Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-14 11:47

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-14 11:47

Dat wat je profs noemt zijn waarschijknlijk de GP ruiters.
Zij zijn met heel andere dingen bezig dan de doorsnee ruiter.
Dat wat zij beoefenen is de zg "Moderne Dressuur", het gaat hier om wedstrijdpunten en publiek.
Dat wat ze doen is in strijd met dat wat algemeen aangenomen is als "goed" in de Klassieke Dressuur.
Het is een zijstroming.

Gelukkig worden met je paard kun je binnen de kaders van de Klassieke Dressuur, Het Scala der Ausbildung, bekend en bejubeld met Moderne Dressuur.
Het is dus een keuze.

Probleem is dat veel mensen en heel veel instructeurs beiden door elkaar halen.

**Geplaatst**: 05-11-14 11:56

Geplaatst: 05-11-14 11:56

Dat ben ik met je eens studiemiep, voor écht goed kunnen paardrijden heb je denk ik meerdere levens nodig. Maar het streven naar die harmonie is natuurlijk wel een goede instelling.

Als klein kind leer je in de manegeles dat je moet trekken om te stoppen en schoppen/drijven om vooruit te gaan, daar begin je dus al met een slechte start. Dat wordt nog eens versterkt door onze toonbeelden in de hogere paardensport, die ook ooit allemaal met zo'n slechte basis begonnen.
Het 'goed' leren doen is een educatie oplossing, maar daarvoor moet er eerst verandering komen in de mentaliteit in de paardenwereld en de na te streven doelen in de sport.

**Geplaatst**: 05-11-14 12:04

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 05-11-14 12:04

http://www.paardvisie.nl/2014/11/o-jury ... nog-waard/

**Geplaatst**: 05-11-14 12:24

Geplaatst: 05-11-14 12:24

Hier ook een geinteresseerde meelezer. Erg interessante discussie hier. Ik blijf volgen. Mooi filmpje ook van Reiner Klimke. Wat me met name opviel was de losheid en ongedwongenheid, zowel bij het paard als bij de ruiter. Kijk maar eens hoe los zijn benen afhangen, hoe weinig spanning er op staat. Doet me ook erg aan Centered Riding denken, het rijden in balans met veel gevoel en weinig kracht. Ik ga m nog een keer kijken.

**Geplaatst**: 05-11-14 12:30

Geplaatst: 05-11-14 12:30

Simpelman schreef:
Het is voor mij fascinerend om te zien hoe mensen telkens weer aan die relatief lange schijnbaar saaie, fase van rustige gehoorzaamheid, die al aan de longe begint, het tactvol voorwaarts gaan en het zich in VERTROUWEN LOS LATEN om vandaar uit aanleuning te nemen voorbij willen gaan.

Ik zit nu zelf in de fase om dit aan te leren en ik vind het het mooiste wat er is. Voor mij is dat het belangrijkste in het paardrijden, als het dan lekker gaat is dat zo'n onwijs gaaf gevoel, dat ik er soms 's avonds niet van kan slapen :-)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-14 12:55

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-14 12:55

Ik ook.
Als je die fase goed afwerkt dan krijg je alles dat er op volgt gratis van je paard.
De langzaamsten zullen het eerste bij hun doel aankomen.

**Geplaatst**: 05-11-14 15:30

Geplaatst: 05-11-14 15:30

Ik ben al een jaar bezig met het vertrouwen winnen, en een rustig en ontspannen gaande pony krijgen. Nu is dit een beestje met veel bloed en niet zo'n fijn verleden en rijd ik hem maar 1 a 2 keer per week, maar ik zie nu pas echt grote vooruitgang. Het lijkt alsof dit ook komt met vlagen. Een tijdje geen tot weinig vooruitgang en dan een tijdje elke keer beter. Is dit normaal?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-14 15:36

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-14 15:36

Een paard is een angstig dier.
Het heeft jouw gevoeligheid, duidelijkheid, stabiliteit en onverstoorbaarheid nodig om zich veilig te voelen.

Probeer je totaal te ontspannen als je met je paard bezig bent, wordt stil en voel.
Wanneer je je niet totaal ontspant dan kan je paard jou niet meer invoelen, hij wordt geblindeerd en daardoor onzeker.
Dit gaat veel verder dan je denkt.

**Geplaatst**: 05-11-14 16:20

Geplaatst: 05-11-14 16:20

Simpelman schreef:
Sheran schreef:
Sunneva: ik denk niet dat je daar ongelijk in hebt, maar ik denk ook dat ik het liefst een paard heb dat een energiereactie geeft op het been. Dus ga ik daarbij sneller lichtrijden, dan gaat het paard sneller. Blijf ik hetzelfde lichtrijden, dan blijft hij idealiter onder me, maar mijn hand kan hem daarbij wel helpen.

@Simpelman: ik denk gewoon dat 'opsluiting' daar een essentieel onderdeel van is, omdat je je paard moet leren hoe hij jou moet dragen.

Dragen gaat het paard nadat de tact, de losgelatenheid, de aanleuning, de nageeflijkheid, de Schwung bevestigd zijn.
Dan volgt nog het recht richten, daarna glijd je de verzameling in.
Het onderbrengen van het achterbeen wil nog niet zeggen dat er een noemenswaardige gewichtsverplaatsing plaats heeft, gewichtsverplaatsing ontstaat pas tijdens de verzameling en komt voort uit de voorwaartse stuwing.
Eerst moet de voorwaartse stuwing opgebouwd worden.

Nee klopt, maar dit zeg ik toch ook nergens?

**Geplaatst**: 05-11-14 16:41

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 05-11-14 16:41

Die site www.sustainabledressage.net vanaf dat Sanne 83 die op de vorige bladzijde als tip doorgaf al die tijd met stijgende herkenning en blijdschap doorgespit.... DAT is nog eens goede informatie zeg!

Niet alleen voor het topic-onderwerp, maar w.b.t een heleboel onderwerpen, zelden zoiets helders tegengekomen. Daar gaat nu echt goed paardrijden om, en kernachtig goed verwoord en uitgelegd ook (wel in het Engels, voor diegenen die daar moeite meee hebben...)

Die site (blog) zal ik zeker nog heel wat keren op onderwerpen herlezen! Al is het alleen maar als geheugensteuntje om niet in die moderne beeldvorming van de tegenwoordige "rijkunstige voorbeelden" te trappen....

**Geplaatst**: 05-11-14 17:50

Geplaatst: 05-11-14 17:50

Simpelman, Absoluut, dat is hoofdzaak. Tijdens het rijden doe ik soms heel even m'n ogen dicht en voel wat ik doe, wat de pony doet. Wat je veel ziet en ik zelf ook vaak voel is (vooral als men les heeft), is dat je je zoveel tegelijk realiseert, of zoveel info krijgt dat je het niet kan toepassen. Dan MOET je soms gewoon even stoppen met willen en doen, relaxen en voelen en dan valt meestal alles op z'n plaats. Vaak doe je op gevoel meer goed dan je zelf door hebt.

**Geplaatst**: 06-11-14 19:13

Geplaatst: 06-11-14 19:13

Die site is echt even doorspitten (zeker als je al die spiernamen etc. niet kent of engels lastig vind ), maar is het zeker heel erg waard! Weinig sites waar dit zo goed uitgelegd en onderbouwd wordt als deze

Het moeilijkste is om je oog opnieuw te trainen, wat is wel goed, wat is niet goed (en waarom?). Daarnaast moet je leren accepteren dat je paard, wanneer hij voor de loodlijn loopt, zomaar z'n hoofd omhoog kan doen

. Ik heb soms het idee dat dat het allermoeilijkste is: die duidelijke feedback van je paard kunnen accepteren.

Het is vaak namelijk niet een kwestie van die neus een paar centimeter naar voren schuiven, maar in het ergste geval kom je er achter dat je: geen echte ontspanning hebt, geen controle hebt zonder aan het hoofd te zitten, je zit niet goed genoeg is om je paard ontspannen te houden, je paard niet in balans loopt etc. Heel confronterend dus!

Plus dat de huidige instructie verbazingwekkend weinig strategieën heeft om tot een mentaal ontspannen en losgelaten paard te komen, zonder aan die kop te zitten..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-14 19:21

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-14 19:21

Het is gevoel dat je "het weg geeft" aan je paard.
Hij moet het nu uit eigen wil doen, het kan niet meer afgedwongen worden.

Een ander wereld van rijden.
Paarden zijn als kleutertjes, ze hebben je hand nodig, maar toch moet je ze zo veel mogelijk vrijheid geven om zelf uit vinden wat de bedoeling is in het leven.

Als je de moed hebt hier "binnen te gaan" zul je niet stoppen met je te verbazen.

**Geplaatst**: 06-11-14 19:26

Geplaatst: 06-11-14 19:26

sanne83 schreef:
Die site is echt even doorspitten (zeker als je al die spiernamen etc. niet kent of engels lastig vind ), maar is het zeker heel erg waard! Weinig sites waar dit zo goed uitgelegd en onderbouwd wordt als deze

Het moeilijkste is om je oog opnieuw te trainen, wat is wel goed, wat is niet goed (en waarom?). Daarnaast moet je leren accepteren dat je paard, wanneer hij voor de loodlijn loopt, zomaar z'n hoofd omhoog kan doen . Ik heb soms het idee dat dat het allermoeilijkste is: die duidelijke feedback van je paard kunnen accepteren.

Het is vaak namelijk niet een kwestie van die neus een paar centimeter naar voren schuiven, maar in het ergste geval kom je er achter dat je: geen echte ontspanning hebt, geen controle hebt zonder aan het hoofd te zitten, je zit niet goed genoeg is om je paard ontspannen te houden, je paard niet in balans loopt etc. Heel confronterend dus!

Plus dat de huidige instructie verbazingwekkend weinig strategieën heeft om tot een mentaal ontspannen en losgelaten paard te komen, zonder aan die kop te zitten..

Dit is natuurlijk een mooi verhaal, maar je zult toch echt een keer een ophouding moeten geven om het paard te laten nageven in nek en kaakgewricht. Van daar uit sta je weer toe, en ga je verbinding op de teugel rijden met je been ( als ware, in jip en janneke taal) Dan krijg je aanleuning............en ja, das een fantastisch gevoel.

**Geplaatst**: 06-11-14 19:49

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 06-11-14 19:49

Ik schrijf toch nergens iets over geen ophoudingen geven? Wat ik schrijf, gaat eigenlijk nog over de stap daarvoor. Gewoon probleemloos ontspannen voorwaarts rijden op een contactteugel, zonder dat je iets extra's vraagt, zonder dat je zit het paard negatief beïnvloed, met een gewone neutrale hoofdhouding, die het paard zelf aanbiedt.

**Geplaatst**: 06-11-14 20:12

Geplaatst: 06-11-14 20:12

Sanne83: bedankt voor je gegeven link. +:)+

staat inmiddels bovenaan in mijn favolijst.

Dit is precies wat ik bedoelde met het stukje visueel maken, inzicht geven in wat er van binnen gebeurd en onderbouwd verdedigen met feiten wat er goed en niet goed is.
Stevige & diepgaande kost overigens, waar ik ruim de studietijd voor moet nemen & tevens fijn naslagwerk.
Ook het uitzoeken wat er aan klopt en wat niet wordt nog een hele puzzel (yep, ik ben iemand die niet zomaar iets :list:

voor "de waarheid" aanneemt.)

Voor mij onbegrijpelijk dat een lesgever die al 40jaar in het vak zit en honderden leerlingen heeft gehad dit soort basis info blijkbaar niet beschikbaar heeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-14 20:19

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-14 20:19

Stel voor dat je helemaal geen haast meer hebt.

Je leert je paard begripvol gehoorzaam voorwaarts te gaan op aandrijvende hulpen, leert hem begrijpen wat stoppen betekent op stem, te stappen, te draven, of rustiger aan te gaan enz..
Het bit/de hand dient slechts als vriendelijke hulp om hem te helpen de juiste/veilige richting te kiezen en onderhoudt verder alleen maar een licht kontakt, ent als of je hem vriendelijk aan de hand houdt.

Je paard went ondertussen aan het gewicht dat hij op zijn rug heeft en leert daar op zijn manier mee om gaan.
Hij begint te begrijpen dat je hem probeert te helpen om zich veilig te voelen binnen de situatie, in feite, dat je hem vanuit jouw dominatie accepteert als koppelgenootje en probeert te beschermen.
Je gaat gezellig met hem wandelen, tochten maken, hij begrijpt dat alle stress die dat mogelijk oplevert niets met jou te maken heeft, hij leert van jou dat al die gevaren eigenlijk niet zo veel voorstellen.
Na verloop van tijd raakt hij gesteld op je, hij heeft je nodig.

Er is dan geen enkele reden om hem vast te houden in de krul, hij ontspant zich van zelf en luistert naar je lichaam en stem.
NU heb je gehoorzaamheid en tact en losgelatenheid.
Wonder, hij neemt nu uit zichzelf aanleuning aan het bit, hij heeft je nodig.
"Ophoudingen" doe je nu met je buikspieren, bij het aanspannen hiervan komt zijn hoofd iets omhoog en zijn neus naar voren en ontmoet daar een zacht weerstandbiedende hand.
Je paard geeft na.

Paarden geven na wanneer ze geleerd hebben gehoorzaam voorwaarts gaan en in ontspanning aanleuning hebben genomen.
Dat nageven heeft overigens alleen maar zin en waarde wanneer je de volgende fase, de Schwung verder gaat ontwikkelen, je kunt 1000 km door het terrein lopen met alle obstekels die daar voorkomen zonder één, keer na te laten geven.

**Geplaatst**: 07-11-14 14:10

Geplaatst: 07-11-14 14:10

En zo hoort het !!!
Zo krijgt het paard vertrouwen in de ruiter en de ruiter in het paard. En daar gaat het om ...... samenwerken. En dan komt aanleuning vanzelf. Er gaat wat tijd in zitten maar het plezier en uiteindelijk kom je veel verder.
Jammer genoeg wil men tegenwoordig alleen maar snel en in de krul...... zonde !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-11-14 15:06

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst door de TopicStarter : 07-11-14 15:06

Tegenwoordig probeert men sneller te gaan door:
nageven
voorwaarts
"aanleuning"
gedwongen langer maken van de rug
afgedwongen lichamelijke ontspanning.

**Geplaatst**: 07-11-14 15:31

Geplaatst: 07-11-14 15:31

Ik heb een filmpje voor jullie, ik leer graag maar ben echt geen sterruiter.
Wat vinden jullie hiervan? Ik kan een duidelijker video laten maken als hier behoefte aan is.
Ik was (en ben) totaal niet bezig met aanleuning of ''aan de teugel rijden''. Maar vaak, zoals hier, bied ze het zelf aan. Is dit goed of heeft ze nou een valse knik? Ik weet er weinig van maar hoor graag jullie feedback.

(Dit was een van de eerste keren dat ik zonder zadel op probeerde te stappen, inmiddels gaat het soepel en blijft ze ook gewoon staan.)
View My Video

**Geplaatst**: 07-11-14 15:56

Geplaatst: 07-11-14 15:56

Simpelman schreef:
Tegenwoordig probeert men sneller te gaan door:
nageven
voorwaarts
"aanleuning"
gedwongen langer maken van de rug
afgedwongen lichamelijke ontspanning.

Wat ik lastig vind als ik met een paard begin, (los van het vertrouwen, etc etc, is tempocontrole zonder je handen te gebruiken. is het volgens jou toegestaan (als je paard het moet leren) om halve ophoudingen te geven? consequent, en duidelijk? ) even voor de duidelijkheid, ik ben geen bekkentrekker/plukker. en ben zeer geinteresseerd in hoe andere dit doen.

**Geplaatst**: 07-11-14 16:16

Geplaatst: 07-11-14 16:16

Allemaal mooie verhalen over het algemene aan de teugel rijden, maar het gaat hier in t topic om achter de loodlijn..

Ik denk dat t geheel van de bouw van t paard afhankelijk is of t slecht is als t paard achter de loodlijn loopt, of juist niet.

Natuurlijk werk je toe naar t punt dat je paard op de loodlijn loopt, niet ervoor of erachter.

Mijn pony (kort, stijf) loopt eerder iets voor de loodlijn, op t moment dat hij erachter loopt is er iets niet goed (geen verbinding, zet zich vast, loopt 'in de krul').

Echter het paard van mn zus (tuiger/draver, lang in de lijf/soepel) zoekt het eerder vanachter de loodlijn en in mijn ogen is daar niks mis mee. Dit is ook een houding die ze vanzelf (ook met vrije beweging) opzoekt.

Als je uitgaat van t perfect gebouwde dressuurpaard is achter de loodlijn niet goed. Echter, er zijn ook zoveel paarden die niet aan dit beeld voldoen en waarbij voor die paarden achter de loodlijn juist een fijn uitgangspunt is (met ontspanning, verbinding/aanleuning). Zo denk ik erover.

**Geplaatst**: 07-11-14 16:29

Re: Achter de verticale lijn

Geplaatst: 07-11-14 16:29

Persoonlijk denk ik dat het qua bouw van een paard niets uitmaakt. Achter de loodlijn is in mijn ogen nooit goed.

**Geplaatst**: 07-11-14 17:55

Geplaatst: 07-11-14 17:55

femo schreef:
Wat ik lastig vind als ik met een paard begin, (los van het vertrouwen, etc etc, is tempocontrole zonder je handen te gebruiken. is het volgens jou toegestaan (als je paard het moet leren) om halve ophoudingen te geven? consequent, en duidelijk? ) even voor de duidelijkheid, ik ben geen bekkentrekker/plukker. en ben zeer geinteresseerd in hoe andere dit doen.

Voor mij geldt: in het begin zo weinig mogelijk. Een paard loopt vaak over z'n tempo door spanning. Als je met twee handen gaat tegen houden, wordt dat vaak alleen maar erger.
Ik probeer die spanning zoveel mogelijk te vermijden (goede voorbereiding op de grond). In het zadel rijd ik er als het ware omheen, gebruik duidelijke patronen (voltes!) om af te remmen en ontspanning te vinden. Pas als die ontspanning gevonden is, rijd ik grotere voltes en rechte lijnen. Zodra het paard ontspannen is, zal het prima kunnen reageren op een ophouding.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-11-14 18:44

Geplaatst door de TopicStarter : 07-11-14 18:44

Een paard is een angstig dier, wanneer hij iets niet begrijpt, ongenoegen beleeft of pijn heeft dan gaat hij er vandoor.
Hij zoekt de veiligheid, dat is zijn instinct.
Aangezien het hem zo niet lukt van zijn probleem af te komen omdat dat op zijn rug zit zal hij steeds sneller willen gaan.
Alles dat we met een jong paard doen in het begin van zijn carrière valt onder bovenstaande.

Het is de kunst voor de vluchtdrang te stoppen.
De lesjes moeten in het begin opgedeeld worden in zo kleine stukjes dat hij die hij die kan overzien en direct te stoppen bij het geringste positieve resultaat.
Telkens dag na dag de dezelfde lesjes herhalen op precies dezelfde manier en telkens stoppen voor de vlucht.
Die vluchtdrang voel je aankomen, als je hiermee ervaring hebt zie je het duidelijk in de ogen.

Telkens wanneer de les begrepen is doe je er een klein schepje boven op, wekt dat spanning op, terug naar de vorige trede.
Het gaat om het opbouwen van vertrouwen niet om het resultaat, dat komt veel later.

In het begin alleen maar stap.
Is dat emotioneel onder kontrole dan een heel kort drafje.
Stop op het goede moment!

Ik neem mijn jonge paarden altijd direkt mee naar buiten om te wandelen, alles doen, inclusief de kermis, buiten gebeurt het!
Daar bouwen we aan de relatie, de communicatie, het vertrouwen (in elkaar).