Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-07-11 08:57

Geplaatst: 13-07-11 08:57

Tassie89 schreef:
Ik snap wat je bedoelt, soms dan probeert mn paard (echt een uur lang) onder me vandaan te lopen en contstand tegen mijn hand willen zij, en als het tot 10tellen echt niet meer wil, haar keihard op de noodrem! ik voel me dan daarna ook meteen schuldig en kijk na t rijden ook meteen haar mond 3x na enz.

yess same here, maar dan precies het tegen over gestelde...
Die van mij plakt soms zo erg (vooral als ze hengstig is) En tuurlijk, soms hoor je je paard dan ook even flink te laten schrikken, maar soms reageer ik net wat teeeee heftig (zoals jij in haar mond trekt) oohwohww, spijt...

En tuurlijkweet ik wel dat ze het vergeet enzz... en me allang vergeeft (dit laatste voor mijn eigen goede orde, ghehe) Geduld is uiteraard belangrijk, maar je moet soms even streng zijn, dat heeft niks met forceren te maken, maar met duidelijk zijn....

**Geplaatst**: 16-07-11 20:41

Geplaatst: 16-07-11 20:41

Asyaa schreef:
*ziet de bokt-moraal-ridders zich al klaar maken voor de aanval*

Hahaha

**Geplaatst**: 16-07-11 22:01

Geplaatst: 16-07-11 22:01

Streng zijn mag van mij best als je maar niet overdrijft

**Geplaatst**: 18-07-11 18:04

Geplaatst: 18-07-11 18:04

Snoompje schreef:
Hehe, ik schreeuw de hele bak bij elkaar als het weer eens niet lukt... Kunnen de buren mee genieten. Kan echt niet hoor (al vaak gehoord).

Haha ik ook, maar ik rijd op een pensionstal, moet je die mensen eens zien kijken

**Geplaatst**: 20-07-11 11:59

Geplaatst: 20-07-11 11:59

Apple schreef:
Als het niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat

**Geplaatst**: 20-07-11 17:30

Geplaatst: 20-07-11 17:30

Paintlinger schreef:
Vroeger was ik relatief makkelijk kwaad te krijgen door mijn paard (stom eigenlijk).

Tegenwoordig ben ik gelukkig een stuk meer 'Calm and Assertive'.
Dus daar ben ik dan ook wel trots op

Haha, me 2

**Geplaatst**: 22-07-11 16:06

Geplaatst: 22-07-11 16:06

Pfft, ik rij nooit volgens het boekje als ik zo eens nadenk..

Als iets niet wil, schreeuw ik (maar gelukkig ben ik alleen en wonen we redelijk afgelegen) de hele bak bij elkaar. De raarste dingen worden geschreeuwt..

En ja, soms moet mijn paard ook op de noodrem. Etc, etc. (lang niet altijd, zeker niet)
Maar ik ben wel lief voor der hoor. Maar zij niet altijd voor mij O:)

**Geplaatst**: 22-07-11 16:11

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 22-07-11 16:11

Paard een keer op de plek zetten hoort erbij. Wanneer het nodig is dat de noodrem wordt aangehaald is dat ook niet vreemd.. Maar boos worden en gaan schreewen omdat je paard niet doet wat je wilt?? Come on, gebruik die energie om even na te denken hoe je je paard misschien wel tot het gewenste doel te krijgen..

Helemaal als ik hier reacties lees over paarden die niet nageven en de 'kop in de lucht gooien'. Moet je vooral gaan schreeuwen/straffen/trekken ja..

Straffen is heel normaal, maar vaak wordt het 'negatieve' gedrag verkeerd beoordeeld door de ruiter, waardoor een simpel misverstand eindigt in een figuurlijke vechtpartij. En wordt je daar als ruiter beter van? Ik ben geneigd "NEE" te zeggen.

**Geplaatst**: 23-07-11 11:37

Geplaatst: 23-07-11 11:37

Ik schreeuw lang niet altijd, maar wel als mijn pony het bit vastpakt en er vandoor gaat. Of weetikveel wat voor stoute dingen doet. Als ze dat niet doet is er niks aan de hand hoor, maak je geen zorgen

Ik heb het misschien verkeerd geformuleert in mijn vorige post

**Geplaatst**: 23-07-11 11:48

Geplaatst: 23-07-11 11:48

Moest alles volgens het boekje gaan zou paardrijden een stuk makkelijker zijn...

Ik vind het ook niet erg om er voor uit te komen dat het soms helemaal mis gaat als ik ga rijden. Als ik moe ben of echt geen zin heb dan is het nutteloos om erop te stappen want dan komen paard en ik sowieso in conflict (door mijn schuld dan). Waar ik ook gefrustreerd van raak is als het in het begin wel goed gaat en dan opeens niet meer. Op zo'n moment begin ik vaak tegen mezelf te praten om te kalmeren.

Moet wel zeggen dat ik tegenwoordig minder kwaad wordt als vroeger. Gelukkig.

**Geplaatst**: 25-07-11 19:03

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 25-07-11 19:03

Dat ken ik Katyatje, als het in het begin heerlijk gaat en dan ineens een stuk minder, dat kan echt ontzettend frustrerend zijn!

Dan echt even een paar keer diep zuchten om niet boos te worden, is soms erg lastig.

**Geplaatst**: 26-07-11 20:45

Geplaatst: 26-07-11 20:45

ik merk inderdaad dat mensen altijd gauw een oordeel hebben over een manier van rijden, op slechts een oordeel van 1 foto!
Een foto is maar een moment opname, en is toch niet zo, dat bijvoorbeeld een stang horzizontaal in een paardenmond, dat altijd zo is?

**Geplaatst**: 26-07-11 20:48

Geplaatst: 26-07-11 20:48

Soms raakt mijn gedult wel echt op ja haha. Maar ik wil altijd vanuit het paard blijven werken. En als ik dan echt ontplof wordt ik ff boos, DOE NOU EENS NORMAAL! Dan is ook wel meteen heeeel braaf :')

.
Ik ga niet van onkunde een beetje op niets af met de zweep in het rond meppen, dat heeft geen zin. Geduld staat op 1. Maar natuurlijk, ik ben en blijf een mens, dus verlies ook wel eens mijn geduld. (Maar dan roep ik even wat boos en dan is hij wel weer zichzelf)

**Geplaatst**: 27-07-11 09:19

Geplaatst: 27-07-11 09:19

Als je sommige profielen van 'boze mensen' er eens op naslaat, of HAW of ITP topics bekijkt, en dan hoort dat ze kwaad worden omdat het paard over de schouder wegloopt of omdat het niet terug wil komen in tempo of juist vertraagt... of niet wil nageven... (men bedoelt dan wellicht te zeggen: het hoofd naar beneden houdt)... dan vind ik dat niet erg verstandig.
Ik zie veel handen op benen, scheef zitten, holle ruggen, opgetrokken schouders, spanning in opgetrokken benen, rare teugelvoering.

Die stakende paarden hebben af en toe stiekem wel een beetje gelijk.... Ik zou, als paardlief niet luistert, toch liever onderzoeken wat ik zelf verkeerd doe dan kwaad worden... Dat verstoort de verhoudingen en zorgt er iig voor dat je zelf niets leert...

Echt raar gedrag: dreigen wanneer je gaat voeren, trappen, bijten, ruzie maken met andere paarden waar je bij staat.... moet je zeker bestraffen. Maar eigenlijk is er al heel wat misgegaan voordat het zover is....
En daar steek ik hand in eigen boezem, ik laat ze soms te 'vrij' en realiseer me soms dat dat niet handig is.... zijn echter eenvoudige zaken als... laten grazen aan de hand, en dan 'wanneer je het niet wil' om de haverklap die kop naar beneden....

Ter aanvulling: ik zie ook veel posts van paard die hardhandig gecorrigeerd worden omdat ze zich op stal zouden misdragen? Tja... veel paarden misdragen zich nu eenmaal op stal omdat ze zich ongelukkig staan te vervelen, veel te veel energie hebben... en van gekkigheid niet weten wat ze moeten doen... Al die typische gedragingen heb ik ook even bij mijn paard gezien toen ik haar een periode op een pensionstalling had waar ze 's nachts binnen stond.... ik heb haar snel weggehaald, werd wel verdrietig van de verandering. Overigens denk ik dat er genoeg paarden zijn die overdag buiten, en 's nachts binnen uitstekend vinden. Maar paarden die dag en nacht binnen staan en zich misdragen? Volstrekt begrijpelijk!

**Geplaatst**: 27-07-11 09:34

Geplaatst: 27-07-11 09:34

Ninx schreef:
Als je sommige profielen van 'boze mensen' er eens op naslaat, of HAW of ITP topics bekijkt, en dan hoort dat ze kwaad worden omdat het paard over de schouder wegloopt of omdat het niet terug wil komen in tempo of juist vertraagt... of niet wil nageven... (men bedoelt dan wellicht te zeggen: het hoofd naar beneden houdt)... dan vind ik dat niet erg verstandig.
Ik zie veel handen op benen, scheef zitten, holle ruggen, opgetrokken schouders, spanning in opgetrokken benen, rare teugelvoering.

Die stakende paarden hebben af en toe stiekem wel een beetje gelijk.... Ik zou, als paardlief niet luistert, toch liever onderzoeken wat ik zelf verkeerd doe dan kwaad worden... Dat verstoort de verhoudingen en zorgt er iig voor dat je zelf niets leert...

Echt raar gedrag: dreigen wanneer je gaat voeren, trappen, bijten, ruzie maken met andere paarden waar je bij staat.... moet je zeker bestraffen. Maar eigenlijk is er al heel wat misgegaan voordat het zover is....
En daar steek ik hand in eigen boezem, ik laat ze soms te 'vrij' en realiseer me soms dat dat niet handig is.... zijn echter eenvoudige zaken als... laten grazen aan de hand, en dan 'wanneer je het niet wil' om de haverklap die kop naar beneden....

Ter aanvulling: ik zie ook veel posts van paard die hardhandig gecorrigeerd worden omdat ze zich op stal zouden misdragen? Tja... veel paarden misdragen zich nu eenmaal op stal omdat ze zich ongelukkig staan te vervelen, veel te veel energie hebben... en van gekkigheid niet weten wat ze moeten doen... Al die typische gedragingen heb ik ook even bij mijn paard gezien toen ik haar een periode op een pensionstalling had waar ze 's nachts binnen stond.... ik heb haar snel weggehaald, werd wel verdrietig van de verandering. Overigens denk ik dat er genoeg paarden zijn die overdag buiten, en 's nachts binnen uitstekend vinden. Maar paarden die dag en nacht binnen staan en zich misdragen? Volstrekt begrijpelijk!

$_/-\o_$ $*\o/*$

Deze post had dit topic nodig!!

**Geplaatst**: 01-08-11 08:03

Geplaatst: 01-08-11 08:03

Apple schreef:
Als het niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat

Idem

, ik geef toe dat ik ook niet altijd rijd volgens het boekje, maar een keer streng zijn voor je paard is wel beter, er moet een grens zijn, tot hier en niet verder, en dat gaat helaas niet altijd volgens het boekje

**Geplaatst**: 01-08-11 08:38

Geplaatst: 01-08-11 08:38

Ik denk dat het ook maar goed is dat het niet altijd zo gaat zoals het moet "volgens het boekje". Dan zouden de paarden zich ook altijd zo moeten gedragen en een paard mag van mij best karakter hebben. Dat is juist alleen maar gezond. Zelf het beste paard vande manege bij wijze van zou zich nog kunnen misdragen. Het zijn levende wezens, net als wij.

**Geplaatst**: 09-08-11 15:49

Geplaatst: 09-08-11 15:49

Ik heb een zeer sterk gewilde Friesche merrie. Soms denk ik echt dat ze een hengst had moeten zijn. Ik ben ook de enige die erop durft te klimmen. Ze kan nog steeds vrezelijk haar eigen "ding" doen - en soms vind ik dat echt niet erg. Even zin aan rennen in het veld? Goed hoor, ik ook (zoals je in mijn profiel foto ziet) +:)+

. Maar goed, soms kan zij ook gewoon naar huis willen, en dat voel ik dan ook gewoon aan. Ik draai haar dan in cirkeltjes todat ze klaar is met haar mini-fit, en dan wacht ik tot ze rustig is. Ik vecht alleen niet terug - ik probeer het erg simpel te maken. Ze zit dan ook alleen haarzelf in de weg! 8)7

Maar goed, ik denk dat echt iedereen wel zo'n moment heeft. Dieren hebben emoties, en wij ook! Zoals ze het in het Engels zo mooi zeggen: "It is inevitable." :):)

**Geplaatst**: 18-08-11 01:24

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 18-08-11 01:24

Ja... Nee dus, haha. Mijn paard heeft mij 1 keer *zonder reden* zo hard in mijn hoofd gebeten dat ik haar toch echt wel een ROTSCHOP heb gegeven, en okay, dan mik ik niet op de buik of benen, maar dr billen ontgelden het dan wel!

En als ze probeert (letterlijk) over mij heen te lopen kan ze ook een mep met het halstertouw of een trap verwachten... 1 keer in de zoveel tijd probeert ze het gewoon, mevrouw heeft een beeeetje een dominant karakter

En onder het rijden? Tuurlijk, als ze voor de zoveelste keer gewoon omdraait en wegloopt zal ik ook eens mn hand vastzetten; niet gemeen, maar ze loopt er wel tegenaan. Voorderest hebben we genoeg knuffelmomentjes, gelukkig!!

**Geplaatst**: 18-08-11 11:44

Geplaatst: 18-08-11 11:44

Ik krijg vaak te horen dat ik te zacht/lief ben, met als gevolg dat ik vaker geblesseerd ben omdat ze over me heen lopen.

Ik ben nu dus ook meer erop aan het letten, dat als ze iets doen wat gewoon niet mag en ze reageren niet op mijn stemverheffing, dat ik ze gerust een tik geef. Ik sla liever niet op de neus, omdat ik geen kopschuw paard wil.

Gelukkig is mijn merrie eentje die al reageerd op een ruk aan het halster of stemverheffing.
Helaas is mijn ruin een ander verhaal en die krijgt dus regelmatige wel eens even een flinke tik, omdat hij anders gewoon over me heen rent. Als een van hun eens echt heel stout was geweest, heb ik ze indd wel eens een schop gegevens of een mep met de zweep (vanaf de grond in de omgang dus).

Met rijden probeer ik altijd met een zachte hand te rijden, maar als ze niet luisteren bij een tweede keer vragen of door de teugel heen rennen/uitbreken, kan ik soms wel eens een heftigere ophouding maken, en ik ben dan ook zo eentje die dan na het rijden meteen de mond nakijk

Schuldig voelen erna doe ik niet snel, waarom niet, omdat ik alleen straf als het nodig is.

**Geplaatst**: 19-08-11 21:22

Geplaatst: 19-08-11 21:22

Ikkuh! maar als ik écht mijn geduld verlies stap ik af. Meestal gebeurt dat niet, maar als mijn paardje een oefening al een keertje goed heeft gedaan en daarna niet meer wilt, geef ik haar soms een por. zo van: hállo! Dit kan je en je weet het!

**Geplaatst**: 20-08-11 11:43

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 20-08-11 11:43

Mijn paard heeft ongeveer 17 jaar lang mogen doen wat ze wilt. En daardoor had ze nogal vervelende trekjes. M, de vrouw met wie ik haar heb, heeft haar in het begin toen wel is wat harder aangepakt. Maar alleen bij dingen die echt voor ons gevaarlijk zijn.
Van mij krijgt ze ook wel is een tik, vooral als ik met haar in de stal bezig ben en zij wil ruzie maken met de ruin naast haar. Niet echt hard, maar wel dat ze weet dat ik er nog ben.

Met rijden probeer ik zoveel mogelijk met zachte hand te rijden. Soms lukt dat niet helemaal omdat ik met bepaalde dingen te onervaren ben. Maar als zij er in wilde rengalop vandoor gaat omdat ze geen zin heeft om te werken, dan trek ik toch wel redelijk aan de teugels, totdat ze weer wat rustiger loopt.

Ik denk dat als je altijd maar volgens het boekje werkt, je hele brave paarden moet hebben. En je gevoel uit moet kunnen zetten.

**Geplaatst**: 20-08-11 12:20

Geplaatst: 20-08-11 12:20

MerelArfa schreef:
Ikkuh! maar als ik écht mijn geduld verlies stap ik af. Meestal gebeurt dat niet, maar als mijn paardje een oefening al een keertje goed heeft gedaan en daarna niet meer wilt, geef ik haar soms een por. zo van: hállo! Dit kan je en je weet het!

En over dit soort dingen gaat dit topic dus. Regelmatig bekruipt mij het gevoel...waarom proberen we nog dingen uit te leggen.

Een reactie als bovenstaand bijvoorbeeld. MerelAfra...als ze een oefening niet goed doet dan komt dat door jou, jij doet iets verkeerd, niet je paard.

**Geplaatst**: 20-08-11 12:23

Geplaatst: 20-08-11 12:23

Nu heb ik niet alle pagina's er op nagelezen maar wat ik in dit soort topics altijd mis is de vraag hoe het dan zit wanneer paarden elkaar trappen en/of corrigeren?

Mensen die moord en brand schreeuwen over een paard dat een klap of schop krijgt en meteen over dierenmishandeling spreken beseffen kennelijk niet hoe hard de paarden elkaar trappen om de rangorde in de groep te bepalen. Ik verzeker je dat veel van die trappen zo hard zijn dat ze voor ons als mensen dodelijk zijn wanneer je ze op de verkeerde plaats krijgt. Met een dergelijk kracht zullen wij nooit kunnen scoppen of slaan.

Ik zeg hier niet mee dat een paard schoppen of slaan goed is. Helemaal niet! Waarom niet? Welnu wij mensen schoppen en slaan vaak uit frustratie en onmacht omdat het paard iets niet doet wat wij graag zouden willen en we het paard niet als een klein kind bij zijn kladden kunnen pakken en hem dwingen het alsnog te doen. Echter mag dat nooit de basis zijn voor het gebruik van geweld want op die manier brengt het de vertrouwensband van jou met je paard schade toe. En juist die band heb je nodig om je paard er toe te bewegen te doen wat je wilt.

Toch ontkomt niemand eraan om een keer zijn/haar paard met een hardere hand te corrigeren afhankelijk van het karakter van het beestje. En dat is maar goed ook want anders zouden ze soms letterlijk over ons mensen heen lopen. Je kunt je daarmee afvragen of het welzijn van een paard niet slechter af is met een te softe aanpak door zijn baasje.....hoe vaak escaleert een situatie niet waarbij het misgaat en uiteindelijk het paard is die achter blijft met verwondingen of nog erger. Daarnaast weet een paard dondersgoed wanneer hij probeert de grens op te zoeken met zijn baasje en wanneer hij duidelijk weet waar die grens ligt zal dat juist meer vertrouwen scheppen.
Pas dan toon je je een echte leider en dat is wat hij wil die zien.

**Geplaatst**: 20-08-11 12:25

Re: Wie durft er voor uit te komen?!

Geplaatst: 20-08-11 12:25

ik denk dat de oneerlijke situaties vooral tijdens het rijden ontstaan. Er zijn zoveel ruiters die vinden dat hun paard een bepaalde oefening niet 'wil' doen, of expres fout doet etc. etc. Dikke onzin, dan doet de ruiter het toch echt verkeerd.