Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-05-12 10:18

Geplaatst: 17-05-12 10:18

Doubtless schreef:
Ik heb ook leren rijden met trekken en plukken, helaas. Na 6 jaar manegeles kwam ik er dankzij bijrijdpaarden en een eigen pony achter dat dat niet werkt. Inmiddels zijn we weer 6 jaar verder & ben ik dat ongeduldige temprament kwijt. Het heeft me veel moeite gekost om erg geduldig te worden, maar als dat is wat in eerste instantie aangeleerd wordt ga je dus veranderen van basis.

Dat heb ik ook. Mij is het ongeduldige aangeleerd en dan het paard meteen met zijn hoofd naar beneden moet lopen. Dat is er zo ingestampt, dat ik het er nu uit moet krijgen. Echt heel erg moeilijk.

**Geplaatst**: 19-05-12 13:30

Geplaatst: 19-05-12 13:30

Zie net iemand iets zeggen over het KHNS maar heb op een manege gelest die daar bij aangesloten was (na dat ik al 13 jaar ervaaring had op een andere manege)
Maar de mensen die daar les geven mogen ook op nieuw op cursus bijv hoe the hell kan je balans in de hak van je voet zitten bij dressuur ???
En na 5min stappen gaan zeggen rij em maar lekker aan de teugel wil ie niet effe goed hangen hij laat van zelf wel los.

En zo waren er nog zo veel dingen.
Dacht een KHNS manege moet goed zijn nou nee hoor.
Heb meteen me lidmaatschap bij hun ook op gezegt

**Geplaatst**: 19-05-12 13:35

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 19-05-12 13:35

ik denk dat je fnrs bedoelt

**Geplaatst**: 19-05-12 14:51

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 19-05-12 14:51

Ik heb altijd gelest bij mensen die goed aangeschreven staan en waar ik een goed gevoel bij had. Maar mijn beste leermeesters zijn toch de paarden geweest die ik heb gereden. Ik heb een aantal paarden gereden die alles voor je wilde doen als je het maar netjes vroeg, zodra ik die paarden iets op een wat minder nette manier vroeg (en dan heb ik het niet over het echte ruk en pluk werk want dat heb ik nooit gedaan, maar soms gewoon onhandig vragen of teveel druk zetten) kon ik beter afstappen dan doorrijden. Ik ben in mijn jonge jaren best wel eens afgestapt. Gelukkig heb ik hierdoor wel ontzettend veel geleerd. Paarden met zo'n karakter worden nu vaak omschreven als kwalijknemend. Ik denk dat het voor veel ruiters goed zou zijn om een paard te hebben dat wat kwalijknemend is, daar moet je wel een naar het paard toe nettere ruiter van worden.

**Geplaatst**: 19-05-12 14:56

Geplaatst: 19-05-12 14:56

Esplendido schreef:
Ik heb altijd gelest bij mensen die goed aangeschreven staan en waar ik een goed gevoel bij had. Maar mijn beste leermeesters zijn toch de paarden geweest die ik heb gereden. Ik heb een aantal paarden gereden die alles voor je wilde doen als je het maar netjes vroeg, zodra ik die paarden iets op een wat minder nette manier vroeg (en dan heb ik het niet over het echte ruk en pluk werk want dat heb ik nooit gedaan, maar soms gewoon onhandig vragen of teveel druk zetten) kon ik beter afstappen dan doorrijden. Ik ben in mijn jonge jaren best wel eens afgestapt. Gelukkig heb ik hierdoor wel ontzettend veel geleerd. Paarden met zo'n karakter worden nu vaak omschreven als kwalijknemend. Ik denk dat het voor veel ruiters goed zou zijn om een paard te hebben dat wat kwalijknemend is, daar moet je wel een naar het paard toe nettere ruiter van worden.

eens esplendido, ik zie heel veel braverds lopen die veel accepteren van hun baasjes.

**Geplaatst**: 19-05-12 15:57

Geplaatst: 19-05-12 15:57

knollentuin schreef:
Esplendido schreef:
Ik heb altijd gelest bij mensen die goed aangeschreven staan en waar ik een goed gevoel bij had. Maar mijn beste leermeesters zijn toch de paarden geweest die ik heb gereden. Ik heb een aantal paarden gereden die alles voor je wilde doen als je het maar netjes vroeg, zodra ik die paarden iets op een wat minder nette manier vroeg (en dan heb ik het niet over het echte ruk en pluk werk want dat heb ik nooit gedaan, maar soms gewoon onhandig vragen of teveel druk zetten) kon ik beter afstappen dan doorrijden. Ik ben in mijn jonge jaren best wel eens afgestapt. Gelukkig heb ik hierdoor wel ontzettend veel geleerd. Paarden met zo'n karakter worden nu vaak omschreven als kwalijknemend. Ik denk dat het voor veel ruiters goed zou zijn om een paard te hebben dat wat kwalijknemend is, daar moet je wel een naar het paard toe nettere ruiter van worden.

eens esplendido, ik zie heel veel braverds lopen die veel accepteren van hun baasjes.

Klopt helemaal!! Ik heb er nu ook zo een en heb van hem in 1 jaar meer geleerd dan van de andere paarden die ik gereden hebin12 jaar!!

**Geplaatst**: 23-05-12 20:41

Geplaatst: 23-05-12 20:41

Esplendido schreef:
Ik heb altijd gelest bij mensen die goed aangeschreven staan en waar ik een goed gevoel bij had. Maar mijn beste leermeesters zijn toch de paarden geweest die ik heb gereden. Ik heb een aantal paarden gereden die alles voor je wilde doen als je het maar netjes vroeg, zodra ik die paarden iets op een wat minder nette manier vroeg (en dan heb ik het niet over het echte ruk en pluk werk want dat heb ik nooit gedaan, maar soms gewoon onhandig vragen of teveel druk zetten) kon ik beter afstappen dan doorrijden. Ik ben in mijn jonge jaren best wel eens afgestapt. Gelukkig heb ik hierdoor wel ontzettend veel geleerd. Paarden met zo'n karakter worden nu vaak omschreven als kwalijknemend. Ik denk dat het voor veel ruiters goed zou zijn om een paard te hebben dat wat kwalijknemend is, daar moet je wel een naar het paard toe nettere ruiter van worden.

oh ja, mijn paard is ook zo (en ik heb hem zelf ingereden dus ik heb hem voor een groot deel zelf gemaakt), ben je te lomp, of even te ruw, dan kun je net zo goed afstappen want dan gaat hij helemaal in protest. Ik had een bijrijder die hem (blijkt naderhand) iets te ruw bewerkte met haar sporen, en die heeft dus ook flink kunnen zandhappen, terwijl hij verder NOOIT bokt.
Het is een goede leermeester, ik leer er netjes door rijden

**Geplaatst**: 24-05-12 09:51

Geplaatst: 24-05-12 09:51

Gulpje schreef:
En ook een topic waarin iedereen dus van zichzelf wel vindt dat hij/zij het allemaal op de juiste manier doet. Iedereen heeft het over het bedroevend slechte niveau maar niemand in dit topic hoort daarbij, of ze rijden geen wedstrijden en zien al het slechte langs de zijlijn of ze komen met gemak de klassen door. Alhoewel ik ook las dat jury aangaf een lesklant te hebben die ze ging doorverwijzen omdat ze diegene niet goed genoeg zou kunnen helpen met de wissels. Dat is zelfkennis en ook bewijst ze mi daarmee dat ze zichzelf niet te 'groot' vindt.

Maar wat is de juiste manier? Ik denk dat iedereen het er wel over eens kan zijn dat dat op een manier moet gebeuren dat zowel paard als ruiter zich happy voelen, en dan met nadruk op het paard natuurlijk. Maar de wegen naar goed en fijn leren rijden verschillen nogal. Zo heb ik mijn paard naar de M2 gereden zonder een goede basis. Kort gezegd; scheef, niet fijn over de rug en toen we eenmaal in de M2 belandden (en ik moet zeggen dat we daar desondanks wel snel zijn gekomen) liepen we om het maar eerlijk te zeggen gewoon vast. Mijn huidige instructrice vond het eigenlijk een behoorlijk wonder dat we zo ver zijn gekomen, maar of dat nu een compliment was? Voor mij is dat een behoorlijke eye opener geweest. Heb er nooit bewust bij stilgestaan en geevalueerd hoe het zat, hoe ik bezig was en hoe het beter kon. Pas in de M2 begon ik te beseffen dat er iets niet klopte, maar wat het dan was? Nu doe ik dat wel, ik heb geleerd van die periode en alles wat ik nu doe staat in het teken van fijn lichaamsgebruik van mijn paard en ik durf wel te zeggen dat ik gegroeid ben als ruiter. Maar dan alsnog, is dat dan goed (genoeg)? Ik blijf het moeilijk vinden omdat ik nooit een topruiter zal zijn maar het beste wat ik kan doen is er elke keer bij stilstaan hoe ik mijn paard het beste kan rijden zodat het voor hem het meeste loont.
En eigenlijk vind ik het in een topic als deze heel makkelijk om met zijn allen te roepen dat we het allemaal zoveel beter doen, dan de Nederlandse Top, of het gros van de L1 ruiters in Nederland. Wees en blijf kritisch op jezelf, daar hebben jij en je paard veel meer aan.

Ben het hier helemaal mee eens, verbeter de wereld, begin bij jezelf!

Ook ben ik het niet eens met de stelling dat het "tegenwoordig" zoveel slechter is. Ben al sinds 1975 op wedstrijden te vinden en ik begrijp echt niet hoe je kunt stellen dat het toen beter zou zijn. Er werd slechter gereden, ook op topniveau (dank voor de mooie plaatjes en filmpjes daarvan, ze spreken boekdelen!), paarden moesten de hele dag op de vrachtwagen staan vaak zonder tussenschotten, tuig paste vaak voor geen meter, bitten hingen vaak veel te laag, om over de omgang met de paarden nog maar te zwijgen. Van een fysio of tandarts had al helemaal niemand gehoord.
En de instructie was vaak de plaatselijke boer die riep dat je nog wat harder moest drijven, terwijl het paard zo onnageeflijk als een stok je armen al uit je lijf trok.
"Rij hem aan elkaar"!

Op elk niveau zijn mensen te vinden die het niveau niet aankunnen, omdat ze winstpuntjes gesprokkeld hebben en over zijn gegaan terwijl ze er niet aantoe waren. Dat is ook niet iets van "tegenwoordig", dat is altijd al zo geweest. Ga je dat ooit kunnen veranderen? Nee, waarschijnlijk niet.
Dus wat blijft er over? Zorgen dat je zelf betere keuzes maakt, dat je goed les neemt, en dat je mensen probeert op een goede manier te vertellen wat ze anders of beter zouden kunnen doen. Dan lever je een constructieve bijdrage. Met aan de zijlijn van een wedstrijd staan smoezen met anderen over hoe slecht iemand rijd help je niemand, en ben je zelf niet bepaald een voorbeeld van een fijn mens.

**Geplaatst**: 26-05-12 08:13

Geplaatst: 26-05-12 08:13

@ Gulpje en Horseyfries: Jullie halen de woorden uit mijn mond! Wat een gemeenschappelijke klaagzang hier , men heeft elkaar wel gevonden zeg.
Vroeger was zeker niet alles beter, in tegendeel!

**Geplaatst**: 26-05-12 08:19

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 26-05-12 08:19

Ik ben en zie dan wel niet veel wedstrijdruiters maar ben het roerend met je eens dat he nivuea van de ruiters zwaar onder de maat ligt.
Een normaal skala der ausbildung vind je er niet of weinig meer in terug.

Dit was voor mij ook de reden om gillend weg te rennen uit de oruncursus!
Ongelovelijk wat ik daar voorbij heb zien komen en de instructie hier niets mee deed. Compleet verkeerde signalen werden afgegeven, er werd alleen naar de ruiter gekeken op een manier die men blijkbaar niet anders kent...
De oude gepensioneerde cavalerie manier, waar helaas nog 95% van de maneges, instructuurs en ruiters mee te maken hebben.

Voor mij is Anne Muller HET voorbeeld van hoe het wel moet!!
Naast een aantal andere grootmeesters die de rijkunst nog wel beheersen.
(uitstervend ras!)

Dus zoek je een gedegen opleiding om aan die dressuurruiters te willen sleutelen? Ga naar Akasha-rijkunst ipv de Orun.
Oja... neem daarna of ervoor nog een portie Centered-Riding mee.

**Geplaatst**: 26-05-12 08:50

Geplaatst: 26-05-12 08:50

ik denk ik zeg niets, maar wil me er toch ook even tegenaan bemoeien, haha!

ik kom af en toe op wedstrijden, shows en andere paarden-evenementen. en je ziet van alles, diverse rijstijlen en methodes, prachtige harmonieuze samenwerking en grof geweld. ik denk niet dat het ligt aan welke stijl, methode of wat dan ook je aanhangt of gebruikt in de omgang met het paard. het is niet zo dat alle Orun mensen niet deugen, of dat de moderne wedstrijden niet deugen, de jury's allemaal niet deugen, of de instructeurs niet.

waar het in basis denk ik om draait is de intentie van degenen die met paarden omgaan. wat ik zie gebeuren is dat het misgaat op het moment dat het paard an sich niet meer de prioriteit heeft. het paard is dan verworden tot een middel om aanzien, geld, of wat dan ook mee te vergaren. de bekende 'winstpuntenmachine'.
persoonlijk denk ik dat daar in dat stukje het omslagpunt ligt. als je het mij vraagt houdt praktisch iedereen die paardrijdt, grondwerkt of ment van paarden, en daarbij hoort dan ook dat iedereen op zijn of haar manier zijn best doet.

ik vind dat de prioriteit bij het paard moet liggen, bij het paard als wie en wat hij of zij werkelijk is. wat heeft het paard écht nodig om goed te functioneren? wat moet IK, als paardenmens doen om aan zijn voorwaarden te voldoen en tot een harmonieuze samenwerking te komen? en dat is heel, heel veelomvattend, en begint al bij het van stal halen, strekt door tot aan het juiste bit of hoofdstel, een prettig zittend zadel, de juiste voeding, leefomgeving en zo nog meer. daaraan wordt mijns inziens weleens voorbij gegaan, en dan begint het forceren. een verkeerd bit of niet passend zadel kan van elk paard een draak maken. aan de ruiter is het dan om dat te onderkennen en er iets mee te doen.

een paard is een levend wezen, en zijn instinct dwingt hem om te doen wat hij doet. een paard dat zich vasthoudt, in verzet komt of niet luistert heeft daar altijd een reden voor, en in de meeste gevallen ligt die reden bij degene op zijn rug. met paarden omgaan is vooral veel naar jezelf kijken, en durven kijken. het feit dat iemand met één paard Z geweest is betekent niet dat diegene de juiste persoon is om dat met ieder paard te doen. elk paard is een individu en heeft een individuele benadering nodig.

maar goed, even terug te komen op stijlen en methodes, niets is zaligmakend, en met gezond boerenverstand kom je al een heel eind, maar vooral: blijf het paard objectief bekijken en aanvoelen. volgens mij gaat iedere rijstijl en omgangsmethode uit van zo paardvriendelijk mogelijk werken, het paard verbeteren en sterker maken, gymnasticeren, door middel van de juiste training. in beginsel komen alle methodes op hetzelfde neer, het paard dat met plezier, in ontspanning, trots en zichzelf dragend samenwerkt met de mens. en volgens mij is dat ook echt wel wat iedereen wil. het dressuurproevenboekje bevat ook de daarin passende informatie, en volgens mij klopt dat ook gewoon. het bééld van een hoop mensen, klopt echter niet. kop in de krul wordt gezien als gelijkstaand aan nageeflijkheid en ontspanning, en men heeft werkelijk geen idee. dus zie je aardig wat paarden rondlopen met de neus op de loodlijn, maar zo gespannen als wat en loodzwaar in de hand.

ik heb zelf een jaar bij een ruitersportzaak gewerkt en daar zie je ook heel goed de veranderingen. ik kan me nog goed herinneren hoe de winkel was waar wij heen gingen toen ik les had op de manege. een paar soorten hoofdstellen, drie kleuren rijbroekjes, standaard halsters, men snapt wat ik bedoel. de hele paardenwereld is een stuk commerciëler geworden, en het is relatief makkelijk geworden om een paard te houden. door een dergelijk explosieve groei vindt er, voor zover ik kan nagaan, een verschuiving plaats van kwaliteit naar kwantiteit. als ik de gemiddelde klant van destijds in de winkel bekijk, dan waren dat geen paardenmensen, om het zo maar te noemen. nee, dat waren voornamelijk jonge meiden die een hoop spulletjes kochten om het paard mooi te maken, de hipste rijkleding, en dat soort dingen, maar die bijv. geen idee hadden van de bitmaat van hun paard.

puur even als voorbeeld hoor, maar de commercialisering van de paardenwereld vind ik toch wel een opvallend iets, en van de 100 mensen die rijden zijn er een hoop die (vaak onbewust) voorbij gaan aan wat het paard echt nodig heeft.

maar goed, dat is mijn visie voor een deel, eventjes kort beschreven. zelf heb ik eerder het probleem andersom, ik heb jaren geprobeeerd het mijn beesten naar de zin te maken, het werken leuk te houden en was als de dood ze te forceren of onder druk te zetten. dat resulteerde in A: dominantieproblemen, en B: paarden die onvoldoende getraind en uit elkaar liepen, met alle gevolgen van dien. ik gaf mijn paarden in die zin ook niet wat ze nodig hadden, namelijk een duidelijk kader, zowel fysiek als mentaal.

dat lijntje is heel dun, in mijn optiek heeft een paard een duidelijk kader nodig, grenzen, leiding. dit moet passen, als het teveel wordt wordt het paard onderdrukt, is het te weinig wordt hij onzeker, even heel simpel in een paar woordjes gevat.

**Geplaatst**: 26-05-12 09:45

Geplaatst: 26-05-12 09:45

annebe schreef:
Ik ben en zie dan wel niet veel wedstrijdruiters maar ben het roerend met je eens dat he nivuea van de ruiters zwaar onder de maat ligt.
Een normaal skala der ausbildung vind je er niet of weinig meer in terug.

Dit was voor mij ook de reden om gillend weg te rennen uit de oruncursus!
Ongelovelijk wat ik daar voorbij heb zien komen en de instructie hier niets mee deed. Compleet verkeerde signalen werden afgegeven, er werd alleen naar de ruiter gekeken op een manier die men blijkbaar niet anders kent...
De oude gepensioneerde cavalerie manier, waar helaas nog 95% van de maneges, instructuurs en ruiters mee te maken hebben.

Voor mij is Anne Muller HET voorbeeld van hoe het wel moet!!
Naast een aantal andere grootmeesters die de rijkunst nog wel beheersen.
(uitstervend ras!)

Dus zoek je een gedegen opleiding om aan die dressuurruiters te willen sleutelen? Ga naar Akasha-rijkunst ipv de Orun.
Oja... neem daarna of ervoor nog een portie Centered-Riding mee.

Deze bijdrage suggereert in eerste instantie dat je het eens bent met de stelling dat het vroeger beter was dan nu, om vervolgens te spreken over de "oude gepensioneerde cavalerie manier" op een manier die doet vermoeden dat je daar niet positief over bent.
Wat is nu je werkelijke standpunt? Dat alleen Anne Muller het goed doet?
Moet eerlijk zeggen dat ik een aantal leerlingen van haar heb lesgegeven en zij heel paardvriendelijk paardreden als je het hebt over "paardzitten", maar een paard opleiden hadden ze niet geleerd. Daar schiet ze dan in mijn ogen te kort als je het hebt over "rijkunst", dat zou toch meer moeten zijn dan mensen heel braaf op een paard rond laten rijden.

**Geplaatst**: 26-05-12 09:57

Geplaatst: 26-05-12 09:57

horseyfries schreef:
annebe schreef:
Ik ben en zie dan wel niet veel wedstrijdruiters maar ben het roerend met je eens dat he nivuea van de ruiters zwaar onder de maat ligt.
Een normaal skala der ausbildung vind je er niet of weinig meer in terug.

Dit was voor mij ook de reden om gillend weg te rennen uit de oruncursus!
Ongelovelijk wat ik daar voorbij heb zien komen en de instructie hier niets mee deed. Compleet verkeerde signalen werden afgegeven, er werd alleen naar de ruiter gekeken op een manier die men blijkbaar niet anders kent...
De oude gepensioneerde cavalerie manier, waar helaas nog 95% van de maneges, instructuurs en ruiters mee te maken hebben.

Voor mij is Anne Muller HET voorbeeld van hoe het wel moet!!
Naast een aantal andere grootmeesters die de rijkunst nog wel beheersen.
(uitstervend ras!)

Dus zoek je een gedegen opleiding om aan die dressuurruiters te willen sleutelen? Ga naar Akasha-rijkunst ipv de Orun.
Oja... neem daarna of ervoor nog een portie Centered-Riding mee.

Deze bijdrage suggereert in eerste instantie dat je het eens bent met de stelling dat het vroeger beter was dan nu, om vervolgens te spreken over de "oude gepensioneerde cavalerie manier" op een manier die doet vermoeden dat je daar niet positief over bent.
Wat is nu je werkelijke standpunt? Dat alleen Anne Muller het goed doet?
Moet eerlijk zeggen dat ik een aantal leerlingen van haar heb lesgegeven en zij heel paardvriendelijk paardreden als je het hebt over "paardzitten", maar een paard opleiden hadden ze niet geleerd. Daar schiet ze dan in mijn ogen te kort als je het hebt over "rijkunst", dat zou toch meer moeten zijn dan mensen heel braaf op een paard rond laten rijden.

eens bij anne muller leer je idd hoe je op je paard zit zonder hem in de weg te zitten, maar een opleiden ,africhten en trainen is er niet bij [tenminste niet in de keren dat ik haar aan het werk heb gezien] eigenlijk net wat annebe zegt over de orun: alleen oog voor de ruiter .....

**Geplaatst**: 26-05-12 10:07

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 26-05-12 10:07

Ik weet niet of het vroeger beter was (zo oud ben ik nog niet..), maar goed gereden wordt er over het algemeen niet nee. De gemiddelde M/Z ring is drama. Als je geluk hebt zit er nog een fijn gereden paard bij, veel combinaties zijn strak, getrokken, ruiter zonder balans, weinig oprichting en verzameling (langzaam draven en trekken is geen verzameling), slechte aanleuning.. Dan wordt je extra blij van een goed gereden paard, want die zijn er gelukkig ook nog wel

**Geplaatst**: 26-05-12 12:45

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 26-05-12 12:45

Denk dat de conclusie dus mag zijn dat het niet uitmaakt of je naar vroeger of nu kijkt, maar dat sowieso het percentage mensen dat echt fijn kan paardrijden laag ligt. En volgens mij wordt dat er niet beter op als je zit te katten op andere mensen en denkt dat je het zelf wel goed doet, want dan vind je het dus niet nodig om jezelf te verbeteren, en dat is volgens mij nog het grootste probleem. Niet de instructie, niet de wedstrijdmentaliteit, maar het simpele feit dat er niet zoveel mensen zijn die altijd maar weer kritisch willen zijn op zichzelf en voor instructie kiezen die hen als ze denken dat ze het eindelijk goed doen weer eens duidelijk maken dat er nog een heleboel beter kan.

**Geplaatst**: 28-05-12 16:51

Geplaatst: 28-05-12 16:51

Doma_clasica schreef:
Livetime, klassiek wil niet zeggen dat dat persé diervriendelijk is. Ik ben zelf niet van een bepaalde stroming.
Goed paardrijden is wat mij betreft een paard op een zo vriendelijke en duidelijke manier te bewegen om voor jou te werken waardoor het samenspel tussen ruiter en paard een eenheid wordt. En of dat nu klassiek heet of hollands boeit mij niet zo. Ik denk niet dat het één beter is dan het ander nml.
De ruiter maakt het verschil, niet een bepaalde stijl.

Wat houdt Klassiek volgens jou in dan? Klassiek is de omgang, niet alleen Dressuur. Klassiek is het paard zo goed mogelijk opleiden via de voor het paard en de ruiter meest logische weg.
Wat is daar niet vriendelijk aan? Dat een paard, die verreden geweest is in het verleden nu weer opnieuw opgeleid moet worden en dat dat niet zonder slag of stoot gaat? Dat je dan over pijnpunten heen moet maar het paard daarna wel plezieriger en soepeler kan bewegen? Dat er met contact gereden wordt en dat er (onderandere) teugelhulpen gegeven worden, iets wat ze onderandere bij de Academische Rijkunst verafschuwen want het moet allemaal 'licht' en 'zacht'.
Dat paarden nog echt gereden worden om het paard te verbeteren ipv de prijzenkast op te vullen of het laadje met centjes te vullen?
Ik zie niet wat daar on-vriendelijk aan is.

En wat mij betreft bestaan er geen 'stromingen'. Er is maar een goede manier van paardrijden en zoals ik al zei is dat voor het paard en de ruiter het meest logische.
Je moet 100% bewust rijden, iedere keer weer. Als je steken laat vallen en dus elementen weg laat zal je een paard nooit correct kunnen trainen.
Het Skala der Ausbildung is een perfecte leiddraad waar een goed afgericht paard aan moet voldoen.
Als je hierin dingen weg laat of om gaat gooien (zoals bij de AR) ben je niet goed bezig. Dan komen er gaten in de opleiding van je paard.
Het is niet erg open te staan voor meningen of inbrengen van andere mensen mits ze vanuit het paard denken en logisch denken. Uiteindelijk is de Dressuur er ook gekomen dankzij de inbreng van verschillende zeer kundige ruiters en instructeurs en de Dressuur leeft nog steeds, niet in ons land misschien maar nog wel in andere landen. Maar er zijn ook een hoop mensen die inbreng willen hebben maar het beter niet kunnen doen omdat de juiste kijk er niet is.

Namen zijn er later pas aangegeven, vroeger was er Dressuur, voor iedereen hetzelfde. Tegenwoordig is er veel commercie en moeten er namen aangegeven worden, tegenwoordig wordt er ook niet meer echte Dressuur op wedstrijden getoond dus is het niet gek dat er mensen zijn die daar markt in zien. Het is alleen jammer dat de werkelijke Dressuur nog maar heel weinig voorkomt.

En dit topic gaat over RijKUNST, en die is er wat mij betreft helemaal niet meer te vinden in Nederland.
Hoeveel paarden en mensen zijn er in Nederland die de Hoge School oefeningen kunnen uitvoeren? Dat is RijKUNST, Dressuur is Dressuur en is de vooropleiding van de RijKUNST.

**Geplaatst**: 28-05-12 16:57

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 28-05-12 16:57

Goh als ik dit lees, zou ik zweren dat je in de leer bent bij een professor.

**Geplaatst**: 28-05-12 17:02

Geplaatst: 28-05-12 17:02

Geen gekke dingen zeggen he Moll

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-05-12 17:22

Geplaatst door de TopicStarter : 28-05-12 17:22

Moll schreef:
Goh als ik dit lees, zou ik zweren dat je in de leer bent bij een professor.

HAhaha,

wie noemt zich ook alweer prof op een ander forum :roll:

Juist, Moll dus :))

je hebt humor Moll. 8-)

**Geplaatst**: 28-05-12 17:38

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 28-05-12 17:38

Eigenlijk zouden de jury's af moeten van die zessen cultuur. Wanneer er iets echt fout gaat, mag je daar best een laag cijfer voor geven. Wanneer er dan wat goed gaat, durf dan ook weer een hoger cijfer te geven. Het valt mij op dat er jury's zijn die niet meer durven te jureren als je met een moeilijker paard binnen komt. Vind het helemaal geen probleem een 2 of 3 te krijgen als iets mis gaat. maar vaak blijven de cijfer rond 5 en 6 hangen. Zelf ken je je paard beter dan de jury, dus wat jij goed vindt, kan de jury nog wel niet goed genoeg vinden. Dit is ook handig om in je achterhoofd te houden.

Wat mij ook op valt is dat er een groep jury's jureerd met aannames. Zei denken voor jou en dat kan leuke gesprekken geven waarbij de jury helaas wel nat gaat als ze maar suggereren. Wat ik heb geleerd is dat je moet jureren wat je ziet. Niet wat je denkt te moeten zien of wat je in het verleden gezien hebt. Wanneer je jureerd wat je ziet en je ziet een heel gespannen paard, dan ga je toch niet denken, het kan nog wel wat worden in de toekomst dus ik geef maar een hoger cijfer want het paard lijkt het wel te kunnen? Misschien omdat wij juist zo ons best doen om een paard ontspannen te trainen en een zo ontspannen mogelijke proef neer te zetten is het juist zo frustrerend dat diegene die een zeer gespannen bombarie paard de hoogste punten steeds krijgt.

**Geplaatst**: 29-05-12 08:56

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 29-05-12 08:56

Ga eens een dag bij de jury in de auto zitten, dan zie je hoe moeilijk het is om géén zessen te geven. De één komt binnen met een paard wat rijtechnisch goed voor elkaar is maar rijdt de figuren slordig, rijtechnisch een zeven, figuur een vijf, wat wordt het cijfer? zes.
De ander komt binnen op een paard wat niet heel actief loopt, en is ook niet supernageeflijk, maar rijdt wel supernette figuren op de letter. Een onvoldoende kan je het niet geven, maar meer dan een zes is het ook niet waard. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
In plaats van te zeggen dat de jury van de zes af moet kun je ook zeggen dat de ruiters eerst eens voor een acht moeten gaan rijden!

**Geplaatst**: 29-05-12 10:11

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 29-05-12 10:11

Turkije is het lastig soms. Heb vaak genoeg bij de jury gezeten. Doelde meer op de jury's die niet durven te jureren. Die geven als je iets echt goed verkeerd doet nog een 5.

**Geplaatst**: 30-05-12 12:19

Geplaatst: 30-05-12 12:19

Merrieveulen, mooi beschreven, ik kan me er helemaal in vinden!
Aan goed rijden ligt altijd dezelfde universele basis ten grondslag, alleen gaat het tegenwoordig vaak erg om het mooie plaatje als ideaal, in plaats van om een wezenlijk goede, grondige scholing van ruiter en paard als basis voor prestaties. Dat mooie plaatje, de show, wordt dan te veel een doel op zich. Veel paarden krijgen te weinig tijd om zich te ontwikkelen, veel ruiters nemen te weinig tijd en moeite om in hun rijtechnische ontwikkeling te investeren. Daartegenover staan gelukkig ook genoeg ruiters die wel de tijd en moeite nemen om hun paard vanuit een goede basis rustig op te bouwen en zo een degelijk fundament te leggen voor prestaties in de wedstrijdring.
Aan de andere kant heb je dan weer een tegenbeweging van ruiters die alles natuurlijk willen doen (bitloos, boomloos, ijzerloos) en het vragen van een prestatie aan het paard verketteren als dieronvriendelijk. Die vergeten daarbij dat om een paard gezond en prettig te laten functioneren als rijpaard het toch echt nodig is om hem te trainen. Die training heeft dan niet alleen betrekking op het fysieke aspect, maar ook op het innerlijk van het paard, zoals Merrieveulen het mooi verwoordt:

Citaat:
dat lijntje is heel dun, in mijn optiek heeft een paard een duidelijk kader nodig, grenzen, leiding. dit moet passen, als het teveel wordt wordt het paard onderdrukt, is het te weinig wordt hij onzeker, even heel simpel in een paar woordjes gevat.

**Geplaatst**: 30-05-12 16:23

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 30-05-12 16:23

Je zegt "tegenwoordig", wil jij daarmee zeggen dat jij denkt dat vroeger alle tijd werd genomen om een paard netjes op te leiden?
Verder ben ik het er helemaal mee eens hoor, alleen dat het vroeger beter was vind ik gewoon echt niet kloppen.

**Geplaatst**: 30-05-12 16:53

Re: Waar is de rijkunst gebleven?

Geplaatst: 30-05-12 16:53

ik denk dat Askja met 'tegenwoordig' gewoon het nu bedoelt, niet in het bijzonder 'nu wel en toen niet'. eigenlijk zou je in die context het woordje 'tegenwoordig' gewoon weg moeten laten uit die zin.

vroeger was het mijns inziens niet beter hoor, onze stalhouder heeft nog met paarden op het land gewerkt, en toen kocht je een paard van 12 niet hoor, die waren al op. met 1,5 jaar liepen ze voor de maaimachine.

vroeger waren er dingen wel 'anders', uiteraard. maar per definitie beter of slechter? nee.