
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Agossie schreef:Ik ben ook niet van die methodes.Ik heb wel eens gezien dat een paard de passage en piaffe getraind werd met een leren riem met ringen om de hoeven. Het knelde niet en zat het paard niet in de weg, althans, zo leek het. Maar bij bewegen maakte het geluid. Ik heb gevraagd waarom aan de ruiter/trainer en mij werd uitgelegd dat het paard de ritme van de ringen zou gaan zoeken, dus ritmischer zou gaan lopen.
Bertie, misschien kun je dan mijn foto's beoordelen?
[RIJ-ITP] Vyolita voor het eerst onder het zadel op Bokt
We zijn inmiddels wel iets verder in de training. En, ik ben meer plezier gaan hebben met mijn paard en me meer aan het ontspannen tijdens het rijden. En het werkt! Mijn paard zoekt veel meer mijn hand op, waardoor ik veel fijner aan haar kan vragen. Ze gaat me meer vertrouwen en voelt dat we plezier hebben.
Ik heb ooit de tip gekregen om een stuk met je ogen dicht te rijden. Vandaag gedaan en je voelt echt alles! Helemaal super! Je merkt dan ook dat je echt je balans moet vinden en hoe dat dus moet voelen voor je paard. Ik vond het een goede oefening en ga het vaker doen.
FahyaFemke schreef:Hm .. waar staan die foto's? Help me even uit de brand!ik heb oude foto's geplaatst bertie. misschien dat je daar nog op wilt reageren als je wat zoekt.
Leken mij goede leerfoto's.
ik heb het commentaar hier op bokt gelezen van MAR in Vechta.
zo heftig, met elastieken aan de hoeven??? ik kan me er niks bij voorstellen, aan ijzers vastmaken dan ofzo?
dat van de benen aantikken bij springpaarden heb ik ook meegekregen in de tijd dat ik daar werkte.
FahyaFemke schreef:pagina 58 meen ik uit mn hoofd. van de schimmel toen ze een jaar onder het zadel was en voor het eerst in de bak gereden werd. En ik wel 'even' dacht te gaan rijdengelukkig had ik snel door dat dat niet zo ging, en dat ik als kind misschien wel wat geleerd had en kon- maar dat sowieso later als jongvolwassene niet meer wist en zeker ook nog niet begreep wat me precies aangeleerd was.
vervolgens nog een foto van een of 2 jaar verder. en als opfrissertje even mijn meest recente foto: http://i59.photobucket.com/albums/g316/ ... 110644.jpg
Elanor schreef:Leuk topic dit, ik ga eens even lezen! Ik heb nog nooit een wedstrijd gereden, enkel een paar keer onderling een B-proefje, daarvan zijn deze foto's. Deze foto's zijn dus (overduidelijk) oeroud, maar ik ben toch heel benieuwd wat voor een commentaar ik daarop zou hebben gekregen als ik toentertijd daadwerkelijk eens zou zijn gestart in de B. Wat wordt daar nu verwacht qua 'aan de teuge rijden'?
(Niet het meest gunstige moment in de galop deze foto.)
Ik rijd op de vospony.
JoycexLynn12 schreef:Joolien dat is ook zo, we werken inderdaad aan het trainen van de achterhand.
Maar het is echt een dame, ik moet haar in het parcours in haar waarde laten.. ga ik frummelen of zitten plukken gaat ze op de rem, dat weet ik zeker.
Het is een paard wat voor je door het vuur gaat, ze zal niet kijken naar een rare hindernis maar daartegenover staat wel dat het geen makkelijk paard is.
Ach, wij lessen en oefenen lekker verder! Ooit komt er nog wel een toprondje haha!
Elanor schreef:Dankje Bertie! Ze was daar ongeveer 21, nu 32... de foto's zijn dus van ongeveer 11 jaar geleden denk ik. Het is absoluut een gouden dier.
Denk dat het helemaal klopt wat betreft het voorwaarts /schwung. In de tijd dat ik nog actief met haar leste, lag daar ook altijd de focus. Ze liet pas los in de rug en kaak (superlastig, ze heeft inderdaad een zware hals en iets neigend naar een onderhals) als ik haar echt lekker voorwaarts had - maar op het moment dat ze los liet, wilde ik mijn teugels meer bij me nemen. Dan donderde het tempo dus in elkaar en viel dus de hele boel ook weer uit elkaar.Het flink lang geduurd voordat ik leerde te voelen hoe ik dat voorwaartse kon houden. Ik vond (vind - inmiddels rijd ik bitloos) het nog steeds eng om teveel in mijn hand te werken in de mond. Ik had dat ook standaard op m'n protocol staan: iets te lief in de hand, teugels in vuist houden en niet in de vingers. Pas nadat ik éíndelijk het aha!-gevoel had van wat nu een voorwaarts 'denkende' hand is, begon ik ook echt te voelen wat schwung nu is.
bertie schreef:Wat jammer dat je bitloos bent gegaan.
Het is alsof je ermee een stap terug doet. Stel dat je wél met bit zou rijden, en hetzelfde effect zou krijgen. Mét bit rijden is een uitdaging.Je hand leren kennen, de afstemming ..
En ja, ik begijp dat die uitdaging met bitloos er ook kan zijn.
Wat ik het fijne vind van dresuurrijden, en wedstrijden, is dat het je scherp houdt. Dat vreselijke jurylid, dat een oordeel velt. Of: dat jurylid dat geen belangen heeft, en je kan vertellen hoe je er voor staat. Min of meer (want een jurylid is niet perfect natuurlijk) objectief.
Het is net zoiets als het rijden met sporen: ik ben vóór het rijden met sporen. Omdat je er beter door gaat rijden. Je MOET wel leren om je benen en je voeten beter te gebruiken, om niet voortdurend die sporen er in te prikken. Mensen die niet met sporen willen rijden leren dus nooit wat ze moeten doen om die sporen eruit te houden. Die mensen kiezen voor ontwijkend gedrag. En leren dus niet.
Wat ik zie is meestal bitloos en sloom, braaf. Dat heeft met 'dressuur' niet zoveel te maken.
Ik ben heel benieuwd naar bitloos én schwung! Zijn daar voorbeelden van?
Agossie schreef:@ Elanor, je hoeft het bitloos rijden niet te verdedigen en inderdaad, het is off topic. Het topic gaat over "aan de teugel" en dat is met bitloos rijden gewoon bijna niet te doen. Je hebt natuurlijk diverse manieren van aan de teugel en een aantal mensen verstaan hieronder "paard in krul trekken en stevig vasthouden", maar de meesten in dit topic zijn juist geen voorstander daarvan, maar wel van dressuur op de klassiekere manier.
Heel knap dat jij bitloos rijdt, echt. Ik kan het niet met mijn merrie, maar ik ben er ook van overtuigd dat ik mijn merrie vriendelijk genoeg rijdt dat ik haar geen pijn doe in de mond. Maar bitloos kan in mijn ogen nooit "aan de teugel" zijn, het onderwerp van dit topic.