Bokt.nl

Jotoma schreef:

bertie schreef:

Ik houd het hier even bij de eerste twee foto's.
Want het verschil is ZO leuk!
Nogmaals de eerste foto
[ Afbeelding ]
en de tweede foto
[ Afbeelding ]
eerste foto: een niet harmonisch beeld. Meer voorbeen dan achterbeen gebruik. Kijk naar de omgekeerde V.
De halslijn vanuit de schoft. In de tweede foto een veel mooier opwaarts en vloeiender beeld.

Er zijn TWEE dingen die er écht uitspringen!
1. De minder terugwerkende hand van de amazone in het tweede plaatje
2. De staartdracht

Tjonge, wat ben ik blij met dat tweede plaatje! Het lijkt wel een ander paard!

En dan ga je zeuren over wat beter kan, en zo.. Pff!
Ik zou zeggen: sta vooral stil bij wat er al beter IS, en wees daar vooral BLIJ over!
EN wee blij met je paard!

Ik dacht dat dit een topic was waar mensen aardig tegen elkaar waren ? Ik zeg nergens dat ik niet blij ben met mn paard, dus die opmerking begrijp ik ff niet..

Wat me wel boeit is het verschil van mening.. Wat je over de 1e foto zegt klopt, maar wat de 2e foto laat zien draagt bij aan wat jij noemt 'zeuren'. Ik reed mijn paard hier gedwongen in een krul (lees: kneden, hangen zelfs tot hij zn tong erover gooide en omhoog wou komen), hij geeft zich dus alleen 'over' omdat ik hem dan niet meer in zn mond plaag. De weerstand zie ik in de opengesperde mond, waarvan ik op verzoek de sperriem zo strak mogelijk aantrok zodat eerder genoemde punten werden voorkomen, lopen op de voorhand en de ruimte tussen de achterbenen is aanzienelijk kleiner dan de ruimte vd voorbenen. De foto's zijn allemaal uit dezelfde training genomen. In welk opzicht zie jij dan een happy athlete en happy amazone terug?

Dus ja, ik werd hier ongelukkig van en mijn paard al helemaal. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden, dit was voor mij niet de weg. De weg die ik eerder ben ingeslagen bewandel ik nu opnieuw en daarmee word ik verschrikkelijk blij en merk ik hoe snel mijn paard leert. Nu werk ik samen ipv opdrachtgever en uitvoerder. Heb je mijn filmpje gezien? Voor de 1 totaal niet spannend, voor mij de grootste mijlpijl om te behalen op zo'n korte termijn.

Ympi schreef:

Ik heb een instructeur waar ik best tevreden over ben. Alleen nam ik maar eens per week les (sinds winterstop nog geen contact opgenomen) en zat ik de andere dagen echt met de handen in het haar! Ik moest alles ineens anders gaan doen waardoor het voor mijn gevoel langs geen kanten ging...
Vaker les nemen kan ik niet betalen, hebben net een huis gekocht.

Ympi schreef:

Leuk om te zien hoeveel Hafjes langskomen! Zo zie je maar dat je er ook mee aan het werk kan!
Ben trouwens ook van mening dat je heel netjes rijdt Djeradalover! Al moet je wel met je benen aan de slag, maar daar heb ik niet direct tips voor.

bertie schreef:

Ympi schreef:

Ik heb een instructeur waar ik best tevreden over ben. Alleen nam ik maar eens per week les (sinds winterstop nog geen contact opgenomen) en zat ik de andere dagen echt met de handen in het haar! Ik moest alles ineens anders gaan doen waardoor het voor mijn gevoel langs geen kanten ging...
Vaker les nemen kan ik niet betalen, hebben net een huis gekocht.

Hm .. ik begrijp niet zo goed waarom je ineens iets 'anders' zou moeten gaan doen.
'Gewoon' dressuur rijden is voldoende.
Al er ergens op je pad een instructeur komt waarbij je alles moet omgooien, dan is er misschien met die instructeur iets aan de hand, en niet met jou.

S_en_Z schreef:

Veulen, bedankt!

Ik ben al tijden op zoek naar GOEDE .gif plaatjes wbt de takt. (sinds het 1e topic) Alleen kunnen ook de tekenaars het maar moeilijk correct doen



Ontdek welke invloed het hoofd heeft op de rug van een paard?

Deze houding wordt ook aangenomen door een grazend paard.

[ Afbeelding ]

Op die manier kan hij/zij, zonder een grote spierinspanning, het gewicht van zijn borst-en buikholte dragen. De basisregel dat een jong paard voorwaarts-neerwaarts met uitgestrekte hals moet bereden worden, vindt hierin zijn oorsprong. Dit wil niet zeggen dat het paard op de voorhand mag lopen (wordt dikwijls verkeerd begrepen). Het betekent slechts dat het jonge paard dat nog weinig spieren ontwikkeld heeft om de ruiter te dragen, een mogelijkheid wordt geboden om door middel van een zo lang mogelijke, voorwaarts-neerwaarts gestrekte hoofd-hals-as, zijn rug te dragen, inclusief het gewicht van de borst- en buikholte en het ruitergewicht. Ook voor een ervaren paard is het belangrijk om op deze manier het paard op te warmen. In deze houding kan de stuwkracht van de achterhand door de rug lopen om zo uiteindelijk via de nek in de ruiterhand terecht te komen. Enkel op deze manier laat de onmisbare aanleuning zich van achteren naar voren opbouwen.

[ Afbeelding ]


Uit dit voorbeeld blijkt al dat de positionering van het hoofd en de hals een aanzienlijke invloed heeft op de rug van het paard. We zien eigenlijk 3 verschillende versies van de hoofd-hals-houding:

1) De relatieve oprichting, met gedragen rug: zo hoort het!


[ Afbeelding ]



Deze natuurlijk hoofd-halshouding (1° halswervel is hoogste punt) maakt het mogelijk dat de belangrijke spieren vrij en ontspannen hun werk kunnen doen en dat ze sterker kunnen worden door training. Zo kan het paard zijn rug los laten en kan hij/zij de ruiter vrij en ontspannen dragen. Door deze losgelatenheid, krijg je een takt-zuiverheid van de natuurlijk basisgangen en kan het paard de echte verzameling ontwikkelen (meer buiging in de gewrichten van het achterbeen).

[ Afbeelding ]


2) Absolute oprichting, met een holle rug en een te hoog ingestelde hoofd-halshouding


[ Afbeelding ]

Bij absolute oprichting is de hoofd-hals-as hoger en korter ingesteld (2° halswervel hoogste punt). Het paard vertoont een vals knik, een kort ingestelde hals, een holle rug en een achterbeen dat achter het lichaam geplaatst is. Hij/zij zal proberen om het ruitergewicht te dragen (en zijn romp op te tillen) door het aanspannen van zijn lange rugspier. Het paard zal later doorzakken in de rug, waardoor de verbinding tussen de achterhand en voorhand verloren gaat. Paarden die op deze manier bereden worden vertonen disharmonische gangen, een te snelle draf met achterblijvende achterhand, viertaktsgalop, verzet, … Al deze problemen leiden dan op hun beurt tot het inzetten van hulpteugels, die het oorspronkelijke probleem alleen maar verergeren. Na jaren treedt er naast psychische schade ook lichamelijke slijtage op.


[ Afbeelding ]

*knip*

Ympi schreef:

@ Saskia, het lijkt alsof jouw paard (jij misschien ook?) heel veel spanning opbouwt tijdens het rijden. Ik denk ook te zien dat hij op sommige foto's zijn rug weg drukt en in een opgekropte houding gaat lopen, maar dat beschrijf je zelf ook al. De laatste foto vind ik je paard wel ontspannen lopen, maar lijk jij je rug erg hol te trekken. Het is ergens ook normaal dat ze wedstrijd spannend vinden en zich dan meer gaan opspannen waardoor het rijden niet meer zo lekker gaat.

bertie schreef:

Jij wordt treurig van het plaatje waar ik blij van word.
Klopt dat?


Ik reageer alleen op een plaatje, terwijl JIJ weet welk gevoel er achter zit.
Een voorbeeld waarbij het plaatje er wel goed uit kan zien, maar kennelijk tot stand gekomen is vanuit een niet goed gevoel.
Begrijp ik dat zo goed?

astriidj schreef:

Ik vind dit een erg interessant topic en lees al een tijdje mee. Maar nu kom ik toch even uit de meeleeshoek, want heb een vraagje over onderstaande post. Jullie willen graag de nek als hoogste punt zien. Uit onderstaande post begrijp ik dat dit alleen het geval is bij de relatieve oprichting (en bij de absolute oprichting maar die situatie wil je niet). Betekend dit dat als je een paard voorwaarts-neerwaarts rijdt dat het paard dan niet aan de teugel loopt? De nek is dan immers niet het hoogste punt..

Coeffie schreef:

S_en_Z schreef:

Klinkt leerzaam! Ik ben geïnteresseerd

Op het droge oefenen doe ik ook heel vaak. En wat ik helemaal vaak doe is tijdens het rijden mijn eigen "knelpunten" opnoemen.. Dat is ook leuk



Laat maar zien het filmpje! Zit er ook uitleg bij? Of ga jij ons daar van voorzien?

Ik ga van het weekend even sleutelen om enkele stukken van de film bij elkaar te zetten zodat er een leuk voor en na plaatje ontstaat. Er wordt heel veel uitleg gegeven in het filmpje, maar ik zal er zelf ook nog wel wat bij vertellen

@veulen, wat betrfet tact valt het mij ook op dat er tegenwoordig veel paarden zijn die van zichzelf ook weinig zweefmoment hebben. Ook als ze bijvoorbeeld in de wei een sprint trekken.

saskiamax schreef:

Ympi schreef:

@ Saskia, het lijkt alsof jouw paard (jij misschien ook?) heel veel spanning opbouwt tijdens het rijden. Ik denk ook te zien dat hij op sommige foto's zijn rug weg drukt en in een opgekropte houding gaat lopen, maar dat beschrijf je zelf ook al. De laatste foto vind ik je paard wel ontspannen lopen, maar lijk jij je rug erg hol te trekken. Het is ergens ook normaal dat ze wedstrijd spannend vinden en zich dan meer gaan opspannen waardoor het rijden niet meer zo lekker gaat.

Wedstrijd is inderdaad spannend. wat hij vooral leuk vind is dat er zoveel andere paardjes lopen. Hij gaat dan showen en ik heb niks meer in m n hand. Het grootse probleem van mij is dat ik teveel in mn hand wil hebben. Ik heb afgelopen maandag bij mijn les ook gemerkt dat ik teveel terugwerk met mijn hand. Terwijl ik mijn hand juist naar hem toe moet geven om het zo maar te zeggen. Mijn hand meer toestaan. Maar juist dan heb ik het idee dat hij weer onder me vandaan loopt en uiteindelijk zijn hoofd weer vrolijk in de lucht houd.

S_en_Z schreef:

Astrid slimme vraag!

Wat is aan de teugel?


Ken je de begrippen "naar de hand toe" "tegen de hand" "van de hand af"?


Voorwaarts neerwaarts is geen "houding" die gevraagd wordt op wedstrijd maar een afwisseling van halshoogte om de spieren los te maken en soepel te houden. Nooit een uur lang oprichten, nooit een uur lang voorwaarts neerwaarts rijden.

Voor ons is lang in 1 houding zitten of staan ook niet goed want we worden er niet leniger van. Onze spierspanning is niet elastisch want we staan of zitten dan "in een houdinkje"



Goed, we willen dus een los paard die op alle halshoogtes naar de hand toe zakt. Het voelt dan alsof het paard zijn neusje naar voren duwt en de hand mee wil nemen wanneer de ruiter dit toe zou staan. Het paard trekt niet maar wacht af of hij meer moet dalen de lengte in.. Of dat de teugels iets worden opgenomen en het paard de hals iets hoger moet dragen. Dit spelen hiermee doen we Zodat we de nageeflijkheid kunnen beinvloeden. Een beetje meer oprichten, een beetje meer zakken.

Wanneer een paard van de hand af is loopt hij in zijn eigen houding en duwt hij zijn neusje niet naar de hand toe. Van de hand af kan ook aan een lange teugel zijn. Als het paard wel halsstrekt maar geen contact maakt met de ruiterhand. Of wanneer hij heel erg opkrult en de ruiter niets voelt in haar handen.


Tegen de hand is een paard die sterk word en aan de teugel trekt. Denk bijvoorbeeld aan een paard die de ruiter uit het zadel trekt of zijn hoofd heel hoog draagt en "sterren kijkt". Het paard loopt niet achter de verbinding of netjes in verbinding maar loopt voor verbinding.



Aan de teugel is eigenlijk de "wedstrijdhouding". In de B start dat met wat lengte in het hele lichaam. Ook in de hals. Maar dan wel de nek hoog en neusje op de loodlijn.

Hoe verder we komen in de wedstrijden, des te sterker het paard word.. Des te meer gaan wij het paard "bij elkaar" vragen. Het paard moet compacter worden en mag niet meer zo lang zijn. Het achterbeen moet actief zijn zodat de aanleuning ook licht blijft en het paard ietsjes opgericht kan worden.


Hoe sterker het paard in de hogere klassen in de achterhand word, hoe meer het paard gesloten kan worden zodat het gaat verzamelen en dansen. De oprichting die daarbij gevraagd wordt is veel compacter dan bij een B paard.. Maar toch moet de nek altijd het hoogste punt zijn wanneer er "aan de teugel" gereden word!





(nee, een paard loopt als hij voorwaarts neerwaarts gereden word dus niet "aan de teugel" wanneer het paard in voorwaarts neerwaarts netjes zoekt naar verbinding/aanleuning is hij "naar de hand toe")


Maar dat is hoe ik het zie hoor