Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-10 17:20

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-10 17:20

jasmijn78 schreef:
Ik kreeg met mijn (dressuurpaard, die ook graag duikt) onlangs nog de tip om hem heel even tegen de hand te laten komen, dan recht maken/voldoende impuls van achter, en hem dan weer iets te laten zakken. Verder ben ik altijd erg geneigd binnen-been-buiten teugel te rijden, maar ik moest hem juist NIET blijven ondersteunen met mijn buitenteugel (mijn paard is zo lenig als een kat en wringt zich graag in allerlei bochten). Maar het is wel even een raar moment om ook die buitenteugel los te laten Het werkte overigens wel heel goed; ik kon hem beter boven in houden en hij ging meer vanachter uit lopen.

En toen liep ie niet over de buitenschouder weg? Hoe kreeg je 'm dan rechter?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-10 17:22

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-10 17:22

jasmijn78 schreef:
schoentje schreef:
een paard kan niet gaan hangen, als de ruiter hem niet vast houd

Een waarheid als een koe Maar in de praktijk is de grens tussen licht contact contact houden en net te veel waardoor ze gaan hangen soms heel dun. Het heeft natuurlijk ook te maken met de impuls van achter uit, als je die verliest dan denderen ze ook vaak uit elkaar (en in je hand). Daarentegen zijn sommige paarden met een heel sterk achterbeen aanvankelijk ook zwaarder op de hand/ moeilijker in de aanleuning. Je moet al die power aan de voorkant uiteindelijk wel kunnen begrenzen, anders ga je alleen maar heel hard

Ik denk dat je daar een belangrijk punt aanhaalt. Helemaal voor beginnende ruiters. Is een paard sterk omdat ie er van achter niet bij is en op de hand hangt of is een paard sterk omdat ie een heel sterk achterbeen heeft en teveel stuwt met 't achterbeen?
Is het woord "paard" trouwens mannelijk of vrouwelijk? Als man ben ik eerder geneigd om "hij" te gebruiken, maar misschien is dat wel pertinent onjuist.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-10 17:23

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-10 17:23

setteke schreef:
Nee, inderdaad Schoentje, dat klopt als een bus en ben verder het helemaal eens met de laatste post van Jasmijn.

Een duikboot, daar doelde ik ook op met mijn laatste post, gaat graag hangen op de hand of zoekt je hand op voor zijn of haar evenwicht. Dan praat ik niet over een net beleerde, maar over een wat verder gevorderd paard.
Zo een moet je echt eerst van de hand afhebben, voordat je kan gaan denken aan het verder onder brengen van de achterhand. Dat ligt voor zo'n paard al moeilijker, omdat het de input graag in jouw hand gooit. Uitzonderingen daargelaten . Dus bij been lopen ze vaak van het achterbeen af, kieperen voorover en worden ze nog sterker in de hand. Dat maken wij ook wel degelijk mee met dressuurpaarden, ze voldoen helaas niet allemaal aan het prototype; bergopwaarts gebouwd . En ook dat is geen sinecure.

Ik had misschien toch even door moeten lezen. Het gaat ook allemaal zo snel...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-10 17:32

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-10 17:32

schoentje schreef:
Je traind je paard in het dressuurwerk hierop dmv. tempowisselingen. En er is natuurlijk een verschil tussen naar voren jagen, terug trekken en in hetzelfde tempo blijven galoperen. Als je in hetzelfde tempo naar de sprong rijd, pak je eigenlijk de, zo genoemde, 2e afstand, als je vanuit het basistempo naar voren rijd pak je de 1e en als je vanuit het basistempo terug rijd pak je de derde.
Het nog voorwaartser naar een sprong galoperen voor barrages, moet een paard vaak leren door doen. Een paard die er handig in is, kun je uit een heel hoog tempo naar de sprong rijden en met een kleine ophouding attent maken voor de afzet. Daarom vind ik het belangrijk om met jonge paarden nooit te veel terug te gaan frotten. Ze moeten uit een voorwaarts tempo makkelijk terug kunnen springen. Natuurlijk moeten ze ook kunnen sluiten direct na de landing, maar het gaspedaal is zeker zo belangrijk.

Ja, het kunnen sluiten na de landing is niet altijd even makkelijk.

Train jij dag hoge tempo trouwens thuis of gewoon door te doen op concours? Ik hoorde dat Hugo Simon thuis regelmatig uit een heel hoog tempo naar een hindernis rijdt om te oefenen. Zelf heb ik dat nooit gedaan. Dat zal ook wel de reden zijn dat ik niet zoveel heb gewonnen als Hugo.

Citaat:
Er is wel verschil in het ritme verliezen of terug rijden in het tempo. ga je langzamer rijden en je verliest daarbij inpuls, dan verlies je ook het ritme, dan gaan ze vaak in een 4-tact galoperen. Rij je terug en blijft je paard krachtig galoperen dan verlies je geen ritme en stoor je je paard dus eigenlijk niet in het aanrijden naar de sprong. Daarvoor is het leren sluiten van het paard dus weer belangrijk.

Ja, dat snap ik en ik ben het ook helemaal met je eens, maar hoe doe je het precies? Wat doe je, welke hulpen geef je, hoe zorg je dat je paard krachtig blijft galopperen terwijl je terug rijdt? Dat is dressuur, en dat is juist wat zo moeilijk is. Ten minste, vind ik. Misschien filmpje?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-10 17:36

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-10 17:36

schoentje schreef:
Ligt er dus aan of ik te groot of te dicht kom, terug en de kans op in draf vallen moet op 1m geen probleem zijn en iets vooruit ook niet. Maar liever de afstand voor de bocht proberen te zien, zodat de bocht groter of kleiner gereden kan worden.

Ja, dat is natuurlijk heel handig. Maar, hoe voorkom je dan alsnog dat je paard z'n ritme verandert in de bocht? Dit vind ik met jonge paarden zo moeilijk (voornamelijk omdat ik daar niet genoeg ervaring mee heb).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-10 17:40

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-10 17:40

schoentje schreef:
Ik heb gevonden dat geen 2 paarden hetzelfde zijn, dat je je een heel deel moet aanpassen op je paard. Voorheen vond ik dat het paard zich moest aanpassen aan mij. Nu is het natuurlijk wel zo dat je een beetje naar elkaar toe moet komen, ik als ruiter ben de baas. Dus in die zin moet het paard zich aanpassen, hij moet gehoorzaam zijn.

Begrepen.

Citaat:
Mijn rode draad is simpel houden, al moet ik mezelf daar wel eens aan herrineren. Ik probeer met weinig druk te rijden. Ik ben een vrouw en heb niet zo veel kracht als een man, als ik dus 10 paarden per dag rijd met veel druk, dan is dit werk niet te doen.

Ook voor een man wordt het dan lastig hoor.

Citaat:
Verder rij ik erg voorwaarts, ik heb zelde tijdsoverschrijding en ben vaak snel in barrages. Op concours wil ik winnen, thuis school ik ze dan weer. Ik probeer uiteindelijk wel mijn paarden dressuurmatig goed te scholen, daar ben ik thuis mee bezig, maar kan wel een jaar of 2-3 duren voordat een paard goed naar m'n zin voor elkaar is. De paarden die zich niet graag dressuurmatig laten bewerken, laat ik in hun waarde, ontspanning, vooruit, terug, links en rechts is het belangrijkste bij zulke paarden.

Ja, ik ben het met je eens dat het soms wel een jaar of 2 tot 3 kan duren voordat een paard goed voor elkaar is. En je bent inderdaad vaak snel in barrages.

Altijd leuk om te zien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-10 17:47

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-10 17:47

schoentje schreef:
dat 1e, 2e, 3e afstand is weer ruitertaal.
Als je een lijntje hebt op bijvoorbeeld 8 normale galopsprongen en je ziet na een galopsprong of 3-4 een afstand, dan kun je op 7 voor de 1e afstand gaan, op 8 voor de 2e en op 9 voor de derde. Je ziet ze vaak in die volgorde en dan is het de kunst om rustig te blijven, niets te verstoren en die 2e afstand te pakken.
Een ruiter met oog voor de sprong kan dus kiezen voor 1 van die opties, maar zal over het algemeen de 2e pakken, (bijna) niets veranderen in de galop dus. Een ruiter met een beetje oog pakt vaak de 1e afstand, omdat ie 'iets' ziet. Een ruiter met bijna geen oog zal blijven trekken tot die 3e afstand, of ooit zelfs daar doorheen, omdat ze niet durven te blijven rijden.

Even terzijde: als jij een lijntje oefent met cavaletti en je probeert 3 of 8 galopsprongen te rijden, pas je je galopsprong dan al voor het lijntje aan of begin je met gewoon ritme en in het lijntje verander je om het aantal galopsprongen aan te passen?

MEDEDELING:

Het duurt soms even voor ik antwoord geef, maar dat komt voornamelijk omdat ik het tegenwoordig nogal druk heb. Ik waardeer iedereen's input zeer en denk dat dit een waardevol springtopic is geworden.
Dus, bedankt voor het geduld en ik hoop dat we het nog een tijdje vol kunnen houden.

Mvg,

- C

**Geplaatst**: 19-09-10 17:57

Geplaatst: 19-09-10 17:57

clarence schreef:
Citaat:
Er is wel verschil in het ritme verliezen of terug rijden in het tempo. ga je langzamer rijden en je verliest daarbij inpuls, dan verlies je ook het ritme, dan gaan ze vaak in een 4-tact galoperen. Rij je terug en blijft je paard krachtig galoperen dan verlies je geen ritme en stoor je je paard dus eigenlijk niet in het aanrijden naar de sprong. Daarvoor is het leren sluiten van het paard dus weer belangrijk.

Ja, dat snap ik en ik ben het ook helemaal met je eens, maar hoe doe je het precies? Wat doe je, welke hulpen geef je, hoe zorg je dat je paard krachtig blijft galopperen terwijl je terug rijdt? Dat is dressuur, en dat is juist wat zo moeilijk is. Ten minste, vind ik. Misschien filmpje?

Ik wil hier als dressuurruiter wel op antwoorden, want het klopt dat dit echt een dressuurmatig aspect van je training is. Overigens vind ik het sluiten in galop gemakkelijker dan in draf, maar dat terzijde

.

Impuls is het allerbelangrijkste, als je geen voorwaartse drang en snelle reactie op je been hebt, kun je niet schakelen (dus ook niet terug!). Veel mensen vergeten het 'voorwaartse' in het terug rijden. Zorg dus eerst dat de reactie op je been goed is, maar wel gecontroleerd. Paard mag zich als reactie op het been er ook niet uit drukken aan de voorkant. Wat verlengen in het frame en misschien wat horizontaler in bewegingsafloop in meer voorwaarts tempo is geen enkel probleem, maar ze mogen er niet strak of duwerig op worden.
Als ik een stukje door ga sluiten, vang ik de energie als het ware op met mijn zit, klein beetje hand eraan in het begin, dan weer toestaan en met been er weer uit. Niet proberen om in het wachten/sluiten met je been de energie erin te houden want -> been = naar voren! . Later als de afstemming beter is kun je met een klein beetje been, gevolgd door een halve ophouding, wel weer gaan spelen met meer/minder sprong in het wachten.

Maar over het algemeen is het zo dat als de paarden voorwaarts denken en goed aan het been zijn, dat het impulsbehoud in het sluiten meestal ook in orde is.

**Geplaatst**: 19-09-10 22:44

Geplaatst: 19-09-10 22:44

setteke schreef:
Even voor de goede orde; is plat vlak?

Ja, komt op hetzelfde neer.
Word mee bedoeld, een paard dat vlak over de hindernis 'schiet'. Vaak het hoogtepunt na de sprong.
Zo'n paard krijgt sneel een fout met het achterbeen.

**Geplaatst**: 20-09-10 00:32

Geplaatst: 20-09-10 00:32

Dank je Schoentje, dat dacht ik al, maar ik kom gelijk met een vraag, hoe kan je voorkomen dat een paard vlak/plat springt? En dan heb ik het niet over barreren, maar hoe kan je een paard, wat aanleg heeft tot plat/vlak dusdanig dressuren, dat het meer in een boog springt? Volgens mij is dat wel degelijk mogelijk. Maar ja, wie ben ik.

En Remember, ik ben het helemaal eens met je voorgaande post. Voorwaarts in terug, is the key. Maar hoe bereik je dat?

**Geplaatst**: 20-09-10 07:30

Geplaatst: 20-09-10 07:30

Door heel consequent te zijn met je been, en zo te zorgen dat het paard uit zelf naar voren blijft denken. Met je been energie erin blijven stoppen terwijl je er aan de voorkant aan hangt om t klein te houden, schiet niet op. Dus korte stukjes schakelen, blijven verassen, en daarmee je impuls goed houden. Is je impuls in orde, kun je ook zonder problemen wat langer klein blijven, en in dat kleine ook bijna onzichtbaar schakelen. Dat kan ik moeilijk uitleggen, want dat gaat heel erg op gevoel.
Wat ik ook veel doe voor meer gedragenheid en impuls, is een arbeidspiroutte in stap (volte 8 meter met travers even simpel gezegd), daarin spelen met tempo en scherpte van het scharen. Hij moet daarin zo snel voor mijn been worden dat als ik m een keertje extra aanraak met binnenbeen dat er een piaffe-achtig dribbeltje komt. In die arbeidspiroutte galoppeer ik ook aan (wel op de pirouette houden, dus traversachtig blijven draaien), paar sprongen en weer stappen. Voordeel hiervan is dat ze echt aan je been komen, en Tris kan zich nogal sterk maken maar hierin kan ik beide handen zelfs wegsteken als het moet en hij blijft draaien en zichzelf steeds meer dragen.

**Geplaatst**: 20-09-10 10:20

Geplaatst: 20-09-10 10:20

clarence schreef:
En toen liep ie niet over de buitenschouder weg? Hoe kreeg je 'm dan rechter?

Nee, dat was heel gek.... Ik stelde hem eerst wat met zijn hoofd naar buiten en liet toen gewoon los. Hij wist even niet hoe hij het had, wilde direct terugkomen in tempo. Maar op dat moment hield ik mijn been er aan en hij ging echt meer op zijn eigen benen lopen, maakte meer sprong in de galop en ging beter 'meedenken'

Met dit paard heb ik ook altijd weinig in mijn handen, maar toch bleef ik hem teveel ondersteunen met mijn buitenteugel waardoor hij dus net niet helemaal rechtgericht wordt. Met dit 'trucje' kan ik dat beter oplossen.

clarence schreef:
Ik denk dat je daar een belangrijk punt aanhaalt. Helemaal voor beginnende ruiters. Is een paard sterk omdat ie er van achter niet bij is en op de hand hangt of is een paard sterk omdat ie een heel sterk achterbeen heeft en teveel stuwt met 't achterbeen?

Tsja, wat dat betreft heb ik echt twee uitersten op stal staan. Bij de een heb ik altijd een hele lichte aanleuning, maar die heeft van nature een niet zo heel sterk achterbeen (al is het nu echt al veel beter) De ander heeft een megasterk stuwend achterbeen, en die is af en toe zo sterk dat ik er bijna (bijna hoor!) wel eens moedeloos van wordt

Als je hem eenmaal 'hebt' dan gaat het helemaal prima, en dan loopt hij geweldig. Dan kan ik hem ook op mijn pinken rijden. Maar zoals nu (hij heeft een blessuure gehad en daardoor 4 maanden stil gestaan. Hij is die fijne aftemming dus weer even vergeten...) Als ik been geef wil hij met de kop omhoog alleen maar heel hard en groot naar voren. Als ik hem dan weer iets wil opsluiten, dan wordt meneer een beetje boos

Hij verliest dan het voorwaartse in het terugrijden omdat hij gewoon liever groot en hard wil blijven gaan. Dan wil ik hem weer voorwaarts rijden en dan denkt hij: bekijk het maar!

Remember schreef:
Zorg dus eerst dat de reactie op je been goed is, maar wel gecontroleerd. Paard mag zich als reactie op het been er ook niet uit drukken aan de voorkant. Wat verlengen in het frame en misschien wat horizontaler in bewegingsafloop in meer voorwaarts tempo is geen enkel probleem, maar ze mogen er niet strak of duwerig op worden.

En dat laatste is precies wat hij doet.... Zich (OER!)sterk en strak maken.

Remember schreef:
Als ik een stukje door ga sluiten, vang ik de energie als het ware op met mijn zit, klein beetje hand eraan in het begin, dan weer toestaan en met been er weer uit. Niet proberen om in het wachten/sluiten met je been de energie erin te houden want -> been = naar voren! . Later als de afstemming beter is kun je met een klein beetje been, gevolgd door een halve ophouding, wel weer gaan spelen met meer/minder sprong in het wachten.

Helemaal mee eens. Ik weet ook wel hoe ik het op moet lossen en het gaat ook wel lukken. Ik ben pas weer 4 a 5 weken met hem aan de slag. Wat niet meewerkt is dat hij ook nog eens veel te zwaar was doordat hij 4 maanden niets heeft gedaan. Maar het is nu even door de zure appel heen bijten. Die afstemming moet er weer komen (voordat hij geblesseerd raakte was die heel goed namelijk) Maar het is echt even niet lekker rijden nu. Dit paard is 1.78, een fors/gelders type en hij geeft erg hoog op. Als je hem dan niet helemaal voor elkaar hebt, dan stuiter je er ook bijna nog af als hij op een lopen zet (vooral in draf!!!) Dat geeft wel eens oncharmante plaatjes

**Geplaatst**: 21-09-10 13:51

Re:

Geplaatst: 21-09-10 13:51

setteke schreef:
Dank je Schoentje, dat dacht ik al, maar ik kom gelijk met een vraag, hoe kan je voorkomen dat een paard vlak/plat springt? En dan heb ik het niet over barreren, maar hoe kan je een paard, wat aanleg heeft tot plat/vlak dusdanig dressuren, dat het meer in een boog springt? Volgens mij is dat wel degelijk mogelijk. Maar ja, wie ben ik.

een paard dat zich makkelijk laat sluiten, kan makkelijker in een parabool springen. Het is voor de sprong belangrijk dat een paard niet sterk is, dat je je hand dus kunt ontspannen, want een paard dat hangt in de hand zal met een lang voorbeen gaan springen en dus fouten van voor krijgen. Het hoogtepunt bij zulke paarden is vaak te vroeg en ze landen dus vaak op de tweede paal van een oxer.
Een paard dat te sterk naar voren is zal vaak het hoogtepunt na de sprong hebben.
Dus in het dressuurmatige moet je je paard al van de hand af hebben, verzamel je je paard dan moet je in die verzameling je hand makkelijk kunnen ontspannen, zonder dat ie dan weer weg loopt.
Maar over het algemeen kun je een paard het beste in een parabool leren springen door het te trainen met sprongen. Eentje die het hoogte punt na de sprong heeft springen we vaak uit draf met een balk op een galopsprong achter de hindernis. Door die balk leren ze korter te landen en door de draf nemen ze de tijd om de sprong te maken.
In-uitjes kunnen ook goed zijn voor zulke paarden, maar bij sommige hete kan het juist averechts werken, doordat ze gaan overhaasten.
Een paard dat vlak spring moet iig leren te onthaasten, trager leren springen dus.
Maar vlak springen kan ook door een gebrek aan vermogen komen en dat is bijna niet te trainen

**Geplaatst**: 21-09-10 14:04

Geplaatst: 21-09-10 14:04

Ik vind niet dat een springruiter ook dressuur op concoursen moet rijden.

Ieder heeft zijn eigen ding waar hij/zij zich prettig in voelt, en vele springruiters
zien de dressuur helemaal niet zitten op concour. Thuis wordt dit uiteraard wel gedaan,
maar vind niet dat ze ook op concour een proeffie moeten kunnen/doen.

**Geplaatst**: 21-09-10 14:05

Geplaatst: 21-09-10 14:05

schoentje schreef:
Maar vlak springen kan ook door een gebrek aan vermogen komen en dat is bijna niet te trainen

Maar hoe herken je dan of een paard vlak springt uit een gebrek aan vermogen? Want ik lees wel eens artikelen over succesvolle springpaarden, die als jong paard eigenlijk helemaal niet opvielen... Die een hele eenvoudige manier van springen hadden en niet met grote wappers over de hindernissen gingen...

Ik ben zelf als dressuurruiter ook helemaal niet zo weg van die paarden die gigantisch door de baan klappen.

**Geplaatst**: 22-09-10 00:43

Geplaatst: 22-09-10 00:43

Remember schreef:
Door heel consequent te zijn met je been, en zo te zorgen dat het paard uit zelf naar voren blijft denken. Met je been energie erin blijven stoppen terwijl je er aan de voorkant aan hangt om t klein te houden, schiet niet op. Dus korte stukjes schakelen, blijven verassen, en daarmee je impuls goed houden. Is je impuls in orde, kun je ook zonder problemen wat langer klein blijven, en in dat kleine ook bijna onzichtbaar schakelen. Dat kan ik moeilijk uitleggen, want dat gaat heel erg op gevoel.
Wat ik ook veel doe voor meer gedragenheid en impuls, is een arbeidspiroutte in stap (volte 8 meter met travers even simpel gezegd), daarin spelen met tempo en scherpte van het scharen. Hij moet daarin zo snel voor mijn been worden dat als ik m een keertje extra aanraak met binnenbeen dat er een piaffe-achtig dribbeltje komt. In die arbeidspiroutte galoppeer ik ook aan (wel op de pirouette houden, dus traversachtig blijven draaien), paar sprongen en weer stappen. Voordeel hiervan is dat ze echt aan je been komen, en Tris kan zich nogal sterk maken maar hierin kan ik beide handen zelfs wegsteken als het moet en hij blijft draaien en zichzelf steeds meer dragen.

Remember, het eerste stuk van je post, helemaal mee eens. Maar over je 2e stuk heb ik toch wel een vraag. Er zijn paarden (zowel spring als dressuur), die heel graag verzamelen

en dan ineens heb je erg weinig tot niets meer aan de voorkant in je hand. Bij een over het algemeen sterk paard, ben je ineens blij verrast. En je kan jouw bovengenoemde oefening zeker gebruiken, om het paard te laten "zitten", maar eigenlijk is toch een stukje verbinding weg (je kan ineens beide handen wegsteken). Dus naar mijn idee ben je dan toch je voorwaartse drang kwijt?
Dit bedoelde ik dus ook met mijn post, hoe kan je een springpaard dusdanig dressuren, dat het beter gaat springen

.
Volgens mij is dat verbinding, dus vanuit het been, moet het paard constant de hand opzoeken, zodat als je je hand wegsteekt, het paard die hand ook volgt. En dus niet, zoals sommige denken, dat een dressuurpaard in een krul blijft hangen.

Schoentje, weer dank voor je oplossingen (met veel interesse gelezen, vooral een balkje NA een hindernis). Maar voor dit topic (en ik ben echt wel een dressuurruiter), wat kan jij doen aan dressuurmatige oefeningen om je paard beter te krijgen op de sprong?

Ik ben zelf geen voorstander van buitenteugel, binnenbeen. Heb er lang mee gereden, voelt in eerste instantie logisch aan, maar als je er goed over nadenkt, hoe kan een paard naar rechts gaan, als je het blokkeert op de linkerkant?
Fiets als voorbeeld gehad

En ja, Jasmijn haar vraag, hoe herken je talent? Heb Diadorado gezien als 4 jarige onder het zadel, maar hij was iel en sprong maar net over de balken, had veel meer verwacht. Sommigen gaan pas echt springen als het hoog wordt?

**Geplaatst**: 22-09-10 08:39

Geplaatst: 22-09-10 08:39

setteke schreef:
Remember schreef:
Door heel consequent te zijn met je been, en zo te zorgen dat het paard uit zelf naar voren blijft denken. Met je been energie erin blijven stoppen terwijl je er aan de voorkant aan hangt om t klein te houden, schiet niet op. Dus korte stukjes schakelen, blijven verassen, en daarmee je impuls goed houden. Is je impuls in orde, kun je ook zonder problemen wat langer klein blijven, en in dat kleine ook bijna onzichtbaar schakelen. Dat kan ik moeilijk uitleggen, want dat gaat heel erg op gevoel.
Wat ik ook veel doe voor meer gedragenheid en impuls, is een arbeidspiroutte in stap (volte 8 meter met travers even simpel gezegd), daarin spelen met tempo en scherpte van het scharen. Hij moet daarin zo snel voor mijn been worden dat als ik m een keertje extra aanraak met binnenbeen dat er een piaffe-achtig dribbeltje komt. In die arbeidspiroutte galoppeer ik ook aan (wel op de pirouette houden, dus traversachtig blijven draaien), paar sprongen en weer stappen. Voordeel hiervan is dat ze echt aan je been komen, en Tris kan zich nogal sterk maken maar hierin kan ik beide handen zelfs wegsteken als het moet en hij blijft draaien en zichzelf steeds meer dragen.

Remember, het eerste stuk van je post, helemaal mee eens. Maar over je 2e stuk heb ik toch wel een vraag. Er zijn paarden (zowel spring als dressuur), die heel graag verzamelen en dan ineens heb je erg weinig tot niets meer aan de voorkant in je hand. Bij een over het algemeen sterk paard, ben je ineens blij verrast. En je kan jouw bovengenoemde oefening zeker gebruiken, om het paard te laten "zitten", maar eigenlijk is toch een stukje verbinding weg (je kan ineens beide handen wegsteken). Dus naar mijn idee ben je dan toch je voorwaartse drang kwijt?

Juist niet! Zonder voorwaartse drang -> geen correcte gedragenheid -> geen mogelijkheid tot überstreichen.
Er zit een heel verschil tussen een paard dat gedragen gaat, in verbinding over de rug is en je daardoor los kan laten aan de voorkant, en eentje die achter je been is en daar áchter je hand krult

. Het eerste is waar je naar toe wilt door dit werk.

Wat ik daarnaast ook een stukje bedoel met dat ik mijn hand weg kan steken, is dat ik mijn hand niet meer als rem hoef te gebruiken. Ga je op een rechte lijn aan een stuk verzameling werken, storten veel paarden zich in eerste instantie in je hand of worden loperig op je been. Het is dan heel moeilijk om dat weer los te krijgen aan de voorkant. In dit werk met een arbeidspirouette ontwikkel je de voorwaartse drang wat meer opzij, voor mijn part loopt 'ie met z'n kop in de hemel

, zodra hij mijn been correct gaat accepteren zal hij weer in verbinding komen en erop zakken. Doe ik dit op een rechte lijn, zal hij in eerste instantie gaan rennen op mijn been, waardoor ik er weer niks aan heb..... Nu is Tristan helaas ook niet vanuit het boekje opgeleid, dus moeten we soms creatief zijn met hoe we het aanpakken.

**Geplaatst**: 22-09-10 08:52

Re:

Geplaatst: 22-09-10 08:52

jasmijn78 schreef:
schoentje schreef:
Maar vlak springen kan ook door een gebrek aan vermogen komen en dat is bijna niet te trainen

Maar hoe herken je dan of een paard vlak springt uit een gebrek aan vermogen? Want ik lees wel eens artikelen over succesvolle springpaarden, die als jong paard eigenlijk helemaal niet opvielen... Die een hele eenvoudige manier van springen hadden en niet met grote wappers over de hindernissen gingen...

Ik ben zelf als dressuurruiter ook helemaal niet zo weg van die paarden die gigantisch door de baan klappen.

vermogen voel je, dat hoef je lang niet altijd te zien als je er langs staat.
Een paard dat overdreven hoog erover springt, hoeft lang niet altijd een goeie te zijn, vaak is het bluf of kijkerigheid als ze zo springen.
Een paard met vermogen heeft vaak al een krachtige galop. Als ie daarbij heel simpel uit een laag tempo een dikke oxer (dik naar zijn leeftijd, 4jr=1m) kan springen dan heeft ie vaak vermogen. Maar natuurlijk kan het in die eerste jaren bij zo'n paard nog veel veranderen. Het kan zijn dat een grote nog erg slungelig en onhandig is, maar als 10 jarige wel grote prijzen springt.
Het is ook makkelijker om te voelen of ie geen vermogen heeft. Een paard met een slechte galop, dat niet omhoog kan springen zal nooit een hele aparte worden.

Ik ga nog niet op alle posts in, omdat een post met veel quotes moeilijk te beantwoorden is op de telefoon, grote lappen tekst schrijven is eigenlijk ook niet ideaal, dus als ik wat tijd heb met m'n laptop, dan beantwoord ik de openstaande posts.

**Geplaatst**: 22-09-10 22:14

Geplaatst: 22-09-10 22:14

clarence schreef:
Ja, het kunnen sluiten na de landing is niet altijd even makkelijk. Train jij dag hoge tempo trouwens thuis of gewoon door te doen op concours? Ik hoorde dat Hugo Simon thuis regelmatig uit een heel hoog tempo naar een hindernis rijdt om te oefenen. Zelf heb ik dat nooit gedaan. Dat zal ook wel de reden zijn dat ik niet zoveel heb gewonnen als Hugo.

Dat oefen ik eigenlijk alleen als ik merk dat het paard daar moeite mee heeft.
Ik heb over het algemeen het grondtempo al hoger liggen in het gewone parcours en in de barrage rij ik dan meestal nog wat voorwaartser, op die manier groeien ze erin.

Citaat:
Ja, dat snap ik en ik ben het ook helemaal met je eens, maar hoe doe je het precies? Wat doe je, welke hulpen geef je, hoe zorg je dat je paard krachtig blijft galopperen terwijl je terug rijdt? Dat is dressuur, en dat is juist wat zo moeilijk is. Ten minste, vind ik. Misschien filmpje?

Meestal begin ik het te oefenen op een volte. Daarop is het makkelijker om te verzamelen en toch de hand te kunnen ontspannen. Ik ondersteun licht met m'n kuit, pas als ik merk dat het paard impuls verliest geef ik meer been.
Gaat het makkelijk op de volte dan ga ik rechtuit, hoewel sommige paarden zich er voor lenen direct op het rechte stuk te verzamelen.
Verzamelen in de galop moet je opbouwen en is erg zwaar voor paarden die dat nog niet goed kunnen, dus ik oefen het alleen korte stukjes.

Ik zal eens kijken of ik een video kan uploaden, maar ik beloof niks

**Geplaatst**: 22-09-10 22:16

Geplaatst: 22-09-10 22:16

clarence schreef:
Ja, dat is natuurlijk heel handig. Maar, hoe voorkom je dan alsnog dat je paard z'n ritme verandert in de bocht? Dit vind ik met jonge paarden zo moeilijk (voornamelijk omdat ik daar niet genoeg ervaring mee heb).

Vooruit oplossen dan en thuis in de dressuur verder werken. Als een jong paard makkelijk ritme verliest, moet je nog niet te veel terug gaan rijden in het parcours.

**Geplaatst**: 22-09-10 22:19

Geplaatst: 22-09-10 22:19

clarence schreef:
Even terzijde: als jij een lijntje oefent met cavaletti en je probeert 3 of 8 galopsprongen te rijden, pas je je galopsprong dan al voor het lijntje aan of begin je met gewoon ritme en in het lijntje verander je om het aantal galopsprongen aan te passen?

Dan pas je het ritme van te voren al aan, in de buurt van een sprong moet je niet te veel gaan veranderen aan het ritme en/of tempo.

**Geplaatst**: 23-09-10 00:25

Geplaatst: 23-09-10 00:25

Schoentje, laat mijn vraag maar zitten, in de bovengaande posts geef je hier eigenlijk al antwoord op

.

Remember, jij hebt het over überstreichen, hoe kom je daarbij? Haha, want niet veel mensen in NL kennen die uitdrukking en de oefening. Ik dacht wel, dat het gevraagd wordt in proeven voor jonge paarden voor Verden, maar hier in NL is het geen oefening in onze proeven. Het kan een bewijs zijn of is een bewijs voor het op eigen benen gaand paard, maar aan de andere kant lees je hier op Bokt, dat zelfs mensen hun paard niet belonen tijdens het rijden (met een hand en teugel naar voren) om de verbinding op 2 teugels niet te verstoren.
Dus dan is er voor mij een dilemma, is überstreichen en het paard blijft doorlopen (op eigen benen?) in dezelfde houding, nou echt wel een teken, dat je je paard goed voor elkaar hebt?
Of zou je paard direct de hand moeten volgen en dus zakken richting halsstrekken?

**Geplaatst**: 23-09-10 10:44

Re: Dressuur voor Springruiters en Springpaarden.

Geplaatst: 23-09-10 10:44

was de vraag in je post een klein beetje vergeten setteke

Het is niet zo zeer de sprong die je beinvloed met dressuurmatig rijden, maar wel het rijden tussen de hindernissen. Pas als je het paard goed naar de hindernis kan rijden, kan z'n sprong verbeteren.
Verder moet een springpaard lenig aan alle kanten zijn en makkelijk z'n hals en rug kunnen rekken, daarom rijden veel springruiters hun paarden ook wat lager ingesteld en pakken regelmatig het halsstrekken mee. Ik ben dan ook alergisch voor paarden die met hun hoofd hoog in een krulletje lopen en niet de hand kunnen volgen, die kunnen waarschijnlijk ook niet bukken en rekken op de sprong.
Wat betreft het lenig zijn komt het op hetzelfde neer als bij een dressuurpaard. Moet makkelijk alle kanten op kunnen buigen door heel het lijf en moet ten aller tijde aan de hulpen staan.

**Geplaatst**: 23-09-10 11:37

Geplaatst: 23-09-10 11:37

setteke schreef:
Remember, jij hebt het over überstreichen, hoe kom je daarbij? Haha, want niet veel mensen in NL kennen die uitdrukking en de oefening. Ik dacht wel, dat het gevraagd wordt in proeven voor jonge paarden voor Verden, maar hier in NL is het geen oefening in onze proeven.

Ik ben Remember niet, maar ik doe het ook regelmatig... Inderdaad om te controleren of ze op eigen benen lopen. En ik doe het met 2 handen tegelijk....

setteke schreef:
maar hier in NL is het geen oefening in onze proeven.

Nee, dat is heel jammer. We hebben hier wel het halstrekken in de B en L. Daar vallen de combi's door de mand die een slechte aanleuning hebben en het paard niet aan het been is. Van mij zou dat onderdeel in alle klassen terug mogen komen, en zeker in de B en L dubbel, liefst driedubbel mogen tellen.

setteke schreef:
Het kan een bewijs zijn of is een bewijs voor het op eigen benen gaand paard, maar aan de andere kant lees je hier op Bokt, dat zelfs mensen hun paard niet belonen tijdens het rijden (met een hand en teugel naar voren) om de verbinding op 2 teugels niet te verstoren.

En toch zit daar ook wat in.... Het is goed om te controleren of je paard nog bij de les is, of het op eigen benen gaat door je handen even naar voren te steken. Maar als je dat op het verkeerde moment doet, als een paard dus nog niet goed in balans, nog niet goed voorwaarts is dan kan het ook averechts werken. Ik ben dus niet voor te pas en te onpas maar je handen naar voren te steken. bij mij komt het pas aan de orde op de momenten dat ik meer aan oprichting/verzameling ga werken. Dan is het een mooie controle om te zien of ze daar blijven. Een jong paard hou ik liever op twee teugels, eerst horizontaal evenwicht. Daarbij vind ik het beter om regelmatig te controleren of hij de hand nog naar beneden wil volgen.

setteke schreef:
Dus dan is er voor mij een dilemma, is überstreichen en het paard blijft doorlopen (op eigen benen?) in dezelfde houding, nou echt wel een teken, dat je je paard goed voor elkaar hebt?

Ja, maar pas vanaf een bepaald niveau en je moet je paard ook op elk moment weer kunnen uitschuiven/hand naar beneden laten volgen.

setteke schreef:
Of zou je paard direct de hand moeten volgen en dus zakken richting halsstrekken?

Ik steek dus alleen mijn handen naar voren (ubersteichen) als ik denk de juiste oprichting en verzameling te pakken te hebben... Als het goed is blijven ze daar dan ook omdat je je goed op het achterbeen hebt, met je juiste impuls en verzameling. Op dat moment zou je paard al heel licht in de hand moeten zijn. Ik vind het lastig om het verschil precies uit te leggen, maar als je gaat halsstrekken kun je nooit een optimale verzameling vasthouden. Als het paard zijn hoofd naar beneden brengt, komt automatisch de kont ietsje omhoog (al kun je tijdens halsstrekken natuurlijk wel dezelfde impuls en tact en afdruk bewaren). Dat laatste is ook een goede oefening, maar anders. het moet uiteindelijk allebei kunnen. Bij uberstreichen houdt je je handen hoger, als je wil dat je paard je hand naar beneden volgt houdt je je handen iets lager/breder. In feite zou alleen de positie van je hand al voldoende moeten zijn om dat tot stand te brengen... Ik weet niet hoe Remember dat ervaart?

schoentje schreef:
Ik ben dan ook alergisch voor paarden die met hun hoofd hoog in een krulletje lopen en niet de hand kunnen volgen, die kunnen waarschijnlijk ook niet bukken en rekken op de sprong.

Een dressuurpaard dat in het krulletje loopt en de hand niet volgt is voor een dressuurruiter ook een drama hoor... Probeer dan maar eens een fatsoenlijke uitgestrekte stap te laten zien... Of een mooi doorgesprongen galop. Dat gaat echt niet. In draf zal zo'n paard dan steken, en niet goed doortreden van achter.

schoentje schreef:
Wat betreft het lenig zijn komt het op hetzelfde neer als bij een dressuurpaard. Moet makkelijk alle kanten op kunnen buigen door heel het lijf en moet ten aller tijde aan de hulpen staan.

Helemaal waar... Helaas zijn veel dressuurruiters zo gefocust op de kunstjes, dat ze geen aandacht meer besteden aan de basis. De basis is namelijk al een hele kunst op zich. Goede nagefelijkheid, het rijden van goede overgangen (gedragen! zonder impuls en tactverlies) halsstrekken... Die dingen vind ik moeilijker dan het rijden van een zijgang oid.

**Geplaatst**: 24-09-10 13:35

Re: Dressuur voor Springruiters en Springpaarden.

Geplaatst: 24-09-10 13:35

dressuur is de basis van alles, zonder goede basis in de dressuur geen leuk te rijden springpaard! Dit is me altijd zo geleerd en ik blijf erbij! Mijn paard springt ook M niveau, maar kan wel bijna alle Z oefeningen, het een kan niet zonder het ander vind ik. ( als moeten het geen Z oefeningen zijn natuurlijk) maar een goede dressuurbasis is onontbeerlijk, ook voor een springpaard!