Totilas, ongezond lichaamsgebruik
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
- Clasical
-
- Berichten: 1584
- Geregistreerd: 25-09-14
- Woonplaats: Arnemuiden
Re: Totilas, ongezond lichaamsgebruik
Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-21 18:48
- Anoniem
Geplaatst: 11-01-21 18:49
996981 schreef:MCE schreef:nog een vraagje: wat leer je uit die oude boeken hoe verifieer je dat op waarheden?
daar ga je ook van uit dat het waarheden zijn!!
Goede vraagdeze boeken gaan veelal over hoe je iets bereikt en hoe het moet voelen. Dat zou volgens de auteurs de beste manier zijn
Baucher dacht dat hij zijn paarden het langst gezond hield, Steinbrecht dacht hetzelfde. Wie heeft er gelijk?
Dat weten we niet. Juist daarom zou je in mijn ogen minder in hokjes van systemen moeten denken.
weet je, ik kan veel lezen maar hoe het voelt - of moet voelen - kon alleen die oude rot mij laten voelen
theorie is mooi maar de praktijk en het zien in de praktijk is soms even iets anders omdat ook elk paard anders is
waarheid ontdek je in de praktijk, paarden vertellen je vroeg of laat of het voor hun lijf goed is en daar moet je van leren, is mijn ervaring
er is al veel geschreven en het is zeker een mooi naslagwerk waaruit je info kun halen, maar het is geen handleiding die moet je zelf gaan schrijven bij elk paard
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 11-01-21 19:11, in het totaal 3 keer bewerkt
- Laurie
-
- Berichten: 4507
- Geregistreerd: 05-05-07
- Woonplaats: Doetinchem
Geplaatst: 11-01-21 18:51
Clasical schreef:Grappig dat het fundament van de dressuur uit een tijd stamt waar er nog helemaal geen wetenschappelijke onderzoeken werden gedaan, althans, niet met de middelen die we vandaag de dag hebben waarmee we bv. in het paard kunnen kijken.
En in die tijd gingen er nooit paarden stuk?
- Clasical
-
- Berichten: 1584
- Geregistreerd: 25-09-14
- Woonplaats: Arnemuiden
Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-21 18:53
Laurie schreef:Clasical schreef:Grappig dat het fundament van de dressuur uit een tijd stamt waar er nog helemaal geen wetenschappelijke onderzoeken werden gedaan, althans, niet met de middelen die we vandaag de dag hebben waarmee we bv. in het paard kunnen kijken.
En in die tijd gingen er nooit paarden stuk?
Geen idee ik was er niet bij.
- 996981
- Berichten: 11098
- Geregistreerd: 16-02-08
Geplaatst: 11-01-21 18:59
Clasical schreef:Kun je dat wetenschappelijk onderbouwen dat het een feit is dat het niet ok is een mening als een feit te presenteren?
Ja hoor:
“ Farwick Owens, Hester & Teale, 2002). Burbules en Callister (2000) benadrukken de paradox die verbonden is aan het democratisch gehalte van internet: internet biedt een enorme diversiteit aan perspectieven, maar juist die diversiteit heeft de potentie in zich om gebruikers af te schrikken, dus buiten te sluiten. De auteurs spreken met name de zorg uit ten aanzien van onervaren, jonge gebruikers die afgeschrikt worden door bepaalde inhouden omdat ze nog het vermogen missen om die inhoud te interpreteren en een plaats te geven.”
“ Coiro (2003) ziet dat als onderdeel van algemene „critical literacy skills‟, waarbij (traditionele) onderzoeksvaardigheden een grote rol spelen. Zij tekent aan dat internet voor zwakke lezers een grote hobbel kan vormen en daarom juist bij deze groep veel begeleiding vraagt. Met name de hoeveelheid informatie en het gebrek aan een duidelijke (lineaire) structuur kan problemen opleveren. Todd (1998) noemt in dit verband het feit dat bestaande indicatoren (zoals het vermelden van de achtergrond van een auteur en de bronnen waaruit wordt geciteerd) op internet vaak ontbreken. Bovendien wordt informatie vaak gepresenteerd zonder een context die aan die informatie betekenis kan verlenen. Een gebruiker moet leren om dergelijke aspecten zelf uit de informatie af te leiden.
Internet biedt de gebruiker meer dan bij gedrukte media de mogelijkheid tot interactiviteit. Ten eerste door de hiervoor genoemde navigatiemogelijkheden: bij het volgen van een eigen weg is er immers sprake van interactie tussen een gebruiker en een internettekst. Ten tweede bieden de meeste internetsites de gebruiker de mogelijkheid om te e-mailen met de maker van de site of personen die op de site staan genoemd. Ook is er de mogelijkheid om via internetsites deel te nemen aan nieuwsgroepen rond een bepaald thema. Die interactiviteit wordt vaak genoemd bij de unieke mogelijkheden die internet kan bieden voor het onderwijs. Kinderen hebben de gelegenheid te communiceren met leerlingen van andere scholen en met volwassenen. Dergelijke contacten zijn zonder internet veel moeilijker tot stand te brengen. Juist dat gemak brengt echter het gevaar met zich mee dat het doel van de communicatie uit het oog kan worden verloren. Fabos en Young (1999)”
https://www.researchgate.net/profile/Mo ... 000000.pdf
- 996981
- Berichten: 11098
- Geregistreerd: 16-02-08
- Clasical
-
- Berichten: 1584
- Geregistreerd: 25-09-14
- Woonplaats: Arnemuiden
Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-21 19:12
996981 schreef:Clasical schreef:Het is niet zo dat er nooit wordt teruggekomen op iets wat vastgesteld is.
Dat klopt. Voel je vrij het tegendeel te bewijzen. Dat het delen van meningen, gepresenteerd als feit, niet schadelijk is. Ik ben benieuwd wat je vindt.
Dat maakt mij dan als nog niks uit, ik vind het de verantwoording voor de ouders of de beheerders van het fora.
Het zou mij een zegen zijn als een 13 jarige denkt dat het rijden met grote teugeldruk artrose kan veroorzaken.
- lichtheid
- Berichten: 200
- Geregistreerd: 12-11-19
Geplaatst: 11-01-21 19:19
Laurie schreef:Clasical schreef:Grappig dat het fundament van de dressuur uit een tijd stamt waar er nog helemaal geen wetenschappelijke onderzoeken werden gedaan, althans, niet met de middelen die we vandaag de dag hebben waarmee we bv. in het paard kunnen kijken.
En in die tijd gingen er nooit paarden stuk?
Vast en zeker wel.
Maar vanuit ervaring (Honderduizenden paarden en met vallen opstaan) heeft men voornamelijk in de legers, in vredestijd een systeem ontwikkeld waarbij er zo min mogelijk uitval ontstond en paarden zo lang mogelijk in goede gebruiksstaat bleven.
Simpelweg een kwestie van economie, investering-afschijving.
daarboven in dezelfde tijd waren er mensen bezig met iets anders, namelijk rijkunst.
Dit werd voornamelijk beoefend door de adel, (niets beters te doen). De officieren in de legers kwamen voor een groot deel uit de adel voort.
Zo zijn die twee zaken als vanzelf samengevoegd, de kennis uit ervaring opgedaan hoe zo economisch mogelijk en hoe zo mooi mogelijk.
Het spel was om een paard zodanig op te leiden dat het (zie FEI art 401
gemakkelijk en aangenaam te rijden was en voor de toeschouwer apetijtelijk om te zien. Het e.e.a moest adel/voornaamheid/superieuriteit uitstralen.
De dans met het paard dateert van eeuwen. Allerlei rijkunstige systemen zijn er uitgeprobeerd en aan het eind van de 19e eeuw kwamen de technieken tot hun hoogtepunt, een uitkristalisering, het best haalbare met de bestaande paarden.
- 996981
- Berichten: 11098
- Geregistreerd: 16-02-08
Geplaatst: 11-01-21 19:19
Clasical schreef:996981 schreef:
Dat klopt. Voel je vrij het tegendeel te bewijzen. Dat het delen van meningen, gepresenteerd als feit, niet schadelijk is. Ik ben benieuwd wat je vindt.
Dat maakt mij dan als nog niks uit, ik vind het de verantwoording voor de ouders of de beheerders van het fora.
Het zou mij een zegen zijn als een 13 jarige denkt dat het rijden met grote teugeldruk artrose kan veroorzaken.
Er is nooit gesproken over de relatie tussen artrose en grote teugeldruk
Er is gesproken over (het vooralsnog ontbreken van aangetoonde relatie tussen achter de teugel gaan en artrose. Jammer dat je zo beïnvloed bent door slecht onderbouwde misinformatie dat je het oké vindt deze misinformatie zelf ook op internet te blijven presenteren als feiten.
- Clasical
-
- Berichten: 1584
- Geregistreerd: 25-09-14
- Woonplaats: Arnemuiden
Re: Totilas, ongezond lichaamsgebruik
Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-21 19:23
Is dat een mening of een feit?
- 996981
- Berichten: 11098
- Geregistreerd: 16-02-08
Geplaatst: 11-01-21 19:25
Clasical schreef:Jammer dat je zo beïnvloed bent door slecht onderbouwde misinformatie dat je het oké vindt deze misinformatie zelf ook op internet te blijven presenteren als feiten.
Is dat een mening of een feit?
Dat zijn jouw eigen woorden
Toch niet zo gemakkelijk hè. Feiten van meningen onderscheiden.
Ik ga temmen
je draait om de inhoudelijke discussie heen. - Clasical
-
- Berichten: 1584
- Geregistreerd: 25-09-14
- Woonplaats: Arnemuiden
Re: Totilas, ongezond lichaamsgebruik
Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-21 19:29
Maar prima hoor
- Woestein
-
- Berichten: 2852
- Geregistreerd: 09-12-01
Geplaatst: 11-01-21 19:37
Heb altijd geleerd er gaan meerdere wegen naar Rome, je moet kijken wat bij een paard/combi past.
En zolang het diervriendelijk is, dus niet schadelijk voor het welzijn en de gezondheid, dan is dat een goede manier.
Ik heb mijn laatste paard met wat info/filmpjes/theorie en eigen inzicht getraind aan de lange teugel.
Bij een les werd er tegen mij gezegd, het is niet mijn (lesgever) methode maar het paard doet wat er gevraagd wordt en loopt op een correcte manier.
Dus ga vooral zo door.
En zo denk ik er met rijden ook zo over.
Als de voorwaarste impuls maar aanwezig blijft, ze moeten voorwaarts blijven denken.
En ook belangrijk is dat de oefeningen op een goede volgorde getraind worden.
Zie bijvoorbeeld mensen met een paard welke nog lang niet toe is om een zware verzameling te tonen toch dat doen door middel van flink spoor geven en in het bit hangen.
Maar dat komt heel vaak ook door de instructie die ze krijgen.
In het bit hangen zie je ook heerlijk veel bij de Friezen...
Neusje eruit en hals op lengte is daar kennelijk nogal moeilijk.
Verder gooi ik een filmpje erin.
Ben benieuwd wat jullie er van denken.
Deze dame komt ook best veel voorbij, vind zelf het paard voor zijn doen best goed lopen.
https://youtu.be/LUWtdDzyIZU
- 996981
- Berichten: 11098
- Geregistreerd: 16-02-08
Geplaatst: 11-01-21 19:54
“ Naast de musculatuur van de rug heeft ook de positie van het hoofd en de hals een effect op de rug. Hoofd en hals zijn door de funiculus nuchae en lamina nuchae zeer stevig verbonden met het ligamentum supraspinale dat dorsaal over de proccesus spinosus van de rugwervels loopt en daarmee ook een verbinding vormt. Door deze stevige en elastische verbinding zal door een verandering in de positie van hoofd en hals, dit ten opzichte van een virtuele horizontale lijn getrokken doorheen de thoracolumbale wervels, een duidelijke invloed hebben op de houding en dus de flexie en extensie van de rug (Van Weeren, 2006). De positie van het hoofd en hals tijdens het berijden van het paard is de laatste paar jaren een hoofdissue van talrijke discussies. Zeker in de dressuur komen de meest extreme vormen van hoofd-hals positionering voor. Deze extremen zijn enerzijds de zogenoemde Rollkür, een zeer ver doorgevoerde buiging van hoofd en hals, en anderzijds de positie die voorgelegd is door het Fédération Equestre Internationale (FEI). De norm opgesteld voor de hoofd-hals positie in de Grand Prix luidt: “The neck should be raised, the poll high and the head slightly in front of the vertical”. Deze twee extreme hoofd-hals posities hebben een duidelijk effect op de kinematica van de paardenrug en bijgevolg ook op de beweging van de ledematen aangezien het spanboogmodel elk element met elkaar verbindt. Bij een lage en ronde positie van hoofd en hals, weergegeven als Head and Neck Position 4 (HNP 4) in Fig. 4, is er een verhoogde flexie ter hoogte van het craniale deel van de thoracale regio van de rug en is er een toename
in extensie van de rug naar caudaal toe. Voor de andere extreme positie waarbij de hals en het hoofd van het paard overdreven hoog worden gedragen, weergegeven als HNP 5 in Fig. 4, treedt juist het tegenovergestelde op. In deze positie
is er een verhoogde toename van extensie craniaal in de rug en deze neemt af naar caudaal om dan finaal over te gaan tot een flexie van de rug (Alvarez, 2007). Zowel Rhodin et al. (2005) als Alvarez (2007) toonden bovendien aan dat enkel in deze extreem hoge hoofd-hals positie (HNP 2, 5) de laterale bewegingsmogelijkheid van de rug toenam. Het bewegingspatroon van de achterste ledematen van het paard werd vooral in Head and Neck Position 5 (HNP 5) beïnvloed (Alvarez, 2007). In deze houding is er een verminderde protractie van het achterste lidmaat tijdens stap wat volledig in overeenstemming is met de spanboogmodel. Deze geeft namelijk aan dat wanneer er een extensie van de rug optreedt het achterste lidmaat meer in retractie komt en vice versa voor flexie van de rug. Het bewegingspatroon van de voorbenen volgt eveneens het spanboogmodel. Van de HNP 4 wordt ook dankbaar gebruik gemaakt. bij het gymnastiseren en trainen van dressuurpaarden. Enkel gekeken naar de kinematica van de paardenrug en aldus de ethische bezwaren buiten beschouwing gelaten blijkt dat de grootte van flexie en extensie over het grootste deel van de wervelkolom duidelijk toeneemt wanneer paarden bereden worden in een dusdanige positie (Alvarez, 2007). Enkel gebaseerd op deze hierboven vernoemde kinematische gegevens kan men stellen dat de HNP 4 of de Rollkür methode geschikt is voor het gymnastiseren van paarden (Janssen, 2003)
- Anoniem
Geplaatst: 11-01-21 20:00
Woestein schreef:Lees nog steeds mee.
Heb altijd geleerd er gaan meerdere wegen naar Rome, je moet kijken wat bij een paard/combi past.
En zolang het diervriendelijk is, dus niet schadelijk voor het welzijn en de gezondheid, dan is dat een goede manier.
Ik heb mijn laatste paard met wat info/filmpjes/theorie en eigen inzicht getraind aan de lange teugel.
Bij een les werd er tegen mij gezegd, het is niet mijn (lesgever) methode maar het paard doet wat er gevraagd wordt en loopt op een correcte manier.
Dus ga vooral zo door.
En zo denk ik er met rijden ook zo over.
Als de voorwaarste impuls maar aanwezig blijft, ze moeten voorwaarts blijven denken.
En ook belangrijk is dat de oefeningen op een goede volgorde getraind worden.
Zie bijvoorbeeld mensen met een paard welke nog lang niet toe is om een zware verzameling te tonen toch dat doen door middel van flink spoor geven en in het bit hangen.
Maar dat komt heel vaak ook door de instructie die ze krijgen.
In het bit hangen zie je ook heerlijk veel bij de Friezen...
Neusje eruit en hals op lengte is daar kennelijk nogal moeilijk.
Verder gooi ik een filmpje erin.
Ben benieuwd wat jullie er van denken.
Deze dame komt ook best veel voorbij, vind zelf het paard voor zijn doen best goed lopen.
https://youtu.be/LUWtdDzyIZU
het gaat op een vriendelijke manier in ieder geval
- irmaz
-
- Berichten: 5626
- Geregistreerd: 25-08-04
- Woonplaats: Brabant
Geplaatst: 11-01-21 20:08
996981 schreef:Baucher dacht dat hij zijn paarden het langst gezond hield, Steinbrecht dacht hetzelfde. Wie heeft er gelijk?
Dat weten we niet. Juist daarom zou je in mijn ogen minder in hokjes van systemen moeten denken.
Ik denk dat ze beiden gelijk hadden op dat gebied. Het is altijd beter om lang te studeren en goed over iets na te denken dan zomaar iemand na te doen
- 996981
- Berichten: 11098
- Geregistreerd: 16-02-08
Geplaatst: 11-01-21 20:20
Belangrijkste conclusie: er is onvoldoende bewijs te stellen dat LDR, hyperflexie of rollkür schadelijk is (er is geen relatie gevonden tussen deze methodes en schade aan wervels!) en er zijn tevens onderzoeken die aantonen dat de hoofd-halshouding als gevraagd door de FEI kan zorgen voor een verhoogt cortisolgehalte (stresshormoon) in speeksel en bloed.
“ Door sommige hedendaagse (dressuur)ruiters wordt hyperflexie van hoofd en hals gebruikt als trainingsmethode voor hun paarden. Deze methode is niet nieuw, maar werd reeds gebruikt en besproken door grootmeesters in de dressuur uit de 17e en 18e eeuw, zoals de la Guerinière en Baucher. De controverse rond het gebruik van deze methode dook reeds twintig jaar geleden op, maar wordt tot op heden hevig bediscuteerd binnen de FEI daar waargenomen wordt dat deze extreme halshouding een nadelig effect zou kunnen hebben op het welzijn van het paard (van Weeren et al., 2013). Ook de publieke opinie deelt deze bezorgdheid over het welzijn van paarden die getraind worden met behulp van deze extreme houding (van Breda, 2006). De FEI heeft als reactie op deze controversiële houding gesteld dat hyperflexie als trainingsmethode met de nodige zorg gehanteerd moet worden, aangezien deze techniek door een onervaren ruiter gemakkelijk misbruikt kan worden (Lashley et al., 2014). Het comité van de FEI die de definitie over het onderscheid tussen rollkür en laag diep en rond heeft opgesteld was het er unaniem over eens dat elke vorm van agressie in de ruitersport veroordeeld moet worden. Men definieert echter niet hoe dit waargenomen of beoordeeld kan worden. Verder wordt er eveneens niet gespecificeerd hoeveel flexie van de hals teveel is en welke duur als te lang wordt beschouwd. Dit maakt het extreem moeilijk om op basis van deze definitie ruiters en hun trainingsmethoden in de praktijk te beoordelen. Teugeldrukmeters zouden hierbij een mogelijk hulpmiddel kunnen vormen (McLean en McGreevy, 2010). Verschillende aspecten van rollkür dienen echter bestudeerd te worden alvorens besloten kan worden of deze techniek al dan niet schadelijk is voor het paard (Dwyer, 2007).
3.5.1 Argumenten van de voorstanders
Veel ruiters die gebruik maken van rollkür bij de training van hun paarden beweren dat deze trainingsmethode leidt tot biomechanische voordelen die de prestaties van het paard zouden bevorderen (McGreevy et al., 2010; von Borstel et al., 2008). Dit zou een voordelig effect hebben op de soepelheid van het paard. Een andere veronderstelling is dat de hoofd-halshouding ook een invloed heeft op de rug van het paard (Rhodin et al., 2005). Zo zorgt rollkür volgens sommige ruiters voor het stretchen van de rug en versterking van de rugspieren, wat zou helpen om letsels aan de rug te voorkomen (Sloet van Oldruitenborgh-Oosterbaan et al., 2006). Uit onderzoek is gebleken dat de rug van paarden gereden met rollkür het grootste bewegingsbereik vertoont in draf vergeleken met andere hoofd-halshoudingen (von Borstel et al., 2008). Dit argument wordt gebruikt om het gymnastiserend effect en het voordeel van deze methode aan te tonen vergeleken met de meer conventionele trainingsmethoden (van Weeren et al., 2010). Daarnaast wordt ook beweerd dat rollkür tot een afname van de paslengte leidt en een grotere buiging van het spronggewricht induceert, waarbij ook de dorsoventrale beweging in de lumbosacrale regio wordt bevorderd. Het mechanisme dat dit zou veroorzaken is echter nog onbekend (McLean en McGreevy, 2010). Paarden gereden in hyperflexie vertonen ook een meer uitgesproken beweging van het voorbeen vergeleken met paarden gereden in een meer natuurlijke houding. Dit kan verklaard worden door de toename van de activiteit van de musculus brachiocephalicus in deze houding, die als voornaamste functie het naar voren plaatsen van het voorbeen heeft (Kienapfel, 2014). Aangezien de FEI stelt dat rollkür niet voor een langdurige periode zelfstandig aangehouden kan worden door het paard, kan worden gesteld dat continue teugeldruk een rol speelt bij het behoud van deze houding. Dit wordt echter tegengesproken door sommige trainers, die beweren dat wanneer het paard geleerd heeft deze extreme houding aan te nemen, dit bereikt kan worden met een veel lichter teugelcontact dan initieel nodig. Dit laat toe de teugeldruk bij paarden gereden in rollkür laag te houden na een adaptatieperiode. Verder wordt aangehaald dat deze houding geleidelijk aan geïntroduceerd wordt aan het paard en dat dit slechts voor een korte periode wordt toegepast. Het gebruik van deze methode voor langere perioden werd echter al vaker waargenomen (McLean en McGreevy, 2010).
Een ander argument is dat er geen bewijs bestaat dat rollkür schade aanricht op lange termijn. Zo werd in een studie van Welling (2006) geen deformatie van de wervels gevonden bij paarden die gedurende meerdere jaren met rollkür getraind werden (von Borstel et al., 2008). Daarnaast wordt ook het argument aangehaald dat topdressuurpaarden die getraind werden met behulp van deze techniek tot hun 20e levensjaar succesvol in de sport werden uitgebracht. Dit zou niet mogelijk zijn als ze hiervan ongemak ondervonden of hun welzijn sterk gecompromitteerd werd (McLean en McGreevy, 2010)”
“ De FEI focust zich reeds lange tijd op het welzijn van het sportpaard en heeft in dit verband in 1990 een gedragscode opgesteld. Hierin wordt gesteld dat alle rij- en trainingsmethoden rekening moeten houden met het paard als levend wezen en geen gebruik mogen maken van technieken die het welzijn van het paard in het gedrang kunnen brengen en afgekeurd worden door de FEI (Dwyer, 2007).
Verschillende trainingsmethoden worden vaak bekritiseerd omwille van de onnatuurlijke houdingen die hierbij gevraagd worden aan het paard (van Breda, 2006). Zo wordt geïmpliceerd dat bepaalde hoofd-halshoudingen het comfort van het paard in het gedrang kunnen brengen, zoals overmatige flexie van hoofd en hals (Zsoldos et al., 2015). Aangezien de FEI stelt dat het doel van dressuur de ontwikkeling van het paard tot een gelukkige atleet is, zou het psychologische welzijn van het paard een belangrijke sleutelfactor moeten zijn bij diens opleiding (von Borstel et al., 2008). Bij verschillende diersoorten werd het nut van variabiliteit in hartritme reeds aangetoond als indicator voor acute en chronische stress. Hierdoor wordt deze parameter frequent gebruikt in onderzoeken naar het gedrag en welzijn van paarden. Ook conflictgedragingen zoals slagen met de staart en openen van de mond worden gebruikt om acuut ongemak bij het paard aan te tonen in stressgerelateerde studies. Het belang van deze gedragsmatige indicatoren werd echter nog niet wetenschappelijk bewezen. Een van de meest gebruikte hormonen om de stressrespons van het paard te meten is cortisol, wat bepaald kan worden in plasma, serum en speeksel en stijgt bij een stressrespons. Kleine veranderingen in de omgeving van het paard kunnen reeds een weerslag hebben op het cortisolgehalte. De combinatie van cortisolconcentratie, variabiliteit in hartritme en gedragsmatige parameters kan meer informatie leveren over de aanwezigheid van acute of chronische stress in bepaalde situaties (Smiet et al., 2014). Diverse studies hebben het effect van rollkür op de psychologische toestand van het paard onderzocht door parameters voor stress en ongemak te meten. Hierbij werden echter geen eenduidige resultaten bekomen, maar spraken de bevindingen van de verschillende studies elkaar zelfs tegen.
Tegenwoordig worden paarden tijdens de opwarming voor een dressuurwedstrijd frequent gereden met de neus achter de loodlijn. Zo werd bij een screening van de hoofd-halshouding van 355 paarden in de inrijpiste bevonden dat 69% van de paarden gereden werden met de neus achter de loodlijn, 19% met hun neus op de loodlijn en slechts 12% met hun neus voor de loodlijn. In de lagere dressuurklassen ging een neus die achter de loodlijn gedragen werd gepaard met een lagere score, maar dit werd niet waargenomen in de hogere klassen. Daarnaast werden significant meer conflictgedragingen geobserveerd bij de paarden gereden met hun neus achter de loodlijn. Deze conflictgedragingen werden waargenomen onafhankelijk van het niveau waarop het paard presteerde. Dit impliceert dat de uitlokkende factor voor dit gedrag voornamelijk de toegenomen flexie van de hals is en niet het trainingsniveau van het paard of de ervaring van de ruiter (Kienapfel et al., 2014).
32
In een studie uitgevoerd door Smiet et al. (2014) werden verschillende hoofd-halshoudingen onderzocht in verband met hun mogelijk effect op het welzijn van het paard. Er werden vijf hoofd- halshoudingen onderzocht, waaronder een vrije hoofd-halshouding, een opgerichte houding waarbij de neus op de loodlijn werd gedragen, een lage en gebogen houding waarbij de neus naar de borst werd gericht, een hoge houding waarbij de hals werd gestrekt, en een lage en gebogen houding waarbij de neus naar de carpus werd gericht (figuur 13). Hierbij werd gebruik gemaakt van de variabiliteit in hartritme en de cortisolconcentratie in het bloed en speeksel, evenals van gedragsmatige parameters om het welzijn te beoordelen. In deze studie werd voornamelijk bij de opgerichte houding met de neus op de loodlijn een stressrespons waargenomen, waarbij er zowel een toename was van het cortisolgehalte in het speeksel als van de variabiliteit in hartritme, wat kan wijzen op een toename van stress of werklast van de arbeid. Ook werden er meer conflictgedragingen waargenomen. De houding die de minste stress veroorzaakte was diegene waarbij de hals werd gebogen en de neus in de richting van de carpus wees. Al deze houdingen werden bekomen met behulp van hulpteulgels. (Smiet et al., 2014).”
“ De meningen over de verschillende hoofd-halshoudingen gebruikt bij de training van het sportpaard lopen sterk uiteen en spreken elkaar zelfs regelmatig tegen, maar zijn echter niet altijd wetenschappelijk gefundeerd. De FEI beschrijft in zijn richtlijnen voor dressuur dat het hoofd en de hals van het paard zo gedragen moeten worden dat de neus van het paard te allen tijde voor de loodlijn wordt gedragen met de nek als hoogste punt (FEI Dressage Rules, 2018). Toch werd reeds in meerdere studies aangetoond dat een groot deel van de paarden bij de opwarming en tijdens een dressuurwedstrijd gereden werd met de neus achter de loodlijn gedragen. Ondanks deze tegenstrijdigheid met de opgestelde richtlijnen ging dit in de hogere klassen van de dressuur niet gepaard met een lagere score (Lashley et al., 2014; Kienapfel et al., 2014). Daarnaast veroordeelt de FEI het gebruik van elke vorm van agressie en dwang in de ruitersport, maar er wordt nergens gespecifieerd wat deze begrippen juist inhouden en hoe dit beoordeeld kan worden. Er is dus nood aan meer duidelijkheid omtrent deze richtlijnen en de toepassing hiervan. Zo wordt er ook een onderscheid gemaakt tussen laag, diep en rond, wat wel geaccepteerd wordt door de FEI, en rollkür, wat een agressieve component bevat en hierdoor een trainingstechniek is die niet wordt toegelaten (van Weeren et al., 2010). De richtlijnen die het onderscheid tussen deze houdingen maakt gebruikt termen als “overmatige flexie” en “langdurig”, maar ook hier is er geen duidelijkheid over wat hiermee juist bedoeld wordt. Dat maakt het zeer moeilijk om deze beide houdingen in de praktijk van elkaar te onderscheiden.
Ook over de invloed van de verschillende hoofd-halshoudingen op de beweging van het paard bestaat veel onduidelijkheid en zijn de meningen verdeeld. De voorstanders van hyperflexie als trainingstechniek beweren dat deze houding leidt tot biomechanische voordelen en een verbetering van de souplesse van het paard (McGreevy et al., 2010, von Borstel et al., 2008). Deze stelling wordt echter tegengesproken door de tegenstanders die beweren dat deze extreme houding negatieve effecten heeft op de gang van het paard en tot ongemak leidt (McLean en McGreevy, 2010). Een studie die de beweging van paarden aan de longe onderzocht kon bij flexie van de hals positieve effecten op de beweging van het paard vaststellen (Gómez-Álvarez et al., 2006), maar deze effecten konden niet worden bevestigd in een andere studie die gebruikmaakte van bereden paarden (Rhodin et al., 2009). Daarnaast wordt er in de literatuur ook beschreven welke delen van de thoracolumbaire wervelkolom een groter of kleiner bewegingsbereik vertonen bij de verschillende hoofd- halshoudingen (Rhodin et al., 2005). De relevantie hiervan op de volledige beweging van het paard en de te leveren sportprestaties blijft echter onbekend. Een gebogen maar laag gedragen hals wordt in meerdere studies als meest voordelige houding bevonden (Denoix, 2013a; Smiet et al., 2014). Er is echter nood aan meer studies om het effect van de verschillende hoofd-halshoudingen te onderzoeken en daarbij ook aandacht te schenken aan het effect op het gebruik van de achterhand en het bewegingsbereik van de voorste ledematen.
De resultaten uit de verschillende studies die het welzijn van het paard bij de verschillende hoofd- halshoudingen hebben onderzocht moeten echter met de nodige zorg geïnterpreteerd worden. In de studie van van Breda (2006) werd geen rekening gehouden met gedragsmatige veranderingen, in tegenstelling tot de studie van von Borstel et al. (2008) en Sloet van Oldruitenborgh-Oosterbaan et al. (2006), waar dit wel het geval was.
37
Een ander belangrijk verschil is dat de elitedressuurpaarden gebruikt in de studie van van Breda (2006) gewend waren aan rollkür als trainingsmethode, in tegenstelling tot de sportpaarden gebruikt in de andere studies, die buiten deze proefopstelling niet getraind werden met deze extreme houding (Dwyer, 2007). Ook de manier waarop de verschillende houdingen verkregen werden verschilt tussen de verschillende studies. Een paard dat het hoofd in een verticale positie houdt tegenover de grond loopt daarom niet “aan het bit” (McGreevy et al., 2010). De manier waarop de verschillende houdingen bekomen worden is dus ook van groot belang voor de beweging en het gedrag van het paard en zou dus een aandachtspunt moeten zijn bij de beoordeling van het effect van de verschillende hoofd-halshoudingen. Daarnaast vormt dit ook een factor die het moeilijker maakt om de verschillende studies met elkaar te vergelijken, aangezien er telkens andere methoden gebruikt worden. Zo wordt er zowel gebruikgemaakt van bereden als onbereden paarden en van teugels die al dan niet gecombineerd werden met hulpteugels. Ook door het gebrek aan studies op lange termijn moeten de conclusies uit deze studies kritisch bekeken worden. Als internationale topruiters technieken zoals rollkür gebruiken bij de opleiding van hun paarden en er daarbij in slagen overwinningen te behalen, zullen ook minder ervaren ruiters deze technieken proberen te imiteren. In geen van bovenstaande studies wordt echter het effect van deze extreme hoofd-halshouding onderzocht op paarden die niet dressuurmatig geschoold zijn. Enkel Sloet van Oldruitenborgh- Oosterbaan et al. (2006) past deze techniek toe op matig geschoolde dressuurpaarden, maar kon hierbij de eigenlijke rollkürhouding niet bereiken (Dwyer, 2007). Het is dus ook belangrijk om bij de beoordeling van rollkür als trainingsmethode rekening te houden met het opleidingsniveau van het paard en de ervaring van de ruiter. De topsportpaarden die meestal gereden worden door ervaren ruiters bezitten vaak een lichaamsbouw die meer souplesse toelaat vergeleken met de recreatiepaarden die meestal gereden worden door beginnende ruiters. De impact die rollkür heeft op het lichaam van een topsportpaard met een atletische bouw en dat reeds gewend is aan deze extreme houding, is daardoor niet te vergelijken met een beginnende ruiter die dit wil toepassen op zijn minder flexibele paard. Daardoor is het ook aannemelijk dat deze houding meer schade kan berokkenen wanneer toegepast bij deze laatste groep.
Over de interpretatie van de verschillende hoofd-halshoudingen bestaat eveneens onduidelijkheid. De overgrote meerderheid van de bovenstaande studies maakte geen gebruik van een gestandaardiseerde manier om de verschillende hoofd-halshoudingen te bekomen, waardoor deze ook op een andere manier geïnterpreteerd kunnen worden door verschillende personen. Zo verschilde bijvoorbeeld de mate van hyperflexie tussen de verschillende studies. Er is dus nood aan een meer gestandaardiseerde manier om dit te onderzoeken. Elgersma et al. (2010) heeft een methode ontwikkeld die de verschillende hoofd-halshoudingen standaardiseert in het sagittale vlak bij paarden aan de longe. Dit is een goede methode waarvan toekomstige studies gebruik kunnen maken om de hoofd-halshouding op een meer objectieve manier te kunnen beoordelen.
De conclusie is dat er nood is aan studies die het effect van de verschillende hoofd-halshoudingen bestuderen op een gestandaardiseerde manier en daarbij ook dezelfde groepen paarden vergelijken. Daarnaast is er ook nood aan studies op lange termijn om de mogelijke schadelijke effecten van rollkür en andere hoofd-halshoudingen te onderzoeken. Ook de richtlijnen opgesteld door de FEI dienen verduidelijkt te worden, zodat deze effectief gebruikt kunnen worden in het veld.”
- Clasical
-
- Berichten: 1584
- Geregistreerd: 25-09-14
- Woonplaats: Arnemuiden
Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-21 20:39
Bij de rollkür wordt de paardennek door middel van hyperflexie zodanig gebogen dat de neus dicht bij de borst van het paard komt of zelfs aanraakt. Het paardenhoofd is hierbij achter de loodlijn in plaats van op of voor de loodlijn zoals bij normale buiging.
Voor het onderzoek werden vijftien paarden in twee rijhallen gereden. In de linker rijhal werd het paard getraind volgens de rollkürmethode, in de rechter rijhal werd het paard met normale buiging getraind. Dit werd een aantal keren herhaald. Ten slotte liet de ruiter het paard de gang inrijden die naar beide rijhallen zou leiden. Het paard mocht zelf kiezen welke rijhal hij uitkoos, en daarmee ook welke trainingsstijl hij uit zou kiezen. Veertien van de vijftien paarden kozen meerdere malen voor de normale trainingsmethode.
Een ander gedeelte van de studie was de ‘angst-test’, terwijl de paarden volgens de rollkür- of normale methode werden gereden. Ieder paard werd aan een angststimulans blootgesteld: een ventilator met opwaaiend plastic, of een paraplu die open en dicht ging wanneer het paard net voorbij liep. Volgens de wetenschappers hadden de paarden een hogere hartslag en een angstiger reactie wanneer zij volgens de rollkürmethode werden gereden, dan wanneer ze op de normale manier werden getraind.
Dr. Von Borstel concludeerde: ,,Paarden laten duidelijk zien dat ze zich ongemakkelijker voelen wanneer ze volgens de rollkürmethode worden gereden. Als ze de keuze hebben gaan ze deze trainingswijze uit de weg.”
Bron: Equine Science Update
- Janneke2
-
- Berichten: 23646
- Geregistreerd: 28-02-13
- Woonplaats: Ergens in Drenthe
Geplaatst: 11-01-21 20:40
(Maar te veel te diep kan wel degelijk leiden tot hals artrose. Bron: dierenarts.)
En om het voor mij wat helder-der te houden: een wervel hoort niet te buigen.
De wervelkolom graag wel, zij het in gezonde hoeveelheid.
- irmaz
-
- Berichten: 5626
- Geregistreerd: 25-08-04
- Woonplaats: Brabant
Geplaatst: 11-01-21 20:41
Maar ik mis de houding ala Helgstrand en zoals zo vele jonge paarden in Nederland worden gereden met het excuus dat ze nog niet sterk genoeg zijn. Dus opgericht en achter de loodlijn.
Ik denk eigenlijk dat het fout gaat zodra mensen een beeld proberen te imiteren zonder dat ze zich de vraag stellen hoe heeft die combinatie dit beeld bereikt. De opgerolde paarden van Edward en Anky zijn niet van dag 1 zo uit hun stal gekomen, daar zit een heel trainingstraject en bijbehorende filosofie aan vooraf. Net zo goed dat het opgerichte paard van de FEI niet in 1 dag wordt gevormd, daar gaat een jarenlange training met bijbehorende begeleiding en filosofie aan vooraf. En ja ook daar gingen ze wel eens te ver, waarschijnlijk mede omdat de rollkur ook tegen je kan werken wanneer je alleen met gas en rem rijdt
Ik heb met mijn oude merrie toen we vol in de training zaten ook wel eens houdingen van een voorzichtige rollkur geprobeerd, en zij was door training sterk en soepel en vond dat een prima houding waarin ze zichzelf kon ontspannen. Maar dat ga ik nu echt niet van haar vragen.
Laatst bijgewerkt door irmaz op 11-01-21 20:54, in het totaal 1 keer bewerkt
- Clasical
-
- Berichten: 1584
- Geregistreerd: 25-09-14
- Woonplaats: Arnemuiden
Re: Totilas, ongezond lichaamsgebruik
Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-21 20:44
Door Denise Dekens
Naar aanleiding van de eerste studie concludeerde onderzoekster Andrea Zebisch: “Hyperflexie veroorzaakt een vernauwing van het strottenhoofd, wat op langere termijn voor negatieve gevolgen kan zorgen.”
In dit onderzoek werden paarden op drie manieren getraind en onderzocht: tijdens het halsstrekken, in een normale houding met de neus op de loodlijn en als laatste in hyperflexie, waarin hoofd en hals sterk gebogen worden en de neus ver achter de loodlijn komt. Ten opzichte van de normale werkhouding bleek het strottenhoofd in hyperflexie sterk vernauwd.
In de andere studie werd de invloed van verschillende hoofd-hals houdingen op stress bij paarden onderzocht. De 18 deelnemende paarden werden in verschillende houdingen onderzocht. De hartslag werd gemeten, net als de variatie in de hartslag en de in het bloed aanwezige hoeveelheid van het stresshormoon Cortisol. Rijdbaarheid en gedrag werden in verschillende stadia geëvalueerd door de ruiter en een waarnemer.
Qua hartslag maakte het trainen in hyperflexie-houding ten opzichte van de normale houding weinig verschil, maar het stresshormoon Cortisol toonde wel een grote toename in hyperflexie-houding.
“Aan de hand van het cortisolniveau in het bloed kunnen we concluderen dat hyperflexie van het hoofd, hals en de nek een stressreactie bij het paard teweeg brengt. De observatie van het gedrag illustreert de nadelige effecten die hyperflexie heeft op het welzijn van het paard”, aldus de onderzoekers.
Bron: Horses/ Horsetalk
- 996981
- Berichten: 11098
- Geregistreerd: 16-02-08
Geplaatst: 11-01-21 20:45
Clasical schreef:Aan de Universiteit van Ontario, Canada, is door dr. Ute von Borstel onderzoek gedaan naar de rollkürtechniek die wordt gebruikt bij het trainen van dressuurpaarden. Hij ontwikkelde met zijn onderzoeksteam een voorkeurtest, om te kijken of paarden zouden kiezen voor de rollkürmethode, of dat paarden deze trainingstechniek liever vermijden. Veertien van de vijftien onderzochte paarden kozen de laatste optie.
Bij de rollkür wordt de paardennek door middel van hyperflexie zodanig gebogen dat de neus dicht bij de borst van het paard komt of zelfs aanraakt. Het paardenhoofd is hierbij achter de loodlijn in plaats van op of voor de loodlijn zoals bij normale buiging.
Voor het onderzoek werden vijftien paarden in twee rijhallen gereden. In de linker rijhal werd het paard getraind volgens de rollkürmethode, in de rechter rijhal werd het paard met normale buiging getraind. Dit werd een aantal keren herhaald. Ten slotte liet de ruiter het paard de gang inrijden die naar beide rijhallen zou leiden. Het paard mocht zelf kiezen welke rijhal hij uitkoos, en daarmee ook welke trainingsstijl hij uit zou kiezen. Veertien van de vijftien paarden kozen meerdere malen voor de normale trainingsmethode.
Een ander gedeelte van de studie was de ‘angst-test’, terwijl de paarden volgens de rollkür- of normale methode werden gereden. Ieder paard werd aan een angststimulans blootgesteld: een ventilator met opwaaiend plastic, of een paraplu die open en dicht ging wanneer het paard net voorbij liep. Volgens de wetenschappers hadden de paarden een hogere hartslag en een angstiger reactie wanneer zij volgens de rollkürmethode werden gereden, dan wanneer ze op de normale manier werden getraind.
Dr. Von Borstel concludeerde: ,,Paarden laten duidelijk zien dat ze zich ongemakkelijker voelen wanneer ze volgens de rollkürmethode worden gereden. Als ze de keuze hebben gaan ze deze trainingswijze uit de weg.”
Bron: Equine Science Update
Heb je een link naar dit onderzoek? Ik zou het graag in zijn geheel lezen
- Babootje
-
- Berichten: 28820
- Geregistreerd: 25-06-05
- Clasical
-
- Berichten: 1584
- Geregistreerd: 25-09-14
- Woonplaats: Arnemuiden
Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-21 20:48
996981 schreef:Clasical schreef:Aan de Universiteit van Ontario, Canada, is door dr. Ute von Borstel onderzoek gedaan naar de rollkürtechniek die wordt gebruikt bij het trainen van dressuurpaarden. Hij ontwikkelde met zijn onderzoeksteam een voorkeurtest, om te kijken of paarden zouden kiezen voor de rollkürmethode, of dat paarden deze trainingstechniek liever vermijden. Veertien van de vijftien onderzochte paarden kozen de laatste optie.
Bij de rollkür wordt de paardennek door middel van hyperflexie zodanig gebogen dat de neus dicht bij de borst van het paard komt of zelfs aanraakt. Het paardenhoofd is hierbij achter de loodlijn in plaats van op of voor de loodlijn zoals bij normale buiging.
Voor het onderzoek werden vijftien paarden in twee rijhallen gereden. In de linker rijhal werd het paard getraind volgens de rollkürmethode, in de rechter rijhal werd het paard met normale buiging getraind. Dit werd een aantal keren herhaald. Ten slotte liet de ruiter het paard de gang inrijden die naar beide rijhallen zou leiden. Het paard mocht zelf kiezen welke rijhal hij uitkoos, en daarmee ook welke trainingsstijl hij uit zou kiezen. Veertien van de vijftien paarden kozen meerdere malen voor de normale trainingsmethode.
Een ander gedeelte van de studie was de ‘angst-test’, terwijl de paarden volgens de rollkür- of normale methode werden gereden. Ieder paard werd aan een angststimulans blootgesteld: een ventilator met opwaaiend plastic, of een paraplu die open en dicht ging wanneer het paard net voorbij liep. Volgens de wetenschappers hadden de paarden een hogere hartslag en een angstiger reactie wanneer zij volgens de rollkürmethode werden gereden, dan wanneer ze op de normale manier werden getraind.
Dr. Von Borstel concludeerde: ,,Paarden laten duidelijk zien dat ze zich ongemakkelijker voelen wanneer ze volgens de rollkürmethode worden gereden. Als ze de keuze hebben gaan ze deze trainingswijze uit de weg.”
Bron: Equine Science Update
Heb je een link naar dit onderzoek? Ik zou het graag in zijn geheel lezen
https://www.sciencedirect.com/science/a ... 9108002876