg je dat ze dus geen goede klassiekinstructie heeft gehad, met andere woorden: tja je wist niet beter dus prbeer je het nu met LDR.
Hou toch eens op.
Karl66 schreef:Er bestaan vast instructeurs die LDR beoefenen/overdragen, die beter zijn dan slechte "klassieke" instructeurs. Ja. Dat klopt, maar is geen verrassing, toch?We zijn het er dus over eens dat er goede LDR instructie en slechte klassieke instructie bestaat
Kafue schreef:Dat kan die van mij ookIk "dacht"ook een hele goede klassieke instructeur te hebben, schijn bedroog me echter.
Nee natuurlijk is het niet zo dat als er niet gebokt wordt er niets aan de hand is.
Mijn motto is nu alles waar te voor staat kan niet goed zijn. Ik rijd nooit mijn paard zijn hoofd bewust op de boeg, ja oke hij is daar wel eens maar dan doet hij happen naar een vlieg en niet omdat ik dat wil.
Kafue schreef:Maar dat is toch geen redenatie "hij doet 't toch zelf"? Het bit ontwijken, rug wegdrukken, sterrekijken: ze doen 't zelf, maar alleen omdat er een ruiter op zit die die reactie uitlokt.Wat ik bedoel is dat als je normaal van achter naar voren rijd, je voor vraagt met een simpel watertrenjes, zonder dwang en het paard stelt zich ronder in vanzelf dat dat prima is. Hij doet het toch zelf.
Kafue schreef:Wat ik van jou gehoord heb, zou ik zeggen: je vergat te rijden. Je reed naar 't eindplaatje toe, je vergat te variëren. Veel variëren in alles, inclusief hoofd-hals houding is altijd belangrijk, en kan ook zonder de variatie "LDR".Ik denk dat je je paard moet aanvoelen en de ene kan het wel de andere niet. Mijn grootste fout was dat ik niet meer naar mijn paard luisterde en vergat aan te voelen. Fouten kun je echter maken om ervan te leren en ik heb het nu wel geleerd.
Kafue schreef:Mijn vraag is dan aan jou: waar stopt volgens jou LDR en begint Hyperflexion?Jammer is echter dat sommige mensen dat niet willen inzien en zich blindstaren op theoretische dingen. Ronder isntellen bestaat al heel lang en ik vind heel bewust dat LDR en Hyperflexion niet hetzelfde is. Rond instellen in gradaties. Net zo als groot groter grootst, waarin groot rond mag heten en grootst met de neus op de borst.
SuperPepeijn schreef:WeddenschapjeVolgend jaar rijdt ook Q LRD, let maar op.
QQQQ schreef:Karl66 schreef:Er bestaan vast instructeurs die LDR beoefenen/overdragen, die beter zijn dan slechte "klassieke" instructeurs. Ja. Dat klopt, maar is geen verrassing, toch?We zijn het er dus over eens dat er goede LDR instructie en slechte klassieke instructie bestaat