Bokt.nl

Citaat:

door de zijgang, als die goed wordt gereden, tenminste, wordt het paard vanzelf nageeflijk. zo hoef je dus geen weerstand te bieden in de zijgangen, alleen tempo en richting aan te geven. het doel van de zijgang is het paard zachter te maken in de nek en kaak en daarnaast een vermeerderd ondertreden te vragen, zodat het ook aan de achterhand steeds beter tot dragen komt. Zo komt het paard 'durchs Genick'.

Moll schreef:

in hoever het paard in zijn opleiding is is bepalend of het paard in de zijgang nagevelijk blijft, het buiten been is er ook om het paard te begeleiden het moet immers tussen beide benen blijfen, ik ben het niet eens met uw stelling in deze

quadripes schreef:

ok ik begin nu een beetje te begrijpen hoe en wat, denk ik. je kunt natuurlijk geen zijgangen gaan rijden met een paard dat niet wil of kan nageven. En dat leer je hem ook niet door zijgangen te rijden. Je kunt wel losmakende oefeningen gebruiken hiervoor.

Ik bedoelde inderdaad wat Professor zegt.

Professor schreef:

Denk dat fijnafstemming in elke fase van de africhting het doel is te bereiken.
Dat heeft niet met de zwaarte der oefeningen te doen.
Aanleuning veranderd continu, wanneer men een nieuwe oefening aanleert is de aanleuning bijna nooit zo als bij bevestigde oefeningen.
Of laat ik het anders schrijven, men moet bij nieuwe oefeningen meer doen als ruiter, meer ingrijpen.
Wat bij bevestigde oefeningen eruit ziet als het vanzelf gaat, is bij nieuwe oefeningen vaak nog meer werken.

murphy102 schreef:

Cherie, ik denk serieus dat jij je uiterste best doet om e.e.a. te begrijpen. Echter, ik krijg toch sterk de indruk dat jij de theorie en de praktijk niet op een lijn hebt. Je gaat rijtechniek begrijpen als jij de juiste dingen gevoeld hebt. Pas dan wordt de theorie duidelijk. Dan kun je, zoals dat heet, Rijkunstig gevoel ontwikkelen. Nou is het niet zo dat je eerst rijkunstig gevoel moet hebben om aan dit topic mee te mogen doen, maar op dit moment vermoed ik dat deze zaken misschien een beetje te hoog gegrepen zijn voor je. En dat is helemaal geen schande.
Allereerst: "moderne" dressuur bestaat niet!! Dat zou Sjef Janssen wel willen!!! Maar als je de betekenis van het woordje "Dressuur" begrijpt, begrijp je ook dat dressuur dus niet modern KAN zijn. Het paard is immers al eeuwen niet verder geevalueerd, (wel zijn we fijnere, hoog in het bloed staande paarden gaan fokken).
Voor wat betreft het wijken voor het buitenbeen: daarbij komt geen enkele buiging, lengtebuiging dus, bij kijken. Het is puur een gehoorzaamheid. Dat je daar niet bekend mee bent, komt waarschijnlijk omdat het tegenwoordig nog zelden op die manier wordt aangeleerd; jammer, want zou dat wel zo zijn, zouden we naderhand niet zoveel hoeven af te leren. Dit stukje wijken MOET voor elkaar zijn voordat we uberhaupt maar DENKEN aan zaken als appuyeren, want daar is het wijken nl. een onderdeel van: je neemt immers met je buitenbeen het paard mee in de richting waar je naar toe wilt, in het appuyement, begrijp je. Misschien is het verstandig als jij je nog even niet teveel met de zijgangen bezig houdt, maar eerst eens goed leert wijken, ik zou zeggen, eerst voor het buitenbeen, daarna voor het binnenbeen. Want dan weet je hoe het VOELT als een paard opzij gaat voor de eenzijdige kuitdruk. Succes ermee!

Citaat:

Om nog één keer op het vetgedrukte terug te komen wat kan het leven toch simpel zijn
Met stelling wijken naar de kant waar je heen gaat is volgens Edward Gal het begin van een appuyement.

quadripes schreef:

ok ik begin nu een beetje te begrijpen hoe en wat, denk ik. je kunt natuurlijk geen zijgangen gaan rijden met een paard dat niet wil of kan nageven. En dat leer je hem ook niet door zijgangen te rijden. Je kunt wel losmakende oefeningen gebruiken hiervoor.

Ik bedoelde inderdaad wat Professor zegt.

cherie78 schreef:

Fijnafstemming is zeker het doel waar we als ruiter zijnde, allemaal naar toe willen werken.

Hoe denken prof en moll over het "schakelen" in de zijgangen

Professor schreef:

Citaat:

Om nog één keer op het vetgedrukte terug te komen wat kan het leven toch simpel zijn
Met stelling wijken naar de kant waar je heen gaat is volgens Edward Gal het begin van een appuyement.

Dan heeft hij nog lang niet begrepen wat het verschil is, kan men ook zien wanneer men daar een oog voor heeft.
Wijken voor de kuit heeft contrastelling, en niet stelling in de richting waar men heen gaat, en ook geen verzameling, dus deze mijnheer weet niet waarover hij het heeft.
Wijken voor de eenzijdige kuitdruk is lateraal, en niet diogonaal qua hulpen geving, bovendien geen zijgang.
Dus daar zit zijn denkfout.

Citaat:

k zou toch niet durven beweren, dat Edward Gal niet weet waar hij het over heeft of het niet goed begrepen heeft
Een Nederlands, Europees en Wereldkampioen, die de basis niet begrepen heeft

Professor schreef:

cherie78 schreef:

Fijnafstemming is zeker het doel waar we als ruiter zijnde, allemaal naar toe willen werken.

Hoe denken prof en moll over het "schakelen" in de zijgangen

Moll en Professor en vele anderen die Klassiek rijden kennen het woord schakelen niet omdat zij paardrijden en niet op een motor of in een auto zitten, helaas is dat cherie78 totaal ontgaan daar is in dit topic duidelijk geschreven.
Tempi rijden in zijgangen is wel mogelijk.

xmarliez schreef:

@ Professor, ik denk dat dat het horseman gevoel is wat mensen in zich naar boven moeten halen en ontwikkelen. En ik denk dat er maar weinig mensen zijn die het juiste gevoel hebben. Die mensen die dat niet hebben kunnen het wel leren maar dat is een persoonlijke ontwikkeling die je doormaakt en daar moet je open voor staan. In het werken met paarden is het continu aan jezelf werken en dat is iets wat de meeste mensen niet vol kunnen houden. Het belangrijkste is dat iemand zijn gevoel leert ontwikkelen, iemand met de instelling do it for the horse en iemand die continu aan de zijn mogelijkheden blijft werken en blijft inzien waarom dingen juist wel of juist niet gaan zoals ze gaan en ten alle tijde de situatie juist kan inschatten en kan handelen.

Dit is voor mij het belangrijkste stuk wat mensen moeten leren, van zichzelf in het werken met paarden. Wat u al zei rijtechnisch kan men leren maar een gevoel ontwikkelen moeten we toch zelf doen.

cherie78 schreef:

Fijnafstemming is zeker het doel waar we als ruiter zijnde, allemaal naar toe willen werken.

Hoe denken prof en moll over het "schakelen" in de zijgangen

Citaat:

Mij is weinig ontgaan
Dus tempi rijden in zijgangen is mogelijk (dat had ik natuurlijk al begrepen )

Dus juist door tempi te rijden in de zijgangen gaat een paard zo mooi groot scharen?

Moll schreef:

cherie78 schreef:

Fijnafstemming is zeker het doel waar we als ruiter zijnde, allemaal naar toe willen werken.

Hoe denken prof en moll over het "schakelen" in de zijgangen

welke versnelling?

cherie78 schreef:

Dan heeft hij nog lang niet begrepen wat het verschil is, kan men ook zien wanneer men daar een oog voor heeft.
Wijken voor de kuit heeft contrastelling, en niet stelling in de richting waar men heen gaat, en ook geen verzameling, dus deze mijnheer weet niet waarover hij het heeft.
Wijken voor de eenzijdige kuitdruk is lateraal, en niet diogonaal qua hulpen geving, bovendien geen zijgang.
Dus daar zit zijn denkfout.

Moll schreef:

welke versnelling?