Bokt.nl

Citaat:

Toen ik 15 was startte ik net Z1 tussen de paarden

Ik kan niet zeggen dat ik correct heb leren rijden, maar paardje heeft toch de 17 behaald. En ja die liep 6x per week zijn Z oefeningen.. En niet een paar keer een appuyementje maar rustig een half uur aan 1 stuk door als het niet naar mijn zin was. (wat ook moest van vele instructies)

Ik heb 1x een les gevolgd bij een man in een rolstoel, die mij streng maar rechtvaardig leek.. in dat uur heeft hij me zo vaak belachelijk gemaakt.. ik heb mijn paard zo om moeten vouwen dat paard in de staak ging als ik alleen al dacht aan een volte inzetten. Ik was het vechten zo zat.. en kreeg ook nog eens naar mijn hoofd dat ik niet kon rijden (ik was een guppie van 18.. als enige op stal reed ik in het Z2 en wat er in het Z2 toen reed was allemaal 30+) Ik was zo vreselijk boos, ik vond het zo'n vreselijke man. Ik ben toen verschrikkelijk hard geweest en ik schaam me nog om het te zeggen.. maar ik ben afgestapt en heb letterlijk tegen die meneer gezegd "als u dan zo'n topruiter bent, klim er dan maar op" Die man gaf ook manegelessen op stal (uh?) maar ik heb hem daarna nog maar een paar keer gezien. Op die leeftijd dacht geen haar op mijn hoofd om sorry te zeggen tegen die meneer.

Wat ik vooral heb geleerd, is hoe ik het NIET wil. Ik weet wat NIET werkt en ik heb naarmate de jaren veel problemen op weten te lossen. Door fijne instructrices die niet wedstrijdgericht lesgaven. Door mensen in de sport die me af en toe even een halt toe riepen en me vertelden hoe zij dingen zagen. Door zelf logisch nadenken.

Vooral ikzelf ben een hele andere richting ingeslagen en heb instructie gekozen die bij mijn "oog" van paardrijden aansluit.

Mijn allermooiste momenten in mijn paarden"carriere" (het is natuurlijk hobby) zijn tot nu toe:

Het mogen berijden van de grote vriend van 1 van mijn fijnste instructrices. Die mevrouw was in de 70 en had 2 kunstheupen en stond in de bak hele vreemd te heupwiegen als ze me duidelijk wou maken dat ik meer moest "meegaan" met het paard Als je met hand aan dat paard zat en been gaf kwam hij omhoog, gaf je teveel been stoof hij in uitgestrekte galop weg, als je teveel ging zitten kreeg je de piaffe om je oren (ik was 14 toen)

Het mogen berijden van een GP-paard dat al verkocht was maar nog "in wacht" stond voor hij op het vliegtuig mocht. Ik heb op hem een passage mogen ervaren. Hoe een opwaarts en voorwaarts gesprongen galop aan voelt uit een paard met een "makkelijke" bouw. Hoe je bovenlichaam en handhouding veel invloed heeft op een paard.. dat onafhankelijke benen en enkel hulpen geven wanneer je iets verlangt veel effect hebben.. dat constant drijven echt niet nodig is!

En dat ik met vorig paardje aan het trainen was (had toen al jaren geen les meer omdat ik niet meer wou forceren) en dat een instructeur (een hele oude meneer) van een stalgenote na haar les naar mij zat te kijken en haar aanwees (zij reed imo vreselijk netjes) wat ik heel erg goed deed en waar mijn aandachtspunten zaten. Later kwam de meneer naar de bak en gaf me een mooi complimentje en gaf me een paar kleine tips.. waarvan mn mond echt openviel toen ik ze probeerde.. helaas kwam mijn paard niet veel later stil te staan wegens problemen aan zijn benen door domme ongelukjes in de wei en op stal. Maar ik wist het zeker, hoe hard instructeurs en ruiters ook tegen me zouden roepen wat te doen. Ik wou de klassieke richting op. Zoals Anky ooit reed met Cocktail.. dat ik als 11 jarig meisje met grote ogen naar de tv keek omdat dat paard zo vreselijk in harmonie liep met haar..

Nu moet ik zeggen dat ik bevoorrecht ben stage te hebben mogen lopen bij een handelstal met een eigenaar met veel verstand van paarden en dressuur en dat ik in alle jaren vaak op andermans paard gezet ben omdat veel eigenaren wisten dat ik een handig meisje was. Met enige regelmaat vraagt een zz l ruiter van stal of ik wil kijken naar haar en haar paard.. Vaak omdat hij dan niet lekker voelt en ze de vinger niet op de zere plek gelegd krijgt. En wat nog veel leuker is is dat ze met 3 of 4 tips gelijk al een veel fijner lopend paard krijgt.

Ik ben 25 en ik moet nog heel erg veel leren maar ik heb al zoveel "meegemaakt".. Van paarden die ik moest doorrijden tot eigenaars van oudere paarden die ik adviseerde naar een dierenarts/osteopaat te gaan omdat ik het gevoel had dat het paard ergens in zijn lijf last had. Heb een keer een paard laten staan omdat ik "iets" niet vertrouwde wbt beenwerk.

Heb gezegd dat ik vond dat hij teveel arbeid moest verrichten (bijna ieder weekend wedstrijd, liep 7 dagen in de week min. 45 min tot 60 min..) 3 maanden later is hij afgemaakt.. Alle 4 zijn benen waren er vreselijk aan toe ivm te harde groei en slechte ontwikkeling. Had zij nooit kunnen weten.. ik wist het ook niet.. maar ik ben er toch wel van geschrokken toen.

Ik ben geen gp ruiter, ik weet niet alles. Ik ben zelf in leermodus en leer in dit topic ook genoeg. Maar wat ik zie heb ik zelf vaak ook onder me gevoeld op alle verschillende paarden die ik gereden heb, door het bewust zijn van mijn paardrijden en het bewust zijn van mijn oplossingen voor "problemen" en mijn alertheid op de hulpen die ik geef en wanneer exact... wellicht dat ik daarom ook zo goed verwoorden wat ik zie. Hoe ik denk dat een paard voelt, wat een oplossing voor het "probleem" zou kunnen zijn.

Prijs mezelf gelukkig dat ik enkele "paardenmensen" om me heen heb gehad in mijn "omscholing" (van mezelf) die me zeiden mijn paard stil te zetten en pas weer verder te rijden als ik rustig was en normaal kon ademhalen. Dat ik rustig moest blijven.. (ik ben door meerdere instructies zo gejaagd dat ik mezelf tot het uiterste pushte en ook mijn paard) en die zelfs langs de bakrand zeiden. Sammie.. RUUUUUUUST.. Jullie willen niet weten hoe vaak ik vroeger te paard in huilen uitgebarsten ben omdat ik veel teveel eiste van paard en van mezelf.. ik MOEST presteren. Hoe dan ook. Het MOEST lukken.. Hoe dan ook..

En toen ik het eindelijk losliet.. god.. wat heb ik leren genieten van het paardrijden...

Ik rijd nooit lang en toch is mijn paard in perfecte conditie qua uithoudingsvermogen en bespiering. Als ze aangeeft nog niet los te zijn gaan we geen moeilijke dingen oefenen maar lekker werken aan de basis en haar loswerken. Hebben we echt ons dag niet gaan we stapoefeningen doen en afentoe een rechtuit drafje.

Heb ik geen zin om te rijden, klim ik er nieteens op.. dan ga ik met haar keutelen. Wordt ik gelukkiger van. En als paardlief dan besluit onder het zadel dat ik iets teveel hulp geef en ze zet ineens een moeilijke oefening in (die voor haar moeilijk zijn) ben ik zo apetrots dat ik enkel zit te glunderen. Ik vraag ze ook niet door. En ik moet oppassen niet teveel te belonen anders gaat ze continu alleen maar moeilijke oefeningen uitvoeren..

Maar tjonge... ik merk iedere dag dat ik nog steeds leer, dat ik nog steeds nadenk bij iedere pas, bij iedere hulp.. Ik kan wel dromen hoe ik reageer op paardlief.

Ik kan wel dromen hoe ik reageer op "problemen" van andere paarden.. kennis? Nee.. bewustwording.. Leren VOELEN.. en blij worden van omgaan met paarden..

Ik weet nog exact hoe dat paard van die oude mevrouw onder me voelde.. terwijl het al 11 jaar geleden is.. ik weet nog exact hoe die passage voelde en welke hulpen ik gaf. Ik weet nog eerst hoe mijn eerste werkpirouette met mijn vorige paardje aanvoelde (nou.. en dat ging verre van perfect.. maar tjonge wat was ik trots dat hij het probeerde)

Zoals Bertie al zegt.. paardrijden kun je ook zonder paard.. en dat doe ik de hele dag door.. zeker als ik op bokt ingelogd ben..

LoveUggs schreef:

Mij lijkt als onderwerp, "aan de teugel" wel een goede, dat is dan het hoofd onderwerp, maar wat me ook een goede lijkt is de weg er naartoe. Wanneer loopt je paard correct aan de teugel, en hoe bouw je dit op? Wat zijn mogenlijke problemen die je tegen komt. Eigenlijk alle belangrijke dingen die te maken hebben met "aan de teugel" rijden. Dus alles wat te maken heeft met de ontspanning van je paard. Welke spieren horen te ontspannen, en welke moeten worden aangespannen, enz, enz.

Of idd BLIJ rijden, voor mens en paard..

Denk dat we dit trouwens dalijk in een ander topic moeten bespreken

LoveUggs schreef:

dominiquew schreef:

Ik kom zomaar even binnen vallen,
ik heb het niet allemaal gelezen, maar ik had een vraag.
Gister op wedstrijd was ik uitgesloten omdat ze teugelkreupel was, ik ben hiervoor ook al 2x uitgesloten daardoor, maar iedere x weer blijft het in me hoofd zitten als ze maar niet onregelmatig loopt, wat als ze onregelmatig loopt en dan gaat ze juist onregelmatig lopen, ik ben zelf ook gespannender dan thuis. Maar hoe krijg ik het uit me hoofd dat ze niet onregelmatig loopt? Ze heeft m1 gelopen dus het zit er zeker in, ik start nu B met dr.

Lessen geven en haar misschien wat meer ruimte geven? Die van mij gaat ook "teugel kreupel" lopen als ik mijn teugels te kort heb. Hij maakt dan zijn passen niet af, en dat voel je, en zie je. Ik denk dat je vooral moet leren om je paard van achter naar voor te rijden..

LoveUggs schreef:

Whoeeps typfoutje.. Ik wou vragen of je les hebt..? (ben er met mijn hoofd niet bij denk ik )
Ik denk dat als je les hebt, en leert om je paard goed van achter naar voor te rijden, en daarbij wat meer ruimte aan de voorkant durft te geven, en kunt geven, dat je dan al een stuk verder bent. Al heb ik niet zo veel verstand van teugel kreupel zijn..

_iDj_ schreef:

Ik heb mijn anatomiestukje min of meer af (heb geprobeerd het zoveel mogelijk in Jip-en-Janneketaal te schrijven en zo kort mogelijk). Iemand die wil reviewen?

Om toch nog ontopic te blijven...
Hoe zouden jullie het gevoel omschrijven van terugrijden met je zit (zonder dus te blokkeren aan de voorkant, of paard op de voorhand te laten vallen, of uit elkaar laten vallen, of ..etc )? En hoe zou het juist NIET moeten voelen?

_iDj_ schreef:

Ik heb mijn anatomiestukje min of meer af (heb geprobeerd het zoveel mogelijk in Jip-en-Janneketaal te schrijven en zo kort mogelijk). Iemand die wil reviewen?

Om toch nog ontopic te blijven...
Hoe zouden jullie het gevoel omschrijven van terugrijden met je zit (zonder dus te blokkeren aan de voorkant, of paard op de voorhand te laten vallen, of uit elkaar laten vallen, of ..etc )? En hoe zou het juist NIET moeten voelen?

dominiquew schreef:

Ik kom zomaar even binnen vallen,
ik heb het niet allemaal gelezen, maar ik had een vraag.
Gister op wedstrijd was ik uitgesloten omdat ze teugelkreupel was, ik ben hiervoor ook al 2x uitgesloten daardoor, maar iedere x weer blijft het in me hoofd zitten als ze maar niet onregelmatig loopt, wat als ze onregelmatig loopt en dan gaat ze juist onregelmatig lopen, ik ben zelf ook gespannender dan thuis. Maar hoe krijg ik het uit me hoofd dat ze niet onregelmatig loopt? Ze heeft m1 gelopen dus het zit er zeker in, ik start nu B met dr.

Joolien schreef:

Goldenarrow, ik vind het tempo te hoog liggen, het kan zijn dat je paard daardoor wat balans mist. Ga schakelen in je tempo door langzamer te lichtrijden, maak je zwaar en vertraag je ritme ietsjes. Door het tempo rustiger te maken kan je paard makkelijker op 4 benen lopen en makkelijker balans houden waardoor het ook makkelijker wordt de rug te ontspannen.

Air schreef:

Een paard maakt juist tempo om balans te houden. Als een kind wat leert fietsen.
Ik vind overigens de filmpje te kort om iets nuttigs erover te kunnen zeggen, ik zie geen oefeningen oid.
Wat doe je kwa oefeningen? (@GoldenArrow)

_iDj_ schreef:

Niet echt duidelijke filmpjes En op de een of andere manier krijg ik ze niet zonder stotteren afgespeeld op volledig scherm, dus, onder enig voorbehoud, een reactie van mij

Oh, ik zie een reactie van Joolien, daar ben ik het helemaal mee eens: terug rijden in tempo in de draf. Je paard loopt echt uit balans zo. Aanvullend wil ik zeggen dat als je terug gaat rijden in tempo, probeer er dan ook op te letten dat je je paard tussen twee teugels houdt. Na een rustperiode is het logisch dat ze weer wat schever is, maar probeer er wel op te letten.
Voorbeeld1: Bij het eerste filmpje zie je bij de tweede keer dat je van de hoefslag af gaat (rond 00:14), dat je paard de bocht in valt, vervolgens de hele bocht door "valt" tot er weer steun is van de bakrand (en daar ook scheef blijft lopen. ze valt eigenlijk van de ene scheefheid in de ander). Probeer als je merkt dat je paard de bocht gaat in hangen, dat te corrigeren door óf je paard weer recht te maken mbv rechte lijn rijden direct na wending, óf buiging om je binnenbeen te vragen (goed voorbereiden als je paard daar moeite mee heeft!), óf het buitenschouder meer te begrenzen, óf een combinatie van voorgaande
Voorbeeld2: Bij het tweede filmpje valt in de eerste bocht (rond 00:14) op dat je paard vooral met het hoofd naar binnen de hoek in gaat, maar over het buitenschouder weg valt. Probeer een bocht/wending meer met je binnenbeen en buitenteugel te rijden met minder stelling naar binnen.