Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-02-12 20:44

Re: Aan de teugel door stelling?

Geplaatst: 12-02-12 20:44

Dit topic heet "Aan de teugel door stelling?"
Stel .. stél ..
Stel, je bent in een dressuurproef bezig, en het paard is even niet 'aan de teugel'. Ga je dan stelling rijden? Op een rechte lijn?

Je kunt de vraag ook anders stellen.
Is het 'klassiek' om op een rechte lijn, met een recht paard, stelling te vragen, omdat kennelijk(?) de nageeflijkheid niet in orde is?

Of:
Is er een manier om het paard op een rechte lijn RECHT te HOUDEN, en tóch nageeflijkheid te vragen? Als je een recht paard op een rechte lijn recht wilt houden, en de nageeflijkheid is even zoek, hoe lossen je dat dan op, zónder die stelling te vragen?

**Geplaatst**: 12-02-12 21:58

Geplaatst: 12-02-12 21:58

singsong schreef:
Het paard van deze beste meneer Nevzorov loopt net zo goed op de voorhand en alle paarden van deze beste meneer Nevzorov worden beleerd met bit en teugels waardoor het paard het kunstje leert en het zonder tuigage uit kan voeren. Dat wil niet zeggen dat de oefening correct uitgevoerd is.

Er worden heel veel onwaarheden over de NHE op dit forum gezet. Ik vraag me al heel lang af of ik me wel in een discussie wil mengen met mensen die duidelijk hun feiten niet op een rijtje hebben en dus ongegronde uitspraken doen... maarja iemand moet toch het woord doen:
NEVZOROV BELEERT ZIJN PAARDEN NIET, IK HERHAAL NIET MET BIT! Hij houdt ze ook niet gevangen in kleine stalletjes, maar probeert ze zo veel mogelijk in groepsverband te laten leven. Ook koopt hij geen getrainde paarden die alles al kunnen.
De foto's die van hem gepubliceerd zijn met bit, zijn oude foto's.... Gelukkig worden we gedurende ons leven wijs en leren we van onze fouten. Zo ook de heer Nevzorov die met zijn sterke meningen als voorvechter van paardenrechten natuurlijk heel veel kritiek krijgt... Want... Als we hem serieus nemen moeten we al onze waarden en normen met betrekking tot het huidige gebruik van paarden herzien... Niet meer rijden en geen mogelijkheid meer om gehoorzaamheid af te dwingen, door bit of tuig.
Mij valt dit proces heel zwaar. Ik ben af en toe in twijfel en soms grijpt de gedachte dat ik misschien nooit meer van een heerlijke buitenrit zal genieten me naar de keel...
Maar...
Mijn paarden maken veel goed door wat ik van ze terugkrijg!!!

Waarom rijdt de heer Nevzorov zelf eigenlijk nog??
Dat paarden niet in stallen horen, daar hoor je mij verder ook niet over? Maar het rijden van paarden is onze hobby en als wij er voor zorgen dat de paarden die wij rijden lichamelijk en geestelijk verbeteren doordat wij ze rijden zie ik het probleem niet.
Wat Nevzorov laat zien is circus in plaats van Dressuur.

Met alleen buitenrijden is niets mis, je paard wordt er niet beter van en niet slechter. Je kunt beter alleen maar buitenrijden dan LDR, daar lijdt je paard veel meer onder.
Laat je niet zo in de war brengen door alle NH methodes waarbij je met een stickje moet rammelen en niet meer mag rijden. Onze paarden gaan niet dood als we er op zitten, alleen als we ze op de verkeerde manier trainen. Maar van simpel buitenrijden kunnen ook paarden alleen maar genieten.

**Geplaatst**: 13-02-12 11:30

Re: Aan de teugel door stelling?

Geplaatst: 13-02-12 11:30

@Sombra, ik ben zo blij dat je ook het geestelijk verbeteren van onze paarden noemt, ik zie ook liever dat recreatie ruiters met minder dressuuraanleg gewoon lekker buiten rijden, dan dat die toch koste wat kost proberen hun paard in de krul te krijgen, de paarden zullen daar geestelijk door verbeteren, en lichamelijk zelfs ook denk ik,stappen op t harde en veel rechtuit doet geen enkel paard schade aan.

En idd, LDR is domweg slecht voro ieder paard, en doroslaan in NH stromingen ook, net als klassiek en AR, alles kun je met mate toepassen, of toch proberen, maar sla er niet in door,ook parrelli kan een paard breken, ik kende ooit een parrelli paardje dat pas mocht eten als ie toestemming kreeg, echt een commando om het voer dat voor zijn neus lag op te eten, zonder commando durfde ie niet....??????

**Geplaatst**: 13-02-12 12:32

Geplaatst: 13-02-12 12:32

bertie schreef:
Dit topic heet "Aan de teugel door stelling?"
Stel .. stél ..
Stel, je bent in een dressuurproef bezig, en het paard is even niet 'aan de teugel'. Ga je dan stelling rijden? Op een rechte lijn?

Je kunt de vraag ook anders stellen.
Is het 'klassiek' om op een rechte lijn, met een recht paard, stelling te vragen, omdat kennelijk(?) de nageeflijkheid niet in orde is?

Of:
Is er een manier om het paard op een rechte lijn RECHT te HOUDEN, en tóch nageeflijkheid te vragen? Als je een recht paard op een rechte lijn recht wilt houden, en de nageeflijkheid is even zoek, hoe lossen je dat dan op, zónder die stelling te vragen?

Interessante vraag, Bertie.
De stelling die we op de rechte lijn vragen KÁN de nageeflijkheid verbeteren/herstellen, maar wordt in éérste instantie gevraagd om het paard symetrisch en dus RECHT te houden op de rechte lijn. Dus om de lengtebuiging te bewaren, te onderhouden.

Een recht paard op de rechte lijn, waarvan de nageeflijkheid even kwijt is, daarvan zal óók de aanleuning verstoord zijn op dat moment.
De aanleuning is immers de "graadmeter".
Dus om beíden te herstellen, kun je een halve ophouding geven ter correctie.
Soms ook kan het nodig zijn de impuls te herstellen.
Wat ook kan helpen is met het binnenbeen naar de buitenhand toe te drijven, net waar de storing in de aanleuning zit.
Wat je ook veel ziet is dat bijv. na een verruiming (middendraf of uitgestrekte draf) men teveel draagkracht verliest, waardoor men teveel stuwkracht krijgt en het paard dus teveel op de voorhand gaat, waardoor het paard gaat "rennen".
Uiteraard ben je dan ook de nageeflijkheid (van het gehele lichaam) en aanleuning kwijt.
In dat geval zou je je paard terug moeten nemen in tempo, waarna je opnieuw van achterenuit je impuls kunt opwekken, herstellen.
E.e.a. hangt natuurlijk af van de graad van opleiding van het paard én van het vermogen van de ruiter dit aan te kunnen voelen en vervolgens te kunnen herstellen tíjdens een proef en is dus afhankelijk van het rijkunstig gevoel van de ruiter.

**Geplaatst**: 13-02-12 12:46

Geplaatst: 13-02-12 12:46

Yamcha schreef:
saskiakefie schreef:
Hier heb ik nog nooit van gehoord. Wat wel kan is als je een paard veel stelling vraagt en laat inbuigen dat die dan eerder los laat en nageeflijk wordt, maar dat heeft niks te maken met een strenge binnenhand, maar met het soepel maken van het paard.
Volgens mij wordt dat gedaan, met de binnenhand stelling vragen en met de buitenhand kneepjes geven om hem in de krul te rijden.

Nee, echt serieus, ik hoorde een instructrice zeggen dat de leerling stelling moest vragen, en dan ging het paard aan de teugel.

En ik zie ook wel dat hij dan onknikt, ik snap alleen niet waaróm. Het is dan niet van achter naar voren rijden.

Wat jij beschrijft is iets anders, dat is een paard de spieren opwarmen,en hem soepel maken en het is logisch dat hij dan de buikspieren makkelijker wilt aanspannen en de rug loslaten. Dat kan ik ook wel plaatsen, maar dit snap ik dus niet.

Joanne: dat snap ik, dan zou hij méér moeten zakken, maar dan heeft hij de nek en kaakgewricht al losgelaten en komt al omhoog vanuit de schoft.
Maar ik bedoel echt stelling, dus alleen de hals, niet het hele lijf, en verd* het beest knikt in. Hoe werkt dat? Waarom knikt hij dan in?

Het paard geeft na op een zacht weerstand biedende hand, waarbij het paard van achter naar voren wordt gereden. Door stelling te vragen, treedt het achterbeen beter onder, maar aan die stelling heb je niet zoveel als je hem over de schouder weg laat lopen. Buitenteugel en buitenbeen begrenzen. Het paard moet a.h.w. "aan je buitenteugel" komen, d.w.z. dat je binnenhand toe kunt staan, maar het paard nageeflijk blijft. Dan voel je a.h.w. de rug onder je "opbollen" doordat het de rugspieren gebruikt. Verder moet het paard je hand willen volgen als je beide toestaat voorwaarts/neerwaarts, zonder dat je het achterbeen verliest.
De gevraagde stelling moet wel goed zijn, d.w.z. dat hij het achterbeen onder de massa plaatst in plaats van ernaast. Als het paard het achterbeen niet meeneemt valt hij op de schouder (valt hij naar binnen). Dan kun je geen stelling en buiging vragen. Voorwaarde is dat hij het been meeneemt (over de schouder wil lopen). Anders heb je niets te begrenzen aan de buitenkant.

**Geplaatst**: 13-02-12 12:57

Geplaatst: 13-02-12 12:57

bertie schreef:
Dit topic heet "Aan de teugel door stelling?"
Stel .. stél ..
Stel, je bent in een dressuurproef bezig, en het paard is even niet 'aan de teugel'. Ga je dan stelling rijden? Op een rechte lijn?

Je kunt de vraag ook anders stellen.
Is het 'klassiek' om op een rechte lijn, met een recht paard, stelling te vragen, omdat kennelijk(?) de nageeflijkheid niet in orde is?

Of:
Is er een manier om het paard op een rechte lijn RECHT te HOUDEN, en tóch nageeflijkheid te vragen? Als je een recht paard op een rechte lijn recht wilt houden, en de nageeflijkheid is even zoek, hoe lossen je dat dan op, zónder die stelling te vragen?

murphy102 schreef:
Interessante vraag, Bertie.
De stelling die we op de rechte lijn vragen KÁN de nageeflijkheid verbeteren/herstellen, maar wordt in éérste instantie gevraagd om het paard symetrisch en dus RECHT te houden op de rechte lijn. Dus om de lengtebuiging te bewaren, te onderhouden.

Een recht paard op de rechte lijn, waarvan de nageeflijkheid even kwijt is, daarvan zal óók de aanleuning verstoord zijn op dat moment.
De aanleuning is immers de "graadmeter".
Dus om beíden te herstellen, kun je een halve ophouding geven ter correctie.
Soms ook kan het nodig zijn de impuls te herstellen.
Wat ook kan helpen is met het binnenbeen naar de buitenhand toe te drijven, net waar de storing in de aanleuning zit.
Wat je ook veel ziet is dat bijv. na een verruiming (middendraf of uitgestrekte draf) men teveel draagkracht verliest, waardoor men teveel stuwkracht krijgt en het paard dus teveel op de voorhand gaat, waardoor het paard gaat "rennen".
Uiteraard ben je dan ook de nageeflijkheid (van het gehele lichaam) en aanleuning kwijt.
In dat geval zou je je paard terug moeten nemen in tempo, waarna je opnieuw van achterenuit je impuls kunt opwekken, herstellen.
E.e.a. hangt natuurlijk af van de graad van opleiding van het paard én van het vermogen van de ruiter dit aan te kunnen voelen en vervolgens te kunnen herstellen tíjdens een proef en is dus afhankelijk van het rijkunstig gevoel van de ruiter.

Mee eens Murphy. Meestal als ik dat zie gebeuren (uit elkaar vallen even tegen de hand etc) is het een kwestie van - de juiste - impuls houden. Overigens nu net het moeilijkste wat er m.i. is

**Geplaatst**: 13-02-12 17:55

Geplaatst: 13-02-12 17:55

Citaat:
Je paard moet ten alle tijden nageeflijk zijn maar nageeflijkheid staat niet gelijk aan lang en laag. Nageeflijk wil zeggen de 'lichtheid' in alle spieren en gewrichten dus niet het hoofd lang en laag, dat is een gedwongen houding.

Hm. Beetje tegenstrijdig. 'Nageeflijkheid is lichtheid (ik zou zelf liever zeggen: souplesse, veerkracht) in alle spieren en gewrichten': mee eens. 'Het hoofd lang en laag is een gedwongen houding': niet mee eens. Lang en laag, d.w.z. met in de gehele bovenlijn een soepele gelijkmatige boogspanning zonder blokkades, is wat mij betreft een houding die het paard zelf opzoekt als de ruiter hem hier op de juiste wijze bij begeleidt en ondersteunt. Dus niet afdwingen, maar faciliteren. Vanuit een dergelijke lang-en-laag positie laat een goed gereden paard zich gemakkelijk hoger, ronder, langer, korter instellen zonder dat daarbij de nageeflijkheid en de impuls vanuit het achterbeen vermindert. Je geeft hierbij op subtiele wijze met zit, been, teugellengte en handpositie aan waar je het paard wil hebben, in welk frame. Vind ik zelf nog best moeilijk, maar het lukt met verschillende paarden steeds beter, en het meest opvallende vind ik daarbij hoe ze verbeteren in hun bovenlijnbespiering en in hun 'outline' onder de ruiter - meer front en halslengte.

Nageeflijkheid vanuit stelling is m.i. soms nuttig, maar snel gevaarlijk, want nodigt het paard uit alleen in de nek te draaien zonder dat de rest van het lichaam meedoet. Een heel klein beetje stelling, eigenlijk niet meer dan een lichte ophouding met de ringvinger, kan nageeflijkheid bevorderen, mits de ruiter het paard direct daarna weer helemaal op twee teugels verder rijdt. Vaak doe ik dat juist om het paard rechter te richten: een snelle, minimale ophouding op de wat stuggere kant, ondersteund met een eenzijdige beenhulp, en direct zodra het paard die kant ontspant beide handen een fractie verplaatsen om de schouder weer recht voor de achterhand te zetten, en dan direct weer opvangen met buitenbeen en - teugel. Allemaal zo subtiel mogelijk uiteraard. Maar dat is trainen en corrigeren, en zou in principe niet nodig moeten zijn in een proef (idealiter). Alhoewel ik in een proef/wedstrijd nog liever zie dat iemand zo zijn paard corrigeert dan door op twee teugels tegen de hand drijven en vast te houden, onder het mom van slikken of stikken.

**Geplaatst**: 13-02-12 18:41

Geplaatst: 13-02-12 18:41

Mijnpaard kan ik niet door stelling te vragen aan de teugel rijden,

Bij mij heb je inderdaad dat als je je binnenhand te streng hebt de binnen achterbeen blokkeert aangezien bmijn paard een zwakke achterhand heeft, en ze strijkt ook heel erg met dr achterbenen.

Ik rij dr altijd aan de teugel door buitenhand lichte drukjes en daarna iets meer doorvragen naar stelling

**Geplaatst**: 13-02-12 19:21

Re: Aan de teugel door stelling?

Geplaatst: 13-02-12 19:21

Dat is niet uniek voor jouw paard, bij ieder paard blokkeer je het binnenachterbeen als je te streng bent met je binnenhand

**Geplaatst**: 13-02-12 22:10

Geplaatst: 13-02-12 22:10

Yamcha schreef:
Dat is niet uniek voor jouw paard, bij ieder paard blokkeer je het binnenachterbeen als je te streng bent met je binnenhand

Heee! Dat is leuk dat je dat zegt! +:)+

Nog niet zo lang geleden vroeg je je af hoe dat zit.

**Geplaatst**: 13-02-12 22:12

Re: Aan de teugel door stelling?

Geplaatst: 13-02-12 22:12

ik leer hard bij

Dank je!

**Geplaatst**: 14-02-12 16:02

Re: Aan de teugel door stelling?

Geplaatst: 14-02-12 16:02

Bertie en Yamcha:
Dat toont alleen, dat er iemand is die slechts stelling weet te vragen door "te streng" te zijn "met" de "binnenhand". Daarin is in de kern niets aangetoond. Vraagt u alleen op die manier stelling???

**Geplaatst**: 14-02-12 18:08

Re: Aan de teugel door stelling?

Geplaatst: 14-02-12 18:08

Mee eens, vraag ik me ook af. Stelling is iets geheel anders dan een strenge binnenhand.

**Geplaatst**: 14-02-12 18:20

Geplaatst: 14-02-12 18:20

Kadankovitch schreef:
Bertie en Yamcha:
Dat toont alleen, dat er iemand is die slechts stelling weet te vragen door "te streng" te zijn "met" de "binnenhand". Daarin is in de kern niets aangetoond. Vraagt u alleen op die manier stelling???

Ik doe:
-zorgen dat paard voorwaarts is en aan het been
-mijn heup iets torderen in de richting waar ik heen wil (als of er iemand aan mijn broekriem trekt)
-binnenhand opzij en naar voren
-buitenhand op contact

**Geplaatst**: 14-02-12 18:22

Geplaatst: 14-02-12 18:22

Yamcha schreef:
Kadankovitch schreef:
Bertie en Yamcha:
Dat toont alleen, dat er iemand is die slechts stelling weet te vragen door "te streng" te zijn "met" de "binnenhand". Daarin is in de kern niets aangetoond. Vraagt u alleen op die manier stelling???

Ik doe:
-zorgen dat paard voorwaarts is en aan het been
-mijn heup iets torderen in de richting waar ik heen wil (als of er iemand aan mijn broekriem trekt)
-binnenhand opzij en naar voren
-buitenhand op contact

Ik mis hier nog het binnenbeen. Die moet er uiteindelijk voor zorgen dat het binnenachterbeen doorstapt onder de massa waardoor een paard in de juiste balans komt om de hals in te buigen en deze binnenhand te volgen.

**Geplaatst**: 14-02-12 18:24

Geplaatst: 14-02-12 18:24

Joolien schreef:
Yamcha schreef:
Ik doe:
-zorgen dat paard voorwaarts is en aan het been
-mijn heup iets torderen in de richting waar ik heen wil (als of er iemand aan mijn broekriem trekt)
-binnenhand opzij en naar voren
-buitenhand op contact

Ik mis hier nog het binnenbeen. Die moet er uiteindelijk voor zorgen dat het binnenachterbeen doorstapt onder de massa waardoor een paard in de juiste balans komt om de hals in te buigen en deze binnenhand te volgen.

Die is er aan, maar ik doe daar niks mee, ik geef geen been als zij doorstapt. Ik reageer alleen als zij zelf in tempo terugkomt

**Geplaatst**: 14-02-12 18:49

Geplaatst: 14-02-12 18:49

Joolien schreef:
Yamcha schreef:
Ik doe:
-zorgen dat paard voorwaarts is en aan het been
-mijn heup iets torderen in de richting waar ik heen wil (als of er iemand aan mijn broekriem trekt)
-binnenhand opzij en naar voren
-buitenhand op contact

Ik mis hier nog het binnenbeen. Die moet er uiteindelijk voor zorgen dat het binnenachterbeen doorstapt onder de massa waardoor een paard in de juiste balans komt om de hals in te buigen en deze binnenhand te volgen.

Als een paard actief is in beide achterbenen, hoef je het binnenachterbeen niet extra te activeren (in basis). Door het paard te vragen zijn buitenschouder voor het binnenachterbeen te zetten krijg je "vanzelf" al een meer dragend binnenachterbeen. Er van uitgaande dat je een redelijk recht paard hebt met een ruiter die recht boven de rug zit. Grootste gevaar vind ik altijd dat mensen met binnenbeen komen om dat binnenachterbeen te "activeren". Hoort deze niet altijd actief te zijn en je wit toch niet alleen in een wending dat hij actief is. Een gesloten paard dat je vraagt om correct een wending in te zetten heeft het achterbeen daar waar hij hoort, onder de massa. Natuurlijk moet deze soms wat ondersteund worden met wat extra kuit, maar het laatste wat je wil is een ruiter die inklinkt in de binnenheup omdat hij binnenbeen geeft. En zeg nou zelf als je om je heen kijkt zie je dat toch heel veel, ruiters die veel binnenbeen geven, maar ondertussen aan de buitenkant van de rug van hun paard zitten en inknikken in hun binnenheup. Als jij als ruiter recht boven de rug zit stel je het paard op een rechte lijn al in de gelegenheid zijn gewicht beter over links en rechts te verdelen. Hoe actief het achterbeen is hangt af van de graad van africhting van het paard en juistheid van rijden van de ruiter.

Beetje in de zelfde trend van, activeer je het binnenachterbeen in een wending of zorg je dat hij actief is in beide achterbenen en plaats je de buitenschouder voor het binnen achterbeen (dus schouder voor).
Ik dus het laatste....

**Geplaatst**: 14-02-12 18:53

Geplaatst: 14-02-12 18:53

Yamcha schreef:
Kadankovitch schreef:
Bertie en Yamcha:
Dat toont alleen, dat er iemand is die slechts stelling weet te vragen door "te streng" te zijn "met" de "binnenhand". Daarin is in de kern niets aangetoond. Vraagt u alleen op die manier stelling???

Ik doe:
-zorgen dat paard voorwaarts is en aan het been
-mijn heup iets torderen in de richting waar ik heen wil (als of er iemand aan mijn broekriem trekt)
-binnenhand opzij en naar voren
-buitenhand op contact

Buitenteugel tegen de hals, binnenteugel van de hals. Gewoon contact op twee teugels. Buitenbeen en buitenteugel begrenzen om uitzwaaien te voorkomen, Buitenbeen is daarbij achter de singel, binnenbeen op de singel. Doordat het paard correct zijn been onder de massa plaatst komt hij aan de buitenteugel. Jouw binnenbeen zal daarbij wel degelijk iets moeten doen (in ieder geval die van mij doet dat niet zomaar) door naar jouw buitenhand toe te rijden. De binnenteugel (hand) controleert de nageeflijkheid. Als het paard niet nageeflijk is en je steekt je binnenhand toe met alleen contact op de buitenteugel krijg je een buiten(contra)stelling en zal je paard eerder door je binnenbeen vallen. Maar vaak kun je door even contrastelling te vragen voor de wending of op de volte ook het achterbeen onder de massa laten komen. Allemaal een kwestie van ruitergevoel. Lastig om in woorden te vatten.

**Geplaatst**: 14-02-12 19:32

Geplaatst: 14-02-12 19:32

Japeloup schreef:
Joolien schreef:

Ik mis hier nog het binnenbeen. Die moet er uiteindelijk voor zorgen dat het binnenachterbeen doorstapt onder de massa waardoor een paard in de juiste balans komt om de hals in te buigen en deze binnenhand te volgen.

Als een paard actief is in beide achterbenen, hoef je het binnenachterbeen niet extra te activeren (in basis). Door het paard te vragen zijn buitenschouder voor het binnenachterbeen te zetten krijg je "vanzelf" al een meer dragend binnenachterbeen. Er van uitgaande dat je een redelijk recht paard hebt met een ruiter die recht boven de rug zit. Grootste gevaar vind ik altijd dat mensen met binnenbeen komen om dat binnenachterbeen te "activeren". Hoort deze niet altijd actief te zijn en je wit toch niet alleen in een wending dat hij actief is. Een gesloten paard dat je vraagt om correct een wending in te zetten heeft het achterbeen daar waar hij hoort, onder de massa. Natuurlijk moet deze soms wat ondersteund worden met wat extra kuit, maar het laatste wat je wil is een ruiter die inklinkt in de binnenheup omdat hij binnenbeen geeft. En zeg nou zelf als je om je heen kijkt zie je dat toch heel veel, ruiters die veel binnenbeen geven, maar ondertussen aan de buitenkant van de rug van hun paard zitten en inknikken in hun binnenheup. Als jij als ruiter recht boven de rug zit stel je het paard op een rechte lijn al in de gelegenheid zijn gewicht beter over links en rechts te verdelen. Hoe actief het achterbeen is hangt af van de graad van africhting van het paard en juistheid van rijden van de ruiter.

Beetje in de zelfde trend van, activeer je het binnenachterbeen in een wending of zorg je dat hij actief is in beide achterbenen en plaats je de buitenschouder voor het binnen achterbeen (dus schouder voor).
Ik dus het laatste....

Daar heb je een punt Japeloup.
Ik moet ook zeggen dat als ik mijn binnenbeen aanleg, het paard automatisch inbuigt en mijn hand opzoekt.

**Geplaatst**: 19-02-12 16:10

Geplaatst: 19-02-12 16:10

Stelling gaat stukken beter
Hij snap hem eindelijk

Hij blijft rustiger
En na een tijdje loopt ie perfect aan de teugel.

Ben zo trots dat hij het eindelijk snap

**Geplaatst**: 19-02-12 16:11

Re: Aan de teugel door stelling?

Geplaatst: 19-02-12 16:11

Nou jij nog

Want als je het topic door had gelezen, had je begrepen dat dit totaal niet de juiste manier is om een paard aan de teugel te rijden.

**Geplaatst**: 19-02-12 19:16

Geplaatst: 19-02-12 19:16

Yamcha schreef:
Dan zitten we toch aardig op één lijn, lijkt me

Nadenken doe ik ook niet op het paard, dan doe ik vooral lol maken, en genieten van mijn mooie paard

EEEEH.... daar ga je wel even een beetje de fout in vrees ik! Je moet ten alle tijden JUIST nadenken als je dressuur rijd en VOOR je paard uitdenken!
Lol maken doe je als je een buitenrit maakt en paard is super braaf.... mag ie even doen wat hij wil..., een keer de bak ingaat om te genieten, maar niets verwacht qua training, of lol maakt met je paard NA een training en hem even lekker uit zijn bol laat gaan.
Verder moet je met trainen elke stap voorbereiden en aangeven!
Dus lol maken mag... mits je niet aan het trainen bent!
Dat wil niet zeggen dat je niet kan en mag genieten van je paard natuurlijk!!!!

**Geplaatst**: 19-02-12 19:48

Re: Aan de teugel door stelling?

Geplaatst: 19-02-12 19:48

OhOh, daar hebben we het weer. Ofschoon ik het niet zo vaak eens ben met Yamcha, zeker niet met haar strenge visie over teugelvoering, was het mij toch direct duidelijk wat zij bedoelde met "lol maken". Yamcha rijdt niet onnadenkend, dat blijkt uit alles hetgeen zij tot nu toe geschreven heeft (hoezeer ik het er vaak mee oneens ben). Dit is weer eens een voorbeeld, waarop de één, de ander probeert te pakken op een, in een ontspannen moment gemaakte, opmerking. Klein en onbelangrijk, maar laten we het vooral opblazen. Zijn er geen betere argumenten in te brengen tegen hetgeen Yamcha schrijft. Misschien niet, maar doet u dan, ons en uzelf een plezier, geachte Aerderhout, dit soort futiele tikjes op de vingers achterwegen te laten. Het dient tot niets. Het is weer zo'n hint alsof iemand hier, Yamcha in dit geval, niet zorgvuldig met haar/zijn paard om zou gaan. Maar u bent natuurlijk perfect.

**Geplaatst**: 20-02-12 09:07

Re: Aan de teugel door stelling?

Geplaatst: 20-02-12 09:07

Dank je, Kadankovitch, voor deze uitleg, ik heb er niets aan toe te voegen

Ah, ik ben het zeker ook niet altijd met jou eens, wat ook niet kan, als je met met mij niet eens bent, maar het is idd erg fijn om te kunnen discussiëren als er in ieder geval de intentie is om elkaar goed te begrijpen. Dat scheelt een heleboel zinloos gehakketak.