Bokt.nl

Nikass schreef:

[
Waar blijkt uit hoe het de wereld in gekomen is?
En hoe rijmt de "zachtaardigheid van de hoogopgeleide Randstad persoon" met het feit dat hen ook verweten wordt een harde houding te hebben naar schapenhouders die problemen hebben met de wolf?
Is dat niet in tegenspraak met elkaar?

Janneke2 schreef:

Avalanche schreef:

Maar mijn probleem zit hem hierin dat rechtrichten al zo oud is als de weg naar Rome, en dat je dat ook prima kunt doen door je paard te leren op buitenteugel na te geven, en de schouders simpelweg recht voor de heupen te plaatsen, waarbij je recht blijft op de rechte lijn, gebogen op de gebogen lijn.

Als jij buiging, gang en tempo kunt bepalen, en dat zo eerlijk mogelijk doet, zonder rukken of plukken, maar wel een stabiel contact aanbiedt geeft ieder paard daarop na. En als het paard voorwaarts gaat op je hulpen en je ze daarin niet bij elke pas been geeft, je consequent en correct bent in je overgangen en je wendingen, ontwikkelen ze impuls, kracht en worden ze steeds rechter.

... ik snap het probleem niet zo, in die zin dat ik wat jij beschrijft een valide manier van inrijden vind.

Zij het dat ik het vier jaar geleden een beetje anders deed en dat het effect mij 100% meeviel. ('Verraste' is net niet het goede woord. Ik kende het effect, maar om het dan concreet te ervaren met je jonkie is toch wel indrukwekkend.)

Avalanche schreef:

Mja, zij hebben het veel over 'van de binnenschouder afkomen' en 'verticale balans' maar dat is niet perse iets nieuws. Op het moment dat je de buitenschouder naar binnen plaatst (dus de wending in zet je je paard met de buitenschouder naar binnen, je binnenbeen los en lang zodat de binnenschouder niet geblokkeerd wordt) doe je dat eigenlijk al. Door tegelijk met je binnenhand na te geven, geef je het binnenachterbeen ruimte om zich onder de massa te plaatsen, en je hebt je verticale balans en je schoftlift.
Dat is het punt. Het is niet iets nieuws, en zo wordt het wel vaak gepresenteerd.

Citaat:

Ik had pasgeleden een lesklantje die in shock was toen bleek dat je de overgang van galop naar draf ook kunt maken door meer op de buitenbeugel te steunen, en dat dat ook nog eens veel makkelijker was, want paard bleef actief en in de hand. En toch is het allemaal heel klassiek en valt het gewoon onder netjes rijden.

Janneke2 schreef:

Avalanche schreef:

Mja, zij hebben het veel over 'van de binnenschouder afkomen' en 'verticale balans' maar dat is niet perse iets nieuws. Op het moment dat je de buitenschouder naar binnen plaatst (dus de wending in zet je je paard met de buitenschouder naar binnen, je binnenbeen los en lang zodat de binnenschouder niet geblokkeerd wordt) doe je dat eigenlijk al. Door tegelijk met je binnenhand na te geven, geef je het binnenachterbeen ruimte om zich onder de massa te plaatsen, en je hebt je verticale balans en je schoftlift.
Dat is het punt. Het is niet iets nieuws, en zo wordt het wel vaak gepresenteerd.

Hmmm, ja en nee.
(Tuurlijk is het zo oud als de weg naar Rome.)

Maar wat mij jaren geleden al aansprak is: zorg ervoor dat je dier óók op rechte stukken in verticale balans loopt.
En wat jij zegt is prima, maar klinkt mij in de oren als iets dat 'slechts' van toepassing is in de wending en/of zijgang.

Janneke2 schreef:

Ja, heerlijk hè!
Ik houd van dit soort shocks!

Elisa2 schreef:

Waarom zou het Kwpn daar onderzoek naar doen? Dat is een stamboek.. heeft toch niks met ruiters te maken.. Ben je niet in de war met de KNHS?

SjonnieZ schreef:

Wat ik een beetje mis in deze discussie is het effect van de evolutie. Om te overleven passen mens en dieren zich aan, aan de omstandigheden. Paarden worden al eeuwenlang bereden. Is ooit onderzocht in hoeverre zij zich daaraan hebben aangepast.
Die vraag moet mi eerst beantwoord worden voordat je iets kunt zeggen over de vastgestelde schade en haar oorzaak.

De beschreven problemen kunnen namelijk ook hun oorzaak hebben in ons huidige fok beleid.

Avalanche schreef:

Niet helemaal, want op de rechte lijn plaats je de schouders recht voor de heupen, en je buitenbeen en buitenteugel blijven daarbij een muurtje waar hij niet door mag. Je binnenhand blijft toestaan, die mag je eventueel ook mee naar voren meegeven om je paard de buitenteugel te laten aannemen. Je binnenbeen blijft los en lang, mee met de beweging, je buitenbeen bewaakt. Eventueel kun je stukjes schoudervoor meenemen om het binnenachterbeen terug onder de massa te plaatsen en je verticale balans te houden.

Dus ook daar bewaken we de balans, de drang van achter naar voor en de schoftlift. Soms is het op de rechte lijn ook leuk om even te spelen met wat hals strekken om te kijken of ze over de bovenlijn willen verlengen en daarbij de hand blijven volgen, en je kán dan met je zitbeenknobbels de pas wat vergroten (als in, je gaat met je heupen sowieso mee, en vergroot dan de beweging, waarbij je hand toestaat om te verlengen). Hou daarbij binnenhand altijd zacht en nageeflijk, buitenhand blijft stabiel en waakt.

Citaat:

Janneke2 schreef:

Ja, heerlijk hè!
Ik houd van dit soort shocks!

Ja super grappig ook om haar gezicht te zien dat er controle was na de galop....... dat was het moment waar danspartner altijd uit elkaar viel en geen contact meer wilde....... lesgeven is zo leuk.

Elisa2 schreef:

SjonnieZ schreef:

Wat ik een beetje mis in deze discussie is het effect van de evolutie. Om te overleven passen mens en dieren zich aan, aan de omstandigheden. Paarden worden al eeuwenlang bereden. Is ooit onderzocht in hoeverre zij zich daaraan hebben aangepast.
Die vraag moet mi eerst beantwoord worden voordat je iets kunt zeggen over de vastgestelde schade en haar oorzaak.

De beschreven problemen kunnen namelijk ook hun oorzaak hebben in ons huidige fok beleid.

Dat zegt Zefanja ook in de podcast, de rassen die op beweging gefokt zijn hebben de meeste problemen. Degene die het dichtst bij de natuur staan het minst.

Avalanche schreef:

[
Ik had pasgeleden een lesklantje die in shock was toen bleek dat je de overgang van galop naar draf ook kunt maken door meer op de buitenbeugel te steunen, en dat dat ook nog eens veel makkelijker was, want paard bleef actief en in de hand. En toch is het allemaal heel klassiek en valt het gewoon onder netjes rijden.

Elisa2 schreef:

[
Dat zegt Zefanja ook in de podcast, de rassen die op beweging gefokt zijn hebben de meeste problemen. Degene die het dichtst bij de natuur staan het minst.

Avalanche schreef:

Ja dat is ook mijn ergernis. Het klopt allemaal wel, maar het is niets nieuws en valt imo gewoon onder goed rijden

Elisa2 schreef:

Ja dat is een goede vraag, waar denk ik meer onderzoek voor nodig is om daar antwoord op te geven.

De aangeboren malformatie evcm komt wel duidelijk meer voor bij KWPNers en volbloeden zei ze.

Vlak ook been en voetstanden niet uit, deze hebben ook invloed op de beweging en manier van 'slijten'.

Benzz schreef:

De schoftlift is ook een nieuw bedacht woord. Net als verticale balans. Vroeger zeiden we gewoon: gewicht op 4 benen. Dat is misschien wel wat mij het meest tegenstaat aan deze personen. Nieuwe woorden bedenken om interessant over te komen en klanten te winnen. Oude wijn in nieuwe zakken, al kunnen de lesgevers de oude wijn theoretisch vertellen, maar praktisch totaal nietl.

Veronica2 schreef:

EVCM is een aandoening die helaas aangeboren is en niet ontstaat door beschadiging door belasting of rijden. Het is heel pijnlijk voor het paard en er is eigenlijk niks dat je voor hem kan doen.

Veronica2 schreef:

Komt 'ie : b i o m e c h a n i c a ...