Hebben nog héél veel punten waar we (& vooral ik) aan moeten werken..!
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Hebben nog héél veel punten waar we (& vooral ik) aan moeten werken..!
Máár, wat bij mij echt geweldig helpt met nageeflijk rijden, is aan de wat langere teugel, veel volte's (van grote volte naar klein, paar kleine voltetjes en dan langzaam groter uitbreiden met stelling) , kleine kneepjes en vooral NÍÉT teveel druk. Het ziet er in het begin niet uit, máár het werkt wel! Mijn verzorgpaardje deed in het begin alleen maar sterrekijken (met hoofd in de lucht lopen) en ze komt steeds beetje bij beetje nu naar beneden!



)
en heuveltjes galopperen doe ik elke week.
Sunneva schreef:Bedankt! Ik ben eigenlijk pas wat meer gaan oppakken sinds een paar dagen. Ik had les gehad van Corine Wielheesen en zij zei dat ik wat meer van voren moest gaan tegen houden om achter er bij te krijgen. Als ik loslaat en met mn been aanvul valt ze weer uit elkaar. Ik zal donderdag wel even een foto maken.
Voor mij voelde het wat tegenstrijdig om been te geven maar niet met mijn hand mee te geven.
Dilemma's dus.
voel je dat de achter meer gaat dragen. Als je weer actiever voorwaarts gaat is -als het goed is- je hand al in de "open" stand (maar wel in contact met de mond), maar als je voelt dat je paard weer van het achterbeen afloopt, dan heb je teveel weggegeven aan de voorkant (te weinig contact gehouden). En rijd je weer terug tot het achterbeen er weer bij is, waarna je weer actiever voorwaarts stapt, etc etc. Als je daar heel consequent in bent, leer je je paard de achterhand aan te sluiten en goed te gebruiken. In draf en galop werkt het in feite hetzelfde. Door op de volte te werken, maak je je paard automatisch minder sterk aan de voorkant.
(voor over 2/3 maanden)
Alleen het is zoooo moeilijk, maar al doende leert men 
Ik snapte het begrenzen inderdaad niet helemaal goed. In de les gingen we eerst voorwaarts en toen terug. Ik had mezelf aangeleerd om veel te veel mee te geven als ik voorwaarts ging. Ik gooide letterlijk de teugels naar voren om 'het paard te belonen dat ze voorwaarts ging' hierdoor is ze dus volledig uit elkaar gaan lopen. Het voelen hoe veel je mag geven is echt lastig 

Larissabest schreef:Ik val even ergens halverwege dit topic in hahaMáár, wat bij mij echt geweldig helpt met nageeflijk rijden, is aan de wat langere teugel, veel volte's (van grote volte naar klein, paar kleine voltetjes en dan langzaam groter uitbreiden met stelling) , kleine kneepjes en vooral NÍÉT teveel druk. Het ziet er in het begin niet uit, máár het werkt wel! Mijn verzorgpaardje deed in het begin alleen maar sterrekijken (met hoofd in de lucht lopen) en ze komt steeds beetje bij beetje nu naar beneden!
Saintelette schreef:Sunneva ik had dat ook altijd heel erg! Bij mij helpt het nu om alleen maar 'handen ontspannen' te bedenken (ipv het bewust te doen). Hierbij ontspan ik mijn handen, maar ik gooi ze dus niet meer los of naar voren.. Misschien ook wat voor jou?
De foto's zal ze zelf denk ik wel even plaatsen, maar mijn idee dat paard het moeilijk vind (Jolien zei ook continu; "Hij vind het moeilijk, maaaaaar we komen er wel!") maar ook zeker de ruiter (ik dus) het ook erg moeilijk vind is bevestigd. Als ik zie hoe lekker die bij Jolien liep en hoe lastig ik dat er nog uit krijg haha! Maar goed nadat zij er even op heeft gezeten ben ik er zelf ook nog weer even opgekropen en met hulp van Jolien de lengte in de hals opgezocht, dat aanvullen met been en proberen dat neusje i.p.v. achter de loodlijn hem er bijna netjes op te zien krijgen of zelfs nog iets ervoor. Het is een paard wat erg snel 'opkrult' wat dat betreft, het neusje eruit rijden? Dat kan ik alleen met korte teugel en flink been, op lengte en in het lang en laag kreeg ik dat totaal niet voor elkaar.
Ik was hem namelijk continu dan weer kwijt... Jullie kunnen je dus vast voorstellen dat ik al heel blij ben met de halshouding op deze foto's, de achterhand mag er nog veel meer bij (nog meer met been erbij rijden dus). Maar goed dat gaat vast goed komen, hij kan het wel, nu ikke nog! 



Zo blij met waar dat neusje heen gaat, je ziet al dat ik hem iets verlies in het contact van achteren naar voren (hij word te lang, dat moet ik meer gaan aanvullen met mijn been). Maar die lengte in de hals ben ik blij mee. 


Maar toch ook wel weer blij om te zien dat hij dus wel WIL verlengen, ben blij met de buiging die ik zie in de hals.
Nu nog zorgen dat ik zelf goed blijf zitten en eraan blijf rijden met been. Dan hoop ik ook straks zo rond te kunnen sturen als Jolien hem rond stuurt.


moeilijk, omdat er altijd wel iets is dat beter kan, maar ook trots zijn op dat dit je nu toch maar mooi al gelukt is!
). Komt daar inderdaad ook nog veel te diep (iets wat hij erg heeft, of te diep of onderhals erop (https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/ ... 4521_n.jpg, daar zie je goed wat er gebeurd als er te veel spanning opgebouwd word en wat de onderhals erop zet (en kun je voorstellen dat het hier zelfs nog mee valt, het kon eerder nog veel erger)), maar goed ondanks dat de 2e foto wel te diep is zie ik dat hij al wel wat meer lengte opzoekt. We waren er daar op dat moment nog niet, maar wel op de goede weg ernaar toe.